Na acht seizoenen, verdeeld over twee periodes, zwaait Roel Janssen af als Fortuna-speler. En dan kan het niet anders of Roel loopt over van mooie verhalen. Hij stapte in de spelersbus, speelde zijn wedstrijden in Velsen of Veendam, ging in de beker ten onder in Hoorn, maar legde ook eigenhandig Roda JC over de knie en was basisspeler tijdens ons beste seizoen in de Eredivisie ooit. En wij stapten tegelijkertijd in de supportersbus en keken tijdens al die seizoenen met hem mee. In twee delen blikken we terug met de man die zijn eigen naam met gouden letters in de clubannalen heeft bijgeschreven…
Deel II. Na het lezen van Deel I en het laten bezinken ervan is het tijd voor het tweede deel. Voor Roel zit het zwaartepunt erop. De periode van Peter van Vossen en Jeffrey Kooistra heeft hij achter zich gelaten, sterker nog: hij heeft Fortuna achter zich gelaten en speelt inmiddels voor VVV Venlo. Hoe hem dat verging, waarom hij vertrok én weer neerstreek in Venlo, dat lees je hier.
Als Ben van Dael wordt aangesteld kan het puinruimen beginnen. De Zilvervloot verlaat Sittard en keert terug naar Almere-Haven, de wetteloosheid is teneinde, maar financieel is het een puinhoop. Je vertrekt naar VVV-Venlo. Voelt dat alsof de club voor de tweede keer haar beloftes heeft gebroken?
‘Vanaf jongs af aan was mijn doelstelling: minimaal één wedstrijd in de Eredivisie spelen. Ik wilde ervaren hoe hoog dat niveau ligt en of ik er goed genoeg voor zou zijn. Het laatste seizoen bij Fortuna speelden we weer onderin en eindigden als 16e terwijl VVV als tweede eindigde in de Jupiler League. En dan krijg je de kans om voor de titel te gaan spelen, die we dat seizoen ook pakten. Toen realiseerde ik meteen mijn doelstelling: Eredivisie!’
Roel blijft stoïcijns zijn hoge niveau halen
‘Op dat moment was de stap van Fortuna naar VVV voor mij een stap hogerop. Ik wilde als voetballer gewoon stappen maken en was toen bijna halverwege de 20. Dat is een mooie leeftijd om een stap te maken en voor mij op dat moment ook een logische. Het heeft zich ook uitbetaald: tijdens mijn eerste seizoen kampioen en vervolgens vier jaar Eredivisie.’
Je terugkomst in Sittard wordt een teleurstelling: rood, penalty tegen en 2-0 verliezen. Dan vergeten supporters meteen wat je voor Fortuna allemaal hebt betekend. De bloemen die je voor het duel hebt ontvangen kun je meteen in de prullenbak gooien.
‘Bloemen neem ik nooit mee naar huis, haha! Nou ja, hoe moet ik dat netjes omschrijven? Een kut-moment, dat was het zeker! Ik kan het me nog precies herinneren: een lage voorzet, ik wil mijn lichaam erin zetten en ineens valt Jordie Briels over mijn been. Toen kregen we een strafschop tegen en ik een rode kaart. We verloren ook, dus inderdaad, een kut-moment…’
Het noodlot slaat toe: Roel haalt Jordie Briels onderuit
‘Dan baal je verschrikkelijk, want je kijkt uit naar zo’n wedstrijd en dan loopt het zo af. Al bij al niet prettig.’
Toch komt alles op zijn pootjes terecht, want je promoveert met VVV-Venlo naar de Eredivisie. Voelt dat als een beloning voor jarenlang afzien bij Fortuna?
‘Ja, absoluut! Het eerste seizoen onder Van Vossen draaide ik persoonlijk best een goed seizoen, maar het tweede seizoen was minder. Mede ingegeven door de randzaken die toen de overhand namen. Dat wil ik niet als excuus inroepen, want ik was zelf ook gewoon niet goed. Maar in die twee seizoenen dat het heel slecht ging en we niks presteerden heb ik me wel in de kijker gespeeld bij VVV en er een tweejarig contract getekend.’
‘Het in mezelf investeren en dagelijks naar Fortuna reizen en denken: ‘Het is shit geregeld, maar ik heb maar één doel en dat is goede wedstrijden spelen.’ Dat is uiteindelijk het beste voor het team en dan hoop je maar dat Fortuna als club de weg naar boven inslaat of dat er een andere club op de proppen komt.’
In de Eredivisie heb je een basisplaats, maar vooral als linksachter. Je bent niet de allersnelste, maar houdt je wel staande. Is het niet lastig te verteren dat je nooit centraal wordt uitgespeeld?
‘Toen ik bij VVV tekende stonden er drie centrale verdediger onder contract waarmee ik de concurrentiestrijd moest aangaan. Maar in de voorbereiding op het seizoen hadden we geen linksback. Toen heb ik als linksback gespeeld tijdens enkele oefenwedstrijden en dat ging eigenlijk prima.’
‘Maurice Steijn, die toen mijn trainer was, vroeg me om uit te helpen als linksback voor een paar wedstrijden totdat de club een linksback had gecontracteerd. Dat boeide me toen niks, want ik wilde gewoon voetballen. En ja, dat ging dus goed en steeds beter. Steijn kwam op enig moment naar me toe om te vertellen dat hij geen linksback meer ging halen omdat hij die had gevonden. Hij wilde toen liever een extra middenvelder aantrekken. Zodoende is dat per toeval mijn plek in het elftal geworden.’
‘Tijdens mijn eerste seizoen speelde ik dus linksback en heb die plek niet meer afgegeven. Op een paar kleine blessures na heb ik vier seizoenen als basisspeler linksback gespeeld!’
In het seizoen 17/18 speel je met VVV-Venlo in de Eredivisie tegen Roda JC. Hoe word je daar dan ontvangen?
‘Overal word je vijandig ontvangen, al is de rivaliteit tussen Roda JC en VVV veel minder dan tussen Roda JC en Fortuna. Maar ik heb naar mij persoonlijk toe nooit iets gemerkt van ‘extra’ rivaliteit. Ondanks dat ik namens Fortuna drie keer scoorde tegen hun heb ik nooit gemerkt dat ze haatdragend waren jegens mij. Dat heb ik nooit zo ervaren.’
Het duurt even, maar ook Fortuna lukt het om de stap naar de Eredivisie te zetten. Ondanks dat we denken een betere selectie te hebben lukt het maar niet om boven jullie te eindigen. Waar zit dat in?
‘Ik ben het met je eens dat Fortuna op dat moment over een betere selectie beschikte. En dan heb ik het over Fortuna’s eerste twee seizoenen terug in de Eredivisie. Maar de kracht van VVV was het hebben van een hecht team. We hadden niet zo veel spelers die er bovenuit staken. Noem het een vriendenploeg.’
‘Ook buiten het voetbal gingen we veel met elkaar om en na wedstrijden stonden we nog uren in de sponsorruimte. Als één van je maatjes, zeg Danny Post, een foutje maakte, dan stonden er tien gasten klaar om zijn fout te herstellen. Daar hadden we álles voor over! Collectiviteit was onze kracht.’
‘Oja, we hadden in de vorm van Lars Unnerstall ook een geweldige keeper, haha! Het knokken voor elkaar was écht, maar dan ook écht wat ons sterk maakte. We hebben ons drie seizoenen lang redelijk makkelijk gehandhaafd in de Eredivisie. Buiten Lars hadden we geen uitblinkers, maar deden alles voor elkaar. Macho’s of ‘mannetjes’, die hadden we simpelweg niet, daarvoor was geen plek. Je moest in de pas lopen, want deed je dat niet, dan kwam je aan het team en viel onze kracht weg.’
Roel tijdens zijn Venlose periode: Lisandro Semedo het voetballen onmogelijk maken
‘Fortuna had bijvoorbeeld een speler als Lisandro Semedo. Dat is een hele goede speler, maar het is gewoon lastiger om met zo iemand een hecht team te vormen. Die speelde toch een beetje met een transfer in zijn hoofd. En zulke gasten hadden we in Venlo gewoon niet.’
‘Het was ook lastig om tegen ons te spelen omdat we fysiek heel sterk waren. We hadden veel lange gasten in ons team en je versloeg ons niet zo eenvoudig. Ik weet nog dat we in ‘De Koel’ pas in de 88e minuut met 0-1 van Ajax verloren door een strafschop. We wonnen thuis van Feyenoord, in De Kuip speelden we met 1-1 gelijk. In de ArenA kwamen we vlak voor rust op een 0-1 voorsprong, al gingen we met 2-1 rusten en verloren we met 5-1. Ik wil maar zeggen: van ons won je destijds niet zomaar. We verloren niet gauw met twee doelpunten verschil. En dat was het grote verschil met Fortuna.’
In het seizoen 19/20 speel je zelfs meer minuten dan tijdens het seizoen voordien. Toch komt er na vier seizoenen een einde aan je Venlose periode. Je tekent bij Fortuna omdat dat het volgens jou een club is die ‘in de lift zit’. Maar dat heb je vast al minimaal twee keer eerder gehoord tijdens je periode in Sittard-Geleen. Ben je niet te goedgelovig?
‘Je zag toch ook wel dat de club vooruit ging? Niet lang nadat ik met VVV kampioen werd promoveerde ook Fortuna naar de Eredivisie. Dus je kunt niet ontkennen dat je ‘in de lift zit’! Işıtan Gün zat er en meer investeerders arriveerden waardoor er natuurlijk veel meer mogelijk was. Fortuna was op dat moment ontzettend upcoming!’
‘Ik had toen het idee dat Fortuna het net wat meer in zich had om een vaste waarde in de Eredivisie te worden. Ik denk dat er bij Fortuna ontzettend veel mogelijk is. En op dat moment zeker ook was. Dat heeft me doen besluiten om toen voor Fortuna te kiezen.’
Je komt op voorspraak van Kevin Hofland bij Fortuna binnen, maar Hofland wordt al snel aan de kant geschoven. Voel je je dan niet enigszins bekocht, als hij het veld moet ruimen en de situatie bij de club drastisch verandert? Of is dit nu eenmaal de voetballerij-eigen?
‘Nee, dat vond ik absoluut een klote-moment. Kevin heeft zich heel erg hard gemaakt om mij naar Fortuna te halen. Hij wilde graag ervaring achterin en met name een Nederlandse speler. In eerste instantie werd dat binnen de club ietwat tegengehouden, maar Kevin hield voet bij stuk en stak zijn nek uit om mij naar Fortuna te halen. Toen hij werd ontslagen heb ik me daarover persoonlijk best wel schuldig gevoeld.’
Weltmeister of niet: Mario Götze is een prooi voor Roel
‘Ik denk dat zijn ontslag, gezien hetgeen eraan vooraf is gegaan, niet was tegen te houden. Maar ja, daar wist ik natuurlijk niks van… Tijdens de eerste wedstrijden van dat seizoen heb ik zelf ook geen moment mijn niveau gehaald. En daarover voelde ik me wel klote en dus medeverantwoordelijk voor zijn ontslag. Ik vond dat we als spelersgroep over voldoende kwaliteiten beschikten, maar verloren wedstrijden door persoonlijke fouten. Het kwam er niet uit en speelden niet goed genoeg. Tijdens trainingen ging het daarentegen wel prima en vond en vind dat het gewoon aan ons, de spelersgroep, lag. En bij mezelf. Ik baalde er echt enorm van dat hij moest vertrekken. Vooral ook omdat hij er zoveel voor gedaan had om mij terug naar Fortuna te halen.’
Er wordt wekenlang geflirt met tal van namen terwijl de hoofdtrainer gewoon al binnen de club rondloopt. Is het niet gek dat er zó aan Sjors Ultee wordt getwijfeld?
‘Het is een groot verschil tussen het zijn van hoofdtrainer en een assistent-trainer die af en toe eens een oefenvorm begeleidt. Toen ik bij Fortuna kwam, al weet ik niet hoe dat het seizoen voordien was geregeld, waren het toch vooral Kevin Hofland en Kristof Aelbrecht die de trainingen begeleidden. We hadden met Sjors Ultee niet zo veel te maken. Ik had zelf het idee dat Sjors meer de kant van Technisch Directeur opging en zich met transfers bezighield. Dus ik wist ook helemaal niet dat er in Sjors een prima hoofdtrainer school.’
Roel kent geen genade voor Giorgos Giakoumakis, topscorer van de Eredivisie
‘Toen kwam het moment dat iemand het moest overnemen en viel de keuze op Sjors. We gingen ineens punten pakken en dan ga je automatisch beter spelen. Toen werd hij definitief als hoofdtrainer aangesteld.’
Je krijgt het gevoel dat de club uit arren moede Sjors Ultee aanstelt als trainer. Maar dat blijkt een schot in de roos. Plus: je speelt misschien wel je beste Eredivisie-seizoen ooit, nota bene als centrale verdediger!
‘Ja, maar dat ik vier seizoenen bij VVV als linksback speelde voelde dus helemaal niet als ‘letterlijk aan de kant geschoven’. Uiteindelijk heb ik vier mooie seizoenen beleefd bij VVV. Ik ben er kampioen geworden en ben drie jaar basisspeler geweest, zij het als linksback. En of je nu op links speelt of juist centraal, voor mij was het belangrijkste om te spelen. Want dat is wat je wilt.’
‘Natuurlijk krijg je in een centrale rol meer de bal omdat je niet tegen de zijlijn staat en ik voelde me centraal ook wat prettiger, maar laat mij maar lekker linksback spelen.’
Is het dan niet anders spelen tegen een statische spits dan tegen een rappe vleugelaanvaller?
‘Zo lang je maar met je kopje speelt maakt dat niet veel uit. Daar komt bij dat we in die seizoenen met een aanvallende rechtsback speelden. Daardoor kwamen we heel vaak met z’n drieën achteraan te staan en neig je automatisch naar een iets centralere rol. Als de tegenstander de bal had stond ik echt wel bij de buitenspeler, maar andersom trok onze rechtsback negen van de tien keer ten aanval en ik die andere keer van de tien.’
Ook Lazaros Lamprou krijgt te maken met de verbetenheid van Roel
‘Maar ik denk dat je gelijk hebt dat het eerste jaar nadat ik terugkwam bij Fortuna mijn beste seizoen in de Eredivisie was. Op de slechte start na natuurlijk, waar ik nog steeds een beetje van baal. Maar daarna heb ik absoluut een goed seizoen gedraaid.’
Je baalt van de slechte seizoenstart, maar toch ook van de rode kaart die je krijgt van Joey Kooij? Hij geeft je een rode kaart nadat je Paul Gladon naar de grond brengt, al had Gladon de bal nog geen seconde onder controle. Dan komt je rechtvaardigheidsgevoel bovendrijven. Na de wedstrijd loop je leeg voor de camera van ESPN. Wat maakt Kooij zo’n ‘arrogant ventje’?
‘Het ging mij nog niet eens over dat moment. Dat was gewoon stom van mij. Ik hield Paul licht vast en hij ging gelijk liggen. Slim van hem, maar tegelijkertijd dom van mij. Daar kun je een strafschop voor geven en daar bovenop een rode kaart. Dat was gewoon stom van mezelf en daar had ik het achteraf ook niet over.’
‘Het ging mij erom dat in die wedstrijd, net als tijdens andere wedstrijden die Kooij floot, je totaal niks mag zeggen. Zijn houding en zijn reactie, dat staat mij gewoon heel erg tegen. We verloren toen die wedstrijd, maar ook omdat er even later eenzelfde situatie ontstaat waarin Mats Seuntjens wordt vastgehouden en juist géén rode kaart wordt getrokken. Dat was in mijn ogen een identieke situatie.’
‘Na de wedstrijd ben ik inderdaad voor de camera van ESPN leeggelopen, maar ik heb het nog heel erg netjes gehouden. Je wilt veel méér zeggen op dat moment, maar dat kan dan niet.’
‘Nadien werd mijn rode kaart nog geseponeerd ook, waardoor ik ook nog mijn gelijk haalde. Maar dat laatste mag je dan weer niet zeggen!’
Je komt scheidsrechters vaak, zo niet wekelijks tegen. Is het dan niet lastig dat je steeds maar moet zwijgen en op je tong moet bijten? Gevoelsmatig mogen zij alles en jij niks. Is dat irritant of zijn scheidsrechters op en top professional en vergeten zo zoiets weer gauw?
‘Scheidsrechters snappen echt wel dat voetbal gewoon emotie is. Beslissingen liggen soms heel dicht bij elkaar. Is het wel of geen overtreding? Tijdens de training is er ook wel eens een klutsbal die al of niet over de lijn is. De één zegt ‘de bal is 100% zeker voor mij’, maar dat zegt de ander ook. Dat blijf je altijd houden in het voetbal. Dus uiteindelijk zit er heel veel emotie bij en scheidsrechters begrijpen best wel dat je uit emotie iets zegt dat niet zo slim zegt of grensoverschrijdend is.’
‘Een goede scheidrechter denkt misschien juist wat eerder dat een speler iets in een opwelling roept. Jonge scheidsrechters grijpen misschien wat sneller in en delen gele kaarten uit. Maar uiteindelijk snappen zij ook wel dat spelers iets roepen in een emotionele bui.’
‘Vroeger was ik trouwens heel fel naar scheidsrechters, maar dat is nu wel minder. Maar desondanks heb ik best een goede band met alle scheidsrechters. Als ik door spelerstunnels loop geven scheidsrechters me meestal wel een hand, kennen me bij naam en informeren hoe het met me gaat. Misschien kennen ze me vooral van hoe ik vroeger was, haha! Maar met de meeste scheidsrechters heb ik een prima band. Als ik zo iemand dan later nog eens tegenkom, dan voel ik me ook niet te groot om toe te geven dat ik fout zat.’
In de voorbereiding op het seizoen 21/22 begin je zonder Sebastian Polter. De buitenwacht vindt dat geen probleem, maar die mis je behoorlijk. Wat brengt zo’n speler een ploeg bij?
‘Dat heeft niks te maken hoe Polter zich in de spelersgroep bewoog. Eigenlijk denk ik dat we onze beste wedstrijden speelden met Mats Seuntjens in de spits. Maar Polter was juist heel belangrijk in het druk zetten en ‘gewoon’ zijn aanwezigheid. Verdedigers zien hem toch als een grote sterke spits die vanuit de Bundesliga naar Nederland komt. En hij fungeerde natuurlijk als bliksemafleider.’
‘Supporters horen dat hij een behoorlijk salaris heeft bij Fortuna en verwachten dan meteen 20 tot 25 doelpunten van zo’n speler. Dat is juist het gevaarlijke van het binnenhalen van zo’n spits. En aan die onrealistische verwachtingen heeft hij niet kunnen voldoen. En daar word je dan op afgerekend. Want zo werkt het voetbal dan.’
In al die jaren bij Fortuna komen ook spelers voorbij die de ploeg totaal niets bijbrengen. Heb je vaak je wenkbrauwen gefronst als er weer eens een testspeler kwam aanwaaien?
‘Tsja. Ja, dat heb ik wel eens gedacht, haha! Tijdens de warming-up heb ik al in de gaten of iemand wel iets of niets kan. Ik denk wel dat dit tegenwoordig, met Américo Branco als Technisch Manager, beter is geregeld bij Fortuna. Dat gevoel heb ik. Qua visie en beleid heeft Fortuna een stap voorwaarts gezet.’
Typisch Roel: soms moet de botte bijl worden bovengehaald
‘Maar wat er in die eerdere seizoenen wel eens binnenkwam… Ik heb ook wel eens gedacht: ‘Wat hebben we hieraan?’
In de winterstop contracteert Fortuna Dimitris Siovas die meteen je plek inneemt. De Griekse verdediger heeft maanden niet gespeeld, kan niet trainen, maar met hem boekt Fortuna betere resultaten. Kun je je daarbij neerleggen?
‘Op dat moment vond ik het heel lastig, maar ben zo eerlijk om te zeggen dat ik het aan mezelf heb te danken. Ik speelde gewoon niet goed voor de winterstop. Ik speelde twee of drie wedstrijden met acht spuiten in mijn voet omdat ik een gebroken teen had. En dat ging gewoon niet meer. Ik ben toen veel te snel weer begonnen met voetballen, kreeg er nog een rode kaart bovenop en dat was gewoon niet goed.’
Dimitris Siovas neemt uiteindelijk de plek van Roel in
‘Aan de andere kant: ik werd ook zwaar gepusht om toch maar te spelen met een gebroken teen en dat was van invloed op mijn mindere prestaties. Achteraf bezien had ik moeten zeggen: ‘Ik speel een maand niet en meld me weer als ik terug topfit ben.’ Dat deed ik niet en is mijn eigen fout. En dan gaat de club op zoek naar een vervanger voor je omdat je je niveau niet hebt gehaald. Had ik gewoon het niveau van het seizoen daarvoor gehaald, dan had de club nooit Siovas gehaald. Dan was er nooit discussie ontstaan over de positie links in het centrum.’
‘Uiteindelijk weet je hoe het werkt en kon ik me eraan verwachten dat Fortuna een vervanger ging zoeken. Toen ik in de winterstop eindelijk fit was, kwam net Dimitris aan, met de conditie van een 45-jarige. Hij was totaal niet fit, maar werd wel meteen in de basis gezet. Daarover werd met mij niet gesproken en dat vond ik niet leuk.’
Onder Sjors Ultee verloor Roel zijn basisplaats
‘Ik heb Sjors toen twee weken compleet genegeerd. Maar we zijn daarna met elkaar in gesprek gegaan, hebben het uitgesproken en zijn weer goed met elkaar. Maar ik had gerekend op een kans van twee of drie weken. Toen Siovas arriveerde wist ik eigenlijk al genoeg. Hij haalde na de winterstop een hoog niveau. Maar stel, hij had veel fouten gemaakt, dan nóg was hij niet eruit gegaan. Vooral omdat hij zo veel geld verdiende voor dat half jaartje bij Fortuna.’
De laatste drie wedstrijden speel je niet mee, mede door een blessure. Is dat achteraf ontzettend jammer dat je niet bij de selectie zit?
‘Mwah, niet echt. In die periode werd mijn dochtertje geboren en in de kraamweek werden we geveld door COVID-19 en daar hadden we flink last van. Bij NEC zat ik wel op de bank, maar niet als speler. Zeg maar als assistent-trainer. Dus de twee weken daarvoor was ik geveld door COVID-19 en was vader geworden.’
‘Ik had al weken niet meer gespeeld en was al weken niet meer ingevallen. En dat ging ik ook niet meer doen. Dus nee, dan kijk je toch anders tegen bepaalde zaken aan. Voor mij telde maar één ding: erin blijven.’
‘Ondanks dat ik niet speelde of ging spelen ben ik die middag 25 jaar ouder geworden. Dat was niet normaal. Er hing een absurde spanning. Gewoon bizar. Ik had nog nooit eerder in mijn leven zo’n spanning gevoeld, dat was echt ongekend. Dat zal voor jullie in het uitvak niet veel anders zijn geweest.’
Dat viel wel mee. Je kon merken dat er spanning hing in de busreis naar Nijmegen toe, want het was aan boord stiller dan normaal.
‘O, maar ik bedoel meer tijdens de wedstrijd. We stonden 0-1 voor en ik keek steeds op mijn telefoon naar de andere tussenstanden. Die gaf ik dan door aan Frank Demouge. En al onze concurrenten stonden dik voor. Één tegendoelpunt en dan waren we gezien. NEC bleef maar pompen, kreeg in de slotfase vijf corners en Zian Flemming kopte nog een bal van de lijn! Ik was zó verschrikkelijk blij toen de wedstrijd erop zat! Bloedstollend, niet normaal.’
Afgelopen seizoen speelde je heel weinig. Je meeste minuten maak je tijdens het laatste competitieduel tegen NEC. Je komt onder luid applaus het veld in en je naam galmt door het stadion als Fortuna in blessuretijd een strafschop krijgt. Schiet het incident met Gökhan Lekesiz door je hoofd?
‘Dat spookt wel even door je hoofd als supporters massaal je naam scanderen. Dan denk je wel even: ‘Zal ik de strafschop nemen?’
Trainer Julio Velázquez instrueert Roel nog een laatste keer
‘Maar voor mij was het al een fantastisch afscheid. Paul Gladon is één van mijn maatjes bij Fortuna, is spits en leeft van goals. En hij heeft veel meer aan die treffer dan ik. Dan stel ik me professioneel op, denk aan het team en laat Paul die penalty trappen.’
En dan zit het erop. Finito. Over de belofte dat je een functie krijgt binnen de club hoor je weinig meer. Wordt dan de zoveelste belofte gebroken of zit dat verhaal toch anders in elkaar?
‘Goed dat je het vraagt. Ik heb wel degelijk de optie gehad om bij Fortuna te blijven. De afgelopen weken tot eigenlijk vrij recent heb ik heel veel contact met Américo Branco gehad hierover. Ze hebben mij de kans geboden om mijn trainersdiploma’s te gaan halen en trainer te worden binnen de Academy. Maar ik heb meteen aangegeven dat ik eigenlijk nog wilde blijven voetballen.’
Tijdens zijn laatste Fortuna-seizoenen zat Roel vaak op de bank
‘Toen hebben we gekeken naar een combinatie om mijn trainersdiploma’s binnen Fortuna te gaan halen en elders te gaan voetballen. Maar dat gaat niet door, want ik heb juist vandaag hier mijn contract getekend. Uiteindelijk heeft VVV mij hetzelfde aanbod gedaan. Dus ik ga na het voetballen hier mijn trainersdiploma’s halen.’
‘Fortuna was heel duidelijk: als speler willen we niet met je verder, maar we willen je wel helpen met al het andere dat je wilt. Ik kan absoluut niks slechts zeggen over Fortuna! Américo is al zijn beloftes nagekomen en heeft zich hard gemaakt voor mij.’
Hetgeen je bij Fortuna van plan was te gaan doen, ga je nu bij VVV doen. En gaat dat goed: de afstand Venlo – Sittard verandert niet natuurlijk!
‘Haha, ja dat klopt! Maar eerst ga ik dit seizoen nog voetballen. En gaat dat goed, dan plak ik er nog een jaar aan vast. Daarna is het tijd om mijn diploma’s te gaan halen. Plezier krijgen in het voetbal en minuten maken staat nu voorop. Pas als ik klaar ben met voetballen ga ik voor mijn diploma’s en me richten op het trainersvak. VVV heeft me die kans geboden en dat is het vertrekpunt om nieuwe doelen te gaan stellen.’
De volgende bestemming van Roel
‘Dat einddoel is niet het worden of blijven van jeugdtrainer bij VVV. Ik wil verderkomen in het vak.’
De doelstelling was ooit voetballen in de Eredivisie. Die wordt dan nu trainen in de Eredivisie.
‘Ja, dat zou heel mooi zijn!’
Supporters worden keer op keer teleurgesteld, maar hebben weinig keuze. Voor spelers is dat anders. Toch ben je de club onder moeilijke omstandigheden steeds trouw gebleven. Dat is bewonderenswaardig! Waarom niet eens bij clubs als TOP Oss, FC Eindhoven of over de (Duitse) grens gekeken?
‘Is het bij die andere clubs dan zoveel beter? Ik weet het niet. Al die jaren heb ik, op één jaar Sittard na, hier in Venlo gewoond. Mijn familie en vrienden om me heen, dat is me gewoon heel veel waard. En zeker nu, nu ik een dochtertje heb van 15 maanden. Vanuit Venlo was ik in 45 minuten in Sittard en daarom kwamen altijd veel vrienden en bekenden naar wedstrijden kijken, al is dat minder geworden toen ik minder aan spelen toekwam. Dat vond ik ook altijd leuk. Nu, hier in Venlo, is dat nóg makkelijker. Veel vrienden hebben hier een seizoenkaart.’
‘Ik heb het altijd fijn gewonden om mijn voetbal te delen met familie en vrienden. Dat is dan toch anders als je bijvoorbeeld in de Randstad gaat wonen. Clubs van het kaliber TOP Oss of Helmond Sport hebben me nooit getrokken. Dan moet je voor een transfer al naar de Randstad of naar het Noorden.’
‘Clubs zoals bijvoorbeeld Vitesse, daar kom je niet zomaar terecht, laat staan PSV, haha! En dan dacht ik altijd: ‘Wat heb ik dáár meer dan dat ik hier heb?’ Weg van familie, vrienden en dan zit je daar in de Randstad. Ik was en ben tevreden met wat ik had en heb.’
‘Als je dan een rotdag hebt gehad, dan zit je daar in je appartementje met een rotgevoel. Nu ben ik thuis in Venlo, ga bij mijn ouders langs of bezoek mijn zus en haar kinderen waardoor je je gedachten kunt verzetten. Daarom ben ik altijd in het gemoedelijke Limburg blijven voetballen. Dat was mij liever dan elders met meer geld, maar minder geluk.’
Daar heb ik respect voor. Gisteren hebben we met Marco Ospitalieri gesproken en die nam ook ruim de tijd voor ons. Jij ook en dat waarderen supporters.
‘Dank je. Maar kom op, wat is nu een uur op een heel mensenleven?’
Goh, een uur? Ja, inderdaad. We zijn al meer dan een uur onderweg. Tijd om af te ronden. De vragen zijn gesteld, de antwoorden gegeven.
Net als afgelopen zaterdag zijn de tunnels van de A73 gesloten en geeft de navigatie aan dat de snelste route naar de Westelijke Mijnstreek via Mönchengladbach loopt. Één uur en vijftien minuten. Maar ach, wat is nu een uur op een heel mensenleven?
