In deze rubriek tref je zaken aan die niet direct betrekking hebben op het voetbal, maar eerder op randzaken. Desalniettemin maken ze deel uit van onze voetbalbeleving. Bij deze verklaren wij ons nader.
Fortuna Sittard – De Graafschap, 21 november 2014
Op 13 november 2014 bereikt ons het bericht dat Fortuna-supporter Stijn van der Vliet een drastische beslissing heeft genomen. Een beslissing die heel wat teweeg brengt binnen de Fortuna-geledingen. We leren Stijn kennen op 22 mei 2011 tijdens de wedstrijd in de eindronde voor promotie voor de Belgische tweede Klasse tussen St. Niklaas en Turnhout. Stijn is daar aanwezig om namens Fortuna te kijken of er bij één van beide clubs nog talent rondloopt. En wel ja, dat loopt er. Uiteindelijk belandt niet Tim de Meersman maar Timothy Dreesen bij Fortuna. Een blessuregevoelige speler, maar wel een echte klasbak, àls hij speelt. dankzij Stijn? Wie weet.
Nadien komen we Stijn nog geregeld tegen. Nooit te beroerd voor een simpel ‘goeiedag’, een handje of een amicaal gesprekje. En dat is voldoende voor een geel/groene spreekband. Rust zacht, Stijn.
Internationale Voetbalspeldjesbeurs, 20 september 2014
Twee weken geleden sierde een aankondiging van een ruilbeurs van voetbalspeldjes de voorpagina van het Zondags Nieuws. Plaats van handeling is Brasserie Steinerbos, vanzelfsprekend gelegen in Stein. Nog amper hersteld van de nederlaag tegen FC Eindhoven is het ‘s ochtends vroeg de hoogste tijd om in de auto te stappen en koers te zetten naar Stein.
De aankondiging is veelbelovend
Eenmaal aangekomen treffen we een parkeerplaats aan die aardig volstaat. Auto’s met kentekenplaten uit diverse landen zoals België, Duitsland, Luxemburg en zelfs Tsjechië staan netjes naast elkaar gerangschikt. Even verderop dobberen de eerste bootjes in de roeivijver van het ‘Steinerbos’, maar dat trekt nauwelijks onze aandacht. Vanaf de parking zien we in de verte zien al een hele hoop speldjes schitteren in het zonlicht dat door de ramen de brasserie binnenvalt.
Vlak achter de deuropening staat een tafel waarop een schoenendoos staat waarbij in het deksel een opening is geknipt. Donaties zijn van harte welkom. Organisator Jan Dolmans heeft het laagdrempelig gehouden, al moet de organisator van deze beurs ook uit de kosten komen. Eenmaal binnen staan op diverse tafels enorme borden uitgestald waarop een ongekend aantal speldjes is bevestigd.
Duizenden en duizenden speldjes staan klaar om geruild te worden
Aangezien we zelf ook speldjes verzamelen van (voornamelijk buitenlandse) clubs welke we bezoeken of hebben bezocht is dit een uitgelezen mogelijkheid om onze collectie aan te vullen. En die collectie is verre van compleet, omdat het recent niet is gelukt speldjes te kopen van clubs als SC Paderborn 07 of Halifax Town FC. En hier zouden we wel eens onze slag thuis kunnen halen.
Als we een grondige blik werpen op alles dat her en der verspreid ligt op de tafels blijkt dat niet alleen speldjes van voetbalclubs beschikbaar zijn, maar álle soorten speldjes. Dus ook speldjes van sigarettenmerken, luchtvaartmaatschappijen of bedrijven die werkzaam zijn in de petrochemie. Werkelijk ongekend. We stellen ons de terechte vraag hoe mensen in Godesnaam aan zóveel speldjes komen!
De meeste aandacht gaat uit naar een verzamelaar uit Tsjechië die behoorlijk veel Britse speldjes te ruil aanbiedt. Terwijl we op zoek gaan naar speldjes van clubs die nog geen onderdeel uitmaken van onze eigen verzameling, wordt onze aandacht voornamelijk getrokken door speldjes van clubs die we nog niet hebben bezocht en die hoog op onze prioriteitenlijst staan, zoals Norwich City, Leeds United of Barnsley FC. Begint het Britse voetbalvirus weer de kop op te steken?
Het aanbod is werkelijk ongekend
Maar niet alleen speldjes van bekende clubs zijn verkrijgbaar, ook speldjes van pakweg Croyden Athletic FC of de Fédération Rwandaise de Football Association zijn beschikbaar. Zelfs van vrijwel alle Luxemburgse clubs zijn klappers vol met speldjes te ruil. En dit vindt plaats in een sfeer die voetbalbeurzen eigen is. Je moet er haast geweest zijn om de juiste woorden te vinden.
Maar na een poos spitten door bergen speldjes laten we het zakendoen over aan de échte verzamelaars. Tijd om de broeierige brasserie te verruilen voor de frisse buitenlucht van de Westelijke Mijnstreek.
De Graafschap – Fortuna Sittard, 23 november 2012
Leedvermaak blijft nog altijd het mooiste vermaak. Vooral op voetbalgebied en zeker als je eigen club klop heeft gekregen van Sparta op vrijdagavond. Als onze ‘vrienden uit het oosten’ dan ook op zondagmiddag op bezoek moeten bij Heracles, is iedereen binnen de Fortuna-familie net zo zwart/wit als Tom Egberts.
De namiddag begint in mineur als de geel/zwarten een vroege voorsprong nemen, maar hiermee blijkt ook dan meteen het enige dieptepunt van deze zondag bereikt te zijn. Binnen de kortste keren staat Heracles op gelijke hoogte en neemt enkele minuten voor het rustsignaal zelfs de leiding.
In de tweede helft krijgt Heracles na een uur een penalty toegekend door de scheidrechter Tom van Sichem die, tot groot genoegen van iedereen die wit/zwart of geel/groen is, wordt benut.
Net na de 3-1 zoomt de camera in op Roda-speler Danilo, die buiten zinnen van woede blijkt te zijn. Verschillende medespelers alsook van de tegenstander hebben alle moeite om de middenvelder van de Kerkraadse club tot bedaren te brengen. Tevergeefs, zo lijkt het. Het target voor al deze agressie blijkt de leidsman van dienst te zijn, Tom van Sichem. Deze besluit om Danilo een gele kaart voor te houden voor zijn gedrag. De gele kaart lijkt Danilo nauwelijks te kunnen bedaren en dat een tweede kaart (en daarmee een veldverwijzing) uitblijft is eigenlijk een klein wonder.
Na afloop geeft Roda-trainer Ruud Brood aan dat volgens Danilo Van Sichem een opmerking maakte over zijn moeder. Brood wenst echter niet verder in te gaan op deze kwestie en geeft aan dat de club de zaak eerst intern wenst uit te zoeken.
Volgens de verklaring van Van Sichem is er geen sprake van een belediging aan het adres van Danilo’s moeder en was de gele kaart het gevolg van ongepast commentaar op zijn leiding. ‘Fuck you!’ zou Danilo de leidsman hebben toegebeten. Van Sichem’s reactie daarop was: ‘What fuck you?’ in combinatie met een gele kaart.
Hoe dan ook, ons bezorgde de woede-uitbarsting van Danilo veel plezier en ondanks dat we zeker geen fan zijn van het keurkorps van de KNVB, scharen we ons in deze voor 100% achter Van Sichem: Fuck you Danilo!
Cambuur Leeuwarden – Fortuna Sittard, 18 augustus 2012
Binnen de Jupiler League bestaat sinds jaar een dag een tweedeling. Aan de ene kant heb je clubs die iets voorstellen en aan de andere kant heb je clubs die niets voorstellen. En dat geldt voor het sportieve aspect, maar vooral ook voor het extra-sportieve aspect. Elk jaar moeten we lachen als het uitvak wordt bevolkt door 12 Emmenaren, 8 Volendammers of als Veendam met twee volle auto’s naar Sittard afreist.
Maar niet alleen om ‘kleine’ clubs moeten we grinniken, ook een ‘grote’ club als Cambuur zorgt voor gegniffel op de tribunes. De Friezen, die zichzelf maar al te graag afficheren als ‘slapende reus’ geraken maar niet tot in het Sittardse uitvak. En ja, vaak leggen de Sittardse autoriteiten Cambuur een verplichte buscombi op, maar dat geldt voor ons eveneens. En toch presteren wij het keer op keer om met meer supporters naar Leeuwarden te reizen dan andersom. En dat voor zo’n ‘reus’ als Cambuur… Wat ons betreft slaapt ‘reus Cambuur’ dan ook nog als een roosje. Prima verder, vooral laten slapen.
Cambuur zelf ziet dat toch helemaal anders. In 2010 brengen de Friezen een boek en dvd op de markt met als titel ‘De Slapende Reus Ontwaakt’ waarin wordt gesteld dat de club uit de Friese hoofdstad leeft als nooit tevoren. Wij hebben dat nog niet kunnen merken en stellen dat de club niet zozeer uit, maar vooral in de Friese hoofdstad leeft.
Ook sportief houdt het allemaal niet over. Tijdens de play-offs na afloop van het seizoen 08/09 speelt Cambuur in de finale tegen Roda JC. Na drie duels waarin Cambuur beter is en volop kansen krijgt om promotie af te dwingen laten ze het vies liggen. Uiteindelijk brengen strafschoppen de beslissing en daarin gaat Cambuur kopje onder.
Maar, niet getreurd. Na afloop van het seizoen 11/12 staan de Friezen wederom op het punt om een Limburgse ploeg te elimineren in de play-offs en deze keer gaat het om VVV. In Leeuwarden spelen beide ploegen gelijk, waardoor de Friezen aan een gelijkspel met doelpunten voldoende hebben om de volgende ronde te bereiken. En dat zit er absoluut in, aangezien het diep in blessuretijd 3-3 staat. Maar die uitslag trekken de Friezen niet over de streep. Ver in blessuretijd laten ze zich nog één keer ringeloren door VVV en incasseren een vierde treffer. Dus ook sportief wilt de reus maar niet wakkerschieten.
Wat ons betreft nemen we dan ook stilte in acht, zodat de reus lekker kan doorslapen. Welterusten Cambuur!
FC Den Bosch – Fortuna Sittard, 2 maart 2012
Maandag 5 maart is het dan zover: Derby-day. Dan zal de eerder afgelaste thuiswedstrijd tegen MVV worden gespeeld. Het zal ook de mogelijkheid bieden om de 3-1 verliespartij door te spoelen en het geschonden blazoen weer enigszins op te poetsen.
En dat is nodig, want als je beide selecties tegen elkaar afweegt zit er tussen beide clubs maar bar weinig kwaliteitsverschil. De verliespartij, eerder dit seizoen was dan ook onnodig en er eentje om je voor te schamen. Voetballend behoort Fortuna inmiddels tot de betere teams in de Jupiler League, maar het mentale onderdeel van een voetbalwedstrijd wil nog wel eens het probleem vormen. En laat dat nu juist het onderdeel zijn dat vaak de doorslag geeft in zulke ontmoetingen…
Mochten de spelers vergeten zijn wat ze maandag aanstaande moeten doen, dan laten we ze daar wel aan denken. Misschien zijn we al die andere keren onvoldoende duidelijk geweest en misschien hapert onze tekst deze keer ook wel, maar we vermoeden dat het kwartje bij Danny Hoesen, Rowin van Zaanen, Kévin Diaz en de overige twitteraars in onze selectie nu wel is gevallen. De eerste LB-stappen op het gebied van social media levert bovenstaande spreekband op: @5-3-’12 #derbywinst.
FC Dordrecht – Fortuna Sittard, 27 februari 2012
‘In de vroege ochtend van zaterdag 7 januari 2012, rond 03:30 uur, worden drie studenten na een avond stappen in hun huis aan de Groene Hilledijk in Rotterdam overvallen door 4 negroïde mannen. De overvallers bedreigen de studenten meerdere keren met de dood waarbij ze hen dwingen allerlei waardevolle spullen in één van hun eigen auto’s te leggen en geld te pinnen bij een geldautomaat aan de overkant van de straat. Als na ruim een uur toevallig een surveillancewagen van de politie komt langsrijden op het moment dat de studenten spullen in de auto aan het leggen zijn, zien zij kans de agenten te alarmeren, waarop de overvallers er vandoor gaan.’ Aldus de lezing van het politiekorps Rotterdam-Rijnmond.
Later worden vier verdachten opgepakt waarvan er één een ‘oude bekende’ is. Het gaat namelijk om FC Dordrecht-aanvaller Shayron Curiel. Niet dat dat veel mensen iets zegt, maar het is amper zeven maanden geleden dat wij hem in het zonnetje hebben gezet na het winnen van de Van der Padt-trofee, editie 2010/2011. Tijdens de wedstrijd FC Dordrecht – Fortuna Sittard, eind januari 2011, treft de aanvaller raak op een dusdanig pijnlijke manier (voor ons), dat hij de eer krijgt de meest pijnlijke tegengoal van afgelopen seizoen te hebben gescoord.
VDP-laureaat Shayron Curiel met zijn pokerface
Tijdens het seizoen verdachten wij hem er al van het meest knullige doelpunt van afgelopen seizoen te hebben gescoord, maar deze knaap wordt inmiddels van heel andere feiten verdacht. Het Openbaar Ministerie is dusdanig zeker van haar stuk, dat zijn oorspronkelijke hechtenis inmiddels met twee weken is verlengd.
Deze mededeling heeft een schok teweeggebracht binnen de redactie van Fortuna Online en LB-leden en we mogen hopen dat deze VDP-laureaat 2010/2011 niks met de zaak van doen heeft. Echter, momenteel is nog niks bewezen al zit de Antilliaan in vieze papieren, zoveel is duidelijk.
We zijn er het met zijn allen dat ook 100% mee eens dat de onderste steen boven moet komen in deze zaak en de daders een fikse straf krijgen toebedeeld. Zulke zaken staan volkomen haaks op datgene waar LB voor staat en wij distantiëren ons dan ook ten zeerste van dergelijke praktijken.
Wat ons betreft is dit een zaak voor CSI Dordt: Curiel Shayron Investigation!
Fortuna Sittard – FC Eindhoven, 4 november 2011
Naar verluid heeft onze vorige spreekband heel wat stof doen opwaaien. Niet in de minste plaats omdat heel wat mensen zich ergens (onze spreekband) een oordeel over vormen zonder de feiten (zie ‘Achter de Schermen’) te kennen. En dat bevreemdt ons. Hoe het ook zij, de hele discussie is grotendeels langs ons heen gegaan. Wij hebben ons hoofdzakelijk geconcentreerd op hetgeen zich in Dagblad de Limburger heeft afgespeeld na de wedstrijd Fortuna – Almere City.
Het artikel dat gewijd is aan deze wedstrijd blijkt zowaar een passage te bevatten met betrekking tot onze spreekband. De schrijver van het artikel, Joos Philippens, weet het zeker. De spreekband op Vak C heeft betrekking op het interview dat oud-speler Joos van Barneveld in de week voorafgaand heeft gegeven aan Voetbal International. Hij schrijft erover in DDL d.d. 29 oktober jl. Klik hier voor de betreffende passage.
Waar het al eerder verkeerd ging in de sage rondom Sporting Limburg, loopt het nu wéér mis. Tijdens het Sporting Limburg debat gaat DDL er klakkeloos vanuit dat hetgeen de stuurgroep als waarheid presenteert (een club uit de grond stampen die financieel en dus sportief kan wedijveren met de top van de vaderlandse Eredivisie) klopt. Over het hoe en waarom (de onderbouwing van dit plan) rept men met geen woord. In onze beleving was een onderzoek naar hetgeen werd gepresenteerd als feit meer dan op zijn plaats geweest. Helaas, daar doet DDL blijkbaar niet aan.
Met betrekking tot de spreekband aangaande Joos’ column waarin hij Fortuna-fans gelijk schaalt aan ‘Ajax-publiek’ overkomt DDL hetzelfde. Maar, en dat moet gezegd worden, ze geven achteraf toe mis te zitten. En wel in DDL d.d. 2 november jl. Klik hier voor het betreffende artikel.
We citeren gemakshalve even: ‘We dachten aan een verwijzing naar een interview van die week in Voetbal International met ex-speler Joos van Barneveld. Die eiste geld van Fortuna toen die club bijna failliet was. Maar het blijkt dat Fortuna-fans daadwerkelijk een heus spandoek aan een verslaggever van deze krant hebben gewijd. Tja, we kunnen het zelf niet bevatten, zo veel eer’.
Toch vreemd. Immers, waarom heeft DDL (in casu Joos Philippens) niet meteen geschreven de achtergrond van de spreekband menen te kennen in plaats van zo stellig te zijn? We vragen ons dat oprecht af. Dat zal DDL wel schalen onder ‘taalkundige muggenzifterij’. Zij maken zich er met een grapje vanaf en dat is het dan. Voor ons reden te over om Joos op te roepen juist (de) feiten te onderzoeken en zich op basis daarvan een mening te vormen. Dat scheelt een hoop gezeur. Veel succes.
Fortuna Sittard – Almere City, 28 oktober 2011
Het is 17 oktober, omstreeks 20.35 uur. Fortuna is aan haar wedstrijd tegen Telstar bezig en speelt zoals het al jaren niet meer heeft gespeeld. Telstar ziet sterretjes en loopt achter een bal aan die het één keer in bezig heeft gehad, namelijk toen doelman Cor Varkevisser ‘m uit het net haalde na Harrie Gommans’ goal.
Richard Stolte dendert keer op keer over Telstars rechtsback heen, aan de rechterzijde laat Danny Hoesen keer op keer zijn tegenstander zijn hielen zien. We noteren grote kansen, levensgrote kansen. Hoesen kopt juist naast, Gommans op de lat. Varkevisser kan ternauwernood redding brengen op een pegel van Stolte en Wouter Scheelen domineert het middenveld als in zijn beste dagen.
Langzaamaan kentert het spelbeeld echter. Telstar weet zich een klein beetje aan de druk te ontworstelen en produceert pardoes de gelijkmaker! Niet veel later wordt de Fortuna-verdediging wederom uit haar verband gespeeld en tekent Telstar voor haar tweede treffer. Ontgoocheling alom in de tribunes van de Trendwork Arena. Hoe kan een ploeg die een half uur domineert en dicteert zó in elkaar stuiken? Ontgoocheling slaat om in frustratie als blijkt dat Fortuna het spoor volledig bijster is geraakt. Links en rechts beginnen wat mensen te fluiten… Met hangen en wurgen halen de Sittardenaren de rust met een 1-2 achterstand.
In de rust probeert Wim Dusseldorp voor een déclic te zorgen. De geblesseerde Kévin Diaz wordt vervangen ten faveure van Joeri Schroyen. De jonge Weertenaar is snel, kan een mannetje passeren en is bovenal fit, iets dat bij Diaz blijkbaar niet meer het geval is.
De wissel pakt echter helemaal verkeerd uit. Schroyen wordt voor de onmogelijke opdracht gesteld om de Fortuna-trein weer op de rails te zetten en dat is duidelijk te hoog gegrepen voor hem. Hij moet linksback Randel Shakison assisteren, hij moet het middenveld een handje toesteken en hij moet de beslissende voorzetten geven. Aan al deze onmogelijke opdrachten komt hij evenwel nooit toe. Ballen schieten van zijn voet, passes worden onjuist gegeven en duels worden verloren. In al zijn ijver loopt hij op iedere bal en wordt meermaals van het kastje naar de muur gestuurd door enkele ‘Witte Leeuwen’.
Overkomt dit alleen Schroyen? Natuurlijk niet! Hij maakt onderdeel uit van een team zonder zelfvertrouwen, dat een mentale tik heeft gekregen en de indruk wekt deze zeker vanavond niet meer te boven te komen. De ervaren spelers laten het mes in het varken steken en dan is het voor jonge spelers onmogelijk zich waar dan ook aan op te trekken.
Het gemor op de tribunes neemt met de minuut toe. Aan de ene kant logisch, aan de andere kant beschamend. Telstar is nu niet zozeer die hoogvlieger waar Fortuna kansloos tegen is. Sterker nog, na een half uur had er een onoverbrugbare kloof moeten zijn geslagen tussen Fortuna en de Velsenaren. En ja, daar reageert het publiek dan op.
Anderzijds, een piepjonge speler uit de eigen jeugd die in het verleden heeft getoond wel degelijk over kwaliteiten te beschikken schuif je het falen van een hele ploeg niet in de schoenen door hem uit te fluiten. Is iedereen de periode vergeten waarin hij afgelopen seizoen de geblesseerde Shakison met verve verving als linksachter? Aha!
Aan de zijlijn staat de technische staf voor een duivels dilemma. De wedstrijd is allang verloren (er prijkt inmiddels een 1-5 tussenstand op het scorebord) en één van je spelers die de sputterende Fortuna-motor weer aan de gang moest krijgen speelt de slechtste wedstrijd uit zijn nog prille loopbaan. Ja, en wat doe je dan? Dusseldorp kiest ervoor om Schroyen enkele minuten voor het einde weer naar de kant te halen.
Komt zulke situaties vaker voor? Het antwoord is ‘nee’. Voor zover wij het ons kunnen heugen was Freek de Winter de laatste Fortunees die dit overkwam. In het kampioensjaar speelt Fortuna in het Haagse Zuiderpark. Trainer Pim Verbeek brengt de jeugdige Heerlenaar in het veld en hij mag een korte periode later weer inrukken.
Is zo’n beslissing te rechtvaardigen? Lastig te beoordelen. Daarvoor zul je de effecten op de lange termijn moeten kennen. Met andere woorden: achteraf kun je pas beoordelen of een dergelijke wissel van invloed is geweest op de rest van de speler zijn carrière. Desalniettemin haalt Dusseldorp Schroyen er weer vanaf en de speler wordt door het publiek als klap op de vuurpijl getrakteerd op een fluitconcert…
En als je denkt daarmee het hoofdstuk te hebben afgesloten, dan heb je het finaal mis. Columnist Joos Philippens meent in Dagblad de Limburger (DDL) nog eens even snoeihard uit te halen naar alle Fortuna-supporters. De passage ‘Dat duidt op het fenomeen ‘Ajax-publiek: verwende fans die alleen bij succes achter het elftal staan. Met alle respect voor Fortuna, die houding is totaal niet aan de orde’ zindert na.
We vragen ons oprecht af waar Joos deze wijsheid vandaan haalt. Het is ons een raadsel waarom iemand de term ‘verwende fans’ in verband brengt met Fortuna. Sla de resultaten er van de laatste 10 seizoenen maar op na: vrijwel geen enkele ploeg in het betaalde voetbal behaalde mindere resultaten dan Fortuna. Verwend?
Maar dat niet alleen. De afgelopen 10 seizoenen werden ook nog gekruid met financiële chaos, nakende faillissementen, incompetente bestuurders, over het paard getilde trainers, afgedankte Roda-spelers en als klap op de vuurpijl dreigde de club op te gaan in het provinciaal prestigeproject ‘Sporting Limburg’.
Als er één supportersgroep pal achter haar club is blijven staan, zelfs financieel via TOF, dan is het wel de Fortuna-aanhang. Roepen dat je Fortuna-supporter bent is makkelijk, maar de daad bij het woord voegen is een ander paar mouwen. Nog altijd worden in honderden huishoudens in de Westelijke Mijnstreek en daarbuiten maandelijks geldbedragen afgeboekt van spaarrekeningen waardoor de Fortuna-aanhang nu al enkele seizoenen lang de grootste sponsor is van de club.
Maar niet alleen de term ‘Ajax-publiek’ blijft hangen. Even zo zeer de eerste alinea van Joos’ column. ‘Fortuna Sittard was lekker uit de zomer gekomen. Fijne competitiestart, ongekende toeschouwersaantallen, thuis nog ongeslagen, spectaculaire duels. Uit nog ongeslagen, ja vervelend, dat wel’.
Bovenstaande passage suggereert dat Joos ervan is overtuigd dat de club bestaansrecht heeft. En dat is raar. Immers, tijdens de sage rondom FC (en later Sporting) Limburg was de DDL-redactie een mening toegedaan die haaks staat op bovenstaande opvatting.
De Fortuna Online-redactie en Lateral Boys incluis hebben steevast objectiviteit betracht in deze woelige periode. Te beginnen in 2008. Van fusiebesprekingen is officieel geen enkele sprake, maar de nieuwjaarsrede van de toenmalige gouverneur Léon Frissen spreekt klare taal: FC Limburg moet er komen. Middels de column ‘Feiten graag’ springt dit medium in het gat dat DDL laat vallen. In plaats van enkele kritische noten te kraken blijft het stil op de burelen van de Limburgse krant. Ook hier beseft men: FC Limburg is actueler dan ooit en de sportredactie ziet zichzelf al terug in de perstribunes van Camp Nou en Guiseppe Meazza.
Oké, om je dan al een kritische houding aan te meten is allicht wat vroeg. Maar er komen nog kansen. Echter, geen ervan wordt gegrepen door de (sport)redactie. We berichten erover in 2008, begin oktober, in onze column ‘Non beleid’. Falend management aan de kaak stellen? No way!
Inmiddels wordt door de (sport)redactie van DDL het officiële standpunt ingenomen zich 100% achter het op handen zijnde fusieproject te scharen. Kritiek op dit kansloze plan zou wel eens de publieke opinie kunnen beïnvloeden en dat zou nefast zijn voor het voorgespiegelde draagvlak dat er bij bedrijfsleven en publiek zou bestaan. Inderdaad, ‘zou bestaan’. Deze veronderstelling wordt als vaststaand feit gepresenteerd en niemand stelt zich hierbij vragen. Van natte handtekeningen is geen moment sprake.
Eind februari 2009 geven we de hoop op dat de Limburgse media (DDL voorop) zich vragen stelt bij het hele fusieplan en stellen vast dat niemand de Sporting Limburg-zeepbel (de inmiddels onthulde naam voor de op te richten fusieclub) durft door te prikken. Ook hierover berichten we en wel in onze column ‘Wanneer trekt de mist op’? Persconferenties, media-optredens, diverse vuistdikke rapporten ten spijt; geen enkel moment hangt de (sport)redactie de mening aan dat Fortuna (en Roda, al maken we ons daarover amper druk) wel degelijk bestaanrecht heeft.
Echter, in diezelfde week zijn we met stomheid geslagen. DDL-journalist Patrick Delait toont objectiviteit en vraagt zich af waarom de falende managers van die beide ‘clubs zonder bestaansrecht’ van Sporting Limburg wèl een succesverhaal zullen gaan maken. Dat ligt niet in de lijn der verwachting. Niet allerlei beleidsplannen en rapporten doorspekt met doelredeneringen, maar de bestuurlijke capaciteiten van de leiding van Sporting Limburg worden doorslaggevend in deze casus. En dat het beoogd management daarover niet beschikt hebben ze jarenlang aangetoond bij hun eigen ‘clubs zonder bestaansrecht’. We springen een gat in de lucht van geluk middels de column ‘Eindelijk kritiek‘.
We kunnen nog steeds niet bevatten dat Delaits column door de mazen van de (sport)redactie haar wet is geglipt en vermoeden dat dit Delait op een fikse uitbrander is komen te staan. Desalniettemin zorgt hij voor hetgeen waarop we maandenlang smachtend hebben zitten te wachten: objectiviteit. Vol ongeloof laat Delait zijn collega’s achter in het Parallelle Universum. Hij weet beter. Sporting Limburg is één grote farçe en zal er niet van komen.
Ondertussen hebben degene die zich op feiten hebben gebaseerd het gelijk aan hun zijde gekregen. Sporting Limburg blijkt inderdaad één grote zeepbel, een financiële puinhoop achterlatend. Is dit ooit uitgemeten in de media? Nooit. Op het moment dat openbaar wordt gemaakt welke graaicultuur er bij de stuurgroep heerste die leiding gaf aan de beoogde fusieclub maakt DDL daar weliswaar melding van, maar verzuimt de vinger op de zere plek te leggen. Jammer.
Inmiddels heeft de sportredactie een 180 graden ommezwaai gemaakt en gaat men uit van draagvlak bij tenminste één van beide voormalige fusiepartners. En dat wekt bevreemding. Hebben we iets gemist? Men slikte het Sporting Limburg-verhaal immers als zoete koek, stelde zich nooit enige vragen en stelde al helemaal niet vast dat ze het al die tijd bij het verkeerde eind had.
Op basis hiervan stellen wij ons publiekelijk de vraag ‘Joos, nu wel bestaansrecht?’ Wij zijn even niet mee, al zullen we ook hierin wel weer alleen staan. Op basis waarvan heeft DDL haar mening herzien? Voor ons blijft het gissen. Joos zal het wel weten.
Cambuur – Fortuna Sittard, 26 augustus 2011
Het is zo rond 21.30 uur, 22 april 2010. Fortuna speelt de levensbelangrijke wedstrijd tegen Cambuur en moet een goed resultaat behalen. Dan moet er wel nog één en ander gebeuren, want Cambuur heeft zojuist een 2-1 voorsprong genomen. Gespannen wordt internet geraadpleegd, want de uitslagen op de andere velden kunnen beslissen over handhaving of degradatie.
Naar de wedstrijd Almere – Helmond Sport hoeft onze belangstelling niet uit te gaan. Daar staat het immers al lang en breed 3-0 voor Almere. Helmond is klaar met de competitie, bereidt zich voor op de nacompetitie en laat deze wedstrijd lopen.
De wedstrijd tussen RBC en AGOVV staat wèl bol van de spanning. AGOVV nam al vrij snel een 0-2 voorsprong, maar heeft inmiddels een tegengoal moeten incasseren. Dit zou een goede uitslag zijn, al zouden we ons er vandaag, met de huidige tussenstand, niet veilig door kunnen spelen.
Niet alleen wij volgen de verrichtingen op de andere velden, dat doen ook de supporters van Cambuur. Om het allemaal wat pijnlijker te maken klinkt minutenlang het ‘Ze gaan naar Harkema’ om aan te geven dat wat Cambuur betreft vaststaat dat Fortuna het kind van de rekening zal zijn. Immers, Harkema (gelegen op een boogscheut van Leeuwarden) herbergt een voetbalclub (Harkemase Boys) die uitkomt in de Topklasse.
Nu ja, en als de Cambuurfans ons graag in Harkema willen zien, dan gaan we toch even naar Harkema? Waarschijnlijk is vakantieman Frits Bom er nog nooit geweest, laat staan dat hij ervan heeft gehoord, maar LB plant in het centrum van Harkema wel even een Fortuna-vlag. En omdat we er toch zijn, lijkt het ons wel zo netjes om even een ‘kaartje’ te sturen. Wij zeggen dan ook ‘Groeten uit Harkema’ aan het adres van alle Cambuurfans op de MI-Side!
Sparta Rotterdam – Fortuna Sittard, 7 augustus 2011
Het nieuwe seizoen staat op het punt van beginnen en voor enkele LB’ers zaak om links en rechts een Vak C’er bij het nekvel te grijpen om samen een paar nieuwe spandoeken te maken. Na wat over en weer gemail raken we het eens over een tekst. Omdat we maar beschikken over een beperkt aantal handen is het van belang dat je gaat voor een behapbaar project.
De tekst ‘Yellow Green Army’ is zo een behapbaar project. Over het ontwerp raken we het ook al gauw eens. Eigenlijk is er maar één soort lettertype dat precies aan onze wensen voldoet en dat is het lettertype dat Fortuna al sinds jaar en dag gebruikt in allerlei uitingen.
Iedereen kleurde netjes binnen de lijntjes
Omdat het aantal meters toch de 20 benadert duurt het even vooraleer we beschikken over het stof. Maar als we dat eenmaal in ons bezit hebben, vordert het werk betrekkelijk snel. Na een avond optekenen mogen we gaan kleuren en na een drietal etappes zijn we klaar. Klaar voor het nieuw seizoen.
De doeken zullen niet wekelijks zijn te aanschouwen, maar zo nu en dan, als de gelegenheid erom vraagt, zullen we niet aarzelen om genoemde tekst in de lucht te steken!
‘Yellow Green Army, Yellow Green Army…!’
‘t Kan(ne) Literair, 29 november 2009
29 November staat al enkele weken aangekruist in de LB-agenda’s. Die dag zal één van de vaandeldragers van de Vlaamse literatuur, Herman Brusselmans, zijn opwachting maken in het gracieuse Château Neercanne. Het is omstreeks 13.00 uur als we de grot van genoemd etablissement betreden. Omdat we aan de vroege kant zijn, nemen we plaats op de eerste rij, zodat we geen seconde hoeven missen van de literaire hoogstandjes van Brusselmans. In de tijd voorafgaand aan zijn lezing wordt iedereen getrakteerd op gitaarspel van vier leerlingen en hun docente van de Muziekacademie Voeren-Riemst. Vooral de uitvoering van een paso doble krijgt de handen van de aanwezigen op elkaar.
Château Neercanne, één van de decors van ‘t Kan(ne) Literair
Nadat Communicatiespecialiste van de gemeente Riemst, Lieve Ketelslegers, Brusselmans heeft geïntroduceerd, komt de Hammenaar (en thans inwoner van Gent) aan het woord. Vandaag zal hij twee verhalen voordragen. Het eerste verhaal komt uit nog te publiceren werk waarvan de werktitel ‘Genitaliën’ is. ‘Dit is afkomstig uit de volledige titel, namelijk ‘Twee Duitslanden, drie Frankrijken, maar geen Italiën’, aldus Brusselmans. De zaal vult zich met gelach van de aanwezigen, die zijn humor goed kunnen smaken.
Hij vervolgt zijn verhaal door inzicht te geven in zijn persoonlijke leven. Zo houdt Brusselmans zich in zijn vrije tijd bezig met zijn drie hobby’s: het bezoeken van musea, het verzamelen van foto’s van Yolanthe Cabau van Kasbergen en het stoppen met roken. Vooral die laatste hobby oefent hij al enige tijd uit, namelijk ruim 20 jaar. Ook zijn belevenissen in het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen komen aan bod.
Herman Brusselmans leest voor uit eigen werk
Zijn tweede verhaal is getiteld ‘Spons’ en vertelt over een toevallige ontmoeting tussen een jongen en een meisje. De laatste houdt er enkele vreemde gewoonten op na en Brusselmans beschrijft deze uitvoerig. Ook van dit verhaal genieten de aanwezigen zichtbaar en laten dit ruimschoots blijken. Na een klein halfuur maakt Brusselmans een einde aan de lezing en is het tijd voor de signeersessie. Links en rechts toveren mensen zijn boeken tevoorschijn en maken van de gelegenheid gebruik deze te laten signeren. Brusselmans blijkt een aimabel mens te zijn, evenals zijn echtgenote, Tania de Metsenaere.
Na al dat werk is het voor hem tijd om buiten te gaan genieten van (zoals hij zegt) ‘de beste uitvinding ooit’: de Marlboro Light .
FC Den Bosch – Fortuna Sittard, 23 oktober 2009
De wedstrijd tegen FC Dordrecht is slechts 20 minuten oud als Género Zeefuik de bal krijgt aangespeeld. De topzware aanvaller zet zijn lichaam, draait weg van Pieter Nys en loopt met de bal aan de voet richting doel van Danny Wintjens. Nys probeert vanalles, maar het is een ongelijke strijd. Zeefuik nadert het doel en schiet onberispelijk binnen. Hoe makkelijk ging dit allemaal? Op de tribunes klinkt gemor.
10 minuten later wil Nico Vanek de bal uit het strafschopgebied schieten. Net voordat zijn voet het leer zal raken, komt Zarko Grabovac tussenbeiden. Zijn mislukte kopbal belandt in de voetjes van Moussa Kalisse. De Dordrechtenaar neemt de bal aan, dribbelt een paar meter richting doel en trapt de 0-2 op het scorebord. Hoe knullig? Het gemor neemt in volume wat toe.
Degene die denkt dat de koek op is, heeft het helemaal mis. De flater die Grabovac begaat als hij de bal wil terugleggen op Wintjens is tenenkrommend. Het is wederom Zeefuik die van dit buitenkansje weet te profiteren. Als je zo eenvoudig de doelpunten achteraan weggeeft wordt het tijd om eens wat aandacht te gaan besteden aan het verdedigen. Om dit te benadrukken wordt in de dagen voorafgaand aan de wedstrijd in Den Bosch het woord ‘Defence’ uit karton gesneden. Wellicht dat trainer Roger Reijners het gemor in het stadion niet heeft gehoord; in ieder geval hopen we dat hij onze boodschap deze keer wel begrijpt!
FC Den Bosch – Fortuna Sittard, 23 oktober 2009
Tegen FC Dordrecht begaat Zarko Grabovac een verschrikkelijke blunder. Zarko probeert de bal naar Danny Wintjens te spelen, maar valt achterover. Danny is te laat bij de bal, zodat Género Zeefuik de bal kan oppikken en 0-3 kan aantekenen. Match gedaan. Het valt niet alleen de aanwezigen op, nee, de blunder gaat het hele land door.
Tijdens de uitzending van Voetbal International krijgt René Van der Gijp lachstuipen bij het zien van de beelden. Hij vind het geen onkunde, maar doet het af met ‘zielig’. Inderdaad, dat is het ook. Niet alleen Zarko’s blunder is legendarisch, dat zijn ook zijn imitaties van de Kazachstaanse journalist Borat Sagdiyev. Hoe vaak heeft Zarko niet ‘high 5’ geroepen? Inderdaad, ontelbare keren. Om hem een hart onder de riem te steken hebben we maar een spreekband gemaakt. En nu maar hopen dat zijn foutje eenmalig was…
FC Dordrecht – Fortuna Sittard, 22 september 2009
Bekeravonturen van Fortuna duren doorgaans nooit lang. Elke ronde die de hoop op de finale in De Kuip levend houdt wordt dan ook gekoesterd. Natuurlijk hoopt iedereen in de eerste ronde thuis tegen een amateurclub te mogen uitkomen, maar dat zit er dit seizoen niet in. FC Dordrecht komt uiteindelijk uit de koker als tegenstander.
Om toch al even te dromen van cupwinst worden in de weken voorafgaand aan de ontmoeting enkele replica’s gefabriceerd. Als Fortuna in de bewuste bekerwedstrijd ook nog op voorsprong komt, zit iedereen in gedachten al in De Kuip. Uiteraard wordt dit in het uitvak dan ook luidkeels verkondigd. Uiteindelijk zal de echte beker niet in de prijzenkast komen te staan en stellen we ons tevreden met een kartonnen versie. Echter, voorlopig zijn we tot in Dordrecht geweest en dat is maar 18 kilometers van De Kuip verwijderd.
Achteraf gezien mogen we blij zijn dat we er naar één rondje bekeren al uit liggen. Columnist Jan Notermans weet namelijk dat bekerwedstrijden veel energie vergen. Energie die je beter in de competitie kunt gebruiken. Eind goed al goed…
Fortuna Sittard – HFC Haarlem, 21 augustus 2009
Het eigenaardige aan vriendschappen is dat je nooit exact kunt duiden wanneer deze zijn ontstaan. Maar het moet ergens rond de eeuwwisseling zijn geweest, tijdens een uitwedstrijd tegen NAC dat ik iemand in het midden van de bus opmerk die spreekt met een soort van Maastrichts accent. Helemaal thuisbrengen kan ik het niet en met mij enkele mede-supporters. Het leidt in ieder geval tot een dusdanige woordenwisseling dat er melding wordt gemaakt bij de buscoördinator. Het is één van de dingen die me te binnen schieten als ik aan Harald terugdenk.
Op 3 december 2004 speelt Fortuna de uitwedstrijd tegen Sparta. Doordat iedereen aan de late kant is en Het Kasteel middenin een woonwijk ligt, zorgen ervoor dat dichtbij het uitvak parkeren schier onmogelijk is. Er zit dus niks anders op dan een eindje te wandelen. En ja, als je dan een Fortuna-jas draagt, zoals Harald deed die avond, loop je kans op te vallen. Zeker als je langs het Sparta-café moet. Fortuna neemt een 0-3 voorsprong, maar uiteindelijk wint Sparta in extremis met 4-3. Direct na affluiten denkt Harald het stadion snel te kunnen verlaten, om zodoende Spartanen te kunnen ontwijken. Zijn reisgenoot Eppo staat op zijn gemakje nog ergens te kletsen. Harald ontsteekt in woede. Zelden gezien, maar ook dat was Harald…
Op 25 maart 2005 staat Fortuna met 2-0 achter in en tegen Volendam. Fortuna doet wat het kan en probeert zo goed en zo kwaad als het kan druk op het Volendamse doel te zetten. Dat lukt ook aardig, maar een doelpunt wil maar niet vallen. Totdat Haralds poulain Thomas Janssen een paar minuten voor tijd de bal krijgt aangespeeld. Hij staat rechtop te slapen als Sandro Calabro komt aangelopen, wat hij schiet de bal pardoes in zijn voeten. Calabro loopt door tot aan het doel van Willem-Jan Thijssen en legt in 3-0 in de mand. Als we het stadion verlaten, wenst iedereen elkaar een goed terugreis. Ik besluit met een ‘Dag Thomas’. Daar kan iedereen wel een beetje om grinniken, behalve Harald. Twee woorden die voor enorme ophef zorgen binnen de Fortuna Online-redactie. Wekenlang spreekt Harald niet tegen mij. Typisch Harald. Zijn passie voor het spel en zijn gevoel voor de club zijn ongelofelijk groot. Ik had Riccardo graag een ander afscheid gegund, maar de zaken lopen nu eenmaal zo zoals ze lopen.
Zomaar twee situaties die Harald kenmerken. Maar uiteindelijk draait iedereen weer bij en realiseert zich dat Fortuna eigenlijk maar bijzaak is. Toch is het bijzonder lastig om te kunnen relativeren als 22 augustus 2008 mijn gsm rinkelt en Guido met bibberende stem vertelt dat de auto waarin Harald zit een zwaar ongeluk heeft gehad. Het besef komt eigenlijk pas ’s nachts als ik Riccardo aan de lijn heb en we tegen elkaar zeggen het niet kunnen bevatten dat Harald niet meer in ons midden is.
Harald, vriendschap houdt niet op waar het leven eindigt!
Fortuna Sittard – FC Bayern München, 1 juni 2009
Als de nood hoog is komt hulp uit allerlei hoek aanwaaien. Daar waar de één loten verkoopt voor het ‘koosjiete’, shawls laat maken waarvan de opbrengst naar TOF gaat of een feest organiseert, probeert de ander zijn werkgever warm te laten lopen voor Fortuna. In die laatste categorie kunnen we clubicoon Mark van Bommel plaatsen. Niet alleen heeft Daniel van Buyten TOF-loten gekocht, Mark heeft Bayern München zover gekregen dat het een wedstrijd komt spelen in Sittard. En dat is erg TOF. Bayern München is niet zomaar een club, het herbergt enkele bekende vermaarde wereldsterren in haar selectie zoals Zé Roberto (onder andere kampioen van Duitsland en Spanje, bekerwinnaar in Duitsland, winnaar COPA América met Brazilië), Luca Toni (onder andere topscorer Serie A, topscorer Bunderliga, wereldkampioen met Italië) en Lucimar da Silva Ferreira ‘Lucio’ (kampioen van Duitsland, winnaar Confederations Cup en wereldkampioen met Brazilië) mee. Maar ondertussen is Mark zelf ook een ster geworden.
Het begon allemaal in de Sittardse Baandert. Daar waar grote opruiming wordt gehouden in de selectie door Pim Verbeek en Mark een kans krijgt in het eerste elftal. In zijn eerste volledige jaar wordt hij meteen kampioen in de Eerste Divisie. Voor Mark is in het elftal een grote rol weggelegd. Er lijkt maar weinig de motor op het middenveld te kunnen afstoppen. Slechts overmoed staat een grote carrière in de weg.
Tijdens de thuiswedstrijd tegen FC Zwolle laat hij een eerste maal een voor tegenstanders onsympathiek trekje zien. Als hij tegen het eind van de wedstrijd wordt uitgeroepen tot ‘man van de wedstrijd’, houdt Mark de bal even vast onder zijn voet en steekt zijn armen in de lucht. Dat wordt aan Zwolse zijde niet gepruimd, een tackle valt Mark ten deel. Op de tribunes moet iedereen schaterlachen; Marks naam is gevestigd.
In de seizoenen die volgen groeit Mark uit tot de absolute smaakmaker van Fortuna. Met hem in de ploeg weet je dat het genieten wordt die avond. Populair bij tegenstanders zal Mark wel nooit worden, maar dat deert de Fortuna-aanhang niet. Spelend vol overgave en de grens van het toelaatbare opzoekend is hij een plaag voor elke ploeg. Zo zal de thuiswedstrijd tegen Ajax in het seizoen 1998/1999 iedereen wel bijblijven. Niet alleen omdat er wordt gewonnen (Robert Roest scoort de 1-0 vanaf de penaltystip), maar vooral omdat de Amsterdammers compleet worden weggespeeld. Ook Mark laat zich weer gelden. In de eerste helft ziet hij dat doelman Edwin van der Sar een paar meter voor zijn doel staat en met een lob vanaf eigen helft probeert hij hem te verschalken. Helaas verdwijnt de bal enkele centimeters naast het doel.
In datzelfde seizoen weet Fortuna ook in de Nijmeegse Goffert te winnen. Met Mark als centrale verdediger slaagt Fortuna erin met 0-3 uit een kolkende Goffert te vertrekken. Zelfs het veld bestormende NEC-supporters kunnen niks aan de uitslag veranderen. In datzelfde seizoen boekt Fortuna een 6-4 thuisoverwinning op PSV. Ook in dat duel laat Mark even zien wie de slimste is. Bij een 6-4 stand in de laatste minuut rukt de middenvelder op naar de Eindhovense verdediging. Als hij Yuri Nikiforov tegenkomt, speelt hij de bal langs de Rus (Mark weet dat deze reeds in het bezit is van een gele kaart) en loopt professioneel tegen hem op. Twee keer geel is rood en aldus kan Nikiforov inrukken. Sympathiek? Ach, wat maakt het uit? Mark geeft alvast zijn visitekaartje af. De Fortuna-fans slaan zich op de knieën van de pret. ‘Even dollen met Nikiforov’, we kunnen er nog immer smakelijk om lachen!
Mark van Bommel is niet populair in Duitsland…
Het goede spel van Mark valt ook andere clubs op. Nadat eerst AZ probeert hem naar Alkmaar te lokken, dingen ook Ajax en PSV naar zijn diensten. Uiteindelijk wordt het PSV, een club die ook wel bij Mark past. Het seizoen 1998/1999 is dus Marks laatste in Sittardse dienst en dat we hem gaan missen staat vast.
Nooit eerder bedankten spelers supporters op een dusdanige manier!
In Eindhoven wordt hij met open armen ontvangen. In de zes seizoenen dat hij in Eindhoven speelt, wordt Mark viermaal kampioen, wint hij éénmaal de beker en driemaal de Johan Cruijff-schaal. Ook buiten Eindhoven is Mark niet bijster populair. Hij weet zijn Amsterdamse criticasters de mond te snoeren door driemaal te scoren in de ArenA tijdens zijn laatste PSV-seizoen (Ajax – PSV 0-4).
Vervolgens trekt hij de Eindhovense deur achter zich dicht en verkast naar FC Barcelona. Ook daar viert hij successen door het winnen van de Supercup, de Spaanse beker en de titel. Tenslotte weet hij ook nog de Champions League te winnen. In het Stade de France verslaat Barcelona Arsenal met 2-1. Na één seizoen eindigt zijn Spaanse avontuur al. Iedereen is het erover eens dat Mark uitstekend past in de Bundesliga. En ja, waar ga je dan heen? Inderdaad: Bayern München!
Na Lothar Matthäus, Stefan Effenberg en Jens Jeremies hebben de Zuid-Duitsers weer een middenvelder van formaat beet. Niet de meest gepolijste, maar wel eentje die weet wanneer er gebikkeld moet worden. Het levert Mark geen populariteitsprijs op. In het seizoen 2006/2007 wordt hij Europees zelfs geschorst na het maken van weinig flatteuze gebaren richting de aanhang van Real Madrid. In de 88e minuut schiet de voormalige Fortunees zijn club op 3-2. Hiermee verschaft hij Bayern München een prima uitgangspositie voor de terugwedstrijd. Desalniettemin vind het boulevardblad Bild het nodig om een uitverkiezing van grootste ‘Stinktiefel’ te organiseren. En wie zal deze hebben gewonnen? Inderdaad…
Niemand bij Bayern München die daarvan wakker ligt. Het zegt meer iets over zijn winnaarsmentaliteit dan over onsportief gedrag. Zoals hij populair is in Sittard, zo is hij dat ook in Eindhoven, wordt hij in Barcelona met open armen ontvangen en wordt hij ook in München erg gewaardeerd. In de rest van Duitsland zal hij iets minder populair zijn, daar liggen wij niet van wakker. Hij is onze Fortunees nummer 1! Voor eens en altijd!
HFC Haarlem – Fortuna Sittard, 10 april 2009
Tijdens de wedstrijd Roda JC – Ajax (5 april 2009) werd er aan Roda-zijde een opmerkelijke spreekband ontrold. De aanhang achter één van de doelen was zó boos over het besluit van de directie om te fuseren met Fortuna Sittard, dat men besloot te gaan supporteren voor de tegenstander. Een opmerkelijke zet. Nooit durven dromen dat Roda’s eigen supporters zich tegen de club zouden keren. Maar wat die dag een voldongen feit leek, kon een week later als totale onzin worden bestempeld. Desondanks hopen we dat de supporters nog immer achter hun spreekband staan.
Nu de fusie is afgeketst hopen we maar dat de spelers de spreekband niet op waarde weten te schatten. Nee, het zou zo leuk zijn als ze gehoor zouden geven aan de oproep van hun supporters. Het idee om tegen Roda te supporteren spreekt ons in ieder geval zó aan dat ook wij ons steentje aan de degradatie willen bijdragen. Dus degradeer niet alleen voor je eigen supporters, nee, ook voor ons. Dat zorgt er namelijk voor dat we komend seizoen een mooie derby erbij krijgen.
Om onze oprechtheid te onderstrepen, hebben wij onze spreekband alvast uitgevoerd in de clubkleuren van onze oosterburen. Dus kom op, heren, knoop deze tekst maar in jullie oren!
FC Eindhoven – Fortuna Sittard, 27 maart 2009
Van de hemel naar de hel binnen één week. Alleen Hans Erkens kan zoiets verzinnen. In de week na de 0-2 overwinning in Maastricht komt het nieuws naar buiten dat de clubleiding het allemaal niet meer ziet zitten en de enige oplossing voor alle problemen een fusie met aartsrivaal Roda JC is. Dat een zelfstandig voortbestaan onmogelijk is, wordt bevestigd door onderzoeksbureau UNO, een autoriteit op het gebied van financiële huishoudingen van voetbalclubs binnen KNVB-land. Naar eigen zeggen heeft Erkens er alles aan gedaan om de club overeind te houden en de Raad van Commissarissen gelooft hem. Net als zovele onwetende mensen in de Westelijke Mijnstreek.
Een logische vervolgstap in dit proces is de oprichting van een stuurgroep die onderzoek gaat verrichten naar de meerwaarde van een fusie tussen beide clubs. Niet veel later blijkt deze stuurgroep te zijn omgeturnd tot de Stichting Topvoetbal Limburg (gehuisvest te Huize Erkens) en beseft iedereen dat het menens is.
Ondertussen is de enige kans op overleven de Stichting Trots op Fortuna geworden. Dit samenwerkingsverband tussen sponsoren en supporters slaagt erin de hele Westelijke Mijnstreek weer trots op Fortuna te laten zijn. Het voorlopig sportieve hoogtepunt is de thuiswedstrijd tegen Excelsior waarin de vierde periode kan worden gewonnen. In een ambiance waarvan iedereen onder Erkens’ bewind verstoken is gebleven blijkt de 1-1 eindstand achteraf onvoldoende voor periodewinst. Desondanks smaakt dit naar meer en blijft TOF groeien.
Het feit dat TOF uiteindelijk met het nieuws komt de begroting voor de komende seizoenen rond te hebben overtuigd iedereen des te meer van het feit hoezeer Erkens de afgelopen heeft geprobeerd Fortuna aan de rand van de afgrond te krijgen. Gaat dan iedereen eindelijk inzien wat voor een nonsens deze man jarenlang heeft gebrald?
Het ultieme bewijs voor zijn falen levert de man zelf tijdens het besloten overleg tussen de gemeenteraad van Sittard-Geleen, de Stichting Topvoetbal Limburg en de Stichting Trots op Fortuna. Hij presenteert een grafiek met de inkomsten van Fortuna tijdens de laatste drie seizoenen. De lijn loopt stijl naar beneden. In datzelfde overleg vertelt hij dat hij vier jaar werkzaam is binnen de club. Beiden kunnen niet los van elkaar worden gezien; hij levert hiervoor zelf het bewijs! Iedereen die ooit heeft gedacht dat Erkens goed werk levert voor Fortuna wordt hiermee door hemzelf voor gek verklaard.
Ook aan Roda-zijde is een fusie niet zomaar geregeld. Plotseling blijkt dat er een tweetal stichtingen zijn gelieerd aan de club. Deze zijn ooit opgericht om het Roda-belang te dienen en een fusie staat haaks op hetgeen statutair is vastgelegd bij beide stichtingen. Eén van deze stichtingen, de Stichting Administratiekantoor Roda JC (kortweg STAK), is het eerst aan zet. Zij vragen zich oprecht af waarover ze moeten beslissen. Het voornemen tot fusie met Fortuna? Maar hoe zit dat dan en wat is de meerwaarde ervan?
Er wordt afgesproken dat de Stichting Topvoetbal Limburg eerst haar huiswerk moet doen en dit vervolgens door STAK laat beoordelen. Alhoewel STAK geen voorstander is van een fusie, gaat men uiteindelijk tòch door de knieën. Achteraf blijkt waarom. Er wordt de bestuurders voorgehouden dat Fortuna failliet zal gaan, waardoor de schulden aan Sittardse zijde vervallen. De fusieclub kan dus zonder schulden een start maken. Nadat STAK akkoord heeft gegeven en voorgaande in de publiciteit komt, blijkt hoezeer men zich om de tuin heeft laten leiden door Erkens en consorten. Kortom, de fusiecommissie gaat over lijken ter eigen glorie en geluk.
Naarmate de tijd vordert, lekt steeds meer uit. Zo meldt L1 dat de nieuw op te richten club Sporting Limburg gaat heten. Niet veel later onthult Dagblad de Limburger de clubkleuren en het te dragen tenue van Sporting Limburg. Voor ons een teken om een spreekband te maken waarop we een laatste keer aangeven hoe we over het hele fusiegebeuren denken.
Om aan te sluiten bij het internationale ambitieniveau van Sporting Limburg, hebben we deze keer voor de Engelse taal gekozen, de wereldtaal bij uitstek. Zonder het gerenommeerde vertaalbureau Leo Fresh Translations te consulteren zijn we tot de tekst op bijgaande foto (zie foto bovenaan artikel) gekomen.
Via de kleur geel en blauw refereren we aan de clubkleuren van Sporting Limburg. Het rode vraagteken heeft relatie met de rode leeuw die op het shirt prijkt. Het zwarte STAK slaat op de clubkleuren van de beoogde fusiepartner uit de OM. Al het overige geeft onze mening weer over het fusiegebeuren, uitgevoerd in de clubkleuren van Fortuna; iets waarop we nog immer trots zijn.
1 april 2009 valt de beslissing. Hopelijk dat de club dan kiest zelfstandig door te gaan en nooit meer met één of andere fusie op de proppen komt. Il nostro cuore batte giallo verde, l’amour toujours, greutsj op Fortuna!
RKC Waalwijk – Fortuna Sittard, 18 april 2008
De laatste wedstrijd van het seizoen is vaak reden om iets ‘extra’s’ te doen. Dat ‘extra’ zit ‘m deze keer in het reizen naar Waalwijk. Na de 0-7 zeperd tegen MVV zit het seizoen er eigenlijk al op. Slechts Hans Erkens-volgelingen blijven schaamteloos orakelen dat ‘het seizoen geslaagd is als het wordt afgesloten op plek 15’. Het is ver gekomen met de club…
Wel handig dat de wedstrijd een uitwedstrijd betreft, hetgeen ons de mogelijkheid verschaft om het spreekband-verbod te omzeilen. Komiek Erkens blijft volhouden dat er positieve spreekbanden het Wagner & Partners Stadion zijn binnengesmokkeld waarna deze zijn verknipt en vermaakt tot negatieve spreekbanden. Zijn zulke gedachtes een uitvloeisel van zijn neulolinguïstisch programmeren? Een tip: laat de neurolinguïstiek voor wat het is en laat het programmeren maar aan Dick Voorn over.
Afgelopen seizoen viel er wederom bitter weinig te beleven. Maar, dat is helemaal niet de insteek. Nu ja, doorgaans wel, maar dit olympische jaar niet. Het gaat niet om winnen zeker? Meedoen volstaat?
De meegereisde Fortuna-stewards laten ons begaan (Hans, reikt je gezag maar tot het Wagner & Partners Stadion?) en zodoende siert bovenstaande spreekband het uitvak. In de betreffende wedstrijd verspeelt het RKC van Zeljko Petrovic het kampioenschap en dus slaat de spreekband ook een beetje op het seizoen van de Waalwijkers. Een mooie bijkomstigheid.
Fortuna Sittard – FC Dordrecht, 9 november 2007
Sinds enige tijd worden de lezers van Dagblad de Limburger elke woensdagochtend verwend met een column van Maurice Graef. Het schrijven van deze column komt Graef goed uit; het moet hem helpen om uit te groeien tot het nieuwe Limburgse sportanker.
De manier waarop hij zijn colums schrijft is altijd even voorspelbaar. Wil hij namelijk enige naam maken, dan zal hij toch bij kopstukken uit de Limburgse sportwereld in een goed daglicht moeten komen te staan. Graef is namelijk ook verbonden aan TV Limburg en tafelgasten kun je vooraf maar beter niet tegen je in het harnas jagen.
Zijn werkzaamheden voor TV Limburg hebben hem ook in contact gebracht met mensen buiten de voetbalwereld. Dat is voor Graef een grote plus. Zodoende wordt het scala van onderwerpen waarover hij elke woensdag zijn licht laat schijnen wat groter. Het zijn ook welkome aanvullingen op de anecdotes die hij keer op keer gebruikt om zijn columns te kruiden. Ook is hij een groot voorstander van FC Limburg. Het pleiten voor dit kansloos idee is werkelijk aandoenlijk.
Het is wachten op het moment dat hij eens verhalen gaat oprakelen over zijn tijd bij NEC. Toen hij in het seizoen 96/97 door zijn werkgever aan jeugdliefde VVV werd verhuurd en beide tegen elkaar speelden in de nacompetitie, wist Graef toch óók een gevoelige snaar te raken bij de Nijmeegse aanhang? Dat is wellicht voor een andere keer.
Om zichelf van enig draagvlak te voorzien steekt hijvoorlopig de provinciegrens nog even niet over. Hij richt zich vooralsnog op het halen van witte voetjes bij en beschermen van bekende Limburgse (ex-)sportlieden.
Zo ook Frans Körver (zie column, links). De man die in het verre verleden successen kende met Fortuna en middels een machtsgreep trainer werd voor aanvang van het seizoen 06/07 verdient volgens Graef alleen maar respect. En juist dat respect bleef achterwege bij de supporters (al is het woord ‘supporters’ hier volgens Graef niet op zijn plaats) in Vak C bij de onthulling van de Frans Körver-tribune, aldus Graef. Waar hij zich op baseert is ons een raadsel.
De columnist (al is het woord ‘columnist’ hier volgens ons niet op zijn plaats) paste op geen moment het door Hans Erkens zo gepredikte ‘hoor- en wederhoor’ toe en zijn gebrek aan inlevingsvermogen in de hele situatie is schrijnend.
Het feit dat Graef Körver op een heel andere manier kent (en aldus niet door de Körver-methodiek heen weet te prikken) dan wij hem kennen zegt meer over Graef dan over ons. Het feit dat Graef dan ook nog pleit voor een Robert Maaskant-tribune toont het opportunisme dat in Graef schuilgaat (prima karaktereigenschap om te overleven!).
Voordat Graef is uitgegroeid tot de Martil Bril van de Limburgse sportwereld is er nog een lange weg af te leggen. Toch hopen we dat Graef niet opgeeft (dat zou Körver óók niet doen) en willen we hem danken voor zijn vermakelijke stukje tekst: MAURICE, DIEPGRAEFENDE COLUMN!
Fortuna Sittard – FC Den Bosch, 31 oktober 2007
Het is de dag voorafgaande aan de wedstrijd tegen RKC Waalwijk dat we via e-mail vernemen dat de Frans Körver-tribune zal worden onthuld. Na afloop van de laatste thuiswedstrijd van het seizoen 06/07 zagen we de trainer buiten dienst al met een bord door de gangen van het Wagner & Partners Stadion struinen waarop genoemde tekst stond weergegeven, nu zal dit realiteit worden. En ja hoor, ‘uiteraard’ is het Vak C dat zijn naam moet inleveren. Niet vreemd natuurlijk, omdat bovenaan Vak C de oppositie tegen onze voormalige trainer en directeur ad-interim Hans Erkens voornamelijk samentroept. Alleen jammer dat onze directeur ad-interim over de rug van zijn trainer buiten dienst Vak C de mond tracht te snoeren. Als nadien ook nog eens blijkt dat hij aan de Supportersvereniging Nao Veure had toegezegd hierover in overleg te treden, kunnen we een glimlach niet onderdrukken… Typisch Erkens?
Het afgelopen seizoen gaat de boeken in als één van de meest vervelende ooit. Het is namelijk in dit seizoen dat we kennismaken met de Hans & Frans. Zij zijn twee handen op één buik, houden elkaar de hand boven het hoofd en trekken samen ten strijde tegen elke supporter die het niet eens is met hetgeen zij propageren. Dat klinkt niet fijn en dat is het ook niet. Eén geluk voor de tegenstanders van Hans & Frans; beide zijn opportunisten van het ergste soort. Ooit komt het moment dat één van hen door de mand valt; sterker nog, het is slechts een kwestie van tijd. Het is alleen doodjammer dat het merendeel van de mensen binnen de club niet over een olifantengeheugen beschikt. In ieder geval hebben beide heren een kunstmatig draagvlak voor zichzelf gecreëerd.
Het was Körver die zeer gepikeerd was toen hij niet als eregast werd uitgenodigd voor de feestelijke opening van het Wagner & Partners Stadion. Hij kon zijn teleurstelling geen moment verbergen en verscheen met het MVV-speldje gestoken in zijn revers op het appèl. Kinderachtig natuurlijk, vooral als je dan ook nog luid en duidelijk te verstaan geeft dat MVV toch ècht je favoriete Limburgse club is… Sindsdien is Körver niet meer zo geliefd bij een deel van de Sittardse aanhang. Het vergevingsgezinde deel stapt hier overheen en tuint in zijn achterhaalde cabaret als hij door Erkens wordt aangesteld als trainer.
Het is een voorbode van hetgeen we nog te verduren krijgen. Zo toont Körver zich Oostindisch doof bij de verplaatsing op Helmond, denkt hij boven de wet te staan in een poging Mels van Driel te kunnen ontslaan, noemt hij tussen neus en lippen door de Fortuna-aanhang ‘criminele nepsupporters’ en vindt hij dat trainen véél belangrijker is dan de uitvaart van de populaire buscoördinator Rob Poulssen. Nu ja, zo iemand wordt door de club (in casu Erkens) beloond met een eigen tribune. De wereld op zijn kop!
De onthulling van de tribune door Körvers kleinkinderen (juist, de kleinkinderen die voor opa’s leven vreesden bij de busblokkade na afloop van HFC Haarlem – Fortuna; wàt een kulverhaal) ging gepaard met protesten door vast wel weer diezelfde ‘criminele nepsupporters’. In het antecedentenonderzoek dat hij heeft uitgevoerd naar ons zijn vast onoirbare zaken aan het licht gekomen en we bezoeken blijkbaar te weinig matchen om als ‘echte’ supporters te worden aangemerkt. Het zal allemaal wel, in ieder geval blijft Vak C gewoon Vak C: NO WAY FKT.
Fortuna Sittard – AGOVV Apeldoorn, 14 september 2007
Vol goede moed stappen we in de bus met bestemming Maastricht. Waar die moed plotsklaps vandaag komt, niemand die het weet. De afgelopen seizoenen is de uitwedstrijd tegen MVV de weds trijd geweest waar Fortuna het meest kansloos is geweest en deze editie verloopt niet anders. Het is werkelijk ongehoord hoe apathisch het gros van de spelers over het veld sjokt. Maar goed, blijkbaar is dat het stukje Westerse flair dat trainer Henk Wisman aan de selectie heeft toegevoegd en waar de spelersgroep zo nood aan had. Het is werkelijk schandalig wat de spelers laten zien, maar ook de trainersstaf maakt grove fouten. De wedstrijd volgend op deze enorme deceptie grijpen we dan ook aan om te laten weten hoe wij over de meest recente derby denken.
MVV – Fortuna Sittard, 7 september 2007
De uitleg bij en het verhaal achter dit spandoek tref je onder ‘Zacht Gras’ aan middels het artikel ‘Aanstaande bouwwerkzaamheden in Maastricht‘.
Fortuna Sittard – BV Veendam, 27 april 2007
Het is in de winterstop van het seizoen 94/95 als Ronald Hamming de overstap maakt van FC Groningen naar Fortuna Sittard. In Groningen heeft niemand veel vertrouwen in de Drent en hij zit meer op de bank dan hem lief is. Pim Verbeek, op dat moment trainer van Fortuna, heeft dat blijkbaar wel en haalt de pocketspits naar Limburg. Al snel blijkt Ronald goed te passen bij Fortuna; hij scoort in het kampioensjaar 11 maal.
Tijdens de eerste wedstrijd terug in de Eredivisie is Ronald meteen van waarde door de 1-1 aan te tekenen tegen PSV. De wedstrijd gaat weliswaar verloren met 1-3, maar de gelijkmaker van Ronald aan de Noordkant van De Baandert vergeet niemand meer. Toch maakt Verbeek verschil tussen Ere- en Eerste Divisie, want Ronald is geen onomstreden basisspeler. Zijn waarde is echter onverminderd groot. De 0-1 overwinning op Het Kasteel komt voor een groot deel tot stand wegens zijn leepheid. Scoorde hij in de Eerste Divisie 11 maal, in de Eredivisie doet hij er nog eentje bij. Voor een club als Fortuna is hij dus goud waard.
Het seizoen dat volgt scoort hij wederom aan de lopende band. Weliswaar niet in het eerste elftal, maar in het tweede. Hoe dankbaar mogen we zijn dat door de gierigheid van Henk Nienhuis een overgang naar BV Veendam afketst op de hoogte van de afkoopsom? Een seizoen later is het exit Pim Verbeek en neemt Bert van Marwijk het stokje over. Ronald wordt zijn spits en scoort 20 doelpunten in één seizoen. Het is ook in dat seizoen dat Ronald alledrie de treffers voor zijn rekening neemt tijdens de wedstrijd tegen FC Volendam en Fortuna voorbij onze grote Kerkraadse rivaal loodst. Het onderstaande, haast historische, krantenartikel plakt links en rechts nog op een muur of deur in de Westelijke Mijnstreek.
Wie heeft dit artikel nu niet ophangen in zijn huis?
Ondanks dat het in de jaren die volgen minder gaat met de club, blijft de Drent Fortuna trouw. Zoals hij de seizoenen dat het crescendo gaat met de club meemaakt, zo maakt hij ook de seizoenen mee dat het decrescendo gaat. Ook na de degradatie vertrekt Ronald niet, totdat hij op een leeftijd is gekomen dat zijn geboortegrond weer begint te trekken. Het is echter vooral Ronalds ega die aandringt op een verhuis naar het Noorden en na afloop van het seizoen 01/02 vertrekt Ronald, 8,5 seizoenen en meer dan 100 doelpunten in officiële wedstrijden na aankomst, naar BV Veendam. Jarenlang was hij welhaast de personificatie van het succes van Fortuna, maar aan een jarenlange trouwe dienst komt een einde.
De laatste drie seizoenen bolt hij uit bij BV Veendam en weet ook daar veelvuldig te scoren. Hij scoort zelfs tegen Fortuna, maar juicht nooit uitbundig; altijd beschaafd en ingetogen. Ondanks dat je gaat stoppen, Ronald, blijf je voor altijd in ons hart zitten!
Fortuna Sittard – BV Veendam, 27 april 2007
Na een dienstverband dat wel een eeuwigheid lijkt te hebben geduurd, neemt Ronald Dassen afscheid van Fortuna Sittard als speler. Na een aantal seizoenen bij de selectie te hebben gezeten krijgt Ronald het stempel ‘niet goed genoeg’ opgedrukt. Dat is zonde. Het seizoen voordien, het seizoen 97/98, kopt Ronald Fortuna namelijk naar een 2-0 voorsprong in de wedstrijd tegen Willem II. Met Co Adriaanse aan het roer spelen de Tilburgenaren oogstrelend voetbal, maar de beide Ronalds van die avond (Hamming scoort 1-0) maken daar een einde aan.
Het seizoen nadien laat Ronald zich halverwege verhuren aan Helmond Sport en speelt daar anderhalf seizoen. Na een tussenpoze van een half seizoen speelt Ronald weer voor Fortuna, maar trekt dan de Sittardse deur achter zich dicht en verkast definitief naar Helmond Sport.
Op het moment dat Fortuna als laatste is geëindigd en de weg terug naar boven wil inslaan, komt Ronald weer in beeld. Als echte Fortuna-man (hij maakte in het kampioensjaar reeds deel uit van de selectie) wordt van hem gedacht een voortrkkersrol te kunnen gaan vervullen in dat proces. De zaken lopen iets anders dan verwacht, want ook met Ronald gaat het niet veel beter. Ondanks dat Ronald niet altijd even solide speelt, speelt hij wel met zijn hart. En dat hart is geel/groen. Kortom, Ronald, je was fanDAStisch!
Fortuna Sittard – Go Ahead Eagles, 13 april 2007
Na afloop van het seizoen kwam hij plots testen, na te zijn doorgestuurd door MVV. Speelde een aantal testwedstrijdjes tegen wat amateurteams en werd voldoende bekwaam geacht iets toe te voegen aan de selectie van Fortuna. Het aantrekken van de Waal wordt door het merendeel dan ook gezien als een noodgreep. In die periode worden ook namen van andere spitsen genoemd, maar het is alleen Cédric die een contract van zijn autografie voorziet.
Waar Cédric de hem toebedachte vaardigheden laat is ons niet geheel duidelijk. Ballen springen van zijn voet af en de communicatie met zijn medespelers laat vaak te wensen over. Is ook allemaal niet zo vreemd: Cédric spreekt louter Frans in tegenstelling tot de rest van de mensen binnen Fortuna.
Na verloop van tijd begint Fortuna steeds beter te wennen aan de Congolese Waal en Cédric aan Fortuna. Een eerste maal dat hij iets van zijn klasse toont is in de thuiswedstrijd tegen FC Endhoven. Allereerst dwingt hij een verdediger tot het maken van een zware overtreding op hem. Twee maal geel is rood en aldus wordt FC Eindhoven tot een tiental gereduceerd. Even later geeft Cédric de beslissende voorzet welke leidt tot de 2-1. Het juichen, voor Vak C, is van ongekende schoonheid; Cédric wordt prompt haast een cult-figuur.
Het mooie aan de speler is dat hij tijdens de eerste helft vaak zijn krachten ietwat spaart. Zodoende heeft hij de tweede helft (als hij als rechtsbuiten voorlangs Vak C loopt) des te meer kruit in zijn benen om te verschieten. De linksbacks van onder andere Haarlem, MVV en Stormvogels/Telstar kunnen erover meepraten. Het ‘Allez Cédric’ rolt meermaals van de tribune.
Een Congolese ster, gekomen vanuit het niets maar verworden tot het angelpunt van de Sittardse aanval, oftewel ‘l’Étoile du Congo, le Trésor de Sittard’.
Fortuna Sittard – De Graafschap, 17 november 2006
Op 6 november bereikte ons in de vroege avond het bericht als zou kapitein Mels van Driel zijn ontslagen door Fortuna Sittard. Dit bericht was er duidelijk even te veel aan in een periode rondom het overlijden en de uitvaart van buscoördinator Rob Poulssen en de frontale aanval van Fortunahome.com op het Buscomité van de Supporters.
Nadat eerst de meest trouwe supporters al door Hans ‘Airkes’ Erkens waren uitgemaakt voor ‘stelletje onverlaten’ en door Frans Körver voor ‘criminele nepsupporters’ had het er nu alle schijn van dat de club de chou-chou van het Sittardse publiek wilde buitengooien.
De dag erna blijkt al dat van een ontslag geen sprake kan zijn. De clubleiding is blijkbaar toch geschrokken van de reacties. Door met betrokkenen af te spreken de aanleiding van het incident niet uit de doeken te doen, probeert men haar vege lijf te redden. Gelukkig is Fortuna nog steeds een zeef en op 8 november lezen we in Dagblad de Limburger de oorzaak van het dispuut tussen speler en club. Mels heeft op een whiteboard de tekst ‘wie heeft er ballen’ uitgeveegd. Toen Körver hierachter kwam, ontstak hij in woede. Blijkbaar is de goede man er van overtuigd dat dergelijke motivatietechnieken van deze tijd zijn. De publieke opinie zorgt er in de dagen nadien voor dat zowel Körver alsmede ‘Airkes’ met de grond gelijk worden gemaakt, want waar gaat dit toch over?
De wedstrijd volgend op het incident staat Mels gewoon weer in de basis, al heeft hij de aanvoerdersband moeten inleveren. Als de nieuwe aanvoerder, Arjan Christianen, in de wedstrijd tegen RBC Roosendaal een rode kaart krijgt voorgehouden, krijgt Mels de band weer in handen. Dat is echter wel buiten Körver gerekend, want hij besluit Mels tegenover eenieder te kleineren en hem persoonlijk de band af te nemen. Binnen de spelersgroep ziet iedereen Mels als aanvoerder, maar Körver ziet dat anders.
De wedstrijd nadien is Mels wèl weer gewoon aanvoerder en hiermee geeft Körver zijn ongelijk toe. Teneinde Mels een hart onder de riem te steken wordt het halve stadion volgehangen met de tekst ‘Super Mels’. Een duidelijk signaal van de supporters (TIFO Fortuna United, Fortuna Online en Lateral Boys) om duidelijk te maken aan wiens zijde wij nu staan.
MVV – Fortuna Sittard, 3 november 2006
De uitleg bij en het verhaal achter dit spandoek tref je onder ‘Zacht Gras’ aan middels het artikel ‘Asterix in Mosa Trajectum’.
Helmond Sport – Fortuna Sttard, 23 oktober 2006
Het is in de vroege ochtend van 1 oktober, ergens op de A2 ter hoogte van knooppunt Everdingen, als het gesprek uitkomt op de in Westbevern woonachtige postbode Frank Niemann. Hij is namelijk de bedenker, maker en dus eigenaar van het welbekende spandoek met de tekst ‘Air Bäron’. Dit spandoek, gemaakt ter ere van de van het seizoen 92/93 tot en met het seizoen 00/01 voor Hamburger SV uitkomende Karsten Bäron, is de voorbode van bovenstaande spreekband met tekst ‘Airkes‘.
Op het einde van het seizoen 05/06 wordt Hans Erkens aangesteld als (op dat moment) gedelegeerd bestuurder van de Raad van Commissarissen van Fortuna Sittard. Het eerste wapenfeit van Hans is het geven van applaus van zijn kant voor de geweldige supporters die Fortuna heeft. Hij heeft werkelijk genoten van deze mensen tijdens de wedstrijd FC Den Bosch – Fortuna Sittard. Op dat moment was al lang en breed bekend dat Fortuna wederom laatste zou worden, maar tòch kwamen ruim 100 mensen opdagen in de Bossche Vliert. Chapeau!
Diezelfde supporters werden door Hans in de tijd nadien voor vanalles en nogwat uitgemaakt. Zitten we daarmee? Natuurlijk niet! Op 7 oktober verklaart Hans in Dagblad de Limburger zelfs dat de begroting rond is! Daar is Hans ook voor aangetrokken. Geweldig! Hoe dit tot stand is gekomen weet niemand. Mogelijkerwijs is dit een uitvloeisel van het door Hans heilig verklaarde neuro-linguïstisch programmeren. Als dat zo is, dan kunnen alle beleidsnota’s in den lande de prullenbak in en kan, zoals Jacq Opgenoord ooit wijselijk verklaarde, ‘elke boer manager worden bij Fortuna’. Wij als Lateral Boys zijnde hebben toch meer vertrouwen in een deugdelijke beleidsnota dan in een door wetenschappers onderuitgehaalde denkwijze.
Maar, iemand die een uitmuntende prestatie levert moet geëerd worden. Hans, als bewaker van het Limburgs patrimonium middels de stichting Limburg United, moet bovenstaand staaltje dialect dan ook bijzonder aanspreken. Grammaticaal mogelijk niet geheel correct gespeld, maar wie maalt daar om? Wij niet… Na ‘Air Jordan’ en ‘Air Bäron’ dan nu ook ‘Airkes‘!
HFC Haarlem – Fortuna Sittard, 22 september 2006
De uitwedstrijd tegen Haarlem zorgt voor een heuse noviteit. Het is de eerste keer dat een samenwerkingsverband tussen TIFO Fortuna United en Lateral Boys tot stand is gekomen. Vorig jaar, in de thuiswedstrijd tegen FC Zwolle werd al eens samengewerkt, maar dat was minder vergaand dan bij deze gelegenheid.
Afgezien van de prima samenwerking hadden we liever samengewerkt in andere omstandigheden. Feit is dat alle supportersgroeperingen binnen Fortuna een beetje genoeg beginnen te krijgen van de algehele malaise binnen de club. Het lukt Fortuna maar niet om uit het sukkelstraatje te geraken, ondanks de verwachting dat dit wèl zou gebeuren.
Daar waar de vorige seizoenen allerlei verzachtende omstandigheden konden en mochten worden aangevoerd, lijkt het er nu op dat het geduld een beetje op is geraakt. De financiële problemen hingen jarenlang als een zwaard van Damocles boven de club. De wetenschap dat elke maand salaris die je ontvangt wel eens de laatste zou kunnen zijn werkt nu eenmaal niet prestatiebevorderend. Omdat de club het niet breed had (en ook niet heeft) was het telkenmale roeien met de riemen die de club had. Soit, iedereen pikte alle opgevoerde excuses voor het niet presteren.
Vanaf dit jaar zou alles anders worden. In een supportersmeeting in het voorjaar van 2006 zette de toenmalige gedelegeerd bestuurder van de Raad van Commissarissen en huidige algemeen manager Hans Erkens een spreekwoordelijke streep onder het verleden. Maar, zo zei hij er eerlijkheidshalve bij, het herstel zou langzaam gaan. Stapje voor stapje kon de weg omhoog worden ingeslagen, maar de stapjes zouden klein zijn.
Aan zeven wedstrijden wordt een schamel aantal van vier punten overgehouden. Niet erg. De manier waarop nederlagen tot stand komen verraadt echter weinig goeds voor de toekomst. In het spel van Fortuna valt vooralsnog weinig lijn te bespeuren. Met opstellingen wordt gegoocheld alsof het niets is en van bijvoorbeeld automatismes is geenszins sprake. De nederlaag tegen provinciegenoot VVV-Venlo komt dan ook keihard aan. Een zwaar gehavende tegenstrever die zó simpel de drie punten komt ophalen wekt ergernis op. Als vervolgens voor de beker van de amateurs van Rijnsburgse Boys wordt verloren is de maat vol.
Danig in de kou gezet door de club wordt besloten het uitvak tegen Haarlem de eerste 10 minuten van het duel leeg te laten. Om te benadrukken dat we zo ècht niet verder willen wordt bovenstaande spreekband gefabriceerd. We hebben jarenlang ja en amen geknikt, maar dat houdt een keer op. Op 22 september om 20.00 uur aan de Haarlemse Jan Gijzenkade dus…
Fortuna Sittard – FC Zwolle, 11 augustus 2006
Het seizoen 2006-2007 staat op het punt van beginnen. De voorbereiding zit erop. Frans Körver heeft gewikt en gewogen en iedereen op de juiste plaats gezet. Daar waar de afgelopen seizoenen de slechtste waren uit de clubgeschiedenis, heeft iedereen er goede hoop op dat dit definitief tot het verleden behoort.
De Lateral Boys hebben ongeveer hetzelfde gevoel (minimaal dezelfde hoop) als iedereen en onderstrepen dit met een boodschap die weinig uitleg behoeft. De tekst op de spreekband wordt ondersteund door een stoplicht waarvan het onderste licht brandt, oftewel: ‘Licht op groen voor eerste winst’.
Fortuna Sittard – FC Eindhoven, 24 maart 2006
Er zijn nog een paar wedstrijden te spelen, maar in de hoofden van de supporters zit het seizoen erop. Fortuna is mathematisch zeker van de laatste plaats, voor de derde maal op rij…
Het derde jaar dus (minimaal) dat de club wordt gezien als het lachertje van het betaald voetbal. Maar, als heel voetbalminnend Nederland om ons lacht, waarom zouden wij dan niet eens om anderen mogen lachen?
Tegendoelpunten in de laatste minuut of in blessuretijd, we weten er alles van! Niets leuker dus dan als dit onze Kerkraadse rivalen een keer overkomt. Woensdag jongstleden was het zover. Roda JC was met haar gedachten reeds in de Rotterdamse Kuip, maar dat was buiten Klaas Jan Huntelaar gerekend. Diep in blessuretijd liet hij de gelijkmaker noteren, hetgeen Ajax aan een verlenging hielp. Die verlenging verliep vervolgens desastreus voor Roda, waardoor Ajax uiteindelijk met 4-1 te sterk was voor haar opponent en aldus de bekerfinale bereikte.
Tsja, en daar sta je dan als Roda-supporter. € 11,- betaald voor de busreis, € 13,- voor het kaartje, maar de finale bleek onbetaalbaar…
Euregionaal Sportcentrum, 19 februari 2006
Het idee voor de actie dateert eigenlijk al van het voorjaar 2005. Toen werd namelijk, voorafgaande aan de thuiswedstrijd tegen MVV, geopperd de spelers erop te wijzen hoe belangrijk de wedstrijden tegen MVV wel niet zijn. Besloten werd om de druk niet al te zeer te verhogen en middels een brief te benadrukken hoezeer de wedstrijd onder de supporters leeft.
Dat de verzonden brief zijn uitwerking niet miste zagen we enkele dagen later. MVV werd met maar liefst 4-1 huiswaarts gestuurd en had geen schijn van kans tegen een getergd Fortuna.
Omdat we veronderstellen dat de spelersgroep deze keer niet wakker te schudden valt met een brief die een week lang in de kantine ophangt, besluiten we het iets groter aan te pakken.
Weken voordien ontvouwt één lid der Lateral Boys zijn plannen. Omdat er heel wat mankracht nodig is, wordt besloten om ook medewerking te vragen aan TIFO Fortuna United. Er werd een hoeveelheid vuurwerk ingekocht plus wat pyrotechnische hulpmiddelen. Daarnaast wordt een spreekband vervaardigd die aan duidelijkheid niets te wensen over laat. Tenminste, dat hopen we toch…
”s Ochtends vernemen we van Fred van Barneveld waar de afsluitende training voorafgaande aan de wedstrijd tegen MVV wordt gehouden en rond 09.30 uur zijn wij er alvast klaar voor.
Naast bovenstaande spreekband worden ook enige rookpotten plus een dosis vuurpijlen afgestoken om de spreekband wat kracht bij te zetten. We hopen dat boven- plus onderstaande boodschap de spelers zullen aanzetten tot het behalen van een goed resultaat in Maastricht.
Fortuna Sittard – HFC Haarlem,, 17 februari 2006
De afgelopen seizoenen stonden nu niet bepaald bol van de sportieve successen. Het huidige evenmin. Wat resteert er dan nog voor de doorgewinterde Fortuna-supporter? Juist, de derby’s. Er zijn mensen die ook de wedstrijden tegen VVV-Venlo een derby plegen te noemen, maar daarvan is geenszins sprake. Laat de Venlonaren zich maar concentreren op de buren uit Helmond, Eindhoven en Oss. De ontmoetingen met de MVV staan daarentegen wel bol van de spanning en kunnen het seizoen nog een beetje goed maken. De boodschap voor de technische staf plus selectie is dan ook duidelijk: 20 februari is het weer zo ver, en, s’il vous plaît, win die match voor jullie supporters!
Voetbalbeurs ‘Zaal Maenen’, 10 december 2005
Eens per jaar wordt er in Zuidoost-Nederland een voetbalbeurs gehouden. Decor hiervan is telkenmale de donkere, rokerige danszaal van ‘Zaal Maenen’ aan de Leenderweg te Valkenswaard. Talloze verzamelaars van uiteenlopend pluimage weten elk jaar weer de voetbalbeurs te vinden.
Bij aankomst te Valkenswaard hoef je in principe niet lang te zoeken. Her en der zie je geparkeerde auto’s staan met Duitse en Belgische kentekens. Verzamelaars haal je zó tussen het winkelend publiek uit; wie draagt er nu een voetbalcoachjas en een clubshawl op zaterdagmorgen omstreeks 09.45 uur? Eenmaal binnen is het zaak zo snel mogelijk het kaf van het koren te scheiden. Op de tientallen dicht tegen elkaar geplaatste tafels kun je allerlei voetbalspullen vinden. Van shawls tot spelerskaarten, van boeken tot vaantjes. Aan diversiteit geen gebrek, voor elk wat wils.
Artikelen inzake ‘Oranje’ nemen een prominente plaats in. De prijzen hiervoor zijn erg laag, de wet van vraag en aanbod doet haar werk. Ook Fortuna memorabilia wordt (volop) aangeboden. Ben je op zoek naar oude speldjes, presentatiegidsen of programmaboekjes, noteer dan deze voetbalbeurs editie 2006 maar vast in je agenda! Anderhalf uur en een aantal koopjes later keren we weer huiswaarts. Volgend jaar zijn we hopelijk weer present.
Fortuna Sittard – BV Veendam, 4 november 2005
Op 1 november 2005 is (sport)verslaggever Nico Jessen op 65-jarige leeftijd overleden. Nico genoot vooral bekendheid vanwege zijn radioverslagen voor Fortuna Sittard en het oud Limburg Schuttersfeest, het OLS. Hij bracht deze twee begrippen op onnavolgbare wijze in de Limburgse huiskamers. Vooral zijn radioverslagen van Fortuna kan eenieder zich nog goed voor de geest halen.
Was je een avond verhinderd, geen nood, Nico hield je wel op de hoogte. Nico verstond de kunst om datgene hij zag op een dusdanige wijze te vertellen dat je het gevoel had er tòch live bij aanwezig te zijn.
Nico begon zijn carrière voor de radio in 1972. Als rasechte Sittardenaar ging zijn liefde vooral uit naar Fortuna en stak dat niet onder stoelen of banken. Ook de Carnavalswereld was één van Nico’s grote liefdes. In 1968 werd hij als buuttereedner kampioen van het Land van Swentibold. In 1970 werd hij zelfs derde op het Limburgs Kampioenschap. In 2002 kwam abrupt een einde aan Nico’s carrière, nadat hij werd getroffen door een herseninfarct.
Met Nico Jessen heeft ons een persoon verlaten die enorm geliefd was in Sittard en omgeving. Nico bedankt!
(Tijdens de wedstrijd Fortuna Sittard – BV Veendam werd middels een minuut stilte en een spreekband stilgestaan bij het overlijden van Nico Jessen)
Fortuna Sittard – FC Zwolle, 21 oktober 2005
De afgelopen seizoenen eindigden desastreus voor Fortuna Sittard. Een laatste plaats in de eindrangschikking valt de club tot tweemaal toe ten deel. Dit seizoen zal het anders worden. Er worden een aantal spelers aangetrokken die de zwalkende selectie een kwaliteitsimpuls moeten geven.
Alle goede bedoelingen ten spijt, de weg naar beneden lijkt wederom ingezet. Daar waar in het begin van het seizoen nog aardig wordt gespeeld (naar Fortuna-maatstaven dan), zit de laatste weken de klad er flink in. Levert de thuiswedstrijd tegen Emmen een terechte nederlaag op, de manier waarop deze tot stand komt is tenenkrommend. Verliezen mag, maar zonder bezieling verliezen, dat is een ander paar mouwen.
De selectie revancheert zich enigszins de wedstrijd erna, uit tegen Helmond Sport. Echter, door de rode kaarten die Marcel Akerboom en Helmonder Sandro Calabro krijgen in dat duel ontstaat er veel ruimte op het speelveld, waarmee Helmond Sport het beste omgaat. Het gebrek aan loopvermogen aan Fortuna-zijde is schrijnend.
Alle hoop van de supporters is gevestigd op de wedstrijd tegen FC Omniworld. Deze nieuwkomer in het betaalde voetbal heeft deze jaargang nog niet gewonnen en lijkt een vogel voor de kat. Helaas, de rollen zijn omgedraaid. De allereerste overwinning van FC Omniworld in het betaalde voetbal wordt behaald in het Wagner & Partners Stadion…
Daar waar in blessuretijd een haast zekere overwinning in en tegen Haarlem wordt weggegeven en MVV op een 1-1 gelijkspel wordt gehouden, komt men er op de Vijverberg vervolgens niet aan te pas.
De drie achtereenvolgende nederlagen tegen De Graafschap, FC Volendam en TOP Oss zijn terecht. Het vertoonde spel is echter zó belabberd dat de hoop op beter op de tribunes lijkt te zijn vervlogen. Tandenknarsend wordt toegezien hoe de spelers zonder enige vorm van beleving over het veld hobbelen en niet in staat lijken de tegenstrever partij te bieden.
Na afloop van de wedstrijd tegen TOP Oss wordt de nieuwe stand opgemaakt en staat Fortuna weer op de plek waar iedereen van walgt: de laatste. De vraag is, hoe nu verder? Ligt het aan de Raad van Commissarissen? Het antwoord op die vraag kan tweeledig zijn:
1) Ja. Doordat de club nog bestaat, zitten we nu met de huidige problemen. Als de RvC destijds hun nek niet hadden uitgestoken, was er nu van een club geen sprake meer, waardoor er nu ook geen problemen meer zouden zijn.
2) Nee. Dankzij de RvC bestaat de club nog en de huidige problemen zijn tijdelijk van aard. Het puinruimen vergt tijd en we zitten middenin dat proces.
Wij gaan voor de tweede mogelijkheid. Ligt het dan aan de trainer en zijn staf? Mogelijk. Het wisselbeleid van Chris Dekker doet soms wenkbrauwen fronsen, maar kom, iedereen maakt fouten. Het vervangen van de trainer(sstaf) sorteert volgens ons dan ook niet veel effect. De mentaliteit (of het gebrek eraan) van de spelers verandert er niet door. Spelers zullen er ook niet meer loopvermogen door krijgen. Verbetert de communicatie binnen het veld erdoor?
Wat resteert zijn de spelers. Het zijn nog altijd de spelers die het op het veld moeten laten zien en dat doen ze in onze ogen niet in voldoende mate. Verliezen is geen probleem (tot op zekere hoogte). Zonder de juiste instelling het veld instappen is echter onverteerbaar. Het minste wat we vragen is het tonen van de juiste instelling, de instelling om ten koste van alles te winnen.
Verrassend is dan ook dat de resultaten een omgekeerd evenredige invloed op de ambiance op de tribunes hebben. Vooral bij uitwedstrijden neemt de visuele en vocale ondersteuning toe. De uitwedstrijd tegen TOP Oss als voorlopige hoogtepunt hiervan. De supporters geven alvast het goede voorbeeld, nu de spelers nog. De tekst die bovenstaande spreekband siert, spreekt dan ook voor zich.
Fortuna Sittard – FC Omniworld, 16 september 2005
Nadat Ruud Hesp onze vraag bevestigend heeft beantwoord (NOGMAALS VERRAAD OP JE C.V., RUUD?), weet Ruud ons wederom ertoe aan te zetten een spreekband te fabriceren.
Misschien was onze spreekband tijdens de wedstrijd tegen Stormvogels/Telstar Combinatie wel aanleiding voor hem om ons terug te pakken. Is hij hierin geslaagd? Niet belangrijk. Wat we wèl weten is dat L1 op 8 september 2005 meldt dat Ruud sponsoren van Fortuna heeft benaderd om de wedstrijd Roda JC – PSV bij te wonen. Ruud, voormalig commercieel manager bij Fortuna weet zich natuurlijk nog goed enkele namen van sponsoren te herinneren, en zo komt het dat enkele Fortuna-sponsoren afreizen naar het Parkstad Limburg Stadion.
Ruud bagatelliseert de hele situatie. ‘Gewoon wat vrienden die ik nog uit mijn Fortuna-periode kende en die ik een leuke middag wilde bezorgen’, aldus Ruud… Pardon? Een grote schande? Nee. Meer zelfs. Het is onfatsoenlijk, deloyaal en achterbaks van Ruud. Hoe hoog conflicten in het dagelijks leven ook oplopen, het staat niemand verkeerd te allen tijde zijn of haar fatsoen te behouden. Tsja, en hoe gaan we Ruud nu kenbaar maken wat wij ervan vinden?
We denken terug aan het interview dat Roda JC-preses Servé Kuijer gaf aan Dagblad de Limburger, vlak na zijn come-back. In het bewuste interview verklaarde Servé dat de letters die het woord ‘Roda’ vormen een achterliggende betekenis hebben. Hoe het ook zij, Servé’s uitleg is alvast niet onze uitleg. Volgens ons staan de letters r, o, d en a voor iets heel anders. Middels een acrostichon hebben wij getracht dit duidelijk te maken. Ruud, je blijft ons telkenmale verrassen!
Fortuna Sittard – VVV-Venlo, 22 augustus 2005
Het is januari 2003. Fortuna Sittard verkeert (nog steeds) in financiële problemen en een uitweg lijkt niet voorhanden. Echter, op 22 januari 2003 weet journalist van Dagblad de Limburger, Bjørn Oostra, het zeker: de redding is nabij. Op de voorpagina kopt de krant met een stuk van zijn hand: ‘Megadeal redt Fortuna’.
Bjørn heeft warme contacten binnen de club die hem influisterden dat de club een overeenkomst met de Duitse Bouwgigant Strabag zal sluiten ter waarde van € 1.000.000,- per jaar met een looptijd van drie tot vijf jaar. In een tweede artikel, op pagina A6, weet Bjørn nog te melden dat de hoogte van de overeenkomst ‘hoogst opmerkelijk’ is, maar dat deze tot stand is gekomen via één van de topmannen van Strabag. Dat is namelijk ‘een oud-Sittardenaar en jarenlang supporter van Fortuna’.
Helaas voor Bjørn en (vooral) voor de club, maar dit verhaal zal nooit waarheid worden… Het hoe en waarom blijft gissen, maar plots is Bjørn van gedachten veranderd. Als de club niet wordt gered, dan zal ze toch zeker wel verdwijnen? Er wordt al zó lang gesproken over een wijziging van het bestemmingsplan, financiële steun door de gemeente en andere oplossingen, dat houdt eens een keertje op.
Wellicht boos vanwege zijn eerdere misser wordt gepoogd de club onderuit te halen. Zo worden privé-aangelegenheden van een lid van Fortuna’s Raad van Commissarissen breed uitgemeten in de krant en worden er rondom een gemeenteraadsvergadering opmerkingen gemaakt over bedreigingen aan het adres van gemeenteraadsleden. Tevens verschijnen er stukken in Dagblad de Limburger over ‘nep-keuringen’ waarbij spelers met naam en toenaam worden genoemd. Is het normaal dat privacy-gevoelige informatie openbaar wordt gemaakt?
Op 5 november 2004 twijfelt Bjørn nog (‘Redding Fortuna ver weg’), maar op 27 januari 2005 weet hij het zeker: ‘Failissement Fortuna nabij’. Geen van dit alles, want op 30 juni 2005 zit Bjørn gewoon weer in de raadszaal van het gemeentehuis in Geleen voor (wederom) een allesbeslissinde raadsvergadering. Het genomen besluit is positief voor de club en geeft de club weer lucht. FAILLIET? JAMMER BJØRN: => L’HISTOIRE CONTINUE…
Gaat het dan toch nog goed komen tussen Bjørn en de club? Wie weet, want op 16 augustus 2005 valt op pagina B3 van Dagblad de Limburger een artikel te lezen waarin Bjørn aangeeft waar de schoen nu exact wringt binnen de club. Pierre Wolk is zojuist van het toneel verdwenen en het is aan de Raad van Commissarissen nu de juiste stappen waardoor er een gezonde basis voor de toekomst wordt gelegd.
Fortuna Sittard – Go Ahead Eagles, 12 augustus 2005
Na afloop van het seizoen 99/00 vertrekt Fortuna’s succestrainer Bert van Marwijk naar Feyenoord. Wat we dan nog niet weten, is dat we aan het begin staan van een periode van neergang. Henk Duut neemt het stokje over van Van Marwijk en moet verder met een uitgedunde selectie. De competitiestart is (haast traditioneel) dramatisch en na een paar wedstrijden staat Fortuna weer onderaan. Die dramatische seizoensstart verandert in een bar slechte eerste seizoenshelft, waarna Duut het slachtoffer wordt van de slechte resultaten.
Frans Thijssen wordt zijn opvolger en krijgt in Fritz Emeran en Nenad Bjekovic de versterkingen die Duut zo graag wilde. Na de winterstop dienen heel wat punten gehaald te worden om minimaal RBC Roosendaal onder zich te houden. In ‘De wedstrijd van de waarheid’ sloopt Ronald Hamming binnen twee minuten Fortuna’s rechtstreekse concurrent, waardoor de laatste plek in de rangschikking wordt verlaten. In dat seizoen (00/01) wordt Fortuna uiteindelijk 16e, waarna het behoud wordt verzekerd middels de nacompetitie. Al met al een vreselijk zwaar seizoen, hetgeen je niet elk jaar moet meemaken…
Het winnen van de nacompetitie het seizoen voordien blijkt evenwel uitstel van executie te zijn geweest. In het seizoen 01/02 is Fortuna een spreekwoordelijke vogel voor de kat en wordt terecht laatste en dus 18e. Een club als RBC Rosendaal doet dit jaar niet mee, een laatste plek is het logische vervolg. Een pijnlijk moment, want een degradatie meemaken is nooit leuk. Echter, dit wordt totaal overschaduwd door de financiële problemen waarin de club verzeild is geraakt.
De heren Coenen, Nijpels en Opgenoord verdwijnen als gevolg hiervan van het toneel en onder aanvoering van Theo Mommers wordt getracht een licentie te verkrijgen voor het seizoen 02/03. Middels het reduceren van de enorme salarispost door een aantal spelers het mes op de keel te zetten plus het vooruitschuiven van betalingen slaagt Mommers wonderbaarlijk genoeg in zijn opzet.
Het seizoen 02/03 zal dan ook het seizoen moeten worden van de nieuwe start. In de eerste wedstrijd van het seizoen wordt al meteen van het nietig geachte Eindhoven verloren en blijkt dat Fortuna nog niet helemaal is gewend aan het spelen op een lager niveau. Voor de jonge spelers is alles nieuw en pas na de winterstop zet het herstel zich in. Voorzichtig wordt aan de vierde periodetitel gedacht, maar na de verloren wedstrijd in en tegen Haarlem zit het seizoen er feitelijk op. De opgelopen achterstand is te groot en met een 15e plek wordt dit seizoen afgesloten.
Je bent altijd zo goed als je laatste wedstrijd en die was niet slecht. Toch was het een seizoen dat weinig hoogtepunten kende. Voor de winterstop werden knullige nederlagen geleden en was het spel soms niet om aan te zien. Wie maalt daarom? We bestaan nog en dat is het belangrijkste.
Vol goede moed wordt dan ook begonnen aan het seizoen 03/04, maar in plaats van beter wordt het alleen maar slechter. Een handvol spelers verlaat de club en wat overblijft bezit te weinig kwaliteit om in de middenmoot te eindigen. Doordat AGOVV tot het betaald voetbal is toegetreden bestaat de Gouden Gids Divisie voortaan uit 19 clubs. Tsja, als je dan toch 19e kunt worden… Met een ruime achterstand op de nummer 18 MVV wordt Fortuna 19e. Nog steeds heeft de club te kampen met ernstige financiële problemen, waardoor het sportieve onvermijdelijk naar de achtergrond wordt gedrongen.
Tijd voor een grote schoonmaak en die komt er voorafgaand aan het seizoen 04/05. Met een aardig gerenoveerd elftal start Fortuna fris in de competitie en na zeven speelrondes voert de club de ranglijst aan. De opleving is maar van korte duur, want de koppositie kan de club maar één week vasthouden. Nadien worden randzaken weer actueel en lijkt het einde van de club nabij. Dankzij een aantal positieve uitkomsten van raadsvergaderingen en de Raad van Commissarissen bestaat de club echter nog steeds. Toch hebben de financiële problemen een duidelijke weerslag op de selectie en wordt het seizoen wederom afgesloten op de laatste en dus 19e plaats.
Al met al waren de afgelopen vijf seizoenen er geen om met veel plezier aan terug te denken. Alhoewel… Het bewijst maar dat de resultaten geen invloed hebben op ons ‘bezoekgedrag’. We zijn de club al die tijd blijven steunen. Om Fortuna een hart onder de riem te steken hebben we bovenstaande spreekbanden gefabriceerd. We willen aangeven dat er ondanks alles nog steeds een hoop supporters zijn die de club steunen in barre tijden. En nu maar hopen dat het seizoen 05/06 wèl een leuk seizoen wordt!
Gemeenteraadsvergadering Sittard-Geleen, 30 juni 2005
Op donderdag 30 juni 2005 stond de zoveelste finale op het programma. Fortuna diende aan te treden in de raadszaal van het gemeentehuis in Geleen. Inzet van de gemeenteraadsvergadering was de kwijtschelding van 75 % van de openstaande schuld aan Onroerend Zaakbelasting (OZB) en wijziging van het bestemmingsplan. Door kwijtschelding van de OZB zou Fortuna een grote stap zetten richting schuldsanering.
De wijziging van het bestemmingsplan was nodig om het Wagners & Partners Stadion te kunnen gaan afbouwen en Bedrijvenstad Fortuna te kunnen gaan ontwikkelen. De vraag die wij ons vooraf stelden was of de club nog wel een toekomst zou hebben op het moment dat de gemeenteraad tegen kwijtschelding van 75 % van de openstaande OZB-schuld en wijziging van het bestemmingsplan zouden stemmen. Kortom: NA RAADSBESLUIT OVER EN UIT?
Deze vraag werd de aanwezige raadsleden dan ook voorgelegd in de hal van het gemeentehuis.Voorafgaand aan de vergadering vernamen we uit betrouwbare bron dat het kamp van de ‘ja-stemmers’ het zou halen ten opzichte van de ‘nee’-stemmers’. Toch werd het nog spannend. De Ouderenpartij gaf bij monde van fractievoorzitter J.H.J. Lutgens de indruk tegen het voorstel te zullen stemmen, maar stemde uiteindelijk tòch vóór de plannen. Twee amendementen van de V.V.D en één van Groen Links werden van tafel geveegd waarna de feitelijke stemming kon beginnen.
Met 18 stemmen vóór en 15 stemmen tegen kwam het plan door de raad, waardoor Fortuna op dit moment van de grootste zorgen verlost is. Wat zou er zijn gebeurd als het voorstel niet door de raad zou zijn gekomen? We durven er bijna niet aan te denken. Gespreksstof voor later? Geen idee. Mocht er ooit over het voortbestaan van de club dienen te worden gestemd, dan zullen wij in ieder geval de raad wederom een vraag voorleggen…
Fortuna Sittard – Stormvogels/Telstar Combinatie, 20 mei 2005
Na het seizoen 1993-1994 vond Ruud Hesp het welletjes. Het was Fortuna niet gelukt om na één jaar Eerste Divisie terug te keren naar de Eredivisie. Eigenlijk was Ruud ook te goed voor de Eerste Divisie. Hij vertrok en koos uiteindelijk voor Roda JC, hetgeen hem niet door iedereen in dank werd afgenomen. Waarom naar de eeuwige rivaal vertrekken? Ruud zei te kiezen voor het sportieve, ‘alhoewel Fortuna altijd zijn club zou blijven.’
Later zou Ruud nog drie jaar het mooie weer bij FC Barcelona maken, voordat hij terugkeerde op het oude nest. ‘Als ik voor het geld had gekozen, was ik in Spanje gebleven’, gaf Ruud aan tijdens zijn presentatie in Sittard. Gevoelsmens Hesp gaf de voorkeur aan Fortuna Sittard, de club waar hij groot was geworden.
Na drie jaar stopte Ruud met keepen. Het was mooi geweest en eigenlijk bleef hij ook last houden van wat kleine kwaaltjes. Van het ene op het andere moment ging Ruud inhoud geven aan de functie van Commercieel Manager, zoals dit contractueel was vastgelegd. Met zijn bekendheid en populariteit zou dit precies bij Ruud passen.
Alhoewel Ruud best zijn verdienste voor de club heeft gehad, is hij er bijvoorbeeld niet in geslaagd een shirtsponsor vast te leggen. Zou er intern aan zijn kwaliteiten worden getwijfeld? Dat is ons niet helemaal duidelijk, maar in de laatste week van maart 2005 meldt Ruud zich ziek.
Ruud vindt dat de Raad van Commissarissen het hem onmogelijk maakt om zijn functie van Commercieel Manager naar behoren uit te oefenen. Zo was hij er niet van op de hoogte dat de crediteuren van de club 75% van hun investeringen in Fortuna als verloren moesten beschouwen. Is dit de druppel die de emmer deed overlopen? Naar de dieperliggende oorzaken blijft het gissen.
Enkele weken later houdt Ruud de eer aan zichzelf en stapt op. Komt de reden hiervan later naar buiten? Ook dit is niet geheel duidelijk. Wat wel duidelijk is, is dat op 13 mei 2005 bekend wordt dat Ruud met Roda JC onderhandelt over een functie binnen de club. Is dit de tweede keer dat Ruud naar onze eeuwige rivaal trekt? Tijd dus om hem deze vraag eens te stellen in de thuiswedstrijd tegen Stormvogels/Telstar Combinatie. Twee weken later blijkt dat het antwoord inderdaad ‘ja’ is. Hesp vertrekt naar Kerkrade…
Fortuna Sittard – Sparta Rotterdam, 6 mei 2005
Nadat Roda JC na afloop van het seizoen 2001-2002 afscheid nam van Georges Leekens, mocht Wiljan Vloet het in het daaropvolgende seizoen gaan proberen. ‘Een club als Roda JC hoort elk jaar Europees te spelen’ is al snel één van Wiljans stokpaardjes. Dat mag dan misschien wel zo zijn, daar hoeven wij het nog niet mee eens te zijn, toch?
Het eerste jaar wordt Wiljan keurig zesde. Gelukkig speelt FC Utrecht de bekerfinale, waardoor de zesde plek onvoldoende is om toegang tot de UEFA Cup te verkrijgen. Het jaar erna gooit FC Utrecht wederom roet in het eten. De bekerfinale wordt eens te meer door de Utrechters gehaald en dus is de zesde plaats ook dit jaar onvoldoende om Europa in te mogen.
Het seizoen 2004-2005 zal uiteindelijk Wiljans laatste jaar worden. Zijn contract wordt niet verlengd. Dat is volgens hem ook beter zo, want hij is toe aan iets nieuws. Ook dit seizoen zijn de druiven voor Wiljan zuur. Op de momenten waarop het erop aankomt, laat de selectie hem in de steek.
Zo eindigt het bekeravontuur al in een vroegtijdig stadium na een zeperd in de Adelaarshorst bij Go Ahead Eagles. In Kerkrade en omgeving zijn toch wel een aantal mensen teleurgesteld in de gang van zaken. Al drie jaar geen ‘prijs’ meer gepakt en het voetbal is niet altijd even goed geweest. Voor ons een reden om Wiljan een hart onder de riem te steken. Wat ons betreft waren het fijne seizoenen! Wiljan heeft inmiddels een contract ondertekend dat hem de komende seizoenen aan Sparta Rotterdam zal binden. Dat treft natuurlijk. Sparta komt nog op visite en dat geeft ons de kans om onze steun te betuigen richting Wiljan. Veel succes bij Sparta!
Fortuna Sittard – MVV, 22 april 2005
Op 22 oktober 2005 wordt de derby MVV – Fortuna Sittard tijdelijk gestaakt, nadat Fortuna-supporters attributen hebben gegooid richting Serge van den Ban, keeper van MVV. Voor het duel waren de gemoederen al danig verhit geraakt, omdat bekend was geworden dat een sponsor waarmee Fortuna in conflict was geraakt, Emly, juridisch werd bijgestaan door advocaat mr. J.J.M. Goumans, tevens voorzitter van MVV.
De Limburgse kranten pakken flink uit met dit nieuws (op de voorpagina nog wel), hetgeen als een rode lap op een stier werkt. Welk belang dient de voorzitter van MVV hier? Is hier niet sprake van een vorm van belangenverstrengeling? De schade die de tijdelijke staking van het duel met zich meebrengt (MVV krijgt een boete van de KNVB) zal de club gaan verhalen op de daders.
Veel geschreeuw, weinig wol, zo zal later blijken. Van dat verhalen van de schade heeft nooit iemand iets gehoord… Later zal ook de ware aard van het Emly-conflict naar buiten komen. Zakelijke belangen blijken de drijfveer te zijn van Emly. Op voorwaarde dat Emly een zakelijk voordeel zou kunnen behalen, leende het de club € 225.000. Op het moment dat het heet wordt en de zaak escaleert, stapt Emly over naar MVV, aan de hand van Goumans.
Deze mijnheer slaagt er dus telkenmale in vliegensvlug van pet te wisselen en dàt belang te dienen dat hem op dat moment het beste uitkomt. Hoeveel petten bezit deze Maastrichtse advocaat? Voor ons aanleiding om tijdens de thuiswedstrijd tegen MVV hem deze vraag voor te leggen.
Fortuna Sittard – FC Eindhoven, 11 april 2005
In de laatste week van maart informeert Fortuna Sittard de spelers met een aflopend contract of de club met hen verder wil. Fortuna moet dat doen, want als de club niet voor 1 april meedeelt aan spelers dat hun contract niet verlengd wordt, dan wordt dat aflopend contract automatisch verlengd.
Eén van de spelers die (vooralsnog) geen contract krijgt is Laszlo Mészáros. Een vreemde zaak, want Mészáros is dit seizoen de meest constante speler in de Fortuna-selectie. Dat wordt weliswaar ook door het technisch management toegegeven, maar door de onzekere financiële situatie kan de club niks anders doen dan spelers in de wachtrij zetten. Erg jammer, want iets dat je hebt en goed is, moet je koesteren. Middelmaat kan altijd nog gehaald worden. Zal alles nog tijdig in orde komen, zodat Mészáros kan worden behouden voor de club?
Fortuna Sittard – Heracles Almelo, 11 februari 2005
‘Het runnen van een betaald voetbalclub is zo simpel als de pest’, zo stelt Jan Smit, voorzitter van Heracles Almelo. De ‘Koning van Ommen’ wordt in de Volkskrant op zaterdag 2 augustus 2003 neergezet als een realist met duidelijke principes. Zittend op een wc-pot aan de rand van Heracles’ kunstgrasveld doet hij zijn relaas.
Hij trekt fel van leer tegen clubs die geregeerd worden door opportunisme. Toegegeven, dit opportunisme heeft ook in Sittard jarenlang de boventoon gevoerd, maar langzaamaan keert ook Fortuna terug naar een (hopelijk) gezonde bedrijfsvoering. Zijn credo luidt: ‘Clubs die zichzelf niet kunnen bedruipen, moeten verdwijnen’. Nou, dan kan het verdwijnen van de vaderlandse voetbalcompetitie op het conto van Jan Smit worden geschreven.
Jan Smit bestuurt Heracles vanaf een klapstoel
Hij vat zijn zienswijze samen in de uitspraak ‘Rot hout moet worden weggekapt om een mooi bos te kunnen laten groeien’. Dat mag dan wel zo zijn, maar dat is toch duidelijk buiten Fortuna gerekend. Wij zijn namelijk van FSC-hout! En, voorafgaande aan de wedstrijd Fortuna Sittard-VVV Venlo werd eenieder duidelijk dat zulk hout exceptionele kwaliteiten bezit. Indien iedereen dit hout koopt, dan hoeft in de toekomst geen regenwoud meer te worden gekapt. FSC-hout laat zich dus door niemand snoeien! Oók niet door Jan Smit, en dat is zo simpel als de pest!
Gemeenteraadsvergadering Sittard-Geleen, 2 februari 2005
De dag na de commissievergadering staat de allesbeslissende gemeenteraadsvergadering op de agenda. Tijdens deze vergadering zal gestemd worden en zal blijken of de gemeenteraad wel of niet akkoord gaat met een wijziging van het bestemmingsplan rondom Bedrijvenstad Fortuna.
De dag voordien is duidelijk geworden dat het kantje boord zal gaan worden. Niemand loopt over van vertrouwen met betrekking tot een goede afloop. Durft iemand het aan de spreekwoordelijke stekker uit de club te trekken? In een laatste poging de gemeenteraad te beïnvloeden (indien mogelijk) teneinde vóór de wijziging van het bestemmingsplan te stemmen, nemen enkele Lateral Boys een dag vrijaf om bovenstaande spreekband te fabriceren. We hebben al getoond uit te kunnen pakken met actuele spreekbanden en ook deze keer wordt kosten nog moeite gespaard te verschijnen met een pakkende tekst. Voor de Volkskrant is deze tekst alvast pakkend genoeg (zie artikel ‘Fortuna voorlopig gered van ondergang’; d.d. 3 februari 2005).
Vanwege de snelheid van uitvoering, zijn op deze spreekband de letters met grijze verf ingekleurd. Een mix van bepaalde stoffen die hebben geleid tot de grijze kleur zou sneller drogen. De tijdsdruk was immers fors…
Door de enorme drukte in de hal van het gemeentehuis slaagde niet iedereen er in over de spreekband heen te stappen. Dit verklaart het gat dat is ontstaan in de tweede ‘k’. Echter, niemand heeft hem klein gekregen; ook deze spreekband heeft het overleefd. Pas op 4 juni 2005 is een einde gekomen aan het sprookje van deze spreekband, eindigend in de papiercontainer van de sporthal van Oirsbeek…
Commissievergadering Sittard-Geleen, 1 februari 2005
In de week dat duidelijk wordt of de gemeente Sittard-Geleen Fortuna een handje helpt in haar strijd om te overleven worden heel wat meters behang en verf verbruikt om duidelijk te maken wat onze mening is van het hele gebeuren.
Tijdens de commissievergadering, voorafgaande aan de allesbeslissende gemeenteraadsvergadering, krijgt men al een eerste indruk hoe de verhoudingen liggen. Elke politieke partij doet haar zegje en maakt haar standpunt kenbaar. Namens Fortuna spreekt Jos Nuijen en zijn standpunt is helder: veranderen dat bestemmingsplan! Er wordt al druk gespeculeerd wie hoe zal gaan stemmen.
Een aantal partijen is gewoon tegen, maar een aantal andere is vóór een wijziging van het bestemmingsplan. Onduidelijkheid troef, want niet iedereen hoeft het standpunt van zijn of haar partij te delen. Wat wèl duidelijk is, is dat het wel eens zo zou kunnen zijn dat er een wijziging van het bestemmingsplan komt waar de club niets mee opschiet.
Fortuna wil dat het mogelijk wordt dat detailhandel zich mag gaan vestigen in Bedrijvenstad Fortuna. Het maximaal aantal m² waarmee de raad akkoord gaat is cruciaal in het hele verhaal. Lijkt de gemeenteraad voor de club te kiezen (wèl detailhandel), maar kiest men feitelijk voor projectontwikkelaar 3W (een tè beperkt aantal m² detailhandel)? Een vraag die achter de schermen zéér actueel is en wij de raad voorleggen bij binnentreden van het gemeentehuis.
Wordt Bedrijvenstad Fortuna ontwikkeld, maar zonder haar naamgever? Met andere woorden: ‘WISSEL IN STADION: CLUB ERUIT DETAIL ERIN?’
Swift Hespérange – Fortuna Sittard, 22 januari 2005
De problemen omtrent de verkoop van het stadion in combinatie met een wijziging van het huidige bestemmingsplan houden maar aan. Nu is het Leeuwenborgh Opleidingen dat een stok in Fortuna’s wielen steekt. Op 28 december 2004 meldt Fortuna Online dat Leeuwenborgh meer bedenktijd wil. Juist dat is iets dat Fortuna niet kan gebruiken. De lasten van het stadion lopen elke maand door en daar wil Fortuna zo snel mogelijk vanaf.
Op 18 januari, tijdens de uitwedstrijd bij FC Vinkenslag nemen we een eerste keer bovenstaande spreekband mee. Het blijkt die dagen namelijk dat er maar bar weinig gebeurt op het Sittardse stadhuis. Slecht nieuws dus. Een paar dagen later wordt een oefenwedstrijd gespeeld tegen het Luxemburgse Swift Hespérange. Hèt moment om de grens over te steken met de spreekband en nogmaals aandacht te vestigen op de gerezen problemen.
Ook het Geleense gemeentehuis maakt kennis met onze hartekreet
Op donderdag 27 januari 2005 wordt het gemeentehuis te Geleen voor een eerste maal geconfronteerd met het fenomeen ‘spreekband’. In de hal van het gebouw wordt de spreekband uitgerold teneinde de ernst van de situatie weer te geven. De druk op de gemeente wordt dermate verhoogd (onder andere door een tv-interview op L1 door Jos Nuijen), dat Fortuna tòch op de agenda wordt gezet. Helpen dan toch alle beetjes? 28 januari 2005 doet de spreekband een laatste maal dienst tijdens de uitwedstrijd tegen AGOVV. Na afloop eindigt het leven van de inmiddels door de regenval loodzwaar geworden spreekband in een Apeldoornse afvalcontainer…