De afgelopen drie seizoenen eindigden desastreus voor de Sittardenaren. Slechts weinigen hebben nog vertrouwen in de club en haar eerste elftal. Een signaal voor de Raad van Commissarissen om de boel helemaal om te gooien. Zowel op organisatorisch alsook op sportief vlak probeert men met een schone lei te herbeginnen.
Het seizoen 2005-2006 is nog maar nauwelijks ten einde of diverse geledingen binnen de club begint te morrelen. Iedereen heeft in de gaten dat ‘drie’ voldoende is en het zo niet langer kan. Het signaal wordt opgepakt door de RvC en een eerste aanzet wordt gegeven door Hans Erkens als ‘gedelegeerd lid van de RvC’ aan te stellen.
Wat Erkens’ taken en bevoegdheden zijn blijft onduidelijk. Wel duidelijk is dat hij Rob Hutting als trainer heeft aangesteld. Een jonge hond die staat te trappelen om in het betaald voetbal aan de slag te kunnen, getuige zijn eerdere flirt met Roda JC. Omdat Hutting toch wel iets tè onervaren is, haalt Erkens Frans Körver uit de mottenballen en stelt deze aan als technisch adviseur. Na enige tijd ontstaat er een machtsstrijd en is het adieu Hutting. Het zal dus Frans Körver moeten zijn die Fortuna een nieuw gezicht gaat geven en gaat pogen de club weg te loodsen van de laatste plaats in de rangschikking.
Verdediging
Nadat de van Roda JC gehuurde Guido Budziak geen contract wordt aangeboden moet de club op zoek naar een andere keeper. Ondanks dat Körver laat doorschemeren over een prima doelman te beschikken in de persoon van Willem-Jan Thijssen, wordt toch bij Jong NAC Breda Arjan Christianen losgeweekt. Beiden krijgen tijdens de voorbereiding een volwaardige kans en doen nauwelijks voor elkaar onder. Christianen is verbaal een stukje sterker en lijkt de concurrentiestrijd te gaan winnen.
Doordat Marcel Akerboom de deur achter zich dichttrekt en naar FC Zwolle verkast, komt centraal achterin een plaatsje vrij. Dat wordt ingenomen door de van Jong PSV afkomstige Sjors Paridaans. Hij speelt alle oefenwedstrijden en lijkt een certitude in het hart van de defensie. Wie naast hem komt te spelen is vooralsnog onduidelijk.
De nog immer onvolwassen trekjes vertonende Gino Facenna raakt in de voorbereiding geblesseerd en lijkt te worden veroordeeld tot een jaartje brommen in Jong Fortuna. Ondanks dat Körver in Zarko Grabovac een centrale verdediger ziet, lijkt toch de keus te vallen op de constant spelende Joep Op den Kamp. Overigens is de club nog altijd op zoek naar een centrale verdediger. Het zag er naar uit dat dit Ben van Briel zou gaan worden, maar zijn fitheid is nog niet aangetoond. Momenteel lijken vooral Daniël Voigt en hakbijl Carlos Márquez kanshebbers. De naam Pjotr Błauciak is al een hele tijd niet meer gevallen en hij is dan ook definitief uit beeld. Indien daadwerkelijk iemand de rangen komt versterken, dan zal dit ongetwijfeld ten koste gaan van Op den Kamp.
Op de linkerflank gaat het tussen Mels van Driel en Edwin Hermans. Van Driel brengt jeugdig elan en coacht goed, Hermans brengt ervaring, al beginnen voor de Brabander de jaren toch wel te tellen. Voor de positie van rechtsachter komen de uit het centrum weggehaalde Ronald Dassen en Serdal Guvenc in aanmerking. Eventueel kan ook Angelo Simone hier spelen. De piste Boris Marolt lijkt te zijn verlaten.
Middenveld
Körver heeft inmiddels aangegeven te opteren voor een 4-4-2 systeem. Desalniettemin betekent dit dat de plaatsen op het middenveld duur zullen zijn. Joos van Barneveld is gebombardeerd tot aanvoerder en lijkt zeker van zijn plek. Van Barneveld staat wellicht voor zijn belangrijkste seizoen uit zijn carrière en zal zich moeten tonen. Zo niet, dan kan Koen Garritsen centraal worden uitgespeeld. In eerste instantie zal Garritsen zich op de positie van linkshalf moeten richten. Hij ligt hiervoor in balans met de nog door Hutting aangeworven Rachid el Hammouchi. Garritsen is de betere voetballer van de twee, maar El Hammouchi is een echt werkpaard en lijkt goed te passen in de Jupiler League. Afhankelijk van de omstandigheden zal Körver wellicht voor de één of de ander kiezen. Voorlopige lijkt de keuze op El Hammouchi te zijn gevallen.
Vorig jaar speelde Tom Daemen regelmatig als rechtshalf. Het feit dat de naam Daemen tijdens de voorbereiding nog niet is gevallen geeft aan dat er een waardige opvolger is binnengehaald. Dat zou Brahim Bouhadan kunnen zijn. De flankspeler is technisch een kraan, beschikt over snelheid en kan dus een man-meer-situatie creëren. Indien Körver toch met een zuivere 4-3-3 uitpakt, zal Bouhadan eerder als rechtsbuiten opereren, waardoor El Hammouchi van flank zou kunnen wisselen. Ook Van Barneveld kan hier spelen, zodat El Hammouchi centraal de gelegenheid krijgt ballen te recupereren. Ook Angelo Simone komt hiervoor in aanmerking, al is het niet waarschijnlijk dat deze dat een heel seizoen volhoudt.
Aanval
Vorig seizoen werd Wasiu Taiwo gekroond tot Fortuna’s goalgetter, dus vooraan is zijn kostje gekocht. Körver werkte reeds vele jaren geleden met de Nigeriaan en speelde hem toen uit op de linkerflank. Taiwo kan hier prima zijn plan trekken, al lijkt hij beter in zijn sas als centrumspits. Daar staat vooralsnog de uit de failliete boedel van K. Beringen-Heusden-Zolder weggehaalde Cédric Olondo. Maar, Olondo is geen echte diepe spits en komt beter op een flank tot zijn recht. Combineren is niet zijn grootste kwaliteit en zijn kopspel houdt niet over. Juist met zijn snelheid kan hij een verdediging pijn doen en een wissel met Taiwo lijkt ons een reële optie. Door te kiezen voor een 4-4-2 systeem worden Taiwo en Olondo minder in een keurslijf geperst doordat er meer ruimte ontstaat voor loopacties.
Verleden jaar werd Taiwo gekoppeld aan Lionel Lord. Dit jaar zou een paring aan Bouhadan mogelijk kunnen zijn, maar dat is vooralsnog niet uitgeprobeerd.
Emmo Guvenc staat klaar om aanvallend een handje toe te steken, maar dat zal eerder zijn als vierde spits of als aanvallende middenvelder. Ahmet Olgun is de doublure van Olondo, maar hij zal nog heel wat werk moeten verrichten vooraleer hij het niveau over een langere periode zal aankunnen.
Indien het Fortuna lukt om een fitte Orosco Anonam te testen, zal waarschijnlijk Olondo zijn basisstek verliezen. Evenmin als Błauciak wordt ook Żarczyński niet meer genoemd.
Conclusie
Met een aardig gerenoveerde selectie moet Körver in staat worden geacht om het beter te doen dan de voorgaande drie seizoenen. Als ook de rust rondom de club terugkeert moet dit mogelijk zijn. Echter, geen mens die ijzer met zijn handen kan breken, dus een grote stap voorwaarts mag niet worden verwacht. De winst moet juist zitten in een frisse manier van voetbal, waardoor de algehele ambiance rondom te club zich ten positieve keert.
De club lijkt zich desondanks in een spagaat te bevinden. Of nog een centrale verdediger aantrekken (liefst organisator), of een spits. Het is kiezen voor een versterkte verdedigingsgordel of voor broodnodige goals. Middelen voor beide lijkt niet aanwezig.
De verwachtingen van de supporters stroken haast nooit met de mogelijkheden van de selectie. Desondanks moet een 14e plek haalbaar zijn.
Lateral Boys