Er werd reikhalzend uitgekeken naar de laatste dag van de transferperiode. Want er moesten toch wel enkele geroutineerde of grote namen bij komen, zo was de algemene opinie onder de fans. Maar na de komst van Fernandes en Cox bleef het verder stil. Dit zorgde voor veel onrust (die er de afgelopen maanden toch al was) op social media rondom de kwaliteit van onze selectie. Of die onrust terecht is, zullen we feitelijk over uiterlijk dertig wedstrijden pas weten. Maar waar komt die onrust vandaan? Wij kwamen tot de volgende analyse.

Bij aanvang van een seizoen kun je de selectie grofweg indelen in drie categorieën spelers. Spelers die overkomen uit eigen jeugd laten we hierbij even buiten beschouwing.

A. Spelers die het vorige seizoen al bij Fortuna speelden en waarvan je dus weet wat ze kunnen, maar ook wat ze niet kunnen.

B. Spelers van ‘naam’. Hiermee bedoelen we spelers die redelijk bekend zijn in de contreien van de gemiddelde Fortuna-supporter.

C. (Zo goed als) Onbekende spelers. Spelers waarvan de gemiddelde Fortunees nog niet eerder gehoord heeft.

Bij voorkeur bestaat je selectie uit spelers uit categorie A die je graag wilde behouden en spelers uit categorie B waarvan je weet dat ze iets gaan toevoegen aan de kwaliteit van je selectie. De groep wordt vervolgens aangevuld met spelers uit categorie C: verrassingen of versterkingen voor de breedte die je nog niet kende.

De zomer van 2018

We gaan even terug naar de zomer van 2018. Fortuna is zojuist na een fantastisch seizoen gepromoveerd naar de eredivisie en in Sittard en omstreken heerst euforie alom. Van de spelers die een substantieel aandeel in de promotie hadden, vertrekken Perr Schuurs, Dries Saddiki, Miguel Santos, Stefan Askovski en Todd Cantwell. Verder blijft de ‘promotiegroep’ in tact. Deze spelers vormen op dat moment dus de A-categorie. Spelers die ons naar de eredivisie hebben gebracht en daardoor ons vertrouwen genieten.

Er komen die zomer echter ook een aantal nieuwe spelers richting Sittard. Daarvan zijn de erg gewilde Mark Diemers en Andrija Novakovich door hun goede prestaties bij hun vorige clubs de twee meest bekende aanwinsten. Alessandro Ciranni is bekend van onze buren uit Maastricht. Dit drietal scharen we in categorie B.

De selectie wordt in de loop van de transferperiode verder aangevuld met, voor de meeste van ons, op dat moment minder of totaal onbekende spelers: José Rodríguez, Lazaros Lamprou, Branislav Niňaj, Alexei Koșelev, Ahmed el Messaoudi, Amadou Ciss, Rubén Ramírez, José Bandez en Áron Dobos. Van deze spelers moet nog blijken wat ze kunnen en of ze iets toevoegen. Dit is de categorie C in onze selectie voorafgaand aan het seizoen 2018-2019.

Fortuna draait vervolgens een mooi seizoen in de eredivisie en handhaaft zich rechtstreeks. Tussentijds worden er nog enkele spelers verhuurd (o.a. André Vidigal), gehuurd (o.a. Andrija Balić), er vertrekken nog enkele spelers (o.a. Christopher Braun) en er worden nog spelers gehaald (o.a. Calvin Mac-Intosch). Ondanks de wat mindere tweede seizoenshelft is de algehele stemming rondom Fortuna na afloop van het seizoen positief.

De zomer van 2019

Na twee sportief succesvol verlopen seizoenen is de gemiddelde Fortuna-supporter dus positief gestemd. Maar naarmate de zomer en daarmee de transferperiode vorderen, slaat die stemming om in een negatief gevoel en onrust onder de fans. Laten we weer kijken naar de drie eerder genoemde categorieën.

Fortuna neemt, in sommige gevallen vrijwillig en soms noodgedwongen, afscheid van een enorme groep spelers: André Vidigal, Lisandro Semedo, Finn Stokkers, Lazaros Lamprou, José Rodríguez, Kai Heerings, Marco Ospitalieri, Andrija Balić, Calvin Mac-Intosch, Lazar Kojic, Lars Hutten, Gavin Vlijter, Rubén Ramírez, Alessandro Ciranni, Ahmed el Messaoudi, Aykut Özer en Andrija Novakovich. Vrijwel stuk voor stuk spelers die óf deel uitmaakten van de groep die in 2018 promoveerde en/óf bijdroegen aan de handhaving van 2019. Tel daar de zware blessures van Djibril Dianessy (die in eerste instantie ook mocht vertrekken) en Wessel Dammers (die na de winterstop van 2019 niet meer in actie kwam) bij op en de categorie A is voor het grootste deel uitgehold. Een categorie spelers die bij vrijwel alle Fortuna-fans positieve herinneringen en gevoelens opriep. Daarbij mogen we nog van geluk spreken dat het bij sterkhouders als Diemers en Koșelev alleen bij interesse van andere clubs is gebleven.

Tegenover die enorme leegloop staat natuurlijk ook de komst van een groot aantal nieuwelingen. Maar waar we vorig jaar bij Diemers, Novakovich en Ciranni vrij zeker wisten welke kwaliteiten we in huis haalden, kunnen we dat deze zomer heel eerlijk gezegd van geen enkele speler zeggen. Categorie B blijft dus leeg.

Want zeg eens eerlijk, wie had er tot deze zomer ooit van Patrik Raitanen, Jacky Donkor, Grégoire Amiot, Bassala Sambou, Rasmus Karjalainen, Álex Carbonell, Cian Harries, Martin Angha, George Cox, Adnan Ugur, Leandro Fernandes, Felix Passlack of Vitalie Damașcan gehoord? Er zitten vast enkele echte aanwinsten en/of grote talenten tussen, dat was vorig jaar immers ook zo met jongens als Rodríguez, El Messaoudi, Niňaj, Koșelev en Lamprou. Maar de categorie C spelers vormen nu dus wel het grootste deel van onze selectie.

Samengevat

De paniek is dus te verklaren door het feit dat we weten wat we kwijt zijn (categorie A), we niet weten wat we in huis hebben gehaald (categorie C), de zorgen over mogelijke onderbezetting op bepaalde posities en het gebrek aan ervaring (de gemiddelde leeftijd daalde deze zomer weer ten opzichte van vorig seizoen). Of die paniek terecht is, zal gedurende het seizoen moeten blijken. Zoeken naar ‘schuldigen’ heeft op dit moment ook weinig zin, aan de selectie valt tot aan de winterstop niks meer te veranderen dus deze mannen moeten het gaan doen. En daar zullen ze de steun van de fans heel hard bij nodig hebben. Bovendien moet je bij de zoektocht naar de verantwoordelijke voor de selectie eerst weten wie er op sportief gebied aan de macht is. Is dat technisch manager Sjoerd Ars? Is dat Isitan Gün die voor het budget zorgt? Bepaalt hoofdtrainer Sjors Ultee wie er komt of niet komt? Trekken Kevin Hofland en Kristof Aelbrecht aan de touwtjes? Of zijn er wellicht andere mensen binnen of rondom de club die de regie voeren? Een vraag die alleen de hoofdrolspelers kunnen beantwoorden en waar wij geen eenduidig antwoord op kunnen verzinnen.

Daarbij spelen er in de voetballerij natuurlijk ook nog andere krachten en omstandigheden een rol. Met de zeventiende begroting van de eredivisie hoef je geen wonderen te verwachten. Het is een illusie om te denken dat we met clubs als PAOK, Frosinone, Malaga of SV Sandhausen kunnen concurreren. Vergeet ook de rol van spelersmakelaars niet. Zij proberen hun spelers van club naar club te brengen, zonder dat het belang van de betreffende speler daarbij altijd voorop staat. Maar ook bij de spelers die wél zelf bepalen waar ze heen gaan, zal Sittard niet altijd bovenaan het lijstje staan. Ook de media spelen een rol. Want een gerucht over een mogelijke transfer zorgt hoe dan ook bij verwachtingen onder de supporters. Zie als voorbeeld de berichten rondom Bart Nieuwkoop en Clint Leemans.

Hoe nu verder?

Voor elk wedstrijdpunt zal er, net als afgelopen zaterdag in Heerenveen, keihard geknokt moeten worden. Meer kunnen we van de spelers ook niet verwachten. Onze spelers hebben aan één tegenstander meer dan genoeg en er zijn er maar weinig die beter gaan spelen wanneer ze worden uitgefloten of 24/7 op social media moeten lezen dat ze er niks van kunnen. Of dat aan het eind van de rit voldoende zal zijn, weten we later. Laten we de ploeg van de eerste tot de laatste minuut van elke wedstrijd blijven steunen, net zoals dat in Alkmaar en Friesland gebeurde. We hebben als club te lang moeten knokken om op dit punt te komen, laten we dat niet met negativiteit op sociale media en de tribunes teniet doen.

COME ON YOU SITTARD!!!