Eindelijk is het zover: Fortuna speelt een oefenwedstrijd in Engeland. En dan ook nog bij het Londense Millwall FC. De reis wordt zoals verwacht vermoeiend maar is van de eerste tot de laatste minuut meer dan de moeite waard. Dat Fortuna ook nog wint, is een mooie bijkomstigheid en de slagroom op de taart van een trip die we niet snel zullen vergeten.
29 juli 2023
Mission Millwall
Millwall FC 1 Fortuna Sittard 2
Doelpuntenmakers: 23. Bradshaw 1-0, 45+2 Halilović 1-1, 73. Noslin 2-1.
Opstelling: Pandur; Pinto, Guth, Siovas (62. Fofana), Vita (76. Belkheir); Rosier (62. Dijks), Halilović (62. Radić), Ferati (90+4. Nieling); Noslin (76. Robberechts), Gladon (37. Duarte) en Córdoba (83. Embaló).
Toeschouwers: 3.011
Scheidsrechter: James Bell
Jarenlang hebben we erop gehoopt en dit jaar is het dan eindelijk zover: we mogen het Kanaal oversteken om Fortuna in Engeland in actie te zien tijdens een oefenwedstrijd! En om met de woorden van Kartoesj te spreken: es veer ut doon, dan doon ver ‘t good. We gaan namelijk op bezoek bij het toch wel iconische en roemruchte Millwall Football Club. Eerst is het nog even in spanning afwachten of Fortuna-fans welkom zijn op The New Den, maar als ook daarvoor het licht op groen springt kunnen de voorbereidingen beginnen.
Menig supporter boekt direct een vliegreis en hotel maar een andere groep, waaronder ikzelf en mijn vaste reisgenoten, zien meer in een dagtrip met de bus. En wie anders dan Arno en Petra mogen dat gaan organiseren? Dat blijkt echter makkelijker gezegd dan gedaan, want het buscomité krijgt onder andere te maken met (on)beschikbaarheid van busmaatschappijen, wisselende prijzen van de boot, wijzigingen in het reisschema vanwege de verplichte rusttijden van de chauffeurs en de check-in tijd in Calais. Maar op 7 juli komt dan toch het verlossende woord: de reis gaat definitief door! Dat het een fysieke slijtageslag gaat worden, nemen we graag voor lief. London, here we come!
Millwall kennen we sinds vorig jaar natuurlijk vooral als de club waar Zian Flemming naartoe vertrok. De aanvallende middenvelder, een van Fortuna’s meest populaire Fortunezen van de afgelopen jaren, maakte meteen naam in de Championship. Met vijftien doelpunten en drie assists kende hij een uitstekend seizoen. En dat heeft de interesse van meerdere clubs gewekt. Zo zouden onder andere Burnley FC, Sevilla FC en Lazio Roma hengelen naar Zian’s diensten.
Hoe lang kunnen de Millwall-fans nog van Zian genieten?
Maar Millwall ziet er weinig in om haar sterkhouder voor een appel en een ei te laten vertrekken en dus speelt Zian voorlopig nog gewoon in het blauw-wit van de club uit Bermondsey. Mooi voor de 300 Fortunezen die voor deze oefenwedstrijd naar The Capital reizen, maar Fortuna’s penningmeester had Zian wellicht toch al graag getransfereerd zien worden. En dat heeft natuurlijk alles te maken met het doorverkooppercentage dat is afgesproken tussen beide clubs.
De Londense club eindigde afgelopen seizoen net buiten de play off plekken voor promotie naar de Premier League. Maar lang getreurd om het mislopen van die play offs werd er niet, want begin juli kreeg de club een veel grotere schok te verwerken toen voorzitter en eigenaar John Berylson overleed in een noodlottig verkeersongeval. De Amerikaan Berylson was zestien jaar lang aan de club verbonden en was erg gecharmeerd van het fanatisme van de supporters.
Eerbetoon op The Den aan de overleden John Berylson
Op vrijdagavond rond de klok van half elf melden we ons bij het Fortuna Stadion. Deze keer geen bussen van Kupers, maar van de firma Ghielen. Bus 1 wordt bestuurd door GílBert en blijkt pas twee weken in gebruik. Nadat iedereen een plekje heeft gezocht, blijkt de beenruimte op de meeste plekken nogal aan de krappe kant. Dat kan op een later moment nog wel eens voor wat fysiek ongemak gaan zorgen maar dat zien we dan wel weer.
Wie meldt zich?
Vooralsnog is iedereen in ieder geval enthousiast en hyper over de trip die ons te wachten staat. Mijn voornemen om op de heenreis tot aan de boot geen bier te drinken, houdt welgeteld vier minuten stand. Als Brian vraagt ‘Wieveul ligge ver bie?’, ben ik al om. Ach ja, mijn intentie was in ieder geval goed. De JBL-box wordt aangezwengeld en onder het genot van enkele pintjes verloopt het eerste deel van de rit voorspoedig. Na een goede twee uur rijden is het tijd voor een tussenstop. Ter hoogte van Drongen, net voorbij Gent, krijgen de busreizigers een half uurtje de tijd om de benen te strekken, een plasje te plegen of het nicotinegehalte op peil te trekken.
Doordat het ‘s nachts lekker rustig op de weg is en we nergens last hebben van files of wegwerkzaamheden arriveren we ruimschoots op tijd bij de check-in poorten in Calais. Bij de eerste check volstaat het om alle paspoorten aan Arno mee te geven. Voor de tweede check mogen we ons allemaal persoonlijk melden bij de Engelse douaniers. Ook dit verloopt vlekkeloos, waardoor we rond de klok van 4 uur al klaar staan voor de boot. Die vertrekt echter pas om 5.40 uur en dus moeten we nog een goede anderhalf uur doorbrengen in of rondom de bus of in de vertrekterminal waar ook een winkel en bar in gevestigd zijn. Die zijn op dit tijdstip echter gesloten.
Mooi op tijd, helaas wel alles gesloten
Ondanks het lange wachten blijft iedereen goed geluimd. Links en rechts nemen wat mensen een pilletje om misselijkheid op de boot te voorkomen. Keurig op tijd mogen de bussen de boot op en kunnen we richting het restaurant voor een ontbijtje. De meesten kiezen voor een full English breakfast maar dat is aan mij niet besteed. Met twee simpele gebakken eitjes en twee sneeën toast kan ik weer even vooruit. Ik zie een mede-Fortunees zelfs een blik Guinness bij zijn ontbijt drinken: respect! Na een kleine anderhalf uur meren we in de haven van Dover aan.
De rit van Dover naar Londen duurt een dikke anderhalf uur en nu begint de vermoeidheid bij velen toch wel toe te slaan. Het aantal blikjes bier in de bestelling nam voordat we Calais bereikten al flink af, maar nu zijn het alleen nog de gebroeders C. die onze eer hoog houden. De eerste aanblik van Engeland is vrij triest: de lucht is hartstikke grijs en het regent onophoudelijk. Hopelijk is het straks in Londen iets beter weer en dat wordt vooralsnog wel zo voorspeld door de diverse weer-apps.
Het loopt tegen achten als de bussen het stadion naderen. Dat doen we via een aantal idyllische buitenwijken waar je zowel niet dood als levend gevonden zou willen worden. Aangekomen bij het stadion worden de bussen achter een hek achter het bezoekersvak geparkeerd. Veel tijd om ons om te kleden of op te frissen is er niet omdat de chauffeurs door willen naar hun hotel en de aanwezige politie-agenten ons graag weg van het stadion willen hebben. En dat laatste moet dan gebeuren via de trein die ons binnen enkele minuten van station South Bermondsey naar station London Bridge in het centrum kan brengen. Het gejaag komt mijn spijsvertering niet bepaald ten goede als een deel van mijn broodje letterlijk in het verkeerde keelgat schiet. Een paar flinke hoestbuien en een half pakje Vifit later kan ik mijn weg naar het station gelukkig alsnog vervolgen. Vrijwel alle Fortuna-fans die met de bussen kwamen, nemen deze trein en worden een paar minuten later op London Bridge uitgelaten.
Brians’ dorstige blik op zoek naar een pub
Inmiddels regent het ook in Londen. Met een groepje van vijftien gaan we toch maar op zoek naar een pub en dat blijkt nog niet zo makkelijk. De eerste poging wagen we bij de Sir John Hawkshaw. Via de London Bridge, niet te verwarren met de Tower Bridge, lopen we het hart van Londen verder in en slaan even verderop linksaf Cannon Street in. Na een paar honderd meter zouden we er moeten zijn volgens de navigatie van Sander. Dat klopt ook wel, maar helaas blijkt de pub in het treinstation van Cannon Street te liggen en laat dat nu vandaag vanwege de treinstakingen hermetisch afgesloten te zijn. Maar niet lang getreurd, Wibo heeft de volgende mogelijkheid al gevonden. En jawel hoor, na tien minuten lopen we The Crosse Keys op Gracechurch Street in. Een grote vestiging uit de bekende Wetherspoon-keten.
Onze statige uitvalsbasis voor de zaterdagochtend
Er worden wat pints besteld en een aantal personen maakt gretig gebruik van de mogelijkheid om een (in sommige gevallen stevige) sanitaire stop te maken. Niet veel later druppelen ook enkele andere Fortunezen binnen die vanochtend of al op vrijdagmiddag met het vliegtuig naar Londen zijn gereisd. De eerste verhalen over de ervaringen worden meteen uitgewisseld. Erg leuk om op deze manier naar een wedstrijd toe te leven!
Terwijl we de eerste pint nog niet achter de kiezen hebben, lopen er ook al enkele agenten binnen. Niet om ons weg te sturen, maar om te vragen waar we vandaan komen, naar welke wedstrijd we gaan en of we weten dat er treinstakingen aan de gang zijn. Een vrouwelijke agente vertelt dat ze dit elke zaterdag doen: pubs nalopen, in beeld brengen waar hoeveel supporters van welke clubs zitten en er vervolgens voor zorgen dat iedereen zonder incidenten het stadion bereikt. En met meer dan tien profclubs en veel supporters die via Londen op doorreis zijn naar andere delen van het land, is dat geen simpele klus. Maar de benadering van de agenten is vooralsnog heel vriendelijk. Iets waar we in Nederland nog wel wat van kunnen leren.
Omdat er vanwege de stakingen geen treinen meer rijden richting South Bermondsey moeten we een alternatieve route met de metro nemen. De agenten hebben inmiddels aangegeven ons te zullen begeleiden en om 11.00 uur beginnen we met circa veertig Fortuna-fans aan de wandeling naar London Bridge Station. Onderweg vertelt een agent dat het Schotse Aberdeen vandaag op bezoek gaat bij Charlton Athletic en de Schotten zijn weer bevriend met de supporters van Tottenham Hotspur. Ik snap steeds beter waarom men hier een speciale politie-eenheid heeft ingericht om dit soort supportersstromen in goede banen te leiden.
Een wandeling with a view
Vanuit London Bridge Station nemen we in de metro de Jubilee line en stappen twee haltes later bij station Canada Water weer uit. Hier staan nog meer agenten te wachten waardoor de begeleiding nu bijna 1-op-1 is. Een aparte belevenis om op deze manier door Londen te wandelen maar omdat het inmiddels niet meer regent en het zonnetje lekker schijnt, is het zeker niet vervelend. Na vijfentwintig minuten lopen, arriveren we aan de achterkant van het stadion bij het uitvak. De politie blijkt toch wel een beetje nerveus te zijn, want zelfs ons verzoek om even met een paar man naar de fanshop te mogen lopen, moet overlegd worden. De fanshop ligt maar vijftig meter verderop maar toch lopen er voor de zekerheid enkele agenten mee.
We zijn er!
De fanshop valt een beetje tegen. Geen wedstrijdshirts, geen vaantjes, geen pins. Een beetje karig en niet wat we van Engelse clubs gewend zijn. Maar goed, je kunt ook niet alles hebben. Dan maar terug naar het uitvak dat gelegen is in The North Stand van stadion The Den. Verder is vandaag alleen de hoofdtribune geopend, The Barry Kitchener Stand. De tribunes links van ons (The Dockers Stand) en tegenover ons (Cold Blow Lane Stand) blijven gesloten.
Bijna drieduizend Millwall-fans bevolkten de The Barry Kitchener Stand
Langzaam maar zeker druppelen de circa driehonderd meegereisde Fortunezen binnen. En aangezien ik inmiddels wel weer over het missen van de nachtrust heen ben, is het tijd voor een koude pint. Een bezoek aan de hamburgerkraam stel ik nog even uit tot de rust, over een paar minuten gaat de wedstrijd namelijk al beginnen en dat is uiteindelijk toch waarvoor we gekomen zijn. Via social media hebben we de opstelling doorgekregen en die blijkt op slechts één plek gewijzigd ten opzichte van de basis van vorige week in Wiesbaden. Deroy Duarte moet zijn plek op het middenveld afstaan aan Alen Halilović. Oğuzhan Özyakup ontbreekt vanwege ziekte in de wedstrijdselectie.
Al in de eerste minuut krijgt Fortuna te maken met het spel waar de lagere Engelse divisies om bekend staan. Rodrigo Guth wordt stevig weggezet door Kevin Nisbet maar hoeft niet te rekenen op een fluitje van referee James Bell. Dimitris Siovas grijpt in om verdere schade te voorkomen, maar doet dat ten koste van een corner. Die levert niks op, maar het is wel meteen duidelijk dat we hier niet freewheelend naar een overwinning gaan spelen.
Als er gebikkeld moet worden, kun je Rosier er goed bij hebben
Enkele minuten later is het Fortuna dat een eerste keer dreigend wordt. Een nette aanval over meerdere schijven waarbij onder andere Paul Gladon en Iñigo Córdoba zijn betrokken, eindigt bij Tijjani Noslin. De inzet van onze vrolijke rechtsbuiten houdt echter het midden tussen een schot en een hoge voorzet waardoor de kans verloren gaat.
Fortuna moet in de openingsfase duidelijk wennen aan het fysieke voetbal van de thuisploeg. Op halve kracht een duel aangaan is funest en op hulp van de scheidsrechter hoef je na een verloren duel niet gauw te rekenen. Zo ervaart ook Rémy Vita wanneer hij na een kleine tien minuten een duel te lichtzinnig aangaat en op de grond achterblijft.
Rémy bedenkt hoe hij Danny McNamara gaat passeren
Na een kwartier spelen wordt een afstandsschot van Murray Wallace geblokt. Halilović komt in balbezit maar verspeelt de bal te gemakkelijk. Captain Ivo Pinto brengt uiteindelijk redding. Halverwege de eerste helft zien we weer een aardige aanval van Fortuna. Via Halilović, Córdoba en Vita komt de bal in het centrum bij Noslin. Die probeert Halilović met een steekbal te bereiken, maar helaas is zijn voorzet te hard en kan worden opgepikt door keeper George Long.
De hierop volgende tegenaanval eindigt wel in het net. Op links staat Vita ineens tegen twee tegenstanders. Rechtsback Danny McNamara loopt slim uit de rug van Vita weg en krijgt de bal aangespeeld. McNamara kan vanaf de achterlijn ongestoord terugleggen op spits Tom Bradshaw. De Welshman was afgelopen seizoen topscoorder van Millwall en laat zien dat hij het scoren in de zomerstop niet verleerd is. Rustig tikt hij de bal buiten bereik van Ivor Pandur in de lange hoek.
‘Bradders’ heeft toegeslagen (bron foto: Millwall FC)
Fortuna moet dus in de achtervolging en probeert dat bij vlagen met verzorgd voetbal. Noslin ziet dat er ruimte op onze linkerflank ligt en probeert met een verre crosspass Paul Gladon te bereiken. Gladon komt echter teruggelopen uit buitenspelpositie maar is zo slim om de bal te laten lopen voor de meegelopen Córdoba. De Spanjaard heeft eigenlijk alle tijd om uit te halen, maar doet dit vervolgens toch te gehaast waardoor zijn schot over en naast het doel verdwijnt.
Je zou verwachten dat er tegen een Engelse ploeg niks te halen valt uit vrije trappen of hoekschoppen maar dat is buiten Guth gerekend. Tien minuten voor rust kopt de Duitse Braziliaan een hoekschop van Halilović goed in, maar ziet zijn inzet door Nisbet van de lijn gehaald worden. In de rebound probeert Arianit Ferati het met rechts maar zijn schot mist richting, ook nadat Gladon nog heeft geprobeerd de bal met zijn hoofd van richting te veranderen.
Bradshaw jaagt Rodrigo op
Diezelfde Gladon moet even later met een hoofdblessure het veld verlaten. Deroy Duarte komt binnen de lijnen. Noslin neemt de plek in de punt van de aanval over van Gladon. Duarte ziet vijf minuten voor rust van dichtbij hoe Halilović balverlies lijdt en daarmee een Engelse aanval inleidt. Nieuweling Casper de Norre, vorige week overgekomen van OH Leuven, probeert Pandur van afstand te verschalken. Zijn schot gaat echter langs de kruising.
Deroy ontworstelt zich aan Caspar de Norre
Vlak voor rust ontsnapt Fortuna twee keer aan een tweede tegentreffer. Eerst grijpt Pandur mis bij een hoekschop. In de scrimmage die voor ons doel volgt, wil de bal er echter niet in waarna Siovas besluit met een acrobatische omhaal voor opruiming te zorgen. Amper een halve minuut later staat Pandur oog in oog met doelpuntenmaker Bradshaw. Ivor redt met een uitgestoken been en voorkomt zo een 2-0 achterstand.
In de laatste seconden van de toegevoegde tijd staat het dan plotseling 1-1 in plaats van 2-0 voor de thuisploeg. Pinto krijgt de bal op een meter of twintig van het doel van keeper Long. In plaats van voor eigen succes te gaan, legt Ivo de bal op rechts af op Halilović. Een beetje tot mijn frustratie schiet de Kroaat ook niet op doel maar speelt Noslin aan. Noslin kaatst de bal echter meteen terug waarna Alen de bal prachtig in de verre bovenhoek krult. Scheidsrechter Bell fluit enkele seconden later voor het rustsignaal.
Hopelijk gaan we dit beeld komend seizoen nog vaak zien
In de rust zoek ik alsnog de hamburgerkraam achter het uitvak op. Het ontbijt ligt alweer enige tijd achter ons en de goede recensies van enkele mede-Fortunezen hebben mijn eetlust verder opgewekt. Voor de lieve som van £9.50 word ik even later de trotse eigenaar van een bacon and cheese burger. En eerlijk is eerlijk, die ziet er prima uit. Gelukkig smaakt hij zoals hij eruit ziet. Het is dat de Goodyear-commissie in ruste is, anders was hier een hoge waardering afgegeven.
Engelse haute cuisine
Wanneer ik terug de tribune oploop zie ik nog net hoe Pandur een penalty uit het doel ranselt. Wat is hier gebeurd?! Blijkbaar wilde Fortuna het spel hervatten door een inworp snel te nemen. Na balverlies stond Millwall binnen no-time in ons strafschopgebied en moest Vita ingrijpen door Duncan Watmore te vloeren. De inzet van Kevin Nisbet is vervolgens zeker niet slecht, maar Pandur redt met een katachtige reflex.
Ivor Pandur: de gele panter
Nu Fortuna richting de eigen fans speelt, lijkt het uitvak ook wat meer tot leven te komen. Zeker wanneer Noslin een diepe bal goed op waarde schat en doelman Long omspeelt. In plaats van verder richting het doel op te rukken, probeert Tijjani het leer vanuit een moeilijke hoek in het lege doel te schuiven. De bal gaat voorlangs. Twee minuten later ontvangt Noslin op rechts een steekbal van Pinto. Hij wint het duel, maar ziet dan hoe de grensrechter vlagt en hoort hoe de scheids fluit voor een overtreding. Nu hadden we eens voordeel kunnen hebben van het feit dat er niet snel gefloten wordt en dan fluit meneer Bell alsnog!
Met nog een half uur op de klok komen er aan Sittardse zijde drie verse krachten het veld in. Doelpuntenmaker Halilović, verdediger Siovas en de wederom sterk spelende controleur Loreintz Rosier gaan naar de kant. Zij worden vervangen door Mitchell Dijks, Stipe Radić en Sadik Fofana die daarmee meteen zijn debuut maakt voor Fortuna. Door de komst van Dijks schuift Vita door naar de rechterkant van het middenveld. Millwall coach Gary Rowett gooit er ook een paar wissels tegenaan waarvan de bekendste en belangrijkste natuurlijk Zian Flemming is.
Hét moment waarop de Fortuna-aanhang wachtte
Zian is er nog geen tien minuten later getuige van hoe Noslin fanatiek achter een diepe bal aan rent. Het lijkt een kansloze missie tegen twee Engelse torenwachters, maar Tijjani geeft niet snel op! Hij lijkt zich zowaar te ontworstelen aan zijn lijfwachten en wordt dan door Jake Cooper vastgegrepen. Referee Bell staat er met zijn neus bovenop en kan niet anders dan een strafschop geven.
Geen twijfel mogelijk: penalty
Tijjani ligt nog op de grond en heeft enige verzorging nodig. Als hij voldoende is opgelapt neemt hij net als in de wedstrijd tegen Team VVCS zelf plaats achter de bal. Is dat verstandig? Het antwoord lijkt in eerste instantie ‘Nee’ als George Long de juiste hoek kiest en de inzet van Noslin pareert. Maar de rebound is ook voor de goedlachse aanvaller en nu is het wel raak! Met links schiet hij de bal alsnog hard in het doel. Met nog iets meer dan een kwartier officiële speeltijd op de klok neemt Fortuna de leiding: 1-2.
Hier gebeurt het!
De sfeer in het uitvak zit er de hele tweede helft lekker in en dat is na de tweede Sittardse treffer natuurlijk niet minder geworden. En ondanks dat we straks graag met een overwinning op zak het stadion willen verlaten, blijft het natuurlijk een oefenduel. En dat betekent dat je bepaalde spelers speeltijd moet geven maar ook dat je spelers moet behoeden voor blessures. Dat laatste geldt voor doelpuntenmaker Noslin die met kramp kampt. Vlak na zijn doelpunt mag hij samen met Vita het veld verlaten. Milan Robberechts en Mouhamed Belkheir mogen proberen de zege over de streep te trekken. Datzelfde geldt voor Úmaro Embaló die zeven minuten voor tijd Córdoba vervangt.
Jake Cooper probeert Belkheir te onthoofden
De tijd tikt langzaam in ons voordeel weg, maar dan denkt Radić ineens dat hij een kruising tussen Cesc Fàbregas en Andrés Iniesta is geworden. Hij probeert meerdere spelers te passeren maar verliest de bal. Millwall komt er weer razendsnel uit waarna Duarte niks anders kan doen dan George Saville neerhalen voordat deze uit kan halen. Bell kent een vrije trap toe net buiten het strafschopgebied en bijna recht voor het doel. Wie anders dan Flemming neemt plaats achter de bal. Nu vinden we Zian een prima kerel en gunnen we hem het allerbeste, maar scoren tegen Fortuna gaat dan weer net iets te ver. Gelukkig staat er nog steeds een jonge Kroaat in ons doel die met de wedstrijd beter lijkt te worden. En ja hoor, ook de vrije trap van Flemming is een prooi voor Ivor. Hij tikt de bal prima uit de lange hoek. De overwinning is weer iets dichterbij!
Maar dan steekt de vierde official zijn bordje omhoog met daarop het aantal minuten extra toegekende tijd: 8! Nou ja, we krijgen vanmiddag in ieder geval genoeg speeltijd voor ons geld. Als we dan toch een keer in Engeland zijn, dan nemen we het er ook maar van.
Halverwege de blessuretijd mag ook Bryant Nieling nog even proeven aan de sfeer. Hij vervangt Ferati. En ondanks dat Millwall haar oefencampagne niet met een nederlaag in eigen huis wilt afsluiten, houdt Fortuna in die extra minuten vrij eenvoudig stand. De nederlaag in Wiesbaden en de zeer moeizame overwinning op de werkloze voetballers van Team VVCS zijn in één klap vergeten, we winnen vandaag in Londen van Millwall!
Bryant draagt zijn steentje bij aan de zege
Natuurlijk wordt Flemming ook na de wedstrijd uitgebreid toegezongen. Met een bescheiden glimlach meldt hij zich samen met de Fortuna-selectie en staf bij het uitvak. Maar uiteraard ontvangen ook onze eigen spelers, coach Danny Buijs en zijn sympathieke rechterhand Adrie Poldervaart een welverdiend applaus.
Bij het verlaten van het stadion krijgen alle busreizigers te horen dat de bussen om 17 uur gaan vertrekken. Zo hopen we een boot eerder richting het vasteland te kunnen halen. We hebben dus nog een dikke twee uur vrije tijd voordat we de bus instappen. En die tijd vult iedereen op zijn eigen manier in. De een bezoekt op zijn gemak de fanshop, de ander neemt een kijkje bij de spelersbus en weer een ander zoekt nog ergens een pub op. Zelf wachten we eerst even op Niels die nog enkele plichtplegingen moet vervullen. Zo zenuwachtig als de plaatselijke politie voor de wedstrijd was, zo relaxed gaat het er overigens na afloop van de wedstrijd aan toe. Het grootste deel van de Fortuna-fans wordt terug naar het centrum begeleid, maar de achtergebleven fans zijn vrij om te gaan en staan waar ze willen.
Samen met Sander zoek ik nog even naar een café in de buurt. We lopen bij het stadion onder een van de spoorbruggetjes door en slaan rechtsaf de Ilderton Road in. Na een paar honderd meter hebben we een woonwagenkampje, een paar dubieuze autogarages, Mehmet Tyre Shop en een afgesloten en zwaar vervuild parkeerterrein gezien maar helaas géén pub. Even verderop zien we een klein pleintje, zouden we daar onze dorst nog ergens kunnen lessen? Helaas. Wel liggen er onder andere een pizzeria, een vaag eetcafé, een gokkantoor en een kapsalon maar dus ook hier geen pub. Maar dan valt ons oog op een soort supermarktje met de prachtige naam Bargain Booze, dat moet wel voor ons voorbestemd zijn! Het zaakje heeft een prima assortiment bieren, frisdrank, wijnen en andere dranken. Met 16 koude blikken Foster’s stappen we twee minuten later tevreden naar buiten en sluiten ons even later weer bij onze reisgenoten aan die in het zonnetje ontspannen op het terras voor het, helaas na de wedstrijd gesloten, Millwall Cafe.
Serene rust rondom The Den na de wedstrijd
Nadat de blikken vakkundig zijn geleegd en ik nog een laatste rondje om het stadion heb gemaakt om wat foto’s te nemen is het langzaam tijd geworden om de bussen op te zoeken. Nu is het wachten op de chauffeurs die rond half vijf terug zouden keren van hun rustplek in het hotel. De kleine wijzer heeft de vijf echter al gepasseerd wanneer de heren aan komen gelopen. Mooi, dan kunnen we alsnog vertrekken om plan A (een boot eerder dan oorspronkelijk gepland) te gaan realiseren. Maar nee, dat gaat niet door want eerst worden de door Jumbo Sittard Stadion gesponsorde (waarvoor dank!) broodjes en andere versnaperingen uit de koeling in het laadruim gehaald. Plan A gaat daarmee van tafel, maar dat is geen probleem. Dan stappen we gewoon over op plan B: een tussenstop bij een groot wegrestaurant langs de autoweg bij Folkestone alwaar we onze magen kunnen vullen voordat we de terugreis verder voortzetten richting huis.
In bus 1 heeft chauffeur GílBert slecht nieuws: het toilet kan niet meer doorgespoeld en daardoor dus niet meer gebruikt worden. Erg vervelend met een rit van ruim 450 kilometer voor de boeg en bovendien nogal vreemd voor zo’n nieuwe bus. Maar ook dit kan ons humeur vandaag niet bederven, er zijn immers nog wat mogelijkheden voor sanitaire stops voorzien op onder andere de boot dus dat overleven we ook wel. Vol goede moed rijden we door de vrij krappe poort achter het uitvak richting de Bolina Road. Even terugzetten en dan weer vooruit en we staan bijna op de straat. Maar dan is het wachten op bus 2. Waar blijft die nou? En dan ontvangen we een bericht ‘De achterruit van bus 2 ligt eruit’. Dat zagen we even niet aankomen.
Vacature ingevuld?
Blijkbaar heeft de chauffeur van bus 2 bij het achteruit rijden een poort over het hoofd gezien of stond zijn bus niet op de handrem voordat hij terug wilde zetten. Anyway, de achterruit ligt er dus uit. Bus 1 rijdt alsnog de Bolina Road in en parkeert even verderop. Als bus 2 voor ons parkeert, zien we inderdaad dat deze gehavend is. Dat moet natuurlijk op een of andere manier gerepareerd worden, dus nu kan ook plan B officieel de prullenbak in. Flexibel als we zijn gaan we zonder morren over op plan C: onze oorspronkelijke boot van 21.30 uur halen.
GílBert en Arno tonen zich waardige ruitschadespecialisten en met behulp van enkele hulpvaardige garagisten uit de straat wordt de achterruit provisorisch dichtgeplakt. Om 18.30 uur is het dan eindelijk zover: we kunnen alsnog vertrekken richting Dover.
Met behulp van MOIMotors en London Drinks werd de schade hersteld
We genieten bij het verlaten van Londen nog eens van de prachtige buurten en winkelstraatjes waar we doorheen rijden en hoe dichter we bij Dover komen, des te meer we beseffen dat we onze boot toch nog gewoon gaan halen. Om 20.00 uur rijden we de paspoortcontrole tegemoet. Deze keer hoeven we de bus niet te verlaten. Bij het uitstappen op het parkeerterrein voelen we de frisse wind stevig door onze zomerse kleding blazen. Wederom worden er links en rechts wat pilletjes tegen mogelijke zeeziekte naar binnen gewerkt.
Met een kleine vertraging rijden we bijna als laatste de boot op. Op naar het restaurant waar we net als op de heenreis kunnen genieten van een gratis maaltijd. Maar doordat we als laatste aan boord gingen, mogen we natuurlijk achteraan sluiten in de rij met wachtenden en die is enorm. Dan maar eerst even rustig zitten. Als we om ons heen meerdere borden met fish and chips op tafel zien verschijnen, houden we het niet langer vol en sluiten toch maar aan in de rij. Gelukkig worden we nog vrij snel bediend en laten we ons het typisch Engelse gerecht goed smaken.
Als we klaar zijn met eten, naderen we de haven van Calais alweer bijna. Voor Sander het sein om nog snel een tray Foster’s voor JC te halen, voor een ander het sein om nog even snel naar het toilet te gaan en voor mij het sein om even mijn tanden te poetsen.
Terug in de bus merk je dat vrijwel iedereen aardig vermoeid is geraakt door de lange awayday die inmiddels al ruim 24 uur geleden aan de gang is. Chauffeur GílBert meldt dat we in één ruk terug gaan rijden naar Sittard en alleen nog stoppen als daarom gevraagd wordt. Deze mededeling wordt door iedereen instemmend ontvangen, waarna de meeste passagiers de oogjes dichtknijpen voor wat hoognodige slaap.
Dat is echter niet aan iedereen besteed. Mijn buurman hanteert zoals bekend het motto ‘Slapen is voor apen’ en praat aan één stuk door, vaak tot hilariteit van zijn niet-slapende omgeving. Echt slapen of rusten is er voor de meeste mensen op of rondom de achterbank dus nauwelijks bij. Zoals verwacht begint het gebrek aan beenruimte veel mensen nu ook behoorlijk op te breken. Tip voor de firma Ghielen: haal er een volgende keer minimaal één rijtje stoelen uit. Dat we voordat we Brussel bereiken toch nog een tussenstop maken, is voor de meesten dan ook geen straf. Even wat frisse lucht en de benen strekken kunnen een mens soms erg goed doen!
Even na 4.00 uur in de ochtend bereiken we dan eindelijk onze thuishaven aan de Milaanstraat. We zijn ruim dertig uur onderweg geweest maar het was het allemaal meer dan waard. Eindelijk met Fortuna naar Engeland, overal keurig op tijd gearriveerd, voldoende vrije tijd in Londen gehad, Fortuna zien winnen van Millwall en vooral de hele reis veel plezier gehad met je voetbalvrienden: wat wil een mens nog meer?
Eenmaal thuis aangekomen stap ik eerst snel onder de douche en plof daarna moe maar meer dan voldaan in mijn bed neer. De vermoeidheid zal al snel plaatsmaken voor de mooie herinneringen aan deze trip.
Ondanks dat we onderweg wellicht af en toe wat zeurderig waren of wat vervelende vragen stelden, is een heel groot dankjewel aan Arno en Petra op zijn plaats. Ga er maar aanstaan: de tientallen uren voorbereiding, de verantwoording nemen om meer dan honderd Fortunezen veilig naar Londen en terug te brengen, de vele vragen en opmerkingen die je tijdens zo’n reis moet ondergaan en dan ook nog eens onverwachte ontwikkelingen zoals een kapotte ruit waar je op moet anticiperen. Wie doet het ze na? Ik in ieder geval niet en dus bij deze nogmaals: Arno en Petra bedankt!
Fortuna heeft nog twee oefenwedstrijden voor de boeg. Vrijdag zijn we niet welkom bij Beerschot, zaterdag wél in Venlo. Wellicht tot dan en anders tot in Rotterdam bij de aftrap van het nieuwe seizoen!
