In een goed gevuld stadion heeft Mark van Bommel definitief afscheid genomen als voetballer. De grootste voetballer die Fortuna ooit heeft voortgebracht, is ook in Barcelona, München of Milaan nooit vergeten waar zijn wortels lagen. Op een groots afscheid met wereldsterren in Eindhoven heeft hij daarom een bescheidener, maar even mooi afscheid in Sittard laten volgen. Het werd een mooie avond, waarop we nog eens konden genieten van de helden die samen met Van Bommel de gloriejaren van Fortuna in de jaren negentig gestalte gaven.


13 september 2013

Van Bommel krijgt mooi afscheid in Offermans Joosten Groep Stadion dan wel Arena

Fortuna Sittard 5 Fortuna All Stars 4

Doelpuntenmakers: 1-0 Khalouta, 2-0 Kis, 2-1 Van Bommel, 3-1 Khalouta, 4-1 Nepomuceno, 4-2 Van Bommel, 4-3 Hamming, 4-4 Paauwe, rust, 5-4. Vanmaris.
Opstelling Fortuna Sittard:: Kaya (Dengis (Voss (Daniëls))); Briels (Jongen), De Boer (Vets), Linssen (Hendrickx (?)), Kis (Janssen); Voorn (?), Zennaro (?), Gulpen (Vanmaris); Khalouta (Vlug), NKoyi (Watson), Nepomuceno (Vankan (?)).
Fortuna All Stars: Van Zwam (Juffing), Lee (Maessen (Pfennings)), Roest (Barmentloo), Bouma, Kool (Boessen (Loontjes)), Lanckohr (Van der Zander (Burke)), Van Bommel (Losada (?)), Paauwe (Usta), Simons (Meulenberg (Deckers)), Hamming (Vroomans), Jeffrey (Van der Weert), – (Simons).
Toeschouwers: 9.000.
Scheidsrechter: Jol.
Geel: –
Rood: –

Vrijdag 13 september zal de geschiedenis ingaan als de dag waarop de Trendwork Arena (voorheen het Wagner & Partner Stadion van Fortuna Sittard) werd omgedoopt in de/het Offermans Joosten Groep Arena/Stadion. Daarmee heeft ons stadion in de strijd om de lelijkste stadionnaam een fraaie voorsprong op de concurrentie genomen, zeker nu het Mitsubishi Forklift Stadion zich uit de competitie heeft teruggetrokken. Het contract met de Offermans Joosten Groep loopt op 1 januari aanstaande alweer af, dus de strijd is helaas nog geen gelopen race. Ik roep de clubleiding bij deze dan ook op om alles in het werk te stellen om de Offermans Joosten Groep, desnoods tegen een gereduceerd tarief, langer aan het stadion te binden.

En verder zal vrijdag 13 september de geschiedenis ingaan als de dag waarop Mark van Bommel met een nederlaag afscheid nam als voetballer. In een vermakelijke eerste helft weten de All Stars nog van een 4-1 achterstand terug te komen tot een gelijke stand. Maar in een nogal saaie tweede helft trekt het huidige Fortuna dankzij jongeling Thiemo Vanmaris alsnog aan het langste eind. Over het huidige Fortuna hoeven we verder weinig te vertellen. Zoals gebruikelijk in vriendschappelijke wedstrijden laat de technische staf, vandaag onder leiding van Roel Coumans, in de eerste helft de sterkste formatie spelen. Aziz Khalouta scoort twee keer, waarbij vooral de tweede treffer fraai te noemen is: hij lobt de bal zo’n beetje vanaf de linkerpunt van het strafschopgebied over Arno van Zwam heen in de verre hoek. Verder weten Kevin Kis (met een droog schot na balverlies van, jawel, Van Bommel) en Gevaro Nepomuceno (na een kap-en-draai-actie die aan Rapha Losada in zijn beste tijden doet denken) het net te vinden. En de rest van het elftal doet het rustig aan.

Na rust is het volledig elftal gewisseld en staan er een paar reserves (waaronder ook de van een blessure terugkerende Roel Janssen) en veel jeugdspelers in het veld. Dat komt de samenhang in het spel niet echt ten goede. Het doelpunt van Vanmaris onstaat uit een van de weinige goede aanvallen in de tweede helft. En verder mogen we nog het debuut in eigen stadion van de keepers Robin Dengis en Glenn Daniels noteren. Beiden mogen de komende tijd met Mark Voss de strijd voor de plaats van reservekeeper aangaan.

Dan de Fortuna All Stars. Daar is het na alle aandacht voor de spelers die er vanavond bij zijn interessant om eens te kijken wie er eigenlijk op het appèl ontbreken. Dat zijn er niet zo heel veel. Van de basisspelers uit het promotiejaar missen we alleen Maurice Rayer en Martin van Ophuizen. Uit vier seizoenen eredivisie geven onder andere Edwin Hermans, Marco Heering, Wim Kiekens en Fat Phil Gray geen acte de présence. Ook Jarda Paciorek, ooit de beoogde opvolger van Van Bommel, zien we vanavond niet in de/het Offermans Joosten Groep Arena/Stadion. Fernando Ricksen en Kevin Hofland, de twee andere grootheden uit onze jeugdopleiding, staan wel op de spelerslijst, maar komen uiteindelijk niet in actie. En dan hebben we natuurlijk nog de drie Roemenen die Pim Verbeek ooit haalde omdat spelers als Van Bommel, Jeffrey en Hamming volgens hem eigenlijk alleen maar deugden als bankvulling. Waarom Dorel Zegrean en Alin Banceu vanavond niet meedoen, is mij onbekend. Van Cosmin Maris kan ik echter met zekerheid melden dat hij nog steeds niet helemaal hersteld is van zijn blessure aan de lichte lies.

Trainer Bert van Marwijk en zijn assistenten Henk Duut en John Walstock kunnen echter ook zonder deze namen een alleszins representatief elftal opstellen. De All Stars starten met een formatie die bestaat uit spelers uit de twee topseizoenen 1997/1998 en 1998/1999. Arno van Zwam (bij mensen die Fortuna in de jaren negentig volgden via Omroep Limburg misschien beter bekend onder de naam Van der Zwam) staat op doel. In de achterhoede staan Urvin Lee, Robert Roest, Wilfred Bouma (in zijn enige seizoen bij ons nog middenvelder) en Ruud Kool (toendertijd ook middenvelder). Het middenveld bestaat uit Roberto Lanckohr, Mark van Bommel, Patrick Paauwe en Regillio Simons. En voorin staat het gouden duo Michael Jeffrey en Ronald Hamming.

Het is leuk om te zien hoeveel de spelers vandaag de dag nog lijken op de speler die ze vroeger waren. Robert Roest oogt nog steeds als een rots in de branding en valt nog steeds op door de kordate manier waarop hij ballen uit zijn strafschopgebied opruimt. Ronald Hamming loert nog steeds op een kans om de keeper met een uitgekookte lob te verschalken en wendt nog steeds met lichte verontwaardiging zijn hoofd af wanneer hij de bal niet toegespeeld krijgt. En Mark van Bommel is vanavond een box-to-box-player als in zijn beste dagen bij Fortuna (al bestond die uitdrukking toen geloof ik nog niet.).

Onze verdediging heeft niet helemaal vat op de telkens opkomende Van Bommel, die diverse kansen krijgt en twee keer scoort. Ook Hamming vindt het net, een simpele intikker deze keer. De mooiste treffer komt op naam van Patrick Paauwe, die een perfecte voorzet van de ingevallen linksback Willy Boessen binnenkopt en daarmee voor de 4-4 ruststand zorgt. Behalve Boessen vallen natuurlijk ook alle andere spelers uit de All Stars-selectie in. We mogen bijvoorbeeld genieten van de subtiele balbehandeling van Robert van der Weert, van de snelle rushes langs de zijlijn van René Maessen en van het superieure positiespel van Etienne Barmentloo. De laatste invalbeurt is voor Rapha Losada, de man die in 1993 plaats moest maken voor de 16-jarige debutant Van Bommel en die nu in de 87ste minuut Van Bommel komt aflossen. “Daarmee is de cirkel rond,” kunnen we onze huidige bondscoach citeren. Op de wissel volgt een langdurig applaus, dat een voortzetting krijgt na afloop van de wedstrijd wanneer Van Bommel uit handen van de clubvoorzitter en de voorzitter van het supporterscollectief de nodige cadeaus ontvangt. Een ereronde van vroegere en huidige spelers sluit een mooie avond in de/het Offermans Joosten Groep Arena/Stadion af.

Daarmee neemt Fortuna op een mooie manier afscheid van een speler die ongetwijfeld de beste en de succesvolste uit de geschiedenis van Fortuna Sittard en haar voorgangers is geweest. Er hebben meer spelers van klasse in Sittard en Geleen gespeeld, maar aan de loopbaan van Mark van Bommel kan geen van hen tippen. Zoals überhaupt weinig andere Nederlandse voetballers daaraan kunnen tippen. Van Bommel is op clubniveau buitengewoon succesvol geweest en heeft een schitterende interland-carrière inclusief een wk-finale achter de rug.

Zonder enige twijfel heeft zijn mentaliteit hem geholpen zover te komen. Maar bij mij komt zijn buitengewone talent toch op de eerste plaats. Van Bommel is een voetballer van een niveau dat voor een club als Fortuna uitzonderlijk is. Dat heeft hij zeker in de twee seizoenen onder Van Marwijk haast wekelijks bewezen. Maar het meest spontaan en ongeremd heeft hij zijn talent een paar jaar eerder, in het seizoen van de promotie, laten schitteren.

Dat seizoen zie ik Fortuna om verschillende redenen niet zo heel vaak spelen. Drie keer maar. Een van die wedstrijden is tegen Heracles. We staan met 1-0 voor dankzij een afstandsschot (of was het een vrije trap?) van Usta. Heel soepel loopt het niet, het wordt zeker geen walk-over zoals voor de winterstop vaker gebeurde. We staan na rust af en toe flink onder druk. Na één zo’n situatie besef ik voor het eerst hoe goed Mark van Bommel daadwerkelijk is. Hij krijgt in het eigen strafschopgebied met een paar tegenstanders om zich heen, met zijn rug naar het speelveld en geen enkele vrijstaande medespeler in de buurt de bal voor zijn voeten. Ieder ander in de eerste divisie zou de bal zo snel mogelijk blind hebben weggetrapt. Zo niet Mark van Bommel. Hij brengt de bal onder controle, draait rustig weg van het doel en zet met die beweging twee wat langzamer denkende tegenstanders op achterstand. De ruimte die hij daarmee voor zichzelf gecreëerd heeft benut hij om met een perfecte pass over een meter of dertig de tegenaanval in te luiden. Zeldzame klasse.