Na de even onverwachte als spectaculaire overwinning in het PLS staat Fortuna weer met beide voetjes op de Sittardse grond. Tegen Achilles ’29 lukte het maar niet om ook maar enig verschil te maken en eerlijk gezegd lukte dat de Gelderlanders evenmin. Logische uitslag was dus een gelijkspel en dat werd het ook. Opnieuw kwam aan het licht waaraan het schort: het lukt maar niet om de spitsen in stelling te brengen. En als er niet wordt gescoord, dan is het lastig winnen…
30 januari 2015
Prins Patrick I man of the match
Fortuna Sittard 0 Achilles ’29 0
Doelpuntenmakers: geen.
Opstelling: Kaya; Turan, De Wit, Janssen, Kis; Ter Borgh, Pappot (83. Vankan), Briels, Vanmaris; Baur (64. Schroyen), Conneh (85. De Groot).
Toeschouwers: ± 1.000
Scheidsrechter: N. Verbomen
Geel (Fortuna):
Rood (Fortuna): –
Degene die zich tweewekelijks verheugt op het lezen van het wedstrijdverslag van de thuiswedstrijden van Fortuna heeft deze keer een bittere pil te slikken. Onze vast scribent ligt namelijk ziek in bed. Peter, werkzaam in een regio met een hoog Roda-gehalte, is ongetwijfeld aangestoken door een collega die sympathiseert of, erger nog, supportert voor Roda JC en die behoorlijk ziek was van de 1-3 nederlaag, afgelopen zondag. En daarvan is Peter de dupe. De besmettingsbron lijkt dus achterhaald; zaak om deze regio een tijdje te mijden en in 046-gebied weer op krachten te komen. In ieder geval veel beterschap vanaf deze plek!
Maar zonder Peter draait de wereld om ons heen gewoon door, waardoor Fortuna het opneemt tegen Achilles ’29 uit Groesbeek. En is me dat even een belangrijke wedstrijd! Niet alleen staat de sportieve eer op het spel, nee, Fortuna verdedigt ook de koppositie in de periodestand. En als dat nog niet genoeg is heeft Fortuna ook nog eens een ongekend record staan tegen de Gelderlanders. Van de drie ontmoetingen tot dusver wonnen de Sittardenaren er twee (één thuis, één uit) en speelden ook één keer gelijk. Met andere woorden: niets staat een spannend potje voetbal nog in de weg.
En omdat Fortuna aan een goede reeks bezig is heeft trainer Peter van Vossen geen aanleiding gezien om zijn basisopstelling te veranderen. Ferhat Kaya neemt plaats tussen de palen en voor hem spelen (van rechts naar links) Fatih Turan, Roel Janssen, Sem de Wit en Kevin Kis. Laatstgenoemde heeft er afgelopen week een ferme concurrent bijgekregen in de persoon van Joeri Schroyen. De linksachter speelt vanaf heden weer voor Fortuna. Ex-aanvoerder Ramon Voorn bewandelde de omgekeerde richting. Hij vertrok uit Sittard en slaat vanaf heden zijn tenten op in Venlo.
Tot dusver de beslommeringen met betrekking tot de mercato d’hiver. Op het middenveld spelen de Jordy Ter Borgh, Jordie Briels en draaischijf Elroy Pappot. De ruimte vóór Kevin Kis wordt opgevuld door Thiemo Vanmaris. Seku Conneh en Jordi Baur spelen vooraan.
Ook op het speakersfront heeft zich (eenmalig) een wijziging voorgedaan. Niet de gekende Maurice Gorissen is vandaag aanwezig, maar een heerschap op leeftijd dat er gedurende de avond een ware show van maakt, zich op de Sittardse kermis waanend. Maar toch eist niet de speaker van vanavond de hoofdrol voor zich op, maar seizoenskaarthouder en prins van C.V. De Perganaze Patrick I. Routineus stapt hij voor aanvang van de wedstrijd het veld op en geeft onder toeziend oog van de Belgische ref Nathan Verbomen de aftrap voor het duel. En zo beginnen we minuten na 20u00 aan het duel Fortuna Sittard – Achilles ’29.
Tijdens de openingsfase gebeurt eigenlijk bitter weinig. Het duel lijkt pas te ontwaken als Thiemo Vanmaris aan de linkerzijde diep wordt gestuurd. Hij passeert zijn tegenstander en speelt Seku Conneh in. Hij controleert de bal en geeft af op de inkomende Elroy Pappot. De bal krijgt echter niet de juiste vaart mee, waardoor Pappot moeite heeft deze te controleren. Vervolgens tikt hij hem naar zijn rechterbeen en schiet op doel. De verdediger van Achilles ’29 heeft hierdoor zóveel tijd gekregen dat het hem lukt Pappots schot te kraken. De bal eindigt naast het doel.
En eigenlijk is bovenstaande situatie exemplarisch voor het hele duel. Fortuna probeert aan te vallen, doet dat bij vlagen ook best aardig, maar mist in de zone van de waarheid vanavond (zoals zo vaak dit seizoen) de slimheid (en ook de kwaliteit) om spelers goed in stelling te brengen om zodoende tenminste een bal tussen de doelpalen te krijgen. Daar ligt het probleem en ik vrees dat Joeri Schroyen geen oplossing biedt voor dit probleem.
Maar ondanks dat het scoreverloop niet parallel loopt aan afgelopen zondag gaat Fortuna wel onverdroten door met het zoeken naar openingen. Maar daar legt Achilles zich niet zomaar bij neer. Ook zij staan hoog in de periodestand en proberen die plek te behouden. Maar net als aan Sittardse zijde gaat ook aan hun kant één en ander niet goed. Verder dan een prima voorzet van Thijs Hendriks en een afstandschot dat Kaya naast doel ziet gaan komen ‘The Barcodes’ eigenlijk niet. En zo ontspint zich een duel dat het aankijken amper waard is, maar waarin door beide teams wel veel energie wordt gestopt.
Voor enig moment van opwinding zorgen Kevin Kis en Elroy Pappot. Zij gaan een mooie één-twee aan, maar de kaats van Kis naar Pappot is wel zó onzuiver dat doelman Leon ter Wielen de bal simpel aan de rand van zijn strafschopgebied kan oprapen.
De grootste kans op een doelpunt is in de eerste helft voor Achilles ’29. Uit een corner wordt voorbij de tweede paal op doel gekopt. Kaya verkijkt zich hier enigszins op waardoor de bal over hem heen richting verre paal wordt gekopt. maar gelukkig staat Sem de Wit op de doellijn en hij kan de bal ver wegtrappen.
Diezelfde De Wit staat aan de basis van nog een mogelijkheid voor Achilles ’29. Hij verdedigt onzuiver uit en de bal belandt pardoes in de voeten van Freek Thoone. Hij kan de bal gelukkig niet goed controleren, waardoor Kaya de situatie kan oplossen. En zo gaan we rusten met een 0-0 tussenstand.
Vandaag geen activiteiten in de rust, waardoor we eigenlijk reikhalzend uitzien naar het tweede bedrijf. Niet omdat we toeschouwer zijn bij een zinderend spektakelstuk, maar omdat Cor Nijpels‘ valwinden vanavond acte de présence geven. Hierdoor is het ijzig koud op de tribune. ‘De thuisblijvers hebben gelijk’, zegt men dan wel eens, maar dat is natuurlijk onzin. Chapeau voor de ongeveer 1.000 supporters die de tribunes bevolken.
De tweede helft vangt aan zoals de eerste eindigt: veel middenveldspel en weinig actie voor de doelen. Pas na ongeveer 10 minuten veert iedereen op. Eerst komt Dingil Mehmet een teennagel tekort om aan de tweede paal een corner tot doelpunt te promoveren en een minuut later kopt Tim Verhoeven de bal in de handen van Ferhat Kaya. En dat was het dan weer voor een heel lange tijd.
Het enig opwindende moment is de wissel van Jordi Baur. Hij verlaat het veld ten faveure van Joeri Schroyen. De linker kantspeler vertrok enkele seizoenen geleden naar Go Ahead en keerde via VVV weer terug naar Sittard. Ergens is het onderweg niet helemaal goed gegaan met zijn nog prille carrière, maar hij wilt deze in Sittard weer op de rails krijgen. Van Vossen speelt hem vandaag uit als linkshalf, waardoor Kevin Kis vooralsnog linksachter blijft.
Met Schroyen in het team komt er ook wat meer diepgang aan de linkerkant. Hij had zijn comeback luister kunnen bijzetten door een kwartier voor tijd een voorzet van Vanmaris in doel te trappen, maar zijn volley eindigt in de Fernando Ricksen tribune.
Net als de afgelopen weken heeft Kaya ook vandaag weer zijn moment dat hij een bal onder de lat of uit de kruising tikt. Het is eigenlijk de enige mogelijkheid voor ‘The Barcodes’ in de slotfase. Maar ook Fortuna komt eigenlijk tot niets. En dus is het slotakkoord niet voor de spelers, maar voor de stadionspeaker. Vlak voor tijd wordt Seku Conneh naar de kant gehaald en zijn vervanger heet Donny de Groot. De speaker maakt er een dusdanige show van dat elke keer als je voortaan je seizoenskaart tegen je oor houdt, je de speaker ‘Donny de Gróóóóóót’ hoort gillen, zoals je de zee hoort ruisen als je een schelp tegen je oor drukt. Enkele minuten later eindigt het duel zoals het begon in 0-0.
Na de 1-3 winst bij Roda JC hoopte iedereen de de ploeg zou zijn vertrokken, maar degene die daarvan droomde kwam bedrogen uit. Het spel was niet best, zoals zo vaak dit seizoen. En dus moeten we de enkele oplevingen maar koesteren. Twee derby’s gewonnen op verplaatsing, dat is al een grote bonus! En de periodestand? Die moeten we naar gauw vergeten met NEC thuis (titelfavoriet) en Telstar uit (traditioneel een moeilijke wedstrijd) die op de rol staan.
COYS,
Michel Hennen
