Na jaren en jarenlang voor spek en bonen te hebben meegehobbeld was het vandaag eindelijk zo ver. In Doetinchem mocht Fortuna Sittard aftrappen tegen De Graafschap met als inzet een duel in de tweede ronde van de play-offs. Uiteindelijk maakte ‘De Superboeren’ juist wat beter de kansen af, want de Sittardenaren waren minimaal gelijkwaardig aan hun tegenstander. Zaterdag deel II met als inzet een (ordinaire?) burenruzie…
8 mei 2013
Nederlaag met perspectieven
De Graafschap 2 Fortuna Sittard 1
Doelpuntenmakers: 44. Parzyszek 1 – 0, 66. Parzyszek 2 – 0, 79. Vets 2 – 1.
Opstelling: Kaya; Turan, Vets, Janssen, Schroyen; De Boer, Voorn (56.. Nepomuceno), Kruijsen; Khalouta, Rajcomar (85. Dreesen), Diaz (46. N’Koyi).
Toeschouwers: 6.100
Scheidsrechter: Bossen
Geel: Schroyen, Nepomuceno.
Rood: –
Afgelopen weekend kwam er een einde aan de competitie voor Fortuna’s dameselftal. De dames sloten af met winst en eindigden, na een desastreuze start, als derde in de rangschikking.
Sinds zaterdag spookt er dientengevolge maar één ding door mijn hoofd: play-offs. En niet zozeer de play-offs zelf, maar al hetgeen eraan vooraf ging.
Tjdens de informatiebijeenkomst die Fortuna half juni van verleden jaar organiseerde neemt toenmalig bestuurslid Wil Helwig het woord. Hij gaat nog één keer in op hetgeen zich binnen de club afspeelde vlak na het gelijkspel tegen Go Ahead Eagles. In blessuretijd incasseert Fortuna een treffer, waardoor het in extremis deelname aan de play-offs misloopt. Meteen na afloop hangt toenmalig trainer Tini Ruijs de vuile was buiten.
Ruijs meent er goed aan te moeten doen open kaart te spelen over het reilen en zeilen achter de schermen en is ongemeen hard voor alles en iedereen die poogt Fortuna er weer bovenop te helpen. Vooral nieuwbakken algemeen manager Jos Alberts moet het ontgelden. Maar, om niet in herhaling te vallen, de strekking van zijn relaas is de volgende: Fortuna moet bezuinigen en er is op geen enkele wijze nog budget over om een deugdelijke selectie op de been te krijgen.
Ruijs verdeelt de club hiermee. Een deel blijft vasthouden aan oude waarden (lees Fred van Barneveld, Tini Ruijs, Fuat Usta, etc.), maar een ander deel wil een frisse wind laten waaien door de Trendwork Arena.
Als er iemand is die zich van alle heisa niks aantrekt, dan is dat Willy Boessen. Boessen wordt in de zomerstop aangetrokken en probeert tijdens de informatiebijeenkomst duidelijkheid te scheppen over zijn plannen. Met voetbal van achteruit wil hij komend seizoen initiatief gaan nemen en streeft dus naar verzorgd voetbal. Ik moet zeggen, ik had mijn bedenkingen. Niet alleen bij de woorden van de trainer, ook bij de selectie op dat moment. We zijn nu een seizoen verder en nog altijd niet uitgevoetbald.
Tijdens het seizoen leek de club te worden overgenomen door een mistige investeringsgroep uit het Midden-Oosten. Paniek of opluchting? Niet bij Boessen. Uiteindelijk draaide het heel anders uit en deed sponsor Fitland een duit in het financiële zakje.
Na de winterstop, met uitzicht op de play-offs leek Fortuna binnen enkele wedstrijden af te zakken op de ranglijst. Paniek? Niet bij Boessen. Hij bleef te allen tijde rustig en bleef geloof houden in zijn spelers. En zie hier: het is begin mei en voor de eerste keer sinds ik de club volg nemen we deel aan de strijd die uiteindelijk kan resulteren in een toegangsbewijs voor de Eredivisie. Wie me dat had gezegd, had ik voor gek verklaard, voorafgaande en lopende het seizoen.
Maar hoe serieus moeten we Tini Ruijs’ woorden eigenlijk nog nemen? Hij was ervan overtuigd dat er met een afgeroomde selectie niks meer mogelijk was. Hij beweerde dat de club weer terug bij af zou zijn. Maar die woorden worden gelogenstraft door Willy Boessen en zijn selectie.
Daarom dacht ik ook vandaag relaxed in de bus te stappen richting Achterhoek. Immers, hoe het ook afloopt, we hebben een prachtig seizoen beleefd waarin we prima voetbal hebben gezien en spelers die voor elkaar werken. Niet iedereen is even geliefd onder de aanhang, maar wat maakt dat uit? Dat geldt voor mijn eigen voetbalteam net zo en dat geldt op mijn werk eveneens.
We gaan de bloemetjes buiten zetten in Doetinchem
Goed om te zien dat er uiteindelijk zeven bussen vol met Fortuna-fans het ruime sop kiezen richting Doetinchem. Zeven bussen…
Hoe anders was het pakweg tien jaar geleden? Toen stonden we met 20 mensen in het uitvak in Emmen. Twee spandoeken, niks meer of minder. Geen vlaggen, geen sfeer. Helemaal niets.
Andere tijden
In één van de zeven bussen mag ik vandaag plaatsnemen. Gewoontegetrouw posteer ik me rechtsachteraan en heb zo een goed overzicht over wat zich allemaal in de bus afspeelt. En dat is heel wat. Daar waar aan de voorzijde van de bus iedereen rustig voor zich uit zit te staren, is het achteraan een nerveus gedoe.
Dat heeft nog niet eens zo zeer te maken met de ongebruikelijke wedstrijdspanning, al speelt dat op de achtergrond zeer zeker een rol. Het heeft meer van doen met het ontbreken van airco in de bus. De temperatuur loopt hierdoor op naar tropische waarden en die mening ben ik niet alleen toegedaan. Links en rechts zwaaien mensen met een gazet op zoek naar wat verkoeling. De oplossing is het openen van het noodluik, maar dat wil niet zo lukken. Heel wat spierballen doen verwoede pogingen om het luik te openen, maar het lukt noch JC, noch Brian om voor enige verkoeling te zorgen.
Wát een hitte in de bus…!!!
Ter hoogte van Venray komt de oplossing uit de bus gerold, aangezien we een korte stop inlassen. Er moeten nog wat mensen worden opgepikt en de chauffeur maakt van de gelegenheid gebruik om bij een collega navraag te doen over de werking van de airco.
En als blijkt dat er iets niet goed is gegaan tussen Sittard en Venray zorgt dat plots voor een opperbeste stemming aan boord. Er wordt flink gediscussieerd over Fortuna’s kansen en iedereen is ervan overtuigd dat we over twee matchen niet kansloos zijn tegen ‘De Superboeren’.
Als we de Achterhoek binnenrijden worden we vrijwel meteen omsingeld door politie op motoren en via een sluiproute bereiken we uiteindelijk Stadion De Vijverberg.
Het duurt even vooraleer we binnen zijn omdat niemand bij De Graafschap op het idee is gekomen om een tweede toegangspoortje te openen. Namens Fortuna ziet John Leinarts erop toe dat alles ordentelijk verloopt en na het kopen van twee programmaboekjes wandel ik het Doetinchemse aquarium binnen.
Net als tijdens de competitiewedstrijd neemt onze ‘youth’ plaats aan de linkerzijde van het vak, de TGV onderaan. Zelf neem ik plaats aan de zijde van Annette. Vak C staat bij mij in de buurt; ik zou niet meer anders willen!
Omdat ik vandaag verslag moet uitbrengen van de wedstrijd focus ik me op het speelveld en niet zozeer op de gebeurtenissen om me heen. En ik zie dat Willy Boessen zijn opstelling niet heeft veranderd ten opzichte van de wedstrijd tegen MVV. Dus Ferhat Kaya in doel met voor hem Fatih Turan, Niels Vets, Roel Janssen en Joeri Schroyen. Yoann de Boer staat weer centraal op het middenveld met aan zijn linker zijde Quin Kruijsen en kapitein Ramon Voorn op rechts. De voorhoede wordt gevormd door Kévin Diaz, Prince Rajcomar en Abdelaziz Khalouta.
Ondertussen heeft iedereen een vlag in zijn handen gedrukt gekregen en het merendeel is daar druk mee aan het zwaaien. Het zorgt er in ieder geval voor dat de stemming er nog altijd goed inzit. Terwijl iemand die achter me staat me probeert uit mijn element te halen door met een vlaggestok in mijn rug te porren betreden de spelers het veld. Hiervoor doen we het al jaren: het uitvak ontploft!
Massive away support
Terwijl de Fortuna-liederen door De Vijverberg galmen, vraagt de stadionspeaker onze aandacht voor een minuut stilte. Afgelopen week is er iemand binnen de ‘De Graafschap-familie’ komen te overlijden en dan is een minuut stilte gepast. Iedereen legt zijn vlag terzijde en een minuut heerst er een ijzige stilte. Slechts het gefluit van diverse zangvogels valt te horen; De Achterhoek, de streek waar natuur nog vrij baan heeft.
Scheidsrechter van dienst heet vandaag Ruud Bossen en enkele minuten nadat hij heeft gefloten voor het wedstrijdbegin is het al bijna raak. Vanaf links geeft Anco Jansen een prima voorzet en Piotr Parzyszek kopt de bal op doel. Vandaag heet Niels Vets zijn bewaker en hij verliest hem heel even uit het oog. In het uitvak grijpt iedereen zich naar zijn hoofd, maar gelukkig blijft het 0 – 0. De hoogste tijd om de spelers nog eens flink aan te moedigen.
Ohh, FSC olé,
Ohh, FSC olé,
Ohh, FSC olé,
FSC olé, olé…
Na amper zes minuten krijgt Fortuna haar eerste riante mogelijkheid. Vanaf Fortuna’s rechterflank mag Kévin Diaz een vrije trap nemen en stuurt de bal richting het hoofd van Niels Vets. Hij kopt de bal op doel, maar via de paal eindigt deze in de handen van Joost Terol.
Fortuna in de aanval
Ook aan de zijde van de Graafschap klinken aanmoedigingen en dat zint Diaz blijkbaar niet. De Fransman loopt langs het uitvak met zijn hand achter zijn oor. Daar waar verleden seizoen zich iedereen nog kritisch uitliet over hem, is hij uitgegroeid tot een publieksspeler; het kan verkeren.
Na een kwartier lijkt Fortuna haar tweede goede mogelijkheid te creëren als Quin Kruijsen een prima pass in de richting van Prince Rajcomar verstuurt. Prince neemt de bal aan en probeert zich zonder oog voor medespelers een weg te banen langs enkele ‘Superboeren’, maar zijn poging eindigt vruchteloos.
Prince draait zich maar weer om
Ondertussen ontwikkelt zich een spelbeeld dat de Jupiler League zo typeert. Veel middenveldspel, hoog tempo en behoorlijk veel duels. Fortuna lijkt de rangen gesloten te houden, maar creëert daardoor ook niet zo veel.
Na een dikke twintig minuten vindt Yoann de Boer het welletjes geweest en in een poging vooraan iets te forceren gaat hij mee naar voren. De aanval levert uiteindelijk niks op en dan komt de sterkte van De Graafschap aan de oppervlakte. Via één à twee passes hebben ze de bal bij Anco Jansen en hij dribbelt Fatih Turan. Zijn voorzet is gevaarlijk, maar kan toch worden weggewerkt door Roel Janssen, maar het is wel opletten geblazen.
Opwinding komt er weer na ruim een half uur. Op het middenveld begaat Timothy van der Meulen een monsterlijke overtreding op Abdelaziz Khalouta en de Venlose Marokkaan schreeuwt het uit van de pijn. Scheidsrechter Ruud Bossen doet verder niks en dat schiet trainer Willy Boessen in het verkeerde keelgat. Hij zegt er iets van en mag prompt inrukken.
Khalouta is neergemaaid
Vlak voor rust zet De Graafschap nog één keer aan. Aan de linkerkant is het de onvermijdelijks Jansen die via het been van Vets een hoekschop versiert. Op dode spelmomenten is De Graafschap gevaarlijk en zo ook hier. De bal wordt voor doel getrapt en Ramon Voorn laat zich in de lucht aftroeven door Parzyszek: 1 – 0.
Van deze opdoffer moet iedereen even bekomen, maar gelukkig is het niet veel later rust. Tijd voor een worstje! Omdat ik vrij laag in de tribune sta is een korte sprint voldoende om Snack Nico en Fanta Frank de weg af te snijden en als eerste aan te schuiven bij de keuken van de Vijverberg.
Een bekertje fris lust ik wel en een broodje worst gaat er ook wel in. In ruil voor een hoopje kleingeld kom ik van beide in bezit en start met fase I: het toedienen van saus. Nadat ik enkele minuten heb geworsteld het zakje open te krijgen geef ik de pijp aan Maarten: het wordt een broodje worst zonder saus.
Terug in het uitvak vraagt Annette me of ik nog echt trek heb, want de worst zit zo ongeveer vastgeklit aan het broodje. En nee, de zin vergaat me wel, maar zal toch even moeten testen. Na een paar happen weet ik voldoende. Eerder in het seizoen heb ik twee punten toegekend in de rubriek ‘Thank God it’s Friday’ en vandaag zal het niet meer zijn. Bah, wat een zooi…
Terwijl ik het broodje worst in mijn mond prop en wegspoel met een bekertje frisdrank maakt een jeugdteam zich op om een ererondje te lopen door het stadion. Zij zijn op slinkse wijze in het bezig gekomen van een obscure beker en worden daarvoor geëerd.
Als ze het hele stadion hebben doorlopen, komen ze aan bij het uitvak. En het vervolg is louter grappig. Een paar supporters beginnen te klappen en bijna spontaan nemen de spelertjes elkaars hand vast, stellen zich op voor het uitvak en steken de handjes enkele keren na elkaar in de lucht. Het uitvak doet vrolijk mee en geeft de jeugdploeg een daverend applaus! Ik hoop dat hiervan beelden zijn en dat die naar alle voetbalburgemeesters worden gestuurd, want zo’n sportief publiek, dat zie je toch nergens? Ik ga er vanuit dat komend seizoen derhalve een streep kan worden gezet door alle buscombi’s.
Als de jeugdploeg van het veld loopt ziet iedereen dat Patrick N’Koyi zich opwarmt. Na de achterstand is het nóg belangrijker geworden om op verplaatsing een doelpunt te scoren, want die kunnen dubbel tellen. Kévin Diaz wordt naar de kant gehaald en N’Koyi mag Prince gaan assisteren in de frontlinie.
En die versterkte frontlinie heeft na rust al bijna succes als Vets een Roel Janssen-crosspass geeft op Prince Rajcomar. De man uit De Heeg, die door redactiegenoten als strateeg wordt betiteld, snelt voorbij zijn tegenstander, loopt het strafschopgebied binnen en schiet op doel. De doelman van De Graafschap kan met moeite de bal keren, ten koste van een corner.
Deze corner kan worden weggewerkt, maar wordt opgevangen door Roel Janssen. Hij pompt de bal ééntijds weer in de doelmond en via een hoofd van een verdediger belandt de bal plots voor de voeten van N’Koyi. Hij bedenkt zich geen moment en schiet op doel. De bal verdwijnt over het doel, maar zorgt er wel voor dat het geloof in een goede afloop weer terugkeert in het uitvak.
Ingooi voor De Graafschap
Terwijl de decibels aanzwellen laat ook de Graafschap zich weer eens zien voor het doel van Kaya. Vanaf de linkerzijde wordt de bal in het strafschopgebied gedropt en daar staat Anco Jansen. Hij devieert de bal, maar zet daar niet echt kracht achter, zodat deze simpel kan worden gevangen door Kaya.
Toch is de storm nog niet gaan liggen. Fortuna ondergaat de wedstrijd inmiddels en vooral Auassar en Breinburg heersen op het middenveld. Eerstgenoemde is dicht bij een treffer na een corner van Feyenoord-talent Tim Vincken.
En weer een ingooi voor De Graafschap
Na 65 minuten krijgt Fortuna een grote kans op de gelijkmaker. Joeri Schroyen dweilt de linkerkant af en geeft mee met Gevaro Nepomuceno. Hij is de geblesseerde Ramon Voorn komen vervangen en geeft een goede voorzet richting Khalouta. Hij heeft zijn goede vorm weer te pakken en trapt de bal in één keer op doel. Terol kan de bal niet vangen en Rajcomar probeert de bal in doel te tikken. Terol herstelt zich echter vliegensvlug van zijn foutje en kan voor opruiming zorgen.
De bal wordt naar de rechterkant gespeeld en niet veel later ontstaat er dreiging aan de andere kant van het speelveld. Vanaf de rechterzijde van De Graafschap wordt de voorzet gegeven en aan de tweede paal is het Piotr Parzyszek die de 2 – 0 binnenkopt. Van bijna 1 – 1 naar 2 – 0 achter binnen een halve minuut…
Maar het kan natuurlijk nog altijd erger. Niet veel later krijgt Parzyszek wéér een grote kans, maar deze keer komt hij niet veel verder dan een luchtpeer. Vets ruimt op, zodat Kruijsen het spel weer kan verleggen op het middenveld.
Nog een keer volle bak geven
Dat doet hij dusdanig goed dat N’Koyi in de diepte wordt aangespeeld. Hij loopt op de uitkomende Terol af en die kan nog juist N’Koyi’s schot blokkeren. Maar ondanks dat het 2 – 0 blijft, komt het geloof op minimaal één treffer weer terug.
Onder aanvoering van enkele blootbuiken onderaan het vak wordt iedereen geboden om even mee te doen.
Handjesss…
Forza Sittard,
Forza Sittard,
Forza Sittard,
Forza Sittard en Sittard olé…
Olé olé, olé olé,
Forza Sittard, olé, olé…
Een kwartier voor tijd krijgt De Graafschap een mooie kans, maar de aanval wordt niet goed uitgespeeld. En dan blijkt hoe snel het kan gaan. Aan de rand van zijn eigen strafschopgebied pikt Nepomuceno de bal op en slalomt langs een handvol ‘Superboeren’ totdat hij bij het Doetinchemse doel is. Hij schiet op doel, maar ook nu kan de bal tot corner worden verwerkt door de doelman.
Vrije trappen leveren altijd gevaar op
De corner die volgt zorgt voor veel gevaar, maar het lukt Rajcomar, N’Koyi en De Boer niet om de bal over de doellijn te trappen. Op de doellijn staan enkele spelers van De Graafschap en ook Joost Terol is in de buurt, maar het wil maar niet lukken. Is dit nu typisch Fortuna? Uiteindelijk rolt de bal tergend langzaam over de achterlijn…
Tien minuten voor tijd is het dan eindelijk raak. Joeri Schroyen neemt een vrije trap en die belandt bij Niels Vets aan de tweede paal. Vets, die in de eerste helft de paal ook al raakte, raakt deze nu weer, maar via zijn lichaam verdwijnt de bal dan tóch achter de doelman: 2 – 1.
Wat volgt is een tiental minuten dat voor mij persoonlijk als zowat de meest emotionele minuten gelden van mijn ‘Fortuna-carrière’. Álle meegereisde fans begrijpen dat vandaag al een grote stap kan worden gezet richting treffen met onze aartsrivaal en de sfeer die er in het uitvak heerst is fenomenaal. Eigenlijk de hele wedstrijd al, maar nu zéker
De Spin Side doet nog wel een poging om ons te overstemmen, maar legt zich al snel bij de feiten neer. Vandaag zijn wij vocaal de baas.
We love you Sittard, we do,
We love you Sittard, we do,
We love you Sittard, we do,
Ohh, Sittard, we love you…
Op het veld sluipt aan Doetinchemse zijde de angst er een beetje in en De Graafschap probeert amechtig om de 2 – 1 voorsprong vast te houden. Fortuna komt steeds meer opzetten en ruikt dat er een 2 – 2 gelijkspel in zit. De ploeg wordt nog één keer naar voren geschreeuwd.
Sittard, Sittard,
Come on you yellow green,
Yellow green army,
Jalalalalalala…
Toch lukt het niet meer om nog een tweede treffer te forceren. Uiteindelijk blaast Ruud Bossen af bij een 2 – 1 eindstand en daarmee is niemand echt ontevreden. Nou ja, gelijkspelen had gekund en was beter geweest, maar ook deze nederlaag biedt nog perspectieven. Het geloof blijft aanwezig.
Dank je wel
Terwijl de spelers het veld verlaten en het stadion leegstroomt worden wij nog even vastgehouden in het uitvak. Ondertussen komt een ploeg terreinknechten het veld opgelopen om alles weer in orde te maken. Een tweetal van hen, nauwelijks het niveau van Danny Schreurs ontstijgend, komt zelfs een praatje maken bij het uitvak en lijken de tijd van hun leven te hebben. Ook daarin zijn we misschien wel uniek.
Na enge tijd zwiert de poort open en zoekt iedereen de bus op. In bus 1 is het inmiddels lekker koel en dus prima omstandigheden om nog even verder te gaan met feesten. Natuurlijk redelijk bizar na een nederlaag, maar toch maakt niemand van zijn hart een moordkuil.
Roda, Roda, Sittard komt eraan…
Na een korte stop in de buurt van Nijmegen zet de bus koers richting Westelijke Mijnstreek. Als we zijn gearriveerd in Sittard rijden we via Istanbul naar huis en is het tijd om mijn tablet aan te zetten. Even kijken of de song ‘Roda, Roda, Sittard komt eraan’ al de L1 Limbo Top 10 is binnengekomen.
Tot zaterdag!
Michel Hennen
Rapportcijfers De Graafschap:
Resultaat: 0 punten
Uitvak: 10 punten
Stadion: 9 punten
Thuisfans: 6 punten
Catering: 2 punten
Randvoorwaarden: 6 punten
Totaal 28 punten!
