Fortuna verliest ook vrij kansloos van een ongeïnspireerd Heracles. Meer valt er eigenlijk niet te melden over dit duel, waarvan de rust duidelijk de hoogste amusementswaarde had.


29 April 2004

Fortuna Sittard snakt naar het einde

Fortuna Sittard 0 Heracles Almelo 3
Doelpuntenmakers: 15. Stegeman 0-1; 73. Douglas 0-2; 83. Stegeman 0-3
Opstelling: Bertjens, Geraerts, Akerboom, Kazlauskas, Steegs, Simone, Daemen, Cagnazzo, El Gaaouiri (70. Taihuttu), Van Barneveld (82. Tychon), Rajcomar (46. Jones).
Toeschouwers: 2.200
Scheidsrechter: Van Meenen
Geel (Fortuna): Steegs, Cagnazzo
Rood (Fortuna): –

Donderdagavond, prima weer: tijd voor een leuke pot voetbal. En dus trekken we weer richting de Sittardse voetbaltempel. Bij binnenkomst stoppen we snel wat geld in de collectebus voor de gehandicapten en begeven we ons richting tribunes.

We slaan de Fortuna Kicks open om eens even bij te praten met Koning, maar die blijkt ziek te zijn (beterschap!) en dus neemt Coocky de honneurs waar. Coocky breekt een lans voor Koning, want hij vindt (onder andere) onze kritiek op de trainer niet terecht. Is Coocky het dan ook oneens met het sportieve beleid van Fortuna om niet alsnog contractbesprekingen met Koning aan te knopen om zijn aflopende contract te verlengen?

Verderop lezen we dat Fred van Barneveld druk bezig is met het volgende seizoen. Ronald Dassen, Edwin Hermans, enkele huurlingen van Genk. Gloort er dan eindelijk licht aan het einde van de tunnel? Het lijkt er op! Wel oppassen voor louche makelaars. Zo hebben we uit betrouwbare bron vernomen dat een Finse makelaar twee spelers – in een zogenaamde ‘package deal’ – heeft aangeboden. Het zou gaan om de Zuid-Koreaan Doem en de Braziliaan Scenario.

Door naar het veld. De warming-up is bezig en we zien dat Samir el Gaaouiri na weken blessureleed weer fit is. Hij zal op zijn vertrouwde stek aan de linkerkant gaan spelen. Prince Rajcomar is ook terug en dat kost Gino Taihuttu een basisplek in de spits. Verder zien we dat Mauro Simone Georges Tychon gepasseerd is in de pikorde als het gaat om de rechtshalf positie. Verder geen nieuws in de opstelling.

De tegenstander heet Heracles Almelo. De Almeloërs hebben zich al verzekerd van nacompetitie voetbal en hebben dus eigenlijk slechts één opdracht: blessures vermijden.

In het uitvak verwelkomen we exact nul supporters van Heracles. Welkom!

En omdat de Heraclieden hier vooral zijn gekomen om de ledematen heel te houden zou je kunnen veronderstellen dat er voor ons iets te halen zou moeten zijn.

Of speelt hier mijn ‘goudvissen geheugen’ soms weer op? Onderzoek heeft aangetoond dat het geheugen van een goudvis niet verder rijkt dat ongeveer drie seconden. Mijn geheugen rijkt ook niet veel verder, want ik betrap me er zelf wel eens op dat – als ik de opstelling van de tegenstander zie (van wie ik niemand ken) – ik denk dat we toch een kans moeten maken. En dan vergeet ik dus dat ik dat iedere week denk en dat die theorie zelden op gaat….

Hmm, genoeg gezeur, door naar de wedstrijd: kom op Fortuna!

In de openingsfase maakt Heracles inderdaad niet echt een energieke indruk. Kortom, zij houden zich aan het gewenste scenario. Helaas loopt het aan onze kant ook niet echt over van spelvreugde….

Niet verwonderlijk natuurlijk als je week-in-week-uit verliest, maar toch: jongens gooi die loden last eens van jullie rug af! Er staat niks op het spel, niemand verwacht iets, het weer is goed, kortom: lekker vrijuit voetballen!!

Nou ja, zo simpel is het blijkbaar niet….

Na een kwartiertje straft Heracles een blunder achterin genadeloos af. Charles Kazlauskas schat de snelheid van een bal verkeerd in, waardoor hij makkelijk uitgespeeld kan worden. Marcel Akerboom kan dat slippertje van Kazlauskas ook niet meer herstellen en dan gaat de bal breed naar links naar Stegeman, die de bal onder Dave Bertjens door binnentikt: 0-1…

En dan blijken er op de hoofdtribune zowaar vier Heraclieden te zitten. Toch supporters dus.

Tja, zo simpel gaat dat. Fortuna is dus op achtervolgen aangewezen en kan in deze eerste helft nauwelijks de indruk wekken die achterstand goed te gaan maken. Alles en iedereen zit onder een deken van droevigheid. Niemand komt in de verste verte in de buurt van het niveau dat ie halen kan. Jammer, maar het is niet anders…

Het enige vermeldenswaardige van het restant van deze eerste helft is, dat er na een half uur toch nog een groep Heracles supporters het uitvak binnenwandelt. Ze zijn met een man of vijftien en als ze hun vlaggen eindelijk fatsoenlijk hebben hangen, is het rust. Ruststand: 0-1.

In de rust is er een optreden van Rene Shuman, die ook na vijftien jaar nog steeds Elvisliedjes zingt. Leuke meezingers natuurlijk en prima ondersteuning voor het hoogtepunt van de avond: het penaltytreffen tussen de G-voetbalteams van Heel en Minor. Zo zit je wekenlang te kijken naar het trieste gevolg van een reeks nederlagen: bedrukte stemming, geen spelvreugde, vormcrisis, sleur, geen zelfvertrouwen etc. etc.

En dan zijn daar ineens die voetballers van Heel en Minor. Het enthousiasme straalt er vanaf!! De spelvreugde is ongekend!! Fantastisch!! Michiel Doino weet niet wat hem overkomt, de ballen vliegen aan alle kanten langs zijn oren. Bam, bal in de kruising, bam bal in de tribune. Bam, bal onderkant lat binnen. Met name die laatste penalty mocht er wezen. Ook het gejuich van de penaltynemer was legendarisch. Met het shirt over zijn hoofd (geel op het EK) rent ie over het veld. Prima vermaak in de rust vandaag!

Jammer dat onze spelers er niets van gezien hebben. Als ze al eens 10% van dat enthousiasme hadden meegepikt, dan zag de wereld er een stuk beter uit.

Door naar de tweede helft. Prince Rajcomar is uit de buitenspelval verlost; Chaly Jones vervangt hem. Helaas maakt het allemaal niet uit. Coocky heeft de Fortunezen in de rust ook niet uit de put weten te praten. Er lukt namelijk weer hoegenaamd niets.

En dus is het eigenlijk wachten op de genadeklap die Heracles vast zal uitdelen. Het pleit niet voor hen dat het tot een kwartier voor tijd ‘spannend’ (want slechts 0-1) blijft. Dan maakt Darl Douglas een einde aan de Sittardse illusies, mochten die nog bestaan. Hij pingelt door de verdediging heen en tikt de bal onder Bertjens door: 0-2… Definitief einde oefening.

Taihuttu komt El Gaaouiri aflossen en Tychon komt erin voor Joos van Barneveld, maar ook dat zet verder geen zoden aan de dijk. Sterker nog, het wordt tien minuten voor tijd ook nog 0-3. Een mooie aanval wordt knap afgerond door Stegeman.

Tja en dan? Dan is het hopen dat iemand nog van zich af bijt. Wie hadden we ook alweer voor dat soort klusjes? Dario Cagnazzo! Hij kan de ellende weer eens niet langer aanzien en haalt de cirkelzaag uit de schuur. Nou ja, voor de verdere details verwijs ik graag door naar het medische dossier van de nummer twee van Heracles….

Geel voor Cagnazzo en een staande ovatie uit vak C! Zo zie je maar weer: smerige overtredingen maak je met je voeten; niet met je handen.

In het restant van dit duel gebeurt er niets meer. Aanvallend presteren we niets. De aanvallers in stelling brengen is er simpelweg niet bij. Ik maak me er sterk voor dat Taihuttu in de 20 minuten dat hij op het veld stond geen enkele bal heeft gehad/geraakt. En dat lag niet aan hem.

Als scheids Van Meenen ermee ophoudt staat er 0-3 op het bord. Ietwat overdreven, maar de winst is natuurlijk terecht.

Blijven er nog twee duels over. Zijn we volgende week kanonnenvoer op het kampioensfeest van Excelsior? Zou zo maar kunnen, of zijn de spelers bereid om een poging te doen de club te behoeden voor verder gezichtsverlies en dus een monsterscore te voorkomen? We zullen het wel zien.