Afgelopen week liet onze website mij beseffen dat het 14 jaar geleden was dat we in Breda afscheid namen van de Eredivisie. En gisteravond namen we misschien wel afscheid van onze club, eveneens in Breda. Maar als dat zo is, dan met opgeheven hoofd. Terwijl het geluid in het uitvak dit seizoen met enige regelmaat uitviel, werd gisteravond keer op keer aan de volumeknop gedraaid. Fortuna leeft nog, maar uitsluitend in het uitvak. Daar waar de club koortsachtig zoekt naar een oplossing lijkt alle hulp te laat te komen…

19 februari 2016

NAC spaart Fortuna

Doelpuntenmakers: 18. Naah 1-0, 32. Seuntjens, 41. Damen 3-0, 53. Verbeek 4-0, 64. Ünal 5-0.
Opstelling: Kaya; Dengering, De Regt, Janssen, Ospitalieri (69. Vankan); Schroyen, Van Son, Lagouireh (51, Saddiki), Mares, Briels (46. Loen); Hutten.
Toeschouwers: 12.700
Scheidsrechter: Dhr. J. Kamphuis
Geel (Fortuna): Schroyen
Rood (Fortuna): Janssen (2x geel)

Het is 29 januari. Willem II meldt trots dat de club in Categorie III is ingedeeld door de licentiecommissie van de KNVB. Voor ons telkens een spannend moment, aangezien ook Fortuna zich voor de commissie heeft moeten verantwoorden. Maar in Sittard blijft het stil, heel stil…

Het zijn ook momenten dat het contact met Riccardo intensiveert. Fortuna, ingedeeld in Categorie II, moet de ingezette lijn vasthouden, wil het niet aan geloofwaardigheid in de regio verliezen. En verliezen, dat is iets dat we vooral op het veld doen. Met ruime cijfers nog wel. Voor de Barra Bravas onder ons, het inmiddels in vak R5 neegestreken TGV, het sein om de training van Fortuna te gaan verstoren teneinde de spelers ter verantwoording te roepen.

Maar het was beter geweest te gaan protesteren bij de clubleiding. Jo Abelshausen en Sjra Philippen modderen nu al zó lang aan; dat gaat een keer fout. Of bij René ter Borgh bijvoorbeeld. De ondernemer uit Almere werd door Dagblad de Limburger een dag na de aanslagen in Parijs gefaciliteerd om binnen Fortuna eveneens een bom te laten ontploffen door Martin Masset in de krant te slachtofferen. Daar waar hem ook al de mogelijkheid werd geboden om in nota bene het eigen magazine van supportersvereniging Fortuna SC de vloer aan te vegen met de club, luidt hij met zijn interview in DDL het einde van Masset in bij de club.

Dat er een boel fout loopt bij Fortuna is al jaren evident, maar je staat als supportersvereniging toch niet toe dat mensen die bij de club betrokken zijn hun vuile was aan jouw wasdraad hangen? Van DDL had ik overigens niets anders verwacht…

En dus kabbelen we verder, wetende dat hetgeen Fortuna aanleverde onvoldoende is. Zwaar onder de maat. Maar het duurt toch nog even voordat alles naar buiten komt. Daar waar de licentiecommissie de stukken van Willem II voorzag van een ‘groene vink’, is men bij Fortuna rap klaar. En afgelopen week maakt de KNVB eindelijk bekend dat de licentiecommissie Fortuna een boete van € 25.000 oplegt. Fortuna heeft weliswaar stukken aangeleverd, maar zonder accountantsverklaring of met een verklaring waarin haar accountant een voorbehoud maakt. En plots licht mijn mobiele telefoon op, bericht van Riccardo: ‘Het spel is op de wagen’.

En dus zijn we weer terug bij af. En dat betekent terug in Categorie I. Maar het is erger dan dat. De salarissen zijn niet betaald en andere crediteuren wachten eveneens al maanden op hun centen. Het is zelfs zó dramatisch gesteld met de financiële positie van de club dat er hardop aan wordt getwijfeld of Fortuna het seizoen wel kan uitspelen. In ieder geval heeft de bond de club uitstel tot 1 maart gegeven om alsnog te zorgen dat de stukken in orde zijn. Kort dag.

En dus steken overal in de Westelijke Mijnstreek verhalen op over de levensvatbaarheid van de club. Afgelopen maandag toonde het scorebord dat er maar 711 toeschouwers in het stadion zaten te kijken naar Fortuna vs. Telstar. En dit aantal is wel vaker voorgekomen, maar dat zelfs degene die de toeschouwersaantallen manipuleert tegen Telstar een snipperdag heeft genomen is ronduit schokkend. De vraag met betrekking tot onze levensvatbaarheid hebben we onszelf al meermaals gesteld, maar we worden nu keihard met de neus op de feiten gedrukt.

En met die wetenschap reizen we af naar De Parel van het Zuiden, NAC Breda. Inmiddels is het 14 jaar geleden dat we nog eens naar Breda afreisden en een resultaat hebben we er bijna nooit gehaald. Ik herinner me nog een doelpunt van Ronald Hamming aan de zijde van de B-Side, maar tot meer kom ik niet.

Maar desondanks is de stemming op het plein voor het stadion prima. Nu ja, niet anders dan anders. Buiten het feit dat een verslaggever van Radio 1 FLKGLaura interviewt aan de voorzijde van het stadion valt er geen onrust te bespeuren. Alsof we in de Titanic stappen. Het schip maakt heel veel water, is al voor een flink deel onder water verdwenen, maar Wilma komt in de bus gewoon langs met lootjes. Een vast ritueel. Helaas heeft André zich noodgedwongen moeten afmelden. Courage André.

En na een korte tussenstop in Nederweert rijdt de bus probleemloos richting Breda. En als we daar aankomen merken we dat we aan de late kant zijn. Na een korte fouillering en het in het ontvangst nemen van een programmaboekje lopen we het drukke uitvak binnen. Voor de meesten zal het vanavond de eerste keer zijn dat ze naar Breda reizen, hetgeen mede het hoge toeschouwersaantal verklaart. Maar dat niet alleen. Mocht dit de laatste keer zijn dat Fortuna een wedstrijd in het betaalde voetbal speelt, dan willen we toch een laatste keer laten horen dat het aan de away support (in ieder geval vandaag) niet heeft gelegen.

Als we ondertussen een blik op het veld werpen, zien we dat trainer Ben van Dael wederom wijzigingen heeft aangebracht in zijn basiselftal. Ferhat Kaya verdedigt gewoontegetrouw het doel, met vlak voor hem het kwartet Dennis Dengering, Roel Janssen, Ferry de Regt en Marco Ospitalieri.

Op het middenveld posteert Van Dael Jens van Son, Jordie Briels, Luc Mares, Joeri Schroyen en nieuwkomer Nayib Lagouireh. In de aanval speelt Lars Hutten.


De spelers haspelen hun opwarming af

Maar omdat het in Nederweert te vroeg was om iets te eten, kiezen we voor de catering van het Rat Verlegh Stadion. En we komen van een koude kermis thuis. Daar waar ik een broodje hamburger met curry bestel, wordt een broodje frikadel afgeleverd en haal ik mijn hand open aan het gat in het plexiglas waardoor ik een geldbriefje steek ter compensatie van het geleverde goed (niet ‘goed’ dus!). Dat gaat zelfs in Dordrecht beter.

En terwijl de overdaad aan curry uit het broodje druppelt neem ik mijn plek in in het verbouwde uitvak. En met mij dus 200+ fans en dat is een heel mooi aantal. Welke club die in de positie verkeert waarin Fortuna verkeert brengt meer dan 200 fans op de been om op vrijdagavond naar NAC te gaan? Waarschijnlijk alleen NAC zelf…

En terwijl ik nog niet de kans heb gekregen om een pen ter hand te nemen, ligt de eerste bal al bijna achter Ferhat Kaya. Een schot uit de tweede lijn wordt door Kaya weggebokst en door Roel Janssen verwerkt tot corner.

Maar daarmee is het gevaar niet geweken. De corner wordt slap weggewerkt en door Divine Naah op de lat getrapt. En uiteindelijk ontzet. Maar makkelijk hebben we het zeker niet in het openingskwartier. Want Ospitalieri en Schroyen worden nog een keer in de wind gezet door Mats Seuntjens en Sjoerd Ars’ doelpoging kan ternauwernood door Kaya onschadelijk worden gemaakt.


Kaya is de topscorer van NAC de baas.

Maar als we het openingskwartier zonder kleerscheuren zijn doorgekomen en de wedstrijd iets meer in evenwicht komt, slaat NAC alsnog toe. Naah zet een één-twee met Ars op en rondt deze zelf vakkundig af: 1-0. Maar om eerlijk te zijn: who cares?

Enkele minuten later is het bijna 2-0 als een kopbal van de NAC-aanvallers door Kaya op de paal wordt getikt. Het duel dat zich ontspint tussen Ospitalieri en Ars nadat de bal terug het veld in springt, wordt door onze Italo Belg gewonnen.

Na ruim 20 minuten laat Fortuna zich weer eens opmerken. Nadat eerst Jelle ten Rouwelaar een schot van Lars Hutten kelmvast pakte, redt de doelman nu op een schuiver van Joeri Schroyen.

Maar eigenlijk is het louter NAC dat de klok slaat. Fortuna oogt vanaf minuut één machteloos en de financiële perikelen lijken de spelers vleugellam te hebben gemaakt. Er valt geen greintje overtuiging te bespeuren bij de Sittardenaren.

Die overtuiging is er wel in het uitvak. Daar waar ik me meende te herinneren dat de stemming in Breda altijd prima was bij het thuisplubliek, kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat wij vandaag de boventoon voeren. De ene na de andere song wordt ingezet en luidkeels meegezongen.


Bombenstimmung in Breda!

Na een kleine 25 minuten dreigt Ars wederom uit te breken. Hij is Roel Janssen al bijna voorbij en slechts een onvervalst truitje-trek kan de aanvaller tot stoppen brengen. Het levert NAC wel een vrije trap op en deze eindigt net naast het doel.

Maar na een half uur is het helemaal over en sluiten. Mats Seuntjens dolt met Dengering en De Regt en trapt overhoeks de 2-0 binnen. En daarmee mag het wat ons betreft best rust zijn. Want dit gaat niet de goede kant op. En inderdaad, het wordt nog erger. Een voorzet vanaf NAC’s rechterkant landt op het hoofd van Grad Damen en hij kopt de derde Bredase treffer binnen.


Hier grijpt Roel Janssen nog goed in

En daarmee is het rust. Terwijl de spelers het veld verlaten om in het kleedlokaal bij te komen van het eerste bedrijf, zingt het uitvak nog even door. We leven nog. Nee. We zijn springlevend!

Tijdens de rust praat iedereen een beetje bij over de afgelopen week. En eigenlijk heeft niemand nog zin in wederom zo’n portie ellende. Dat hebben we nu al zó vaak meegemaakt… Maar ja, je gaat de club wellicht pas missen als ze er niet meer is. En wat verdwijnt, komt nooit meer terug. Het is heel dubbel allemaal. Zo verdergaan heeft geen enkele zin, maar de club naar haar laatste rustplaats brengen is een ander uiterste.

Ondertussen kletsen we nog even verder, maar gaat de wedstrijd gewoon verder. Daardoor mist iedereen eigenlijk het fluitsignaal van scheidsrechter Kamphuis. Hij heeft iets onreglementairs gezien en toont Janssen zijn tweede gele prent. Exit Roel.

De vrije trap die de consequentie vormt van Janssens overtreding moet nog genomen worden en dan is het weer alarmfase I in het Sittardse strafschopgebied. De bal wordt keer op keer richting doel geschoten, waar Luc Mares uiteindelijk de bal kan wegtrappen. En dus blijft het nog even 3-0.


Dennis Dengering in fel duel met Mats Seuntjens

Als we in het uitvak een ‘Poznan’ inzetten, scoort Danny Verbeek 4-0. Hoe? Ik heb werkelijk geen idee. Niet veel later trilt mijn telefoon. Ik zet ‘m aan en zie dat we een twitterbericht hebben ontvangen van @nielseriks: ‘Ik vraag me toch af met wat voor een gevoel de mannen van @Fortuna_Online vandaag naar NAC afreizen.’ En terwijl ik de afgelopen tijd de slechte gesteldheid van Fortuna heb weggestopt, merk ik dat er stiekem een piepklein traantje over mijn linkerwang loopt. Heel fijn te realiseren dat er in de IJmond mensen begaan zijn met ons leed.


NAC’s vijfde treffer in de maak

En terwijl Enes Ünal er 5-0 van heeft gemaakt zingen we stug door. Dat de thuisaanhang aan het feesten is vanwege de vijf treffers? Nou en?

We lose every week,
We lose every week,
You’re nothing special,
We lose every week…

Daar waar NAC met 11 tegen 11 al de bovenliggende partij was, komt Fortuna er met een man minder helemáál niet meer uit. Maar toch weet Youri Loen vanuit het niets Ten Rouwelaar te dwingen tot een uiterste inspanning om de bal te keren. Zou Fortuna dan nog een eerreddende treffer weten te scoren? Want omdat NAC zo veel ruimte weggeeft liggen er kansen om er tenminste gevaarlijk uit te komen. Maar als Dries Saddiki prima doorzet en ook nog tot een voorzet komt, is deze wel zo belabberd dat Hutten de bal weer helemaal terug moet spelen.

En zo kabbelt de wedstrijd naar haar einde. Kaya trekt nog wat tijd en veinst een blessure, waardoor we het einde halen met 5-0. En dat is, gegeven de omstandigheden en het wedstrijdverloop, een uitslag waarmee we enigszins content mogen zijn. NAC wrong nog enkele kansen de nek om en werd een strafschop onthouden, waardoor de teller op 5 bleef steken.


Ben van Dael baalt na een kansloze wedstrijd

En dan komt het moment waarop de spelers richting uitvak lopen. Een lauw applaus volgt, alsof de spelers mentaal geknakt zijn. Natuurlijk, 5-0 verliezen is niet leuk, maar het lijkt dat de spelers meer met hun hoofd bij de financiële perikelen zijn. En dus rest ons niets meer dan ook huiswaarts te keren. Het stadion oogt leeg en verlaten, maar niemand lijkt van zins om naar huis te gaan. Dit tot grote ergernis van de meegereisde stewards. En dus blijven we nog eventjes, terwijl er nog enkele strijdliederen worden aangeheven.

De buren van Vakkie G kunnen dat wel smaken, want ook zij blijven tot het allerlaatste moment in het Rat Verlegh Stadion. Maar als ook de inmiddels gekalmeerde buscoördinator Huub de mensen die per bus de verplaatsing hebben gemaakt kan overtuigen van het feit dat het beter is de bus op te zoeken, daalt iedereen af tot op de parking.

En op die parking heeft eigenlijk nog altijd niemand zin om naar huis te gaan. Terwijl de techno beats uit meerdere voertuigen schallen proberen enkele van ook maar enig empathisch vermogen gespeende stewards iedereen in de bus te krijgen. Deze wedstrijd is misschien wel de laatste uitwedstrijd ooit! En dan ga je ons verplichten om in te stappen?

Maar goed, als Huub ook hier zijn best doet iedereen aan boord te krijgen vertrekken we alsnog, terug naar de Westelijke Mijnstreek. In de bus heerst zeker geen bedrukte stemming. Al realiseert iedereen dat er heel wat moet gebeuren om de club overeind te houden. En terwijl we kennis nemen van het feit dat René ter Borgh beslag heeft proberen te leggen op vastgoed van Jo Abelshausen en Joppe Sangen geld probeert los te peuteren bij oud-coryfeeën dendert de schijtlollige buschauffeur richting A2, terug naar huis.

De avond wordt afgesloten aan de boorden van de Bosphorus. Gaan we maart halen? Gaan we de competitie nog uitspelen? Er zal heel wat geld op tafel moeten komen wil dat gebeuren. Maar alles kan, niets is onmogelijk. We leven op hoop.

COYS,

Michel Hennen

Zoals altijd sluiten we af met het ‘Thank God it’s Friday‘ klassement.

Resultaat: Helemaal niets in Breda.
Uitvak: 200+ fans, 6 punten.
Stadion: Het Rat Verlegh Stadion is niveau Eredivisie, net zoals de rest van de club: 8 punten.
Thuisfans: De interactie met Vakkie G was prima. Wederzijds respect: 8 punten.
Catering: Broodje hamburger besteld; broodje frikadel gekregen. Wel gewoon € 3,50 afgedokt. Waardeloos. 2 punten.
Randvoorwaarden: In herhaling vallende beschaafde en tevens vrouwelijke stewards. Vlaggen ophangen blijft een crime in een viskom, maar wel een mooi programaboekje. Ach, doe gewoon 9 punten!

Met een totaalscore van 33 punten is NAC Breda bepaald geen hoogvlieger.