Fortuna verliest in een enerverend duel van Helmond Sport, van de scheidsrechter maar toch vooral van zichzelf. Kansen moet je benutten en als je dat niet doet, weet je meteen waar het aan ligt…


5 Maart 2004

Fortuna Sittard komt niet tot scoren en verliest dus

Fortuna Sittard 0 Helmond Sport 2
Doelpuntenmakers: 4. Van der Hoeven 0-1; 66. Van Es 0-2
Opstelling: Baart, Geerinckx, Akerboom, P. Janssen, Steegs (75. T. Janssen), Jones (68. Kazlauskas), Joosten (64. Tychon), Cagnazzo, El Gaaouiri, Van Barneveld, Rajcomar.
Toeschouwers: 3.200
Scheidsrechter: Van Sichem
Geel (Fortuna): Geerinckx
Rood (Fortuna): Cagnazzo

Vrijdagavond: de werkweek zit er in de Westelijke Mijnstreek weer op. Tijd voor een avondje Fortuna Sittard. Rond 19.40uur betreden we het W&P Stadion. Het eerste dat we doen is een kaart invullen richting een of ander gemeenteraadslid. Laten we hopen dat deze kaartenactie bijdraagt aan de toekomst van de club!

Dan door naar de tribune, waar we zien dat er zowaar nog sneeuwresten in het stadion liggen! De gedachten gaan terug naar die ijskoude vrijdag van vorige week….

Vandaag is het iets minder koud, dus niet zeuren. Op het veld is de warming-up bezig. Qua opstelling is er ten opzichte van vorige week niet veel veranderd. Vorige week was Dave Joosten geschorst; deze week Tom Daemen. De eerste vult vanavond de opengevallen plek van de ander op. Voor de rest dezelfde namen.

De tegenstander. In het uitvak zien we een stevige groep Brabanders. We schatten een man of 400. Vorig jaar waren er naar schatting 90. Kortom waar waren die 310 vorig jaar of wat komen ze dit jaar doen in Sittard??? Successupporters??

Op het veld zien we een drietal bekenden. Mark Zegers verdedigt het doel. Ooit onderdeel van de klucht rond het aantrekken van Ruud Hesp. Nee, Mark zal wel niet al te positief over ons denken… Verder speelt Ronald Dassen nog steeds bij Helmond Sport. Er staat me iets bij dat hij ooit Willem II inpakte in De Baandert?? Dat waren nog eens tijden! En dan hebben we nog Jochem van der Hoeven, in de winterstop overgestapt naar Helmond.

Voor de wedstrijd kan beginnen is er een minuut stilte ter nagedachtenis van Frans Debruijn. Legendarisch in Sittard onder de naam ‘hocus-pocus’ trainer, behaalde hij in het seizoen 63/64 het kampioensschap met Sittardia in de eerste divisie. Tja, met de ontluikende Willy Dullens was natuurlijk alles mogelijk! Een jaar nadien degradeerde Sittardia weer en Debruijn trok zijn conclusies (toen gebeurde dat nog wel eens). Later werd Debruijn de eerste trainer van FSC, waarmee hij onmiddellijk degradeert. Een jaar nadien wordt Debruijn ontslagen. Een markante man dus, die vandaag terecht herdacht wordt. Alleen jammer dat daar in het uitvak anders over wordt gedacht…

Tijd voor de wedstrijd, wat qua afstand (slechts 60 km!) tussen beide plaatsen een derby zou kunnen zijn, maar het feitelijk natuurlijk niet is.

Helmond opent sterk, zoals je dat van een ploeg die bulkt van het zelfvertrouwen mag verwachten. Ze nemen het initiatief en lijken vanzins snel afstand te nemen. Kortom, het is onze taak om de heren erop te wijzen dat de ranglijst weliswaar niet liegt, maar dat dat niet betekent dat we ons zonder slag of stoot naar de slachtbank laten leiden.

Zaak dus om snel het visitekaartje af te geven. Voor dat soort klusjes hebben we Dario Cagnazzo in de selectie. De rechtshalf van Helmond heeft de bal aan de zijlijn, maar Cagnazzo maakt hem de bal met een schitterende tackle afhandig. Keurig op de bal en dat je naast de bal ook een stuk van de man meeneemt hoort er nu eenmaal bij. Toch? De speler van Helmond staat op en leest het visitekaartje.

Naam: Dario Cagnazzo

Beroep: Scheermes

Favoriete bezigheid: ‘nooit met me laten sollen’

De arme jongen begrijpt dat dit geen eenvoudig avondje wordt. De grens – die er met zijn neus bovenop staat – grijnst. ‘Schitterende tackle’, moet ie dacht hebben en ‘wat ben ik toch bevoordeeld dat ik daar gratis naar mag kijken’. Kortom hij steekt zijn de vlag de lucht in: ingooi Helmond.

Maar dan gebeurt het, dan komt er nog iemand zijn visitekaartje afgeven. Op dat visitekaartje staat:

Naam: Van Sichem

Beroep: pietlut

Favoriete bezigheid: ‘thuis de aardappelen schillen als mijn vrouw dat eist’.

Van Sichem komt van vijftig meter aanrennen en fluit voor een vrije trap voor Helmond Sport. Knap, want hij is de enige in het stadion die er een vrije trap in heeft gezien. Wat een dramatische beslissing….

En het wordt nog dramatischer: in plaats van een ongevaarlijke ingooi krijgt Helmond dus een levensgevaarlijke vrije trap. Martel trapt de bal voor en daar staat (uitgerekend) Van der Hoeven die de 0-1 binnentikt.

Zo scheids, heb je nu je zin? Je floot in een poging de zaak kort te houden en nu heb je 11 man op het veld staan bij wie stoom uit de oren komt. Gefeliciteerd, met deze prachtprestatie. Vraag je vooral niet af waarom jij de komende jaren de overstap naar de eredivisie niet zult maken…

De wedstrijd gaat verder en binnen vijf minuten neemt de scheids nog een stuk of vijf onbegrijpelijke beslissingen samen met zijn grens aan de hoofdtribune. Prince Rajcomar zou buitenspel staan. Maar Rajcomar staat niet buitenspel als de bal gespeeld wordt, niet als ie hem ontvangt, maar pas als ie zijn tegenstander voorbij is. Wat een drama….

U snapt het al, uw verslaggever zit zich te ergeren. Op zich natuurlijk wel leuk, voor het eerst sinds maanden weer eens een duel waarbij je als supporter getergd wordt. Niets ten nadele van Helmond maar het zou me heel wat waard zijn als we deze wedstrijd gaan winnen.

Voorlopig komt daar niet veel van terecht. Helmond en de scheids controleren het duel, maar als de scheids na een kwartiertje een beetje normaal begint te doen, komt Fortuna terug in de wedstrijd. En dan blijkt dat het klasseverschil helemaal niet bestaat. Goh, wat een verrassing….

Helmond Sport kan namelijk niet verijdelen – zeker niet als Van der Hoeven geblesseerd wegvalt – dat Fortuna opschuift richting de Brabantse speelhelft.

De scheids heeft onze spelers op scherp gezet en ze vechten voor wat ze waard zijn en dat blijkt ruim voldoende om Mark Zegers in verlegenheid te brengen. Fortuna krijgt een x-aantal corners (korte corners, wie heeft dat verzonnen?), maar de bal wil net niet goed vallen. En dan is daar ineens Rajcomar die zich knap vrijspeelt en zomaar op Zegers afkan, maar die Zegers kan met een knappe reflex de Helmondse meubelen redden.

In de tussentijd heeft Rein Baart aan de andere kant ook al een keer de Sittardse meubelen knap gered door Wau van een doelpunt af te houden. En toch had het bij de rust gewoon 1-1 moeten staan. De dikste kans van de eerste helft is namelijk voor Samir el Gaaouiri. Hij krijgt de bal 15 meter recht voor doel op een presenteerblaadje, maar is niet koel genoeg voor de goal, waardoor we gaan rusten met 0-1.

En zo komt een enerverende eerste helft aan zijn einde. De scheidsrechter beinvloedde het duel, maar het zijn toch onze spitsen die nalaten Helmond echt pijn te doen.

Tijd voor de tweede helft. Geen reden tot wisselen en Fortuna gaat getergd opzoek naar de al lang en breed verdiende gelijkmaker. We mogen het graag zien. De spaanders vliegen ervan af. Vooral aan onze rechterkant, waar Jo Geerinckx op onorthodoxe wijze staat te verdedigen.

Ondertussen begint de ergernis die eerst de scheidsrechter betrof over te slaan op de tegenstander. Wat is dat voor een luizenploeg? Wat staat de titelkandidaat hier nou met man en macht achter de bal te loeren op een countertje? Met als summum natuurlijk Didier Martel. Het enige loopwerk dat hij doet is elke vijf minuten even naar de zijlijn om een nieuwe pot gel te halen die hij over zijn kop heengooit.

Ja ja, ik weet het, het zijn frustraties. Frustraties omdat we de gelijkmaker maar niet op het bord kunnen krijgen. Rajcomar showt zijn ongetwijfeld rijk gevulde portefeuille passeerbewegingen, maar soms is het ook wel eens wenselijk dat je een bal breed legt richting een medespeler. El Gaaouiri speelt ook met zijn tegenstander, maar vindt ook steeds net niet de vrijstaande man. Jammer, maar het lukt allemaal net niet.

En dan besluit Koning in te grijpen. Joosten eruit, Georges Tychon erin. En daar gaat onze prima bezetting op het middenveld weer. Nu pretendeer ik geen verstand van voetbal te hebben, maar wel van statistiek. Dus ik hou me als schoenmaker maar bij mijn leest. De statistieken hebben dit seizoen uitgewezen dat wissels waarbij het middenveld overhoop ging, ons weinig plezier hebben opgeleverd. Stof tot nadenken zou ik zeggen.

Een minuutje later krijgt Helmond een corner en die kopt Van Es er nog in ook. Die wissel heeft er natuurlijk niets mee te maken, maar ging Baart daar eigenlijk wel vrijuit? Hoe dan ook, het is 0-2: een onterechte nederlaag lijkt ons deel te worden….

Koning wisselt nogmaals: stormram Charles Kazlauskas vervangt de redelijk spelende Chaly Jones (in ieder geval een stuk beter dan vorige week). En dus gaan we op hoop van zegen opzoek naar eerherstel.

Ondertussen is Tycho Steegs (geblesseerd?) uitgevallen en voor hem komt Thomas Janssen in het veld.

Alle respect voor onze spelers hoor. 2-0 achter, maar niet opgeven. Het gevaar komt nu van onze rechterflank waar El Gaaouiri en Tychon aardige dingen laten zien. De eerste gaat voor eigen succes, maar vindt dat niet. De tweede zoekt middels een voorzet succes voor een ander, maar vindt geen medespelers.

Helmond krijgt overigens ook kansen op de counter. Wau en Martel hadden dit duel al lang en breed moeten beslissen, als het dat met 2-0 al niet is.

En als de scheids dan ook weer zijn topvorm uit het eerste kwartier van de eerste helft terugvindt, komen er weer frustraties bovendrijven. Hoe haalt die man het in zijn hoofd om Tychon terug te fluiten als ie op inzet en vechtlust een bal veroverd? Sinds wanneer is dat strafbaar? Sinds Van Sichem de fluit hanteert blijkbaar.

De frustraties over dat moment en de verloren wedstrijd zorgen dan weer voor verhitte standjes in het veld. Eén snelkookpan luisteert naar de naam Cagnazzo. Hij is al een tijdje opzoek naar een slachtoffer en toegegeven ik kan het wel waarderen. Wie de tijden van Dennis Gerritsen en co. heeft meegemaakt waarin we ons als makke schaapjes naar de slachtbank lieten leiden alsof een nederlaag geen pijn doet, prefereert dit.

Jammer alleen dat Cagnazzo niet zijn scheermes uitklapte, maar een vuist. Met dat scheermes gaat hij normaal veel efficiënter om. Een doodschop om er vervolgens met geel vanaf te komen. Vandaag een slap handje in het gezicht van god weet wie (maar helaas niet Didier Mar-gel) en inrukken met rood.

Wel een collectieve vechtpartij. Alles en iedereen op een hoop. En er vielen echt wel een paar rakere klappen dan die van Cagnazzo.

Goed, nog twee minuten op de klok en Fortuna geeft nóg niet op. We krijgen nog een kans, die in feite uit drie schietkansen bestaat, maar de bal gaat er niet in. Symptomatisch voor dit duel: de bal wil er niet in… En dus verliezen we vanavond met 2-0.

Zeker de scheids was waardeloos, maar we hebben toch echt van onszelf verloren. Kansen moet je nu eenmaal benutten. Volgende week uit naar Deventer. Eens kijken wat dat oplevert!