Alweer geen overwinning, alweer geen nederlaag. Fortuna wist ook in Haarlem overeind te blijven ondanks zeer matig spel en een zeer matig arbitraal viertal. Fortuna mag doelman Rein Baart dankbaar zijn, want als hij er niet was geweest, was de ongeslagen reeks in Haarlem beëindigd.

12 September 2003

Vierde gelijkspel op rij in Haarlem

HFC Haarlem 1 Fortuna Sittard 1
Doelpuntenmakers: 23. Van Barneveld 0-1; 75. Willems 1-1
Opstelling: Baart, Geraerts, Van der Hoeven, P. Janssen, Meulenberg (61. Steegs), Tychon, Daemen (79. Rajcomar), Cagnazzo, Brusselers (90. Meszaros), Van Barneveld, El Gaaouiri.
Toeschouwers: 1.936
Scheidsrechter: Koopman
Geel (Fortuna): Baart, P. Janssen, Meulenberg, Tychon, Daemen, Cagnazzo, El Gaaouiri
Rood (Fortuna): –

De derde uitwedstrijd van het seizoen levert ons de eerste trip op naar de Randstad. Vanwege de te verwachten files wordt uw verslaggever al om kwart over drie op het station opgepikt door zijn chauffeur. De heenreis verloopt zoals verwacht. De file in Eindhoven kunnen we nog net ontwijken, maar in Den Bosch en Utrecht hebben we toch enige tijd langzaam aan gereden. Dat opeens de snelheid weer in de auto’s komt zonder dat daar enige reden voor is te bekennen langs de rijbaan, blijft ons verbazen…

Maar goed, we bereiken Haarlem en zien al keurig bordjes staan in welke richting we het stadion moeten zoeken. Mijn chauffeur denkt de weg nog te kennen van vorig jaar en dus wil hij rechtsaf slaan. Echter uw verslaggever ziet geen bordje met “rechts” en dus besluiten we rechtdoor te rijden. Maar helaas rijden we te ver door en zitten we ineens in een andere plaats. Aan het accent van de vriendelijke dame – aan wie we advies vragen – te horen lijkt het alsof we in Bloemendaal zijn aanbeland.

We besluiten terug te rijden en blijkbaar had mijn chauffeur beter opgelet dan ik, want hij had het bij het rechte eind. Daarna vinden we het stadion makkelijk en eenmaal aangekomen zien we ook al andere Fortuna supporters die zijn afgereisd.

Net als Willy Dullens, voorzien we de lokale Fish & Chips-friture van een bezoekje. Eigenlijk mag je dit niet meetellen voor de Goodyear commissie, maar als dat wel het geval was geweest, dan scoorde deze vreetschuur een voldoende. Geen ster, maar ook niet geheel onverantwoord.

Met zes man gaan we naar de hoofdtribune toe, alwaar we al spoedig het idee krijgen dat het verstandiger is om naar het uitvak te gaan. Op de hoofdtribune zitten ook behoorlijk wat fanatiekelingen van Haarlem en om daar nu wat mee te gaan ruziën is ook niet het doel van deze avond.

Na wat overleg met stewards, die blijkbaar ook geen beslissingen kunnen en mogen nemen, komen we uiteindelijk aan bij een coördinator met een leren jasje. Meteen wist je dat deze man wel een beslissing mag en kan nemen en hij belt door dat we met onze reeds afgescheurde kaartjes het uitvak binnen mogen gaan.

In het uitvak worden we begroet door nog 21 afgereisde supporters (exclusief twee stillen). Het totaal voor de Fortunezen-On-Tour is dus 27 (voor de vlugge rekenaar). In het uitvak is ook nog wat te eten verkrijgbaar maar de Goodyear commissie heeft haar kruit dus al verschoten bij de Fish & Chips-friture.

We besluiten om de spelers aan te moedigen vanuit het bovenste gedeelte van het uitvak. Net voordat we aankomen in dat vak zien we de spelers op komen lopen voordat de wedstrijd zou beginnen. In het elftal van Fortuna kunnen we twee wijzigingen ontdekken ten opzichte van het vorige duel. Harrie Gommans heeft nog teveel last van de hersenschudding en dus neemt Samir El Gaaouiri zijn plaats in. Roeland Geraerts – die in Leeuwarden nog een uitermate zwakke indruk maakte – vervangt Marcel Akerboom (spierblessure). Trainer Hans de Koning had ook kunnen kiezen voor Prince Rajcomar in de aanval, maar tegen Haarlem denkt hij blijkbaar geen echte spits nodig te hebben. Fortuna trapt dus af met spitsen die eigenlijk meer aanvallende middenvelders zijn.

Blijkbaar heeft Fortuna de aftrap ingestudeerd want vijf seconden na de aftrap ligt de bal al bijna achter de doelman van Haarlem! Vanuit de aftrap wordt er teruggespeeld op Jochem van der Hoeven. Hij geeft vervolgens een diepe bal op Geert Brusselers, die dan hoopt op een onoplettende Haarlem verdediging. Dat was deze keer net niet het geval en dus kan Haarlem ook eens aan wat balbezit wennen.

Bij Haarlem verloopt het spel bij balbezit nog enigszins naar behoren (al is dat een relatieve term), bij Fortuna is het net alsof ze voor het eerst met elkaar samenspelen. De meeste simpele passes gaan mis en keer op keer wordt Roeland Geraerts dol gespeeld. Natuurlijk wist Haarlem dat het via de linkerflank moest aanvallen, aangezien daar gewoon de zwakke kant van Fortuna ligt.

Tot echte kansen leidde dit niet, en als dat wel zo was ranselde Rein Baart die bal wel even uit de goal. De gevaarlijkste man aan Fortuna kant leek optisch Georges Tychon. Hij was een paar keer zijn tegenstander kwijt, maar dat was meer omdat de verdediging van Haarlem niet op stond te letten. Eenmaal schoot Tychon typerend voorlangs en een tweede keer liep hij de bal bijna de goal in, maar ja dan staat daar nog altijd een keeper die er dan voor kan gaan liggen. Een keer eerder schieten zou tot de opties behoren, maar dit is schijnbaar nog niet doorgedrongen bij Tychon.

Opvallend in de eerste helft was ook het onnodige gespeel met buitenkant rechts. Het leek soms wel of alles met de buitenkant moest worden gespeeld. Straks zien we ook nog allemaal hakjes, het moet niet gekker worden.

Was alles dan negatief vraag je je dan af? Nou ja, bijna alles op één aanval na dan. Een diepe bal komt op het hoofd van Brusselers en zowaar kopt hij deze bal goed door op Joos van Barneveld. Van Barneveld schiet de bal in één keer uit de lucht richting het doel. De bal vliegt langs de verbouwereerde doelman en belandt op de binnenkant van de paal. Daarna lijkt het een eeuwigheid te duren, maar de bal belandt aan de andere kant van het doel in het zijnet. Een doelpunt dus! Fortuna staat gewoon met 0-1 voor bij Haarlem, een wonder is geschied. Zonder al teveel kleurscheuren houden we de voorsprong vast tot de rust.

Na de rust is Haarlem nog altijd de betere ploeg. Het is ook de enige ploeg die nog kansen weet te creëren. Echter telkens stond Rein Baart in de weg. Op soms onmogelijke wijze hield hij de bal uit het doel. Hij lag op een gegeven moment zelfs naast het doel nadat hij weer een redding had verricht. De bal werd opnieuw voorgebracht en een aanvaller van Haarlem kon simpel inkoppen. Iedereen dacht dat deze bal de gelijkmaker zou zijn, maar op miraculeuze wijze was Rein Baart alweer half opgestaan en wist met een snoekduik de bal nog van de lijn te stompen. En als Baart dan niet op tijd was, dan maakte de aanvallende partij wel een overtreding. Zo werd er een kopdoelpunt terecht afgekeurd vanwege duwen.

Tot dat moment was het de enige keer dat de bal in de netten achter Baart was gekomen en het leek erop alsof hij dat de hele wedstrijd vol ging houden. In de tweede helft ging er echter nog een factor een belangrijker rol spelen. Deze factor staat ook wel bekend als de scheidsrechter, de heer Koopman. Uw verslaggever heeft de laatste jaren veel scheidsrechters langs zien komen, maar toch weten sommige individuen nog steeds verbazing op te wekken. Fortuna blijft maar kaarten krijgen voor onbenullige akkefietjes en lichte overtredingen. Dat er twee ploegen op het veld staan is Koopman blijkbaar niet opgevallen. In het uitvak kun je gewoon soms de klap van de schoen tegen het scheenbeen horen, maar daar krijgt Haarlem niks voor. Nou ja, de scheidsrechter fluit nog net wel voor een vrije trap. Om een minuut later voor een duwtje in de rug wel een gele kaart te trekken. Hij krijgt het ook voor elkaar om twee keer een speler te laten creperen op het veld. Blijkbaar vindt hij dat Fortuna alleen maar tijd aan het rekken is, maar deze spelers hadden toch echt een tik gehad van hun tegenstanders.

Fortuna brengt nog Tycho Steegs in de ploeg voor de zwak spelende Bart Meulenberg en later wordt ook nog Prince Rajcomar ingebracht voor Tom Daemen. Op een gegeven moment was het echter niet meer te houden. De gelijkmaker moest wel vallen. De druk van Haarlem en de scheidsrechter was te hoog geworden en Menno Willems schoot de bal met een karatetrap keihard in het doel. Zelfs Rein Baart kon hier niks tegen doen. Een volledig terechte gelijkmaker natuurlijk.

Hierna ging Fortuna verder met hetzelfde spelletje, echter de Fortunezen dachten nu nog meer aan de tijd. Brusselers verliet het veld en Laszlo Meszaros verving hem. Dit verliep echter ook niet zonder slag of stoot. Brusselers loopt naar de mening van Koopman te langzaam naar de zijlijn. Brusselers (en wie niet) had al geel te pakken en kan zich niks meer veroorloven. Hij blijft echter rustig in een looppas, dus niet wandelend, doorrennen richting de zijlijn. Aangezien hij van de andere kant van het veld komt, duurt dat erg lang. De scheidsrechter wilde zelfs al het spel laten doorgaan voordat de wissel had plaatsgevonden. Toen vond hij het genoeg en rende achter Brusselers aan. Brusselers bleef echter op hetzelfde temp doorrennen en hiermee was ook niks mis. De scheidsrechter kon hier gewoon geen geel voor trekken (waar hij dat wel voor negen anderen had gedaan, waaronder zeven van Fortuna), maar hij zag natuurlijk wel kostbare tijd voor zijn ploeg Haarlem verspild worden.

Fortuna doorstond ook de laatste aanvallen en wist zelfs een actie van de vierde official te overleven. Blijkbaar had hij de trip van Brusselers bij de blessuretijd opgeteld, want er kwamen maar liefst vijf minuten bij. Hierin gebeurde echter niks opvallends meer, waardoor Fortuna haar ongeslagen status wist te handhaven. Een overwinning zou echter wel leuk zijn, maar met dit spel red je het gewoon niet, zelfs niet tegen een zwak Haarlem.

We zetten de terugreis dan ook met een redelijk tevreden gevoel in. Ditmaal hebben we geen files gezien, hoogstens wat wegwerkzaamheden. Rond 01.00 uur bereikten we weer de thuisgrond. Maandag staat alweer de volgende wedstrijd op het programma. Eindelijk weer eens een thuiswedstrijd, maar dan tegen een veel betere tegenstander, namelijk FC Den Bosch. Fortuna zal dan uit een heel ander vaatje moeten tappen, wil het nog ongeslagen blijven.

Uw verslaggever: Evert