Leeft de meest zuidelijke Derby van Nederland nog wel, vroeg ik mij af voorafgaand aan wat er vandaag allemaal zou gaan komen? Het antwoord is een volmondig “ja”! Ondanks alle beperkende mogelijkheden – waarover later meer – die voor Fortunasupporters voor deze wedstrijd golden, getroostten zich toch weer +/- 500 getrouwen de moeite om er alles aan te doen om de wedstrijd vanuit het uitvak te kunnen volgen. Naar eigen schatting zullen er zeker ook nog wel enkele tientallen Fortunezen elders in het stadion zijn geweest, maar dat aantal valt natuurlijk moeilijk in te schatten. Het is ook een feit dat een derby de gevoelens van opportunisme doet toenemen, maar dat is dan ook weer inherent aan het menselijke kuddegedrag.

7 September 2007

Derby-onwaardig: Fortuna faalt collectief

MVV 4 Fortuna Sittard 1
Doelpuntenmakers: 14. Haastrup 1-0; 18. Thiebaut 2-0; 34. Thiebaut 3-0; 44. Op den Kamp (ed) 4-0; 85. Heinrichs 4-1.
Opstelling: Christianen, El Hammouchi, Op den Kamp, Grabovac, Vanek, Van Driel, Heinrichs, Van den Ouweland (70. Simone), Jacobs (46. Cornelia), Derksen, Bouhadan (82. E. Guvenc)
Toeschouwers: 8.873
Scheidsrechter: Van Hulten
Geel (Fortuna): –
Rood (Fortuna): –

Vrijdag 7 september 2007: Dé Derby, MVV-Fortuna. We zijn verordonneerd om reeds om 18.15u aanwezig te moeten zijn voor de poorten van onze nog steeds als DDR-bak ogende Wagner & Partners Stadion. Omdat ik eerst om 17.35u vanuit mijn domicilie Gronsveld kan vertrekken richting Sittard-Geleen, dreigt het weer een helletocht doorheen de file te gaan worden. Niets blijkt echter daarvan waar, er is verrassend weinig verkeer op mijn route. Tot verbazing van de rest van de vandaag aanwezige redactieleden arriveer ik dan ook ruimschoots op tijd. Daarenboven wordt ook nog eens het afgesproken vertrektijdstip voor de tien supportersbussen van 18.15u nog eens ruimschoots overschreden. Niet dat daar het beruchte Limburgs Kwartiertje aan ten grondslag ligt. Nee, formaliteiten zoals een extra fouillering voor de inzittenden van een bepaalde bus. Het schijnt er allemaal bij te moeten horen, zucht. Onder escorte van de politie verloopt de zuidelijke tocht dan ook verder gladjes. Als we bij de Maastrichtse thuisbasis De Geusselt arriveren, zien we dat het Nationale Circus Herman Renz aan de oostzijde zijn tenten heeft opgeslagen. Maastricht lijkt tegenwoordig één groot circus te zijn. Het oude stadscentrum heeft naar Hasselts model een enorme facelift ondergaan, eenzelfde lot onderging de Maasboulevard. Maastricht heeft hiermee wel een groot deel van zijn authenticiteit ingeleverd ten faveure van de rinkelende kassa’s van multinationals. Het Maastrichter circus wordt dan ook met strakke hand geregisseerd door directeur annex burgemeester Gerd Leers.

Kirchroatzer “Zjèrke” vond het de hoogste tijd dat “ut fètsoën” terug moest keren in de stad en bij zijn ingezeten. Het moet vooral blinken met als kernwoorden “sjiëk en sjoën”. “Zjèrke” is een hartstochtelijk liefhebber van society-aangelegenheden als optredens van André Rieu op het Vrijthof en uiteraard het Preuvenemint. Waarschijnlijk vindt hij voetbal dan ook maar een banale aangelegenheid, hoewel hij het nooit zover laat komen tegenover de media. Saillant detail hierbij is dat MVV schatplichtig is jegens Leers. In kritische tijden benutte de man zijn netwerkkwaliteiten ten faveure van MVV, met als gevolg dat er weer leven in de brouwerij aldaar is. Het is dan ook weinig verrassend dat we ook dit jaar weer een verplichte buscombi kregen opgelegd door meneer Leers. De bij de briefing voor de beide voetbalclubs aanwezige Sittardse delegatie werd volgens Fortuna’s freelancer op het gebied van supporterszaken Roland Hintzen dan ook verwoord als: “We werden in de hoek gezet door de politie en kregen geen enkele kans tot welke inbreng dan ook”. Punt. Typische aktie van Leers, geen man van de middenweg en vergaande dialoog.

Na een stemming onder de Fortunezen bleek een ruime meerderheid toch maar in stemmen met de opgelegde condities. Wat weinig mensen echter weten, is dat Leers en zijn hoeders van de wet er maar niet in slaagt om een bepaalde groep MVV’ers te beheersen, laat staan publiek de diffamerende vinger jegens hen op te heffen. Een ander heikel punt voor Leers, bleek de aanbouw van een nieuw deel van de wijk Wittevrouwenveld aan de zuidoostelijke zijde van De Geusselt. Waarover er bovendien ook nog eens geruchten gaan dat een naast familielid van Maastricht’s eerste burger ingezeten zou worden. Details, maar niet onbelangrijk. Tsja, het is aftellen: Nog twee jaar mans regime. Gefluisterd wordt echter dat zijn opvolger luistert naar de naam Frans Timmermans (PvdA, huidig staatssecretaris van Buitenlandse Zaken) en die heeft nog veel minder met betaald voetbal laat staan Fortuna op. Sla er maar eens op na wat de in Maastricht (!) geboren politicus er in het voor Fortuna cruciale jaar 2002 op nahield. Je wordt er allerminst vrolijk van.

De formaliteiten dan. Vandaag geen Goodyear Commissie. Wij accepteren geen drooglegging, dan maar dorst alsook honger. Bij voetbal horen immers Bier en Braadworst. Verder maken wij hier ook geen woorden aan vuil. Voorafgaand aan de wedstrijd zien we dat dat de Tifosi United en de Lateral Boys weer in alle nijverheid hun expressiviteit hebben ontplooid.


Hier géén collectieve wanprestatie

Uiteraard vandaag ook weer “Ut Mestreechs Vollèksleed”, opgedragen door de “Nachtegaal van De Heeg” Angelina. Ik heb er nog steeds geen probleem mee. De ludieke reaktie van het overgrote merendeel van de aanwezigen in het uitvak is kostelijk: Men keert de ruggen naar het veld (en Angelina) toe. Ook dit hoort bij een typische Derbysfeer. De categorie “genieten” is nu geopend en zal ook blijven gedurende het eerste kwartier van de wedstrijd, welk geleid wordt door Jack van Hulten. Van hem weten we al jaren dat hij zelden volgens de regels fluit, vandaag bleek dat ook niet eens nodig.


Klaar voor de wedstrijd

Als gezegd hebben we weinig te klagen in het eerste kwartier. Fortuna speelt geconcentreerd en gedreven. MVV lijkt nerveus en zoekende voor een voor 90% gevulde thuishaven. Bas Jacobs krijgt zowaar een mogelijkheid op voorzet van Brahim Bouhadan, maar zijn kopbal mist de juiste precisie en gaat over het doel van Serge “Bolke de Beer” van den Ban. Het lijkt allemaal goed te staan in de veldbezetting. Mels van Driel heeft controle op het middenveld, de vleugels doen het redelijk en met name Nico Vanek smijt rijkelijk met zijn krachten en is misschien wel door zijn rushes de gevaarlijkste Fortunees. MVV stelt daartegenover slechts een bekeken schot van Sillah, dat nipt over gaat.

Even later gaat het echter volkomen fout voor Fortuna. Sillah neemt een hoekschop en Philipp Haastrup kan vrij inkoppen, 1-0. Haastrup is een aparte verschijning. Qua uiterlijk lijkt hij op een mix Bobby Farrell (die maffe draaitol van Boney M), Phil Lynott (o.a. Thin Lizzy) en Anton Vriesde (eh…..de schoonzoon van duizendpoot Jan Hoen en vooral ex-MVV). Daar zit een hoop goeds bij en hij is ook nog eens een bovenmatig getalenteerde verdediger van wie we zeker meer gaan horen. Wat hierna gebeurt, is vooral exemplarisch voor hetgeen Fortuna al jaren in Maastricht overkomt. De wedstrijd slaat volledig om en binnen een oogwenk staat de 2-0 op het scorebord. D-J Derksen lijdt dom balverlies, hij is vooral bezig met zijn tegenstander in plaats van de bal. Een typerende aktie voor een speler in de herfst van zijn overigens lange en rijke loopbaan, maar zijn fout wordt niet eens gecorrigeerd. Erger wordt het namelijk als achter D-J niemand afdoende ingrijpt dan wel dit ook overweegt. Sillah mag doorbreken en voorzetten op Thiebaut. De grijzende Vlaamse glamourboy kan tussen maar liefst vier Fortunezen nog richting zijn welgevormde vriendin zwaaien alvorens de 2-0 achter Arjan Christianen binnen te werken.

Vervolgens wordt Fortuna volkomen overrompeld, op een solo van wederom Vanek na. De 3-0 en 4-0 zijn twee weggevertjes. Eerst mogen Thiebaut en Van Boxel uit een corner ergens bij de tweede paal overleggen wie koffie of thee drinkt in de rust. De Belg is wederom besluitvaardig, 3-0. Bij de 4-0 glijdt pechvogel Joep Op den Kamp de bal in eigen doel. Mijn telefoon zoemt onophoudelijk (felicitaties aan De Overloper by the way), de sms-jes komen gestaag binnen. Rust.

De meeste Fortunezen in het uitvak zijn lamgeslagen, een enkeling laat zelfs zijn tranen de vrije loop. Ook dat hoort bij een Derby. Als gezegd dus geen culinair hoofdstuk, gauw naar het tweede bedrijf.

Trainer Henk Wisman, met “oprotten” bedreigd overigens gedurende alle dramatiek en tragiek, brengt mijn persoonlijke favoriet Florencio Cornelia in plaats van de blijkbaar geblesseerde Jacobs. Bouhadan, ook al met “oprotten” bedreigd, maakt een kantswitch van rechts naar links. Direct na rust begaat Haastrup zijn enige slippertje, Derksen komt een teenlengte tekort ten opzichte van Serge van den Ban. Onze spits komt verder ook nauwelijks meer in het spel voor. De halfmanke voormalige godenzoon Tobiasen en Haastrup zijn hem steeds de baas, er zijn mindere spelers op het niveau van de Jupiler League. En is één van de twee er niet, dan springt altijd wel Van Boxel bij. Derksen wordt gewoon overklast en krijgt daarnaast ook nauwelijks een bespeelbare bal, hetgeen weinig nieuws onder de zon is. Kort samengevat is het voor Fortuna kloten met een rietje.

Met name de rechterkant met Bouhadan en de dolende Raschid El Hammouchi worden overlopen. Di Lallo en de hardwerkende maar verder onopvallende ex-Fortunees Tommie Daemen krijgen kansen, maar het net wordt door hen niet gevonden. Bij Fortuna maken Cornelia, Angelo Simone en Emmo Guvenc als invallers tenminste nog een behoorlijke beurt en tonen aan klaar te zijn voor een basisplaats. Niet ver voor afluiten weet Jürgen Heinrichs te milderen tot 4-1 met een mooie kopbal uit een hoekschop van Emmo Guvenc. Daar mogen we het na iets meer dan 90 minuten mee doen.

Wat vervolgens gebeurt, mag de grote meneer Leers zich persoonlijk aantrekken. Vanaf de Boschpoort alsook vanuit het uitvak wordt met vanalles over en weer gegooid, waaronder vanaf Maastrichtse zijde ook vuurwerk. Op een gegeven moment vindt er een ontploffing plaats in het uitvak als gevolg van vuurwerk vanaf de Boschpoort. De rapen zijn gaar en de tussenliggende poort wordt een tiental malen bestormd. Uiteindelijk blijft de schade beperkt.


De poort houdt het…

Na een terugreis van wonden likken wordt er besloten om bij onze thuisbasis een “erehaag” te vormen voor de spelers en begeleiders. Zij begrijpen de situatie en ondergaan hun lot gelaten. Een klein groepje gaat aan de uitgang van de parkeergarage nog de dialoog aan met diverse spelers en vooral trainer Wisman. De spelers die zich buiten hun auto’s wagen zijn unaniem: Er is collectief gefaald en de kritiek aan het adres van de trainer is niet terecht, zij hebben gefaald. Nobel, maar Wisman kijkt ook in de spiegel en trekt het boetekleed aan. Ik vertel hem mijn mening over de spelopvatting (Wisman 4-3-3 tegenover ondergetekende 4-4-2). Supporter contra trainer, altijd moeilijk. Met zijn allen komen we tot het volgende résumé: Er is collectief gefaald, hetgeen schande is. Spelers en trainer beloven beterschap en het uiterste om herhaling te voorkomen. Tegen AGOVV met de herboren Koen Garritsen in de gelederen zal er uit een ander vaatje getapt (moeten) worden. Het Sittardse imago is aan revisie toe. Voor diegenen die vasthoudend zijn: Komt dat zien, aanstaande vrijdag!


Nico moet leukere wedstrijden hebben gespeeld…

Overigens mijn felicitaties aan de ancien die vandaag een magische leeftijd bereikte: Cheers en VDB! Ik sluit af met het kernwoord: Schande!

Gegroet,

TMD