Na de onverwachte zege in Helmond delft Fortuna tijdens de seizoensouverture in eigen huis tamelijk kansloos het onderspit tegen Jong Ajax. De Amsterdammers domineren het eerste kwart van de wedstrijd volledig en komen terecht op voorsprong. Pas na een rode kaart voor de tegenstander komt Fortuna zelf aan voetballen toe en het begin van de tweede helft is veelbelovend. Maar nadat Ramon Voorn een lichte overtreding bestraft ziet met een penalty en rood, gooien we de handdoek in de ring. Resultaat: een verdiende 0-2 nederlaag. Conclusie mag zijn dat we zonder versterking voorin een heel zwaar seizoen tegemoet gaan.


16 augustus 2014

Matige seizoensstart voor eigen publiek tegen Godenzonen

Fortuna Sittard 0 Jong Ajax 2

Doelpuntenmakers: 10. Becker 0-1, 55. Zivkovic (pen.) 0-2..
Opstelling: Kaya; Turan (82. Vets), Ter Borgh, Janssen, Kis; Voorn, Vlug (66. Watson), Gulpen (41. Pappot); Briels, Conneh. Waalkens.
Toeschouwers: 3.661.
Scheidsrechter: Oostrom.
Geel (Fortuna): Gulpen, Janssen, Watson.
Rood (Fortuna): Voorn, Ter Borgh.

Klagen over aanvangstijdstippen van wedstrijden in de eerste divisie en over tegenstanders met het predicaat ‘Jong’ voor de clubnaam is intussen behoorlijk afgezaagd. En veel nut heeft het al helemaal niet. Na een seizoen waarin zowel de belangstelling voor als het niveau van de competitie behoorlijk te lijden hebben gehad onder de nieuwe toetreders en de onnavolgbare wedstrijdagenda heeft de KNVB geconcludeerd dat de Jupiler League een behoorlijke kwaliteitsimpuls heeft ondergaan. We gaan dus vrolijk voort op de ingeslagen weg en we melden ons zonder al te veel morren op zaterdagmiddag rond een uur of vier in het Offermans Joosten Stadion voor de eerste thuiswedstrijd van het nieuwe seizoen. Het spreekt voor zich dat de naam van de tegenstander vandaag begint met ‘Jong’.

Van de voorbereiding heb ik dit jaar helemaal niets meegekregen en de overwinning op Helmond heb ik in een pub in Leipzig gevierd, dus Fortuna is voor mij dit seizoen nog een volstrekt onbeschreven blad. Ik weet natuurlijk van de belofte van nieuwe trainer Peter van Vossen om aanvallender te gaan spelen, maar ik heb ook gezien dat het vertrek van drie volwaardige aanvallers voorlopig nauwelijks gecompenseerd is. Dus dat zorgt voor enige scepsis. Net als het feit dat de selectie ook verder niet bepaald sterker geworden lijkt. Behalve met Jasper Waalkens hebben we ons alleen met nauwelijks of zelfs totaal onervaren spelers versterkt. Maar goed, de middelen zijn beperkt, dus ook klagen daarover heeft niet veel zin.

En wie weet zit er wel meer potentieel in de selectie dan ik vermoed. De zege in Helmond kwam voor mij in ieder geval als een onverwachte verrassing. Voor Peter van Vossen, geassisteerd door koffiebrander Jeffrey Kooistra (zijn voorganger moest het nog doen met een vertegenwoordiger in autobanden als assistent), is er na het uitstekende resultaat van vorige week geen reden zijn elftal drastisch te wijzigen. Hij gunt een basisplaats aan de vorige week nog geschorste Jordy ter Borgh, zoon van een andere koffiebrander die eigenlijk meer verstand van glasbewassing heeft. Ter Borgh, afkomstig van Almere City FC, maakt daarmee zijn officiële debuut voor Fortuna. Dat gaan ten koste van Dennis Dengering.

De opstelling is dus als volgt: Kaya op doel; Turan, Ter Borgh, Janssen en Kis achterin; Voorn, Briels en Gulpen op het middenveld; Vlug , Conneh en Waalkens in de voorhoede. De wedstrijd is een bijzondere mijlpaal voor aanvoerder Ramon Voorn, die vandaag zijn 200ste wedstrijd voor Fortuna speelt. Daarmee heeft hij het een stuk verder geschopt dan ik ooit had gedacht toen hij pas uit Maastricht in Sittard geland was. Maar het moet gezegd dat Voorn zeker de laatste drie seizoenen een voor eerste-divisiebegrippen zeer behoorlijke speler geworden, die meer dan zijn mannetje staat. Ik ben benieuwd of hij zich de komende jaren nog verder kan ontwikkelen tot een speler die ook in staat is het elftal echt te leiden. Voor Fortuna is dat alleszins te hopen, want op dit punt is de spoeling na het vertrek van Dreesen en De Boer wel erg dun.

Nadat Voorn uit handen van voorzitter Martin Masset een bos bloemen in ontvangst heeft mogen nemen en ook andere plichtplegingen achter de rug zijn, fluit scheidsrechter Oostrom (onthoud die naam!) voor het begin van de wedstrijd. Fortuna loopt vervolgens twintig minuten lang achter de feiten aan. We laten de tegenstander alle ruimte aan de bal, verzuimen de duels aan te gaan en zijn zelf op geen enkele manier in staat iets zinnigs met de bal te doen of deze tenminste iets langer dan vijf seconden in bezit te houden. Tegenstander Jong Ajax geniet van alle vrijheid die hij krijgt en laat ons, hoewel niet eens in een hoog tempo spelend, alle hoeken van het veld zien. Dit kan niet lang goed gaan en dat gaat het ook niet. Na tien minuten spelen krijgt Duarte alle tijd en ruimte om op zijn gemak over ons middenveld een pass naar rechtsbuiten Becker te geven. Die krijgt van Kevin Kis de gelegenheid om de bal op zijn gemak aan te nemen, passeert Kis vervolgens binnendoor met een eenvoudige schijnbeweging en schiet tenslotte onhoudbaar voor Ferhat Kaya binnen: 0-1.

Ajax kan daarna nog een tijdlang op dezelfde voet voortgaan. Pas na een minuut of twintig begint Fortuna iets meer van zich af te bijten. Dat betekent nog lang niet dat we zelf gevaarlijk worden, maar er komt in ieder geval iets meer gif in ons spel. Probleem is echter dat Lars Gulpen en Jordy Briels vandaag andermaal niet in het spel voorkomen, dat Jasper Waalkens net als Jeffrey Vlug een voorkeur lijkt te hebben voor in het niets verzandende individuele acties met de bal aan de voet en dat Seku Conneh daardoor verloren loopt in de spits, waar hij weliswaar veel goede wil en het nodige spelinzicht toont, maar met name door een lage handelingssnelheid totaal niet opgewassen is tegen het duo Veltman-Denswil. Oftewel: het lijkt nergens op.

Gelukkig schiet Ajax-middenvelder Bazoer ons na een half uur te hulp. Hij gaat zonder enige reden met opgeheven been door op Fatih Turan, nadat deze de bal bij de zijlijn allang weggetrapt heeft. Scheidsrechter Oostrom geeft er direct rood voor. Omdat Jong Ajax met drie spitsen blijft spelen, ontstaat er na die rode kaart meer ruimte op het middenveld. In eerste instantie profiteren we daar niet van: Jong Ajax kan na balverlies op ons middenveld snel counteren, waarna Gulpen aan de noodrem moet trekken. De daaruit volgende vrije trap schiet Duarte maar net naast het doel van Kaya. Maar daarna nemen we het heft langzaam in handen. Dat resulteert na 35 minuten in ons eerste schot op doel. Waalkens valt die eer te beurt. In het vervolg van de eerste helft zien we nog een kansje voor Voorn en moet Veltman na een goede actie van Briels opruiming houden.

En verder zien we nog voor rust een wissel. Peter van Vossen heeft kennelijk genoeg gezien en besluit Lars Gulpen in de 40ste minuut naar de kant te halen. Op zich een begrijpelijke wissel, want Gulpen verliest teveel duels, vertraagt het spel onnodig en lijdt ook nog regelmatig balverlies. Maar het moment van de wissel roept wel enige vragen op. Waarom niet gewoon wachten tot de rust? Gulpens vervanger, Utrecht-huurling Elroy Pappot, laat tijdens zijn debuut overigens wel een behoorlijke indruk achter. Hij speelt in ieder geval met enige Sturm und Drang en dat kunnen we wel gebruiken.

Fortuna verschijnt na rust een stuk agressiever op het veld. Ajax wordt vanaf het eerste moment op eigen helft vastgezet, de backs spelen veel verder naar voren en Waalkens en Vlug weten elkaar enkele malen goed te vinden. Tot grote uitgespeelde kansen leidt dat allemaal niet (behalve een schuiver van Voorn zien we vooral veel net-niet-momenten), maar wanneer we de druk weten vol te houden zit de gelijkmaker er zeker in. Maar na tien minuten gaat er een streep door die rekening. Jong Ajax verschijnt in de persoon van Duarte voor het eerst na rust in ons strafschopgebied, Daar lijkt verder weinig aan de hand: de bal rolt zonder enige Ajacied in de buurt in de handen van Kaya. Maar scheidsrechter Oostrom meent dat Duarte gehaakt is door Voorn, die daarmee een open schietkans verhinderd zou hebben. Voor het eerste (en dus voor de penalty) valt wellicht nog wat te zeggen. Het verhinderen van een schietkans is echter onzin, want Duarte had nooit meer bij de bal gekund. En daarmee is rood een buitengewoon zware straf voor Voorn.

Zivkovic, die in het klassement van de meest irritante speler van de Jupiler League nu al op onoverbrugbare voorsprong staat, schiet de penalty onberispelijk in: 0-2. Hoewel we met evenveel mensen als de tegenstander in het veld staan, is het geloof in een goed resultaat na die treffer compleet verdwenen. We doen ons best, maar het heilig vuur ontbreekt. Verder dan een paar halve kansen komen we niet meer. Zeker niet nadat Jordy ter Borgh ook nog eens met direct rood van het veld verdwijnt. Nadat de Jong Ajacieden een paar keer achter elkaar onbestraft flink het lichaam erin gezet hebben, denkt Ter Borgh kennelijk dat het allemaal wat fysieker mag van de scheidsrechter. Hij zet in voor een stevige tackle, komt helaas te laat en ziet dus direct rood. Daar valt verder weinig op aan te merken, ware het niet dat Oostrom in de momenten voorafgaand aan de tackle van Ter Borgh verre van consequent handelt.

Met negen tegen tien kunnen we er beter helemaal mee ophouden. De afstand tussen spitsen en nu voor het merendeel uitgeputte middenvelders wordt zo groot, dat alleen lange ballen hem nog kunnen overbruggen. In de voorhoede is ook Conneh echter conditioneel aan zijn einde, terwijl de voor Vlug ingevallen Dion Watson weliswaar het betere draf- en renwerk ten beste geeft, maar daarmee verder weinig rendement heeft. Jong Ajax gelooft het verder wel en dringt niet al te zeer aan. Zo weten we de schade beperkt te houden tot 0-2. Op die uitslag valt verder weinig af te dingen. De beslissingen van de scheidsrechter, die wel erg enthousiast met gele en rode kaarten wapperde, hebben wel het verloop van de wedstrijd beïnvloed, maar niet het resultaat.

Tegelijkertijd kunnen we door het merkwaardige wedstrijdverloop ook nog geen al te stevige conclusies trekken over het niveau van Fortuna. We begonnen zwak, kwamen (mede door de rode kaart voor Jong Ajax) daarna sterker terug en zakten tenslotte (mede door de eigen rode kaarten) weer ver weg. Duidelijk is wel dat we op het middenveld fysiek tekort komen en dat we voorin zowel met het creëren als het afmaken van kansen problemen hebben. Het eerste probleem is wellicht nog binnen de huidige selectie op te lossen, het tweede probleem zal ons zonder een fatsoenlijke spits erbij parten blijven spelen.