Naam: Georges Tychon
Geboortedatum: 16-10-1980
Geboorteplaats: Heerlen
Bijzonderheden: Ondanks de lading kritiek die Georges dit seizoen over zich heen krijgt, was het niet altijd kommer en kwel. Twee voormalige Fortuna trainers waren namelijk gecharmeerd van Georges: Bert van Marwijk en Frans Thijssen. Toch geen trainers die alom verdacht worden van het niet hebben van verstand van voetbal.
Staat van Dienst (tot 12-12-2003):
Periode | Club | Trainers | Wedstrijden | Doelpunten |
….-1990 | Schinnen (jeugd) | – | – | – |
1990-1998 | Fortuna Sittard (jeugd) | – | – | – |
1998-…. | Fortuna Sittard | Van Marwijk, Duut, Thijssen, Verel, De Koning | 66 | 6 |
Totaal | – | – | 66 | 6 |
Als we naar het verloop van je loopbaan kijken, valt het op dat er twee achtereenvolgende seizoenen zijn waarin je door blessures eigenlijk niet aan spelen bent toegekomen. Wat heeft het blessurespook jou in die periode bezorgd?
In 2000 heb ik mijn kruisband van de rechterknie afgescheurd, dat was het begin van een moeilijke periode. In deze periode heb ik met name ook veel steun gehad aan Joos van Barneveld, die op dat moment ook revalideerde. Voor mijn kruisbandblessure heb ik veel gesukkeld met wat kleinere blessures. Bovendien ben ik buiten de boot gevallen in de periode dat Henk Duut hoofdtrainer was, hij nam mij niet bij de selectie van het eerste elftal. Maar ik kan nu zeggen dat mijn knie volledig is hersteld, ik heb er gelukkig geen last meer van ondervonden.”
Na twee seizoenen afwezigheid maakte je je rentree als tweede spits naast Ronald Hamming. Wat me opviel, was dat je aanvankelijk conditioneel tekort kwam. Op zich niet vreemd na een lange periode van inactiviteit. Uiteindelijk kwam je op de rechtervleugel te spelen. Hoe was voor jou die omschakeling?
“Dat was absoluut wennen, omdat ik meer een spits ben, zeg maar meer aanvaller dan pure middenvelder. Aanvallend ging het allemaal wel, maar verdedigend heb ik soms nog wat moeite. Toen ik met Ronald Hamming in de spits speelde, liep dat niet zo soepel. Dat kwam, omdat wij allebei eigenlijk geen aanspeelpunt zijn. Ik moest wel als zodanig functioneren, zodat Ronald dan met zijn loopacties de diepte moest zoeken en voor gevaar kon zorgen. Uiteindelijk werd ik dus op de rechtervleugel gezet. Maar hoe langer ik in die positie op rechts speel, hoe beter het gaat lopen.”
Als aanvallend ingestelde speler aan de rechterkant, ben je grillige trekjes gaan vertonen, het is een soort “alles of niets”. Hoe zie jij dit?
“Dat is inderdaad ook zo. Ik ben een speler die een goede actie kan maken, dat is mijn sterke punt, maar soms doe ik het te veel. Je bent ook afhankelijk van de ballen die je krijgt en soms wil ik dan ook te graag laten zien dat ik het kan, ik zou dan wat meer moeten afwisselen met mijn acties. Je ziet als je een goede actie maakt dat het ook lekker gaat lopen. En als het een aantal keren mislukt, wil ik nog wel eens gaan forceren. Misschien moet ik ook wel weer op balbezit gaan spelen. En ik moet ook rustiger worden in de afronding, ik had eigenlijk al op 5-6 doelpunten moeten staan.”
Vorig seizoen ben jij naast Jochem van der Hoeven de enige speler geweest die in alle 34 competitieduels in actie bent gekomen. Gaf het je een voldoening na alle blessureleed?
“Ja, en het was ook mijn doelstelling om na mijn blessures zoveel mogelijk wedstrijden mee te pikken, vooral ook om vertouwen te krijgen in mijzelf en mijn knie. Vooral ook omdat je zag dat Joos wat meer problemen heeft gehad, ben ik zelf maar wat blij dat alles heel is gebleven.”
In het lopende seizoen heb ook jij je dosis tegenslag al gehad. Je bent een aantal malen op de bank beland, het overlijden van je de moeder van je vriendin, nu een schorsing. Hoe ga je ermee om?
“Het zijn allemaal verschillende dingen. Het overlijden van mijn schoonmoeder kwam natuurlijk als een klap, ik had zoiets nog nooit meegemaakt in mijn eigen directe familie. Je moet het een plaats kunnen geven. Ik heb er natuurlijk wel moeite mee, maar ik kan het in relatie met het voetbal goed van me afzetten. Dat het met het voetbal nu even niet gaat zoals het zou moeten, heeft te maken met de samenhang van een aantal factoren. Ik wil heel graag en weet ik ook wat ik kan. Dat geldt ook voor het team als geheel en dat is af en toe ook frustrerend.”
Als klap op de vuurpijl schijnen sommige mensen naar het stadion te moeten komen om jou als een soort schlemiel te bestempelen. Tegen Excelsior begonnen de anti-Tychongeluiden al voordat je nog maar één stap binnen de lijnen had gezet. Bovendien vonden bepaalde personen het nodig om oud-Fortunees Van Dieren minutenlang toe te zingen en de eigen spelers uit te kotsen. Dit moet voor jou als speler een bijzonder pijnlijke ervaring zijn geweest, want niemand kan ontkennen dat jij altijd met volle inzet speelt.
“Ik ben blij dat jij dat nu ook aanhaalt, want ik loop hier nu ook al 13 jaar rond, zeg maar meer dan de helft van mijn leven. Ik denk dat ik ook alles van de club weet en ik mag me ook wel een jongen van de club noemen. Dat doet inderdaad pijn als zoiets gebeurt. Het is gelukkig ook maar een kleine groep mensen waar het dan om gaat. Maar dan nog doet het pijn en ik zou zeggen: “Kijk eens naar de inzet die een speler heeft”. Als je mij kent, weet je dat ik er 100% voor ga. Ik heb het misschien tegen dat ik nonchalant oog, het is misschien mijn houding. Maar ik doe er echt alles voor en het is niet meer de tijd dat er hier verwende voetbalmiljonairs rondlopen.”
Na de thuiswedstrijd tegen TOP Oss, noemde de trainer jouw naam en die van Samir el Gaaouiri openlijk in zijn kritiek voor de camera van L1. Heb je hem hier nadien nog op aangesproken?
“Ja, ik heb er inderdaad met hem over gesproken. Ik wil er inhoudelijk niet veel over kwijt, maar ik vond op dat moment dat hij mijn naam niet voor de TV had hoeven noemen, daarover hebben wij gesproken. De trainer heeft het gedaan om ons te prikkelen en het is natuurlijk ook een manier om een team op scherp te zetten voor een volgende wedstrijd. Een trainer kan dat op verschillende manieren doen en wat ik er dan van vind, is mijn mening.”
Dit seizoen gaat het bepaald niet van een leien dakje met de hele club. Van supporterszijde wordt er bovendien vaak met harde kritiek naar de trainer en spelers gereageerd. Dat dit niet altijd op een correcte wijze gebeurt, heeft er uiteindelijk toe geleid dat Jochem van der Hoeven namens de spelers een signaal heeft afgegeven naar de supporters. Wat vind jij ervan?
“Daar hebben we het met de hele groep over gehad. Het is een klein groepje dat die sfeer creëert, maar die trekken wel anderen daarin mee. Je moet daar als spelersgroep op een gegeven moment toch iets van zeggen dat het niet positief werkt voor de spelersgroep en dat zoiets niet tot betere resultaten zou kunnen leiden. Wij weten ook dat de supporters niet naar ons komen kijken om ons op de laatste plaats te zien staan. Ik heb als kleine jongen op de Thei Jessen Tribune gestaan en ik ken het gevoel ook wel. Maar je moet ook blijven komen en gelukkig doen de meeste mensen dat ook en het grootste deel blijft dan ook achter de ploeg staan. En als er na de wedstrijd kritiek is, is dat heel normaal. Maar tijdens wedstrijden moet je de jongens op het veld zoveel mogelijk blijven steunen. Het is een manier van supporteren die wel tot dat laatste zetje leidt dat wel een goed resultaat oplevert.”
Fortuna is op spelersvlak zwaar gehavend. Tegen Eindhoven zitten alleen maar junioren en een jongen die vorig nog in de 4e klasse speelde op de bank. Komt Fortuna er na de winterstop weer bovenop?
“Ja, dat is wel de bedoeling. Ik heb begrepen dat er op dit moment financieel geen mogelijkheden zijn voor versterking van buitenaf, dus zal het dan toch met deze groep moeten gebeuren. En als we een beetje verschoond blijven van blessures en opletten met schorsingen, moet dat ook kunnen. Als je een aantal keren met dezelfde 11 kunt spelen, schept dat ook meer vertrouwen. En ik ben er ook van overtuigd dat het goed komt.”
Hoe heb jij het hele verhaal rondom de financiële situatie van de club gevolgd, met natuurlijk het wijzigen van het bestemmingsplan rondom het stadion als kernpunt?
“Je bent er natuurlijk mee bezig. Kijk, ik ben zelf in De Baandert begonnen en ik kan het me ook niet voorstellen dat het ineens allemaal zo maar gaat ophouden, dat mag niet gebeuren. Die gedachte houd je ook op de been, ook omdat er zoveel mensen rondom Fortuna zijn, dan mag het toch niet kapot gaan? Maar het is natuurlijk frustrerend als beslissingen steeds weer worden uitgesteld. Maar ik heb er een goed gevoel bij dat het wel gaat lukken en dat er daadwerkelijk bedrijven zijn die de draad gaan oppakken als het bestemmingsplan gewijzigd wordt.”
Naast het voetbal ben je ook nog bezig met een studie. Is voetbal en studie voor jou een ideale combinatie?
“Van thuis uit moest ik in mijn jeugd mijn studie afmaken, ik heb uiteindelijk MAVO en MEAO afgerond. Daarna, had ik zoiets van “ik ga nu lekker voetballen”. Maar door mijn blessures, ben ik op andere gedachten gekomen. Als betaald voetballer heb je meer vrije tijd dan de gemiddelde werknemer en ik ben toen avondschool gaan volgen, HEAO commerciële economie. Ik kan het goed afwisselen met het voetbal en het vormt ook een goede afleiding. Ik ben er nu twee avonden in de week mee bezig.”
Kun je even kort reageren op de volgende namen en/of onderwerpen:
a. Schinnen
“Kort reageren? Hahahaha! Schinnen, dat is “The place to be”! Mijn geboortedorp en thuishaven, ik ben er trots op.”
b. Debuut in het seizoen 1998-1999
“Fantastisch. Utrecht thuis, in een elftal met Van Bommel, Hofland, Dirkx, noem maar op. In De Baandert, ook dat maakt het bijzonder.”
“Een goaltjesdief die we heel erg missen. Kijk maar, hij heeft er nu ook al weer heel wat gescoord. En een heel prettig mens, een heel belangrijke jongen voor het team. Ook daarin missen we hem.”
d. Tycho Steegs
“Mijn maatje op en buiten het veld, samen met Joos van Barneveld. En Tycho is bovendien familie (neef, HD), ook weer bijzonder.”
e. Assist of doelpunt
“Doelpunt.”
f. Maastricht
“Sinds kort mijn tweede thuishaven, mooie leuke stad.”
g. Fortuna Sittard
“Mijn club. Ik ben er 13 jaar, meer dan de helft van mijn leven, ik weet niet meer beter.”
h. Je vriendin
“Ben ik heel trots op.”
Wat is je doel in het voetbal én op maatschappelijk gebied?
“Op dit moment is voetbal nog nummer één voor mij, maatschappelijk staat alles nog een beetje op de achtergrond. In het voetbal hoop ik dat Fortuna het weer beter gaat doen en ik hoop daaraan mijn steentje te kunnen bijdragen. Voor mijzelf, mijn uiterste best doen en zodoende het maximale eruit halen en zo hoog mogelijk spelen. Op maatschappelijk gebied: eerst mijn propaedeuse HEAO halen, daarna kan ik verder kijken.”
Wat is jou grootste wens voor 2004?
“Dat ik iedereen om wie ik geef lang om me heen mag houden.”
Wat zou je – ondanks de negatieve kritieken van sommigen – nog aan de supporters kwijt willen?
“Dat ze als één blok achter Fortuna blijven staan en erin moeten blijven geloven, dat doen de spelers ook. Het is natuurlijk klote om onderaan te staan, maar ik ben ervan overtuigd dat je door het vormen van één blok sterker wordt en dat de prestaties in positieve zin gaan omslaan.”
Naschrift redactie: Het interview is afgenomen op vrijdag 12 december, dus de morgen voor de uitwedstrijd tegen FC Eindhoven. ’s Avonds behaalde Fortuna zijn 2e overwinning van het seizoen. In het uitvak waren ook een aantal geblesseerde c.q. geschorste spelers aanwezig, onder wie Georges Tychon.