Naam: Angelo Simone
Geboortedatum: 19 december 1986
Geboorteplaats: Genk
Bijzonderheid: Na drie jaren als rode lantaarndrager te hebben gefigureerd, heeft Fortuna dit seizoen een stap voorwaarts gemaakt. Er kan heel voorzichtig zelfs naar de onderkant van de middenmoot worden gekeken. Duidelijk is wel dat niet alleen de sportieve prestaties aan verbetering onderhevig zijn, maar vooral ook de sfeer binnen de spelersgroep is aanmerkelijk verbeterd. Eén van de meest in het oog springende spelers is Angelo Simone. Na een voor hem dramatisch verlopen seizoen 2005-2006 is hij nu uitgegroeid tot een bepalende speler. Wat weinig mensen weten, is dat hij één van de langst dienende spelers bij de club is. TMD ging met hem het gesprek aan en leerde hem kennen als een bevlogen persoon.
Staat van Dienst (tot 06-01-2007):
Periode | Club | Trainers | Wedstrijden | Doelpunten |
….-1996 | KRC Genk (jeugd) | – | – | – |
1996-2004 | Fortuna Sittard (jeugd) | – | – | – |
2004-…. | Fortuna Sittard | Dekker, Korver | 51 | 0 |
Totaal | – | – | 51 | 0 |
Je bent als jeugdspeler van Racing Genk naar Fortuna gekomen. Racing was en is toch top in België. Hoe beviel je die overgang?
“Achter mijn komst naar Fortuna zit een bijzonder verhaal. Mijn broers Sandro en Mauro werden door Fortuna gescout en gevraagd om er te komen voetballen. Ik was toen een jaar of 7-8. Mijn vader zei dat het goed was, maar alleen op voorwaarde dat ik naderhand ook mocht komen. Omdat ik nog te jong was, moest ik dus nog een aantal jaren wachten. Inmiddels speel ik dus alweer een jaar of 10-11 bij Fortuna en het bevalt me nog steeds prima bij de club. Racing Genk is inderdaad top in België, maar de eigen jeugd krijgt er minder kans om echt door te breken. Ik heb die kans bij Fortuna wel gekregen.”
Je mocht als A-junior onder Chris Dekker je debuut maken in het eerste elftal. In je eerste seizoen had je direct een aanvaring met hem waardoor je een aantal weken van het toneel verdween en je je heropwachting mocht maken door te trainen met de A-jeugd. Juist in die tijd kreeg je oudere broer Mauro te horen dat er voor hem geen plaats meer was. Ik kan me voorstellen dat er niet echt gejuicht werd bij jullie thuis. Werkte de situatie met het vertrek van Mauro ook op jou door?
“Dat verhaal klopt inderdaad. Het was heel erg voor Mauro dat hij ineens niet meer meetelde, hij had altijd voor het voetbal geleefd. Mauro ging er ook helemaal aan kapot. Ook voor onze ouders kwam het hard aan. Voor mij was het natuurlijk ook erg. Ik heb in de jeugd vaak met hem in een elftal gespeeld. Er is tussen ons twee een leeftijdsverschil van maar twee jaar. Helaas is het voetbalgebeid met Mauro daarna minder gegaan, maar momenteel is eigenaar van restaurant “Il Dolce” in het centrum van Genk. Zijn zaak loopt super.”
We leerden je kennen als een totaal ander type voetballer dan je broer. Hij was de pure aanvaller, jij een controlerende middenvelder. Buiten het veld zijn jullie ook anders. Hij oogt timide, jij durft de confrontatie aan te gaan, ook met supporters. Dat gebeurde vorig seizoen. Bovendien leek het alsof je het hele vorige seizoen je draai niet kon vinden. In het tweede elftal wisselde je hele goede wedstrijden af met dramatische, waarin je geregeld opviel door bijvoorbeeld grof spel en kaarten. Wat was hiervan volgens jou de oorzaak?
“Ook dat is waar. Mijn verstandhouding met Chris Dekker was niet geweldig. Zo speelde ik in de voorbereiding bijna niks en ineens stond ik tot mijn grote verbazing in de eerste competitiewedstrijd thuis tegen Go Ahead Eagles zomaar als rechtsback in de basis. De volgende wedstrijd zat ik weer op de bank en daarna speelde ik weer een aantal wedstrijden. Het was in/uit. Uiteindelijk was ik die situatie beu en heb een gesprek met de trainer gehad. Ik heb hem om uitleg gevraagd en gezegd dat ik mij niet helemaal prettig voelde op rechtsback en dat ik voor het team meer waarde had als middenvelder. Vervolgens heb ik een hele tijd niet of nauwelijks gespeeld, maar de laatste wedstrijden van het seizoen kreeg ineens wel weer een kans als middenvelder. Dat hele verhaal kwam ook tot uiting in mijn spel. Het klopt ook wat je zegt over die wedstrijden in Jong Fortuna. Bovendien heb ik ook een aanvaring gehad met een aantal supporters, met als dieptepunt dat zingen in de uitwedstrijd tegen FC Eindhoven. Ik vond het vervelend dat er over mij bepaalde verhalen over met name stappen de rondte gingen. Kijk, ik ben nu 4 jaar samen met mijn vriendin en het is echt niet zo dat ik wekelijks als een wilde alleen ging stappen. Maar het meest pijnlijke vond ik dat er ook dingen werden gezegd en gezongen die betrekking hadden op mijn moeder, dit zal ik nooit vergeten! Ik was ook heel blij dat zij er niet bij was in Eindhoven. Na die wedstrijd heb ik haar gebeld en gezegd dat ik niet meer terug wilde naar de club. Gelukkig hebben mijn ouders mij toen op andere gedachten gebracht. Daarnaast zat ik vorig seizoen ook privé niet goed in mijn vel. Ik denk dat het een combinatie van deze factoren is die ertoe leidde dat het vorig seizoen gewoon niet goed met me ging.”
Vanaf het begin van dit seizoen hebben we een andere Angelo Simone gezien, iemand die verantwoording neemt in het veld, het lijkt erop dat je twee stappen voorwaarts hebt gezet in je ontwikkeling, je hebt je goed gerevancheerd. Iemand die zich tijdens wedstrijden niet van zijn stuk laat brengen door zaken die niets met voetbal te maken hebben en die ook op volledige steun van de supporters mag rekenen. Je speelt samen met Raschid El Hammouchi een belangrijke rol op het middenveld en valt met name op door je goede overzicht en je coaching. Ligt in je huidige positie ook je kracht?
“Ik voel me nu ook veel beter, ook omdat ik vertrouwen van de trainers en mijn medespelers krijg en nu dus ook van de supporters. Jij zegt ook dat ik goed ben in coaching, maar volgens de trainer moet dat nog veel beter. Ik moet nog veel meer praten, het is echt belangrijk als je centraal op het middenveld speelt, zegt hij steeds weer. Maar ook hamert hij op andere details. Bijvoorbeeld dat ik sneller moet opendraaien als ik aangespeeld word, zodat ik ook sneller naar voren kan spelen. Ook moet ik aan de bal niet gaan overdrijven het simpel houden, dus niet teveel gaan lopen met de bal. Met Raschid heb ik zeker in het veld een fantastische band. Het elftal merkt het ook als één van ons tweeën er niet bij is, het loopt dan ook minder soepel. Het is natuurlijk prettig als je met iemand samenspeelt die jou ook goed aanvoelt. En als middenvelder vind ik dus ook dat ik meer waarde heb voor het elftal. Ik kom dan toch meer in balbezi
t en kan offensiever spelen als op rechtsback.”
Wat is er veranderd sinds de komst van Frans Körver?
“Enorm veel. Hij is niet alleen onze trainer, maar ook een vaderfiguur voor ons. We praten ook veel. Vorig seizoen waren er verschillende groepjes binnen de selectie en kregen de jongeren niet echt veel kansen. Dekker hield met name de “Hollanders” en de oudere jongens een hand boven het hoofd. Ik ben een keer van de training gestuurd na een onenigheid met Guido Budziak. Vervolgens werd ik door Dekker twee wedstrijden disciplinair geschorst. Daarover heb ik nooit ook maar één woord uitleg van hem gekregen. Aan de andere kant ben ik Dekker natuurlijk wel dankbaar dat hij mij heeft laten debuteren. Maar onder Frans Körver vormen we als groep één geheel. Hij heeft ook weer teamspirit erin gekregen. Ik vind het dan ook erg jammer dat hij als trainer ermee stopt na dit seizoen.”
Als gezegd heeft Fortuna ten opzichte van de afgelopen seizoenen niet alleen in puntenaantal, maar ook voetballend vooruitgang geboekt. Door een onnodige en onverdiende nederlaag thuis tegen Helmond Sport doen we net niet mee om de strijd in deze periode. Is Fortuna ook al klaar om dit seizoen al die stap te zetten?
“Dat denk ik wel. Niet alleen tegen Helmond Sport, maar ook de uitwedstrijden tegen FC Omniworld en TOP Oss hadden we moeten winnen. Het staat gewoon veel beter dan de afgelopen jaren. De wedstrijd tegen Helmond Sport beschouw ik voor mijzelf als een incident. Ik ben het ook met je eens dat ik daar veel te weinig heb gebracht en toen we op achterstand kwamen niet meer heb gevoetbald. Overigens had ik hetzelfde gereageerd als die jongen van Helmond bijvoorbeeld naar Mels of wie dan ook had geslagen in plaats van naar Emmo, met wie ik een goede persoonlijke band heb. Ook als ik zou zien dat supporters van ons klappen zouden krijgen, dan ook zou ik als eerste ertussen springen. Jullie zijn ook onderdeel van de club. Ik ben dat zo gewend, omdat ik vroeger bij straatvoetbal altijd het kleinste en het jongste was en toch van me af moest bijten.”
In de winterstop zijn Jürgen Heinrichs, Florencio Cornelia en Panos Vious erbij gekomen. Met name Heinrichs, ook een middenvelder, kan toch gezien worden als een vaste basisspeler. Uiteraard bepaalt de technische staf wie wordt opgesteld, maar is hij een concurrent voor jouw plaats?
“Jürgen Heinrichs is zeker een vaste basisspeler, maar ik zie hem niet als mijn concurrent. Dat is hij meer voor Emmo en Joos, die ook op 10 spelen. Raschid, Koen en ik zijn controlerende middenvelders. Ik geniet al het hele seizoen het vertrouwen van de trainer en doe er ook alles voor, vandaar dat ik ook niet bang ben om mijn plaats te verliezen.”
Volgende week staat de belangrijke Derby tegen MVV op het programma. Wat betekent deze wedstrijd voor jou persoonlijk?
“Alles! Ik ben al zo lang bij de club. Ik mag dan wel uit Genk zijn, maar ook bij ons speelt die wedstrijd echt wel. Er wordt toch altijd door de mensen in Genk als eerste naar die wedstrijden gekeken als we het over Fortuna hebben. Eerst hebben we nog VVV uit, maar dat leeft bij de supporters van Fortuna toch een stuk minder. Wedstrijden tegen Roda en MVV zijn van vitaal belang voor hen. En ik moet je zeggen, dit wordt mijn vijfde Derby tegen MVV met Fortuna 1, maar ik heb er pas eentje weten te winnen. Dat is natuurlijk ook een reden om er extra naar uit te kijken. Bovendien spelen Aziz Moutawakil, Tommie Daemen en Harrie Gommans nu bij MVV. Die jongens zijn vrienden van me en met name met Aziz heb ik veel contact. Voor de wedstrijd in Maastricht zijn we ook nog samen iets gaan drinken, inderdaad overdag, hahahahaha. Ik ben er dus nu al mee bezig, ook omdat mijn schorsing dan voorbij is.”
Je hebt de Belgische nationaliteit, Italiaanse roots en je speelt in Nederland. Welke van deze drie dingen heeft voor jou de meeste waarde?
“Toch dat Italiaanse, het temperament. Zonder dat was ik als voetballer 30% minder. En thuis wordt er nog altijd Italiaans gesproken.”
Je bent profvoetballer, maar waar liggen de interesses van de mens Angelo Simone buiten het voetbal?
“Oei, das moeilijk. Kijk, ik leef ook echt voor het voetbal, het bepaalt mijn leven. Het is mijn grootste hobby en ik heb er mijn beroep van kunnen maken. Daarnaast spelen mijn vriendin en familie natuurlijk een belangrijke rol.”
Een hot nieuwsitem is het wegenvignet in België voorwaar iedere automobilist in 2008 € 60,- moet gaan betalen. Wat is jouw mening hierover?
“Is dat zo? Goh, dat heb ik dan gemist. Nee, ik moet passen, ik weet echt niet wat ik ervan moet zeggen.”
Tot slot: Welke is jouw favoriete club en tenue?
“Van kind af is dat Juventus. En uiteraard ook de beide shirts: Zwart-wit gestreepte thuisshirt en geel-blauw uit. We hadden het net over die sfeer en de verhoudingen tussen de supporters bij Derby’s. In Italië worden supporters zelfs nog vermoord en spelers geslagen door supporters van vijandige clubs, bijvoorbeeld als ze ergens in een restaurant gaan eten. Dat keur ik dus zeker niet goed. Mijn favoriete speler speelt overigens bij de aartsrivaal AC Milan, namelijk Gennaro Gattuso, hahaha.”
TMD