Vrijdag 20 augustus 2005, Stormvogels/Telstar-Fortuna. Mochten we de afgelopen dagen absoluut niet klagen over het weer, vandaag is het weer helemaal niks, Op het moment dat ik vertrek vanuit de thuisbasis Groéselt, komt de regen met bakken uit de hemel. Eigenlijk is er altijd wel iets aan hand met het weer als we op bezoek mogen in Velsen-Zuid.

20 Augustus 2005

Fortuna overleeft eindelijk Sportpark Schoonenberg

Stormvogels/Telstar 2 Fortuna Sittard 2
Doelpuntenmakers: 16. Op den Kamp 0-1; 19. Bossman 1-1; 33. Junqueira 2-1; 80. Akerboom 2-2
Opstelling: Budziak, Op den Kamp (46′ Lord), Akerboom, Hermans, Van Driel (67′ Grabovac), Meszaros, Van Barneveld (66′ Aitjdag), Garritsen, Daemen, Taiwo, Moutawakil.
Toeschouwers: 1.361
Scheidsrechter: Van de Roest
Geel (Fortuna): Hermans, Daemen, Van Driel
Rood (Fortuna): –

Meestal regent het dus, vaak is het koud en het is niet zeldzaam dat we in Velsen-Zuid tegen een fikse stormbries mochten opboksen. Slechts één keer weet ik mij een wedstrijd op Sportpark Schoonenberg te herinneren dat we onder gunstige weersomstandigheden mochten spelen. Dat was ergens midden mei 1995. Inderdaad, niet geheel toevallig werden we op die dag kampioen van de Eerste Divisie. Lang geleden dus. De laatste keer dat we er ongeslagen de terugreis mochten aanvangen was op 16 juni 2001, een wedstrijd in de nacompetitie, waarin Fortuna klassebehoud veilig stelde. Das war einmal. Wat volgde was meestens doffe ellende.

Over de heenreis geen overige mededelingen. Of toch. Ooit zette mijn bijrijder Eppo de snelste tijd voor deze rit (af Sittard) op de klokken: 2 uur en 7 minuten. Een dergelijke tijd kunnen we tegenwoordig gevoeglijk op onze navels schrijven, aangezien men het hier in Nederland nodig vindt om op driebaans-autosnelwegen een maximale snelheid van 100 km/u te verordonneren en de flitspalen niet meer te tellen zijn. Ik zou wel eens willen weten welke schade de economie hiervan ondervindt. Door files in de regio Vught-Den Bosch verliezen we bovendien minstens 45 minuten. Maar goed, dat is voer voor economen en wij zijn gekomen voor het volgen van een voetbalwedstrijd en het opmaken van een wedstrijdverslag.

We komen desalniettemin ruim op tijd aan op Sportpark Schoonenberg, alwaar je door de aanwezige stewards sinds jaar en dag op uitermate correcte alsook relaxte wijze wordt ontvangen, hetgeen ook wel eens vermeld mag worden. Geen gezeik over meegenomen etenswaar (inderdaad, ook de onvermijdelijke appel) dat vervolgens ofwel stante pede moet worden genuttigd of als alternatief in een reeds gereedstaande vuilnisbox wordt gedeponeerd. Bovendien is het stadion door de jaren heen ook nauwelijks aangepast, iets wat ook zijn charme heeft. In Velsen-Zuid gelukkig geen strafkamptoestanden in het uitvak.

Inmiddels zijn we op 5 minuten voor aanvang, en jawel, ook hier geen wijzigingen in het draaiboek. De muziek is nog steeds “Theme from Peter Gunn” van the mighty Emerson, Lake en Palmer, volgens mij uit 1973. Niet geheel toevallig het tijdperk waarin de club haar beste periode doormaakte met een zesde plaats in de Eredivisie in het seizoen 1973-1974 als meest klinkende resultaat. Als we ook de zot met de Spartak Moskou-achtige toeter in het vak naast het onze ontwaren, zijn we volledig gereed om te beginnen, hetgeen scheidsrechter Mike van der Roest roerend met ons eens is.

De door hem voor het eerste bedrijf weggefloten spelers komen in het eerste kwartier echter niet tot noemenswaardige resultaten. De thuisploeg komt als eerste dicht in de buurt van iets wat op een kans lijkt. Een afgeslagen hoekschop van de Witte Leeuwen wordt door Meye hard ingeschoten, maar het schot smoort op het been van één der groen-gelen. Deze eerste waarschuwing komt meteen goed aan bij de onzen. Waar we vorige week twee echte waarschuwingen nodig hadden om bij de les te komen, wordt er nu gevat gereageerd. Specialist Koen Garritsen mag vanaf rechts een vrije trap indraaien, niemand let op Joep op den Kamp en net als vorig seizoen in dit strijdperk scoort Joep ook ditmaal, wederom koppend, 0-1.

Een soortgelijk scenario als vorige week, eerste kans voor Fortuna die direct een doelpunt oplevert, met dien verstande dat we nu (nog) de nul houden. Lang zullen we niet genieten van deze luxe. Welgeteld drie minuten later stoomt Benjamin Pinto namens Stormvogels/Telstar op over de linkerflank. Tommie Daemen en Joep op den Kamp weten hem geen halt toe te roepen, brave Benjamin zet voor vanaf de achterlijn en de voor Mels van Driel gekomen Richmond Bossman kopt de 1-1 tegen de netten, Budziak kansloos. We krijgen een kopdoelpunt tegen van de op Laszlo Mészáros na kleinste speler van het veld, daar valt iets van te zeggen!

Fortuna reageert vrij snel: Van Driel door op links, voorzet op Wonderful Wasiu Taiwo, maar Meye verhindert met een uiterste inspanning de 1-2. Dat het gevaar ook bij Stormvogels/Telstar vooral van de flanken komt, kan ons niet ontgaan. Vanaf links komt een voorzet tot bij Henryk Larsson look-a-like Jordy van Wijk. Gelukkig keert Budziak diens kopbal, zij het met moeite. Nog geen minuut later doet zich een soortgelijke situatie voor. Pinto maakt een galoppade over links, zijn voorzet wordt door Marcio Junquiera dankbaar in de lange hoek achter Budziak gekopt, 2-1.

Fortuna is behoorlijk geschrokken, dusdanig dat er van vloeiend aanvalsspel weinig meer terecht komt. Via een deviatie van Edwin Hermans zijn de Witte Leeuwen zelfs nog dicht bij de ogenschijnlijke genadeklap, maar deze komt er vooralsnog niet.

We kunnen de rust in met een kleine achterstand en daarover moeten we echt niet klagen. Dat doet de Goodyear Commissie ook niet. Sterker nog, ze geniet met volle teugen van de rust, want de hoofdmaaltijd werd alreeds voor het beginsignaal van de eerste helft genuttigd. Het broodje worst met mosterd wordt door wederom zeer vriendelijk mensen geserveerd en met veel smaak genuttigd.


Het aan de inspectie onderworpen broodje worst.

Er is helemaal niets mis mee, zelfs een aanrader, geheel in tegenstelling tot hetgeen we hier vorig seizoen mochten nuttigen. Echter tot het uitreiken van en ster komen we ook nu niet, aangezien de worst wordt gesponsord door Unox en laat dat nou een A-merk zijn. Nee, helaas voor de mensen op Sportpark Schoonenberg moeten wij streng blijven en kunnen wij ons niet met overduidelijk aanwezig zijnde reclame-uitingen inlaten. Eindresultaat: bijzonder eervolle vermelding.

Alle goede bedoelingen van de mensen van Stormvogels/Telstar ten spijt, moet ons helaas ook nog een punt van kritiek van het hart. In het vak recht tegenover ons is een of andere lolbroek zo “geestig” geweest om bij vrije trappen en hoekschoppen van Fortuna voortdurend het geluid van een kalkoen te produceren. Gezien de op hande zijnde ophokplicht voor pluimvee, vinden wij dit een smakeloze actie. Ik zou de omstanders van deze persoon dan ook willen adviseren om hem zo snel mogelijk te muilkorven om een eventuele herhaling te voorkomen.

Als de spelers opnieuw het veld betreden, zien we dat Dekker heeft ingegrepen. Op den Kamp is vervangen door Lord, Mészáros zakt een plaats naar rechtsback.Afgezien van gele kaarten voor de beide nummers 5, Van Driel en Pinto, valt er voor mij bijzonder weinig op papier te zetten. Lange tijd laat Stormvogels/Telstar Fortuna rondspelen tot aan de middenlijn en dan wordt er druk gezet. Fortuna weet zich geen raad met de goede organisatie van de Witte Leeuwen en verder dan een kopbal van Joos van Barneveld komen we niet. Joos mag direct hierna inrukken, Zarko Grabovac vervangt hem.

Fortuna blijft het proberen via de combinatie en te weinig via met name invaller Lionel Lord, die het toch vooral van zijn snelheid en acties moet hebben. Dat combinatievoetbal levert af en toe een dood spelmoment op, zoals ook nu via Tommie Daemen, maar de uitvoering laat te wensen over. Tommie is blijkbaar zelf ook niet content en gaat op stevige wijze een duel aan met zijn tegenstander. Arbiter Van der Roest kan het niet waarderen en geeft Tommie geel. Hetzelfde overkomt Pinto in een soortgelijke situatie kort daarna. We spreken dan al over het laatste kwartier.

Stormvogels/Telstar houdt nog steeds probleemloos stand. Tommie Daemen probeert het nog eens met de lange bal naar Taiwo, maar dat levert zelden enig resultaat op, botweg omdat Taiwo nu eenmaal geen goede kopper is en vooral te klein ten opzichte van zijn veelal grotere directe tegenstanders. Deze keer lukt het echter om de bal tot bij Grabovac te krijgen en via een Witte Leeuw mogen we een hoekschop gaan nemen. Vanaf rechts is het Garritsen die de hoekschop trapt en de inlopende Akerboom kopt snoeihard binnen. Waar Aki vorige week ook al met een harde kopbal aan de basis stond van de overwinning, scoort hij ditmaal zelf, 2-2.

Vervolgens gebeurt er iets wat we totaal niet meer voor mogelijk hadden gehouden. Fortuna gaat vol voor de overwinning en Stormvogels/Telstar komt er niet meer aan te pas. Via de invallers Lord en Grabovac krijgen we nog twee 100% kansen, maar gescoord wordt er niet meer.Feitelijk krijgt Fortuna dus teveel met het punt, want Stormvogels/Telstar had zonder pardon de wedstrijd in eerste helft al diverse malen kunnen beslissen. Fortuna stelde daar in de tweede helft slechts een stormachtig slot van pak-‘m-beet 10 minuten tegenover, hetgeen tot de gelijkmaker leidde.

Maar goed, voor het eerst sinds ruim vier jaar verlaten we Sportpark Schoonenberg zonder al te veel kleerscheuren en vooral zonder nederlaag. Blijkbaar ben ik daarvan zo onder de indruk dat ik de foute afrit neem,welteverstaan richting Haarlem, alwaar we de lichtmasten van het stadion van HFC Haarlem nog in volle glorie zien branden. Gelukkig draaien we in Haarlem weer de juiste richting op. Ter hoogte van De Lucht West nuttigen we nog een lichte maaltijd bij Burger King.  We vervolgen onze weg en er gebeurt verder helemaal niets meer, of het moet zijn dat de batterijen van de portable cd-speler van Eppo het plotsklaps en midden in de gitaarsolo van “Child in time” van Deep Purple begeven. Helaas, volgende keer beter. Maandag wacht VVV, dat is andere koek.

We kunnen nog steeds kampioen worden.

Gegroet,

TMD