Na een billijk gelijkspel tegen Lommel United stond woensdagavond wederom een treffen met een subtopper uit de Belgische Tweede Klasse op het programma. Deze keer werd niet ‘thuis’, maar eindelijk nog eens buitenshuis gevoetbald. De Aalsterse ‘Ajuinen’ toonden zich een prima gastheer in het niet te versmaden Pierre Cornelis Stadion. Maar net zoals tegen Lommel werd Fortuna’s achilleshiel pijnlijk zichtbaar…
1 augustus 2012
Moeizaam gelijkspel in Aalst
Eendracht Aalst 0 Fortuna Sittard 0
Doelpuntenmakers: –
Opstelling: Kaya; Turan (46. Hendrickx), Janssen (76. Linssen), De Boer 76. Hodselmans), Schroyen (76. Sekkour); Briels (76. Nepomuceno), Voorn (76. Çevik), Ricksen (46. Dreesen), Diaz (76. Secerovic); Khalouta (76. Nieuwland), Rajcomar (76. N’Koyi).
Toeschouwers: niet bekend
Scheidsrechter: K.B.V.B / U.R.B.S.F.A.
Geel: Janssen, Khalouta
Rood: –
Zoals elk jaar zijn buitenlandse trips de krenten in de pap. Nadat we jarenlang tevergeefs hoopten op een heruitgave van de wedstrijd Swift Hespérange – Fortuna Sittard hebben we het geweer van schouder moeten veranderen. Nadat we in de aanloop van het seizoen 10/11 met een bus naar het Duitse Daufenbach trokken, deden we verleden seizoen het Wase Beveren aan. Ook de huidige voorbereiding kent een wedstrijd over de grens en wel in het Oost-Vlaamse Aalst. Ondanks dat de wedstrijd niet in het weekend valt, weet de SV Nao Veure voldoende mensen op de been te brengen om een bus in te leggen. Zo’n 40 supporters schepen even voor 16.30 uur in om de reis naar de stad van ‘De Ajuinen’ aan te vatten. Goed dat ik op het goede paard heb gegokt en in de bus zit, want uiteindelijk zal Radio Fortuna haar kat sturen.
Onder de aanwezigen tal van prominenten. Eigenlijk zoals altijd. Om de sfeer in de verder snikhete bus enigszins te bevorderen geeft JC de chauffeur van dienst een cd die is volgepropt met zogenaamde ‘drughouse’. Deze muziek valt bij een groot deel van de bus goed in de smaak. Bijna even goed als de flesjes Jupiler, want deze gaan in strak tempo rond in de middenbeuk van de bus, zonder enkele lieden aan de voor- en achterzijde tekort te willen doen.
Onderwijl dat de bus over de Belgische wegen zoeft wordt achterin de bus de Belgische Tweede Klasse doorgenomen. Lommel en Eendracht Aalst zijn stevige ploegen, maar natuurlijk geen absolute hoogvliegers. Met andere woorden: in het Pierre Cornelis Stadion zou in principe wel wat te halen moeten zijn. Eén mits: we zullen vooraan vele malen efficiënter moeten worden. Het probleem zit niet zozeer in de persoon die voor goals moet gaan zorgen, Prince Rajcomar, maar meer in de spelers die het middenveld bevolken. Daar zit geen foerier tussen van het niveau Wouter Scheelen, helaas.
Nadat we die simpele conclusie hebben getrokken kijken we naar buiten en bemerken dat het aanschuiven is op de Brusselse Ring. De R0 loopt dagelijks vol en dus ook op deze zwoele woensdagavond. Hopelijk duurt het oponthoud niet te lang, want veel ruimte zit er niet in ons reisschema.
Na een korte file rijden we rond 18.15 uur het Pajottenland binnen en dan weten we: Aalst is niet ver meer. Het zal de eerste maal worden dat we een wedstrijd gaan zien in de stad waar in Vlaanderen het jaarlijkse Carnaval het meest hevig wordt gevierd. Het Pierre Cornelis Stadion deden we al eerder aan, namelijk tijdens onze trip ‘Nie Neute, nie pleuje II’, in de zomer van 2010. De ontvangst was destijds allerhartelijkst en dat zijn we nog niet vergeten.
Na een kort tochtje over een paar kilometer steenweg bereiken we al gauw de Heilig Hartlaan. Als we de Kerk Heilig Hart aan de rechterzijde passeren, zien we aan de linkerkant al lichtmasten boven de huizen uitsteken. In de Bredestraat staan al flink wat Aalstenaren op de stoep van eet- en praatcafé ‘De Mascot’ pintjes staan te drinken en dat doet zichtbaar deugd. Als er één stad in België is waar men kan feesten, dan toch zeker in Aalst?
Het stadion ligt prachtig in een woonwijk en ik hoop dan ook dat de plannen om een nieuw stadion te bouwen aan de rand van Aalst de frigo nooit zullen verlaten.
Zou men zich in Aalst nu oprecht zorgen maken?
Nadat we van Wil een kaartje hebben ontvangen treden we binnen en zien we meteen dat Eendracht Aalst woord heeft gehouden. De dagen voordien heeft er namelijk druk e-mailverkeer plaatsgevonden tussen de club en enkele Fortunezen. Uiteindelijk beloofden ‘De Ajuinen’ dat het uitvak geopend zou worden en waarachtig, het uitvak ís open! De afgelopen wedstrijden hebben we tevens mogen genieten van heel wat geel en groene rook en wat blijkt? Deze ‘smokers’ staan niet op de Aalsterse lijst van verboden producten. Onze VC bij uitwedstrijden, de heer J. Leinarts, zal er wel een volstrekt andere mening over hebben, maar ik kan dit wel smaken.
Mocht het toch dreigen verkeerd te gaan, dan kan altijd gebruik worden gemaakt van de gereedstaande emmertjes die gevuld zijn met zand. Nooit eerder gezien! Dit gaat Eendracht Aalst heel wat punten opleveren in de nieuwe rubriek ‘Thank God it’s Friday’.
Onmisbaar bij het gebruik van pyrotechniek
In een hoek van de staantribune hangt een A4’tje met het opschrift ‘Kantine’ en we kunnen het vanzelfsprekend niet laten deze kantine te frequenteren. Binnen in de kantine kunnen ‘bonnekes’ gekocht worden welke voor drankjes kunnen worden ingewisseld. ‘Mag het flesje Hoegaarden mee het uitvak in? Als je het flesje hier weer inlevert is dat geen probleem’. Het personeel is er vriendelijk en er is ook voldoende personeel aanwezig. Enig minpunt is het ontbreken van een catering. Een zakje naturel chips kunnen we namelijk niet als catering beschouwen.
‘Dos cervezas por favor’ schalt uit de luidsprekers
Als we teruglopen naar het uitvak en de toiletten uit oogpunt van volksgezondheid mijden heeft Annette een oplossing bedacht voor het ontbreken van catering. Aan de andere zijde van het stadion zijn namelijk hamburgers te koop aan € 3 en ‘Wil loopt wel effe’. En inderdaad, niet veel later loopt Wil met in zijn zakken een veelvoud aan Euro’s het vak uit. Deze man is de goedheid zelve, mocht iemand daaraan twijfelen!
Op het veld zijn de spelers al bezig aan hun opwarming en tussen hen ook de beoogde nieuwe spits die, aldus trainer Wil Boessen, ook prima op de rechterflank uit de voeten kan, Patrick N’Koyi. Chris Burhenne Jr. ontbreekt in de selectie en ook van doelman op proef Collin van Eijk (gelukkig) geen spoor meer.
Aan de overzijde zien we dat de hoofdtribune maar matig is gevuld. Jammer, want aan Sittardse zijde heeft iedereen er wel zin in. De staantribune naast ons is zelfs gesloten, evenals de erg fraaie Europatribune achter één van beide doelen. Achter het andere doel staat nog altijd een even imposante als fascinerende sponsorwand overeind. Pluspunten. Door de matige opkomst ontbreekt ook de fameuze Onion Party Crew, de Aalsterse mix van onze TGV, ZTWD, enkele lieden uit de gemeente Stein en Vak C. De eerlijkheid gebiedt me overigens te zeggen dat de Sittardse opkomst ook niet buitengewoon is. Uiteindelijk passeren ongeveer 70 supporters de kassa.
De Europatribune blijft gesloten
Vandaag begint Fortuna grotendeels met de spelers die uiteindelijk wel eens de basis zouden kunnen gaan vormen. Ferhat Kaya lijkt zich geen zorgen te hoeven maken over het feit of hij eerste doelman wordt of niet. In de achterhoede spelen vanavond Fatih Turan, Yoann de Boer, Roel Janssen en Joeri Schroyen. Op het middenveld is het druk met Ramon Voorn, Fernando Ricksen, Abdelaziz Khalouta, Kévin Diaz en Jordie Briels. Prince Rajcomar wordt min of meer als enige spits uitgespeeld.
Tijdens de opkomst van de spelers worden een vijftiental rookpotten ontstoken hetgeen voor een fraai zicht zorgt. Buiten het uitvak welteverstaan, want het zicht in het uitvak wordt danig beperkt. Dikke gele en groene rook vult de onderzijde van het vak en kan maar moeilijk ontsnappen doordat het dak aardig laag is.
Als de rook is opgetrokken zien we dat Aalst fel van start gaat. Fortuna probeert Aalst het spel te beletten door de bal achterin rond te spelen. Hierdoor dreigt Prince Rajcomar op een eiland te belanden, maar volgens de technische staf is dat geen probleem, aangezien hij dat goed kan.
Dat hij een actie in huis heeft laat hij na een kleine tien minuten zien als hij aan de zijkant van het veld de bal krijgt. Rajcomar laat zijn tegenstrever achter en schiet vanuit een scherpe hoek op doel. Doelman Van den Noortgaete weet niet exact wat te doen en ziet de bal uiteindelijk de paal raken.
Ondertussen komt Wil met een stuk of 10 papieren zakjes aangelopen waarin telkens twee hamburgers zijn verstopt. Nadat iedereen zijn bestelling in ontvangst heeft genomen is het etenstijd in het uitvak. Hierdoor zakt ook de sfeer gevoelig, want, netjes opgevoed als we zijn, praten met een volle mond hoort niet. De hamburger is prima, ligt tussen een broodje van het type ‘iets harder dan normaal’ en ook de ajuinen en saus smaken prima. Pluspunten!
Nadat ‘Den Iendracht’ aan een achterstand is ontsnapt nemen ze resoluut het commando over. Snelle balcirculatie op het middenveld kan alleen met een overtreding worden gestopt en na een klein kwartier doet Fernando Ricksen wat hem wordt ingegeven. Op het middenveld maakt hij een overtreding welke met een vrije trap wordt bestraft. De vrije trap die volgt wordt hoog in het pak gedropt en daar torent een speler van Aalst boven alles en iedereen uit. Zijn kopbal toucheert de deklat en valt loodrecht naar beneden. De bal blijft ietwat in de doelmond liggen, waarna Kaya de bal corner kan tikken.
De rook blijft nog even hangen
Niet veel later snijdt Aalst door Fortuna’s linkerflank. De rechtsback passeert Schroyen, kijkt goed en schiet de bal tegen Kaya aan. De bal blijft voor dood liggen in het vijfmetergebied en voordat een Aalsterse aanvaller bij de bal kan wordt deze keer ternauwernood door Janssen weggewerkt. Binnen enkele minuten komt Fortuna wel héél erg goed weg!
Opkomende mensen en dus ook lopende mensen zorgen ervoor dat Fortuna nauwelijks aan voetballen toekomt. Het enige dat de Sittardenaren voor elkaar krijgen is het wegtrappen van de bal of het droppen van de bal in de hoeken van het veld. Rajcomar, Diaz en Khalouta mogen het daar uitzoeken, maar dat staat natuurlijk in schril contrast met hetgeen Wil Boessen voor ogen heeft: opbouw van achteruit.
Het enige dat Rajcomar kan doen is het uitlokken van een overtreding, waardoor de rest van het elftal kan aansluiten. Als dat na een half uur niet lukt en Ricksen ook nog wordt neergehaald is het Janssen-time. De verdediger grabbelt in zijn broekzak, haalt een uiterst botte bijl tevoorschijn en brengt daarmee Alex di Gregorio, de spelmaker van Aalst, naar de grond. De scheidsrechter houdt Janssen een gele prent voor.
Di Gregorio werd brutaal neergehaald; vrije trap voor ‘Den Iendracht’
De vrije trap die volgt eindigt op de vuisten van doelman Kaya en kan vervolgens worden weggewerkt. Met iets meer precisie had de wedstrijd hiermee gelopen kunnen zijn. Nadat Khalouta een gele kaart heeft gekregen voor het haken van zijn tegenstander krijgt Aalst nog een laatste corner, vlak voor rust. Ook hier wordt de verdediging in de lucht afgetroefd en wordt de bal richting doel gekopt. Kaya is nergens te bekennen, maar gelukkig staat Schroyen op de doellijn. De bal landt precies tussen de deklat en het hoofd van Schroyen en caramboleert dan terug het veld in. Kaya heeft zich reeds omgedraaid en kan de bal vangen. Gelukkig, het is rust.
Ook de spelers zullen opgelucht adem halen, want het had er veel slechter kunnen uitzien. Met meer geluk dan kunde heeft Fortuna de rust gehaald. Dreigend was het zelf amper, buiten een schot op de paal van Rajcomar en een vluchtschot van Ricksen. Verrassend is dat overigens niet, want Briels en Khalouta zijn nog niet klaar om een heel seizoen op dit niveau mee te draaien en als de ruimtes klein zijn heeft ook Diaz het moeilijk. Tel daar bij op dat Ricksen en Voorn in een rol worden geduwd die hen niet goed past door het ontbreken van een spelmaker en je bent klaar. Er wacht Marcel Tinnemans cs. Nog veel werk.
Aalst gaat een vrije trap nemen die gevaar oplevert
De tweede helft begint Fortuna prima en probeert meer naar voren te voetballen. Rajcomar kan het namelijk niet alleen. Als Janssen probeert Rajcomar in te spelen wordt de bal echter goed onderschept door Ken van Damme en ziet Kaya voor zijn doel staan. De lobbal die volgt vanaf zeker 40 meter kan ternauwernood over de kruising worden getikt.
Na een uur wordt Rajcomar een eerste maal afgefloten wegens buitenspel lopen en dat valt alleszins mee. Dat deed hij bij MVV veel vaker. Niet veel later voetbalt ook Fortuna een kans bijeen. Een voorzet vanaf de rechterzijde bereikt Khalouta, maar de kopbal mist kracht en kan makkelijk worden opgeraapt.
Ook het uitvak laat weer flink van zich horen. Ondanks dat enkele nachtegaaltjes zijn thuisgebleven blijft er nog voldoende volume over, vooral ook omdat de supporters van Aalst zich vandaag beperken tot het zwaaien vanaf de overzijde.
Niet veel later lijkt er een doelpunt aan te komen, wanneer de steeds beter spelende Diaz een bal richting doelpaal stuurt. De doelman gaat echter goed plat en redt in extremis. Het is misschien wel het gevaarlijkste moment aan Sittardse zijde en dat geeft te denken.
‘Don Ramon’ krijgt het soms voor zijn kiezen
Voor trainer Wil Boessen het sein om zijn halve elftal te wisselen. Eindelijk zien we ook Patrick N’Koyi aan het werk. Hij neemt echter niet de rechtsbuitenplaats voor zijn rekening, maar gaat in de spits voetballen. Dat is ook zijn natuurlijke positie, maar daar wil Fortuna hem toch niet testen? Ook Gevaro Nepomuceno komt in het veld. Hij tekende afgelopen week een contract dat hem tenminste één jaar aan Fortuna bindt.
Omdat ook Eendracht Aalst heel wat wisselingen doorvoert gaat het spelniveau wat naar beneden. Dat niet meer alles automatisch gaat wordt duidelijk als Jonathan Hendrickx Davy Hodselmans verkeerd inspeelt. Het luidt een gevaarlijke counter in en Timothy Dreesen moet een sprintduel aangaan. Als dan uiteindelijk de voorzet wordt gegeven, kan Dreesen nog juist zijn hoofd ertegen zetten waardoor de counter ‘maar’ een corner wordt.
In de slotminuut van de wedstrijd levert Tjendo de Cuyper nog een mooie voorzet af die uitkomt bij ex-Genkenaar Di Gregorio. Uiteindelijk kan Hendrickx met een sliding de bal voor de voeten van de nummer 10 van ‘De Ajuinen’ wegtikken zodat de wedstrijd eindigt zoals ze begon.
Na afloop van de bitsige partij sluit iedereen weer vrede met elkaar
We hebben een snedig Eendracht Aalst gezien dat met iets meer geluk van Fortuna had kunnen winnen. Over de competitie zal het zich ook niet te veel zorgen maken. Hoe anders is het in Sittard? Daar zijn we enorm veel kwaliteit kwijt dat is vervangen door jeugdspelers waarvan het allerminst zeker is dat ze ooit zullen uitgroeien tot spelers die het niveau in de Jupiler League aankunnen. Doordat we in het aanvallende compartiment te weinig kwaliteit bezitten zal er veel druk op het middenveld en vooral de verdediging komen te liggen. Hierdoor zullen ook daar onze zwakheden snel aan het licht komen.
Iedereen gaat met iedereen op de foto
Daar waar iedereen hoopte dat de club eindelijk in rustig vaarwater was gekomen, hebben de beleidsbepalers ervoor gezorgd dat de bestuurlijke en financiële onrust ontegenzeggelijk zijn wissel gaat trekken op de sportieve prestaties.
Nadat we het stadion hebben verlaten zoekt iedereen zijn of haar plekje in de bus weer op. Via een aantal uiterst nauwe straten bereiken we de E40 weer en zetten koers richting Brussel. In de bus luistert iedereen naar JC’s ‘drughouse’ waarbij vooral de ‘clap-your-hand-versie’ van Lykke Li’s ‘I follow Rivers’ indruk maakt. De halve bus klapt op de tonen van de muziek ritmisch in zijn handen. Tijd dan ook om nog even te pauzeren. Plaats van handeling wordt het tankstation aan de E314 ter hoogte van Rotselaar.
Als Fänta Fränk zich op de parking een bami-blokje laat smaken stopt een Nederlandse auto en stapt zowaar Gunnar uit! Gunnar, jarenlang Fortuna-supporter en zelfs chauffeur van busjes uit de jeugdopleiding, heeft de club (definitief?) de rug toegekeerd en supportert al enkele jaren voor Anderlecht. Hij heeft een fijne avond achter de rug, want ‘Les Mauves’ hebben met 5-0 gewonnen in de voorronde van de Champions League. Enigszins ongemakkelijk dat hij wordt aangesproken stapt hij weer in zijn auto en scheurt met piepende banden weg.
Ook voor ons het sein om het laatste stuk van onze reis aan te vatten. De ‘drughouse’ zit iedereen inmiddels zowat in het bloed en met een stampend hoofd rijdt de chauffeur uiteindelijk ruim voor middernacht de Milaanstraat op. Het zit erop. Met een ongemakkelijk en ongerust gevoel over de naderende competitie nemen we afscheid van iedereen en keren huiswaarts. Nog anderhalve week en dan gaat het erom: AGOVV-thuis.
COYS,
Michel Hennen