Zo, in Zuid-Afrika is de rust wedergekeerd. Inmiddels zijn de mensen waarvan iedereen het nodig achtte ze te onderscheiden gelauwerd en kunnen we overgaan tot de zaken die er ècht toe doen: Fortuna Sittard! Na het eerste oefenpotje in Munstergeleen, stond vandaag alweer het tweede oefenpotje op Duits grondgebied op het programma. Meteen maken we kennis met een noviteit in het Sittardse supporterslandschap: we gaan met een bus naar een uitwedstrijd tijdens de oefencampagne! Ik heb dat in ieder geval nog niet meegemaakt…


17 juli 2010

Eerste verlies in oefencampagne

TuS Koblenz 2 Fortuna Sittard 1
Doelpuntenmakers: 14. Steegmann 1-0, 65. Caracciolo 1-1, 82. Bender 2-1.
Opstelling: Wintjens, Geenen, Grabovac, Facenna, Bai Kamara (46. Kotbani), Voorn, De Boer, Garlisi (70. Villareal), Di Lallo, Hofstede, Caracciolo.
Toeschouwers: 500
Scheidsrechter: n.b.
Geel (Fortuna): –
Rood (Fortuna): –

Het is ongeveer kwart over elf als ik de deur achter me dichttrek en begin aan een wandeling van vijf minuten. De buren zullen zich wel afvragen waarom ik op zaterdagochtend met twee ‘volle Tüten’ over straat loop, maar zo zijn er wel meer zaken die mijn buren niet helemaal begrijpen. Elders worden Ralf ik opgepikt door een enthousiast wuivende Guido waarna het LB-triumviraat koers zet richting Trendwork Arena

Daar aangekomen staan een dertigtal mensen te wachten op een bus. Het wachten loont, want niet veel later komt er effectief een bus voorrijden. Het instappen en plaatsnemen is stilaan een routineklus geworden. Een tiental minuten later zetten we koers richting autosnelweg. De dienstdoende chauffeur is ondertussen ook al een bekende geworden. Hij reed ons destijds in sneltreinvaart naar Cambuur op en neer. ‘Zware voet, wegpiraat’, placht men wel eens te zeggen.

Vreemd genoeg slaan we in Urmond niet rechtsaf, ‘up north’, maar we rijden onder de snelweg door en slaan linksaf, ‘down south’. Een vreemde gewaarwording, te meer omdat we op knooppunt Kerensheide afbuigen richting 045. Nood breekt wet, waardoor we, meer dan ons lief is, gebruik (moeten) maken van de autosnelweg die ons in de richting van Aken voert.

Na een klein uur passeren we Umschlagbahnhof Köln Eifeltor. Dit goederenstation is Duitslands grootste overslagstation van zeecontainers en het op twee na grootste in Europa. Van hieruit worden jaarlijks enkele honderdduizenden containers afgehandeld, afkomstig uit meerdere zeehavens. Met andere woorden: Eifeltor is een mierenhoop van zeecontainers!

Als we Daufenbach beginnen te naderen last de buschauffeur een stop van een klein uur in. Tijd dus om even wat te eten en van die mogelijkheid wordt gretig gebruik gemaakt. Nadat eerst een duif uit de keuken wordt gejaagd heeft het dienstdoende personeel tijd om ons een maaltijd voor te schotelen. Voor het eerst in het seizoen 2010/2011 trekt de Goodyear-Commissie haar jassen aan, ondanks de hoge temperaturen. Gekozen wordt voor een cordon bleu plus pommes en dat voor slechts € 5,99. Ervan uitgaande dat de kwaliteit in orde is, is de prijs-kwaliteit verhouding alvast prima, maar dat eerste, daaraan twijfelen we ten zeerste.


Het Goodyear-seizoen begint meteen goed

Het vlezige deel van de maaltijd wordt dan nog wel akkoord bevonden, de pommes worden links en rechts afgekeurd wegens te klef. Kan ook niet anders als je bent opgevoed met ambachtelijk gebakken frites. De locatie maakt echter veel goed; het uitzicht is prachtig. Dat vinden ook de mensen die op een bankje zitten voor het landhuis, zes meter lager.

De commissieleden hebben in de loop der jaren geleerd dat het totaalplaatje moet worden beoordeeld en dat valt licht positief uit. Desondanks onvoldoende om voor een ster in aanmerking te komen. Daarbij, de laatste tijd heeft Duitsland al voldoende medailles bij elkaar geharkt.

Na een klein uur wordt iedereen gesommeerd weer aan boord te stappen. Nadat de laatste pino’s worden geobserveerd is het de hoogste tijd om koers te zetten richting Daufenbach. We rijden de autosnelweg op, weer af, de bus stuurt naar links, bij de rotonde rechts en voor we het weten rijden we door een enorm bos. Het dorpje Daufenbach is behoorlijk landelijk gelegen en maakt zelfs een beetje indruk. Het is er even steil als in Sweikhuizen. Dan is het niet evident om met zo’n grote bus daar doorheen te rijden. Nadat we het dorpje uitrijden, zien we aan de linkerkant het voetbalveldje al liggen. Helaas rijdt de bus door, richting Puderbach. Via de Hauptsraße komen we uit in de Daufenbacher Straße. Daar draaien we dan maar en keren terug. Nu is de chauffeur wel bij de pinken en rijden zonder problemen richting het complex van FV Daufenbach eV.

We zijn niet de eerste supporters die arriveren. Ongeveer 35 fans zijn ons voorafgegaan. Het totaal komt daarmee uit op ongeveer 70. Al met al een mooie opkomst! De spelers zijn al bezig aan hun warming-up, waaronder ook tester Hassan Bai Kamara. De man uit Freetown zal vandaag linksback spelen en de kans krijgen een contract af te dwingen.


Warming-up op een steppe

Bai Kamara wordt omringd door de bekende namen. De betrouwbare Danny Wintjens staat op doel. Achteraan staat Rick Geenen, Gino Facenna, Grabovac en dus Bai Kamara geposteerd. De buffers voor de verdediging zijn Ramon Voorn en Yoann de Boer. Bernard Hofstede speelt als aanvallende middenvelder en Sebas Garlisi en Anthony di Lallo bezetten de flanken. Fabio Caracciolo speelt in de spits.

Voorafgaand aan de wedstrijd komt de plaatselijks veldwachter even een praatje maken. Al lachend vraagt hij of wij de ‘Fankurve’ van de ‘Vice-Weltmeister’ zijn. We zijn aangenaam verrast door de vriendelijke begroeting, maar iets klopt er niet. Dat blijkt later als deze ambtenaar Bart aanwijst als notoire rotzooitrapper. Hij komt er met een uitbrander vanaf, maar dat was in Sittard natuurlijk nooit gelukt. Daar gaat Sjraar Cox er voor zorgen dat zulk gedrag voor eens en altijd wordt uitgebannen.


Ook de Kriminalpolizei is present

Fortuna begint redelijk goed aan de wedstrijd. Vanaf rechts wordt steeds geprobeerd om Di Lallo in stelling te brengen en dat lukt een paar keer heel aardig. Na een paar minuten verdient hij al een corner. Voorn gaat achter de bal staan en bereikt Hofstede, maar deze kopt maar net over de deklat. Koblenz is dus gewaarschuwd.


Dit soort gedrag wil Sjraar Cox nooit meer zien

Maar dat is Bai Kamara ook. Hij verslikt zich een beetje in de bal en weg is zijn tegenstander. De Duitsers schrikken een beetje van de kans, want helpen deze vakkundig om zeep.

De tweede mogelijkheid wordt hen op een presenteerblaadje aangereikt. Gino Facenna denkt zijn man even uit te kunnen kappen, maar zoiets lukt je alleen tegen SVM. Ook hij moet achtervolgen en gaat in het zestienmetergebied aan zijn tegenstander hangen. De ref kan niets anders dan een strafschop toekennen. Marcus Steegmann trapt na een klein kwartier Koblenz naar 1-0.

Fortuna moet even bekomen van deze tegenslag. Koblenz kan prinsheerlijk achterover leunen, iets dat ongetwijfeld haar favoriete spelletje is. Vooral Bai Kamara wil zich bewijzen en toont dat door er enkele bruuske tackles uit te gooien. Met twee benen vooruit herovert hij de bal aan de zijlijn. Als hij deze dan wil verderspelen naar Garlisi komt hij van een koude kermis thuis. Garlisi staat zoals altijd weer het gros van de wedstrijd te slapen. Volgens Roger Reijners is hij een speler waarvoor je naar het stadion komt, maar ik vraag me steeds meer af waarom ik dat nog steeds doe.

Vlak voor rust is Di Lallo zijn tegenstander wederom te vlug af en geeft een goede voorzet. Deze wordt door iedereen gemist, maar niet door Garlisi. Hij neemt de bal, ter hoogte van de achterlijn aan, maar laat hem in één beweging weer van zijn voet springen. De bal rolt over de achterlijn. Kwalitatief uitermate teleurstellend. De doodse stilte die valt is veelbetekenend.

Gelukkig fluit de Schiri niet veel later voor een welverdiende rust. Fortuna speelde niet slecht, maar dwong juist wat te weinig kansen af. Zal ook wel met de conditie te maken hebben. Koblenz zit één week voor de competitiestart, voor Fortuna komt die pas over een viertal weken.

In de pauze krijgen we van Gavrey Villareal een bal en laten deze eens van voet tot voet gaan. Reijners zal nog nooit zo’n formidabele rondo hebben gezien, totdat iemand een beetje knullig onder de bal doorkopt. Omdat de spelers het veld opkomen verkassen we naar de overzijde. Immers, daar gaan de doelpunten vallen, nietwaar?

Inmiddels is Badre Kotbani Hassan Bai Kamara komen vervangen. De Afrikaan maakte geen slechte indruk, maar kreeg wel een tik, juist boven zijn knie. Dat zal allicht met zijn vervanging te maken hebben.

De tweede helft is feitelijk een voortzetting van de eerste. Zelfde spelbeeld. Koblenz vindt elkaar net wat sneller waardoor het lijkt dat Fortuna overal een stapje tekort komt. Vooral op het middenveld is dat zichtbaar waar De Boer nog wat handelingssnelheid tekort komt. Net zoals in de eerste komt ook in de tweede helft het gevaar van rechts. Garlisi wordt nauwelijks in het spel betrokken en loopt er een beetje verloren bij. Dat moet voor hemzelf ook niet fijn zijn.


De jeugdafdeling doet aan fund raising

Op rechts komt Di Lallo soms zijn man voorbij. Als dat het geval is, zou het mooi zijn als er een prima voorzet volgt. En ja hoor, die volgt! Na driekwart wedstrijd passeert hij zijn man en trekt de bal voor tot bij Caracciolo. Hij aarzelt niet en schiet de bal middels een halve omhaal in het doel. Een geweldig doelpunt! Hebben we een doelpuntenmaker in huis gehaald? Minstens zo blij als met de treffer ben ik met de voorzet. Di Lallo kan dat toch niet verleerd zijn? Gaan we dan toch nog plezier beleven aan onze Italo-Waal?

Na het doelpunt voert Wim Dusseldorp een tweede wissel door. Garlisi mag inrukken ten faveure van Villareal. Maar ook daarmee verandert er bitter weinig. De opleving na het doelpunt is van korte duur, zodat het zaak is de 1-1 over de streep te brengen. Dat lijkt te lukken, want de slippertjes van Geenen en Facenna worden niet afgestraft. Tevens is Wintjens er nog om ballen uit doel te houden.

Eén keer lukt dat echter niet, als hij zich vergrabbelt bij een schot van Lars Bender. De aanvaller komt binnendoor bij Kotbani en schiet van een kleine 18 meter de bal onder de doelman door. Toch wel een tegenvaller, want deze tegentreffer was niet nodig. Een zeldzaam foutje van Wintjens, helaas.


De spelers druipen enigszins teleurgesteld af

Een paar minuten later fluit de scheidsrechter voor het einde van de wedstrijd en kunnen we terug de bus in. Wéér een uitwedstrijd verloren en wéér onnodig. Maar ach, het is maar een oefenpotje. Ik mag wel hopen dat nu nog duidelijker is geworden waar de problemen liggen en dat het gewoonweg onverantwoord is met deze selectie aan de competitie te beginnen.

Als we in de bus hebben plaatsgenomen zijn de spelers alweer fris gedoucht en bedanken ons voor de aanwezigheid. Dat doet iedereen deugd. Ondertussen stel ik Danny Wintjens’ schoonbroer in New York op de hoogte van het geflater in doel. De mededeling dat we elkaar gaan ontmoeten tijdens de voorbereiding laat mijn slecht humeur alweer verdwijnen. Zeker als vanaf de linksbackpositie een zak paprika chips wordt ingespeeld. De opbouw is ook vandaag weer voortreffelijk verzorgd in de bus. Vanaf rechts worden sneeuwwafels ingepasst en zowel wafels als chips zijn weggewerkt voordat we de autosnelweg bereiken. We zijn het nog niet verleerd.

De zware voet van de chauffeur betaalt zich weer eens uit en tweeëneenhalf uur later zetten we weer voet op Sittardse bodem. 2-1 verloren, maar dat deert niet. Het was weer een mooi dagje. Heel fijn dat de SV een bus heeft ingelegd, waarvoor dank. Dinsdag staat de volgende oefenpot op het programma. Dan zal in de Trendwork Arena AEK Larnaca komen opdagen. Vooral voor onze eigen JC zal dat een emotioneel weerzien worden met familie. Hopelijk houdt hij het droog.

Michel Hennen