Anderhalf jaar geleden, om precies te zijn op 1 maart 2001, werd de organisatie van de BVO Fortuna Sittard uitgebreid met drs. Theo Mommers. Op dat moment was het onder ingewijden bekend dat de organisatie bij Fortuna Sittard gebukt ging onder een interne controverse tussen Financieel Directeur Cor Nijpels enerzijds en Commercieel en Technisch Directeur Jacq. Opgenoord anderzijds.
Mommers werd door de toenmalige Raad van Toezicht aangesteld als Algemeen Directeur. Tot zijn takenpakket behoorde het opnieuw in kaart brengen en effectualiseren van de organisatie. Daaruit vloeide bovendien voort dat de interne conflicten opgelost zouden moeten worden. De uitvoering hiervan deed hij met verve, dusdanig dat zowel in respectievelijke volgorde Nijpels en Opgenoord hun biezen pakten.
Mijn eerste persoonlijke kennismaking met Theo Mommers vond plaats in juli 2001 tijdens een gesprek dat hij en Paul Boels met een groep van ongeveer 15 supporters, waaronder de redactie van Fortuna Online, voerde. Tijdens dit gesprek werd al snel duidelijk dat Mommers voorstander was van het voeren van een beleid waarin de kernwoorden openheid en eerlijkheid centraal stonden. Als voortvloeisel uit deze bijeenkomst nodigde ik hem uit voor een interview, tijdens welk hij een uitstekende indruk maakte op ondergetekende. Een indruk die gedurende de loop der tijd ongewijzigd bleef. Mommers gaf in het bewuste interview onder meer aan tijd te willen maken en bereikbaar te zijn voor de supporters, dit in tegenstelling tot vele vroegere beleidsvoerders bij Fortuna Sittard.
Theo Mommers kon echter niet voorkomen dat de sportieve malaise ook op andere sectoren binnen de club haar weerslag had. Voor zijn aantreden was er immers op financieel gebied de grens overschreden om de club ten koste van alles voor de Eredivisie te behouden. Vergoedingen voor met name spelers als Jan van Halst en Nenad Bjekovic zorgden ervoor dat er een wankel evenwicht op de balans ontstond, hetgeen uiteindelijk in een crisis ontaardde.
In het afgelopen seizoen werd al snel duidelijk dat handhaving in de Eredivisie een onhaalbare doelstelling was geworden, dusdanig dat voornoemde crisis bijna voorzag in de ter aarde bestelling van de BVO Fortuna Sittard. Om dit te voorkomen zocht Theo aanvankelijk toenadering tot M.V.V. en die ander club uit het zuidoosten van onze provincie.
Zoals zo vaak kreeg de pers ook van deze actie lucht en de opschudding onder de diverse supportersgroeperingen was enorm. Een golf van emoties kwam los en Theo werd zowat openlijk verketterd door vrijwel alles en iedereen, hetgeen tot een anticlimax leidde op die dag in april 2002. Het was vanuit supportersoogpunt bezien niet bepaald de meest “nette” keuze die Theo Mommers had genomen, maar om de man openlijk aan de schandpaal te nagelen is tot daar aan toe, maar om in deze bepaalde fatsoensnormen te overschrijden gaat mij echter te ver.
Mommers had tegen een Heilig Huisje getrapt en de opgebouwde kameraadschappelijke betrekkingen met (vele) supporters waren op dat moment ook stevig gebrouilleerd. De nuchter denkenden bleken op dat moment op één hand te tellen. Een aantal mensen (om het even mild te houden) – ik bedien mij in deze om persoonlijke gronden even niet van de term “supporters” – vond zichzelf dusdanig belangrijk dat men Mommers’ betoog na afloop van de laatste thuiswedstrijd van het seizoen meende te moeten saboteren. Mommers stelde zich op dat moment kwetsbaar op en dat heeft hij geweten. Middels het uiten van dierlijke geluiden vaagde een aantal lieden zijn woorden volledig uit de ether. Applaus voor uzelf.
De tijd verstreek en inmiddels werkte Theo met onder andere enkele supportersgroeperingen eendrachtig aan de instandhouding van de club. Betreffende cyclus is in geruime mate bekend en op 24 juli kreeg de club groen licht van de KNVB. Plotsklaps werd Theo zo ongeveer heilig verklaard en uitgeroepen tot een soort cult-held. Et voilà: als je wint heb je vrienden, rijen dik, echte vrienden! Zijn aankondiging van zijn vertrek enkele weken nadien, viel ondergetekende bijzonder zwaar. Theo gaf mij tekst en uitleg in een telefoongesprek de dag na de bekendmaking. Hoewel ik het voor de club niet de beste optie vond, kan ik de beslissing niettemin billijken. Net als eenieder heeft Theo Mommers natuurlijk ook het recht om dichter bij zijn gezin te staan, de mensen die hij maandenlang behoorlijk weinig heeft gezien. Jammer dat hij zich niet meer kan inzetten voor de verdere wederopbouw van de club, het zij zo. Hij drukte mij echter op het hart dat de door hem uitgestippelde beleidslijn zal worden voortgezet door zijn opvolgers, Simone Palmans (Algemene -, financiële – en facilitaire Zaken), Ruud Hesp (Commerciële Zaken) en Fred van Barneveld (Technische Zaken).
Theo Mommers wordt met gepaste regelmaat de redder van Fortuna Sittard genoemd, maar is hij de enige die ere toekomt? Nee, natuurlijk niet, een heleboel andere mensen hebben allen op hun eigen wijze hun steen of steentje bijgedragen in het hele proces. Echter, over de rol van één persoon is vrij weinig bekend. Daarom vind ik het in deze op zijn plaats om ook even Frank Slangen te vermelden. Slangen heeft immers de afgelopen maanden onbezoldigd en belangeloos zijn diensten aan de club aangeboden. En in zijn beroepsmatige kwaliteit van crisismanager bleek ook hij een belangrijke schakel in het geheel. Voor hem bleek echter in de nieuwe organisatieopzet geen plaats mogelijk, spijtig. Niettemin wil de redactie van Fortuna Online ook hem nogmaals bedanken hetgeen hij heeft betekend en hem een voorspoedige toekomst wensen.
Tot slot nog één keer naar de man waar veel om heeft gedraaid: Theo Mommers. Een belangrijke uitspraak van hem was dat de supporters ook Fortuna zijn. In zijn diensttijd bij de club heeft Theo Mommers absoluut getoond een echte Fortunees te zijn, in tegenstelling tot hetgeen door boze tongen is beweerd. Een voetballiefhebber bleek hij boven alles: van oefenpotjes van het eerste elftal tot het jeugdtoernooi, overal kon je hem aantreffen. En bereikbaar en tijd makend voor Jan en alleman. We hopen dan ook dat zijn beleidslijn inderdaad mag worden voortgezet en wensen hem veel succes in zijn nieuwe functie. Theo, het ga je goed!
One Way