Velen spreken als mooiste wedstrijd van het seizoen 1998-1999 over de gewonnen halve finale in de beker tegen PSV (1-3). In datzelfde seizoen moest Fortuna ook in de achtste finales spelen tegen FC Twente.

De wedstrijd, een uitwedstrijd, werd niet met veel vertrouwen door de supporters tegemoet gezien. Op een koude dinsdagavond moest Fortuna een potje spelen in Twente, een wedstrijd waar zelfs de meest verstokte Fortuna fan niet veel vertrouwen in had. Met 35 man in het uitvak werd het toch een van de meeste gedenkwaardige avonden in de bekergeschiedenis van Fortuna Sittard, maar zeker ook voor Ronald Hamming.

Fortuna begon redelijk aan de wedstrijd en het spel ging redelijk gelijk op. Toen de wedstrijd een doelpunt nodig had gaf Ruud Kool gehoor aan deze kreet en schoot de bal van 25 meter in de kruising. Even paniek bij Twente, maar niet voor lang. Twente komt via Bosvelt al snel weer op gelijke hoogte en eigenlijk denkt iedereen op dit moment dat het zo wel weer eens voorbij kan zijn met de bekeraspiraties van Fortuna. Echter zij hebben buiten de geniale avond van ene Ronald Hamming gerekend.

Hamming schiet de 1-2 binnen en even later maakt Francois Gesthuizen gebruik van een goede actie van Regillio Simons om de 1-3 binnen te schieten. De 1-4 van Ronald Hamming is een ware schoonheid als hij met een lobje Sander Boschker verschalkt. Natuurlijk gaat zo’n bal onderkant lat erin om de goal alleen nog maar mooier te maken.

Niet alleen de vijf doelpunten van Fortuna in de eerste helft waren zo indrukwekkend (1-5 ruststand), maar gewoon het feit dat (bijna) alles lukte, die helft. Het woordje “bijna” heeft ook weer te maken met Fortuna’s spits van de jaren negentig. Hamming krijgt de bal op de middenlijn aangespeeld en ziet iets wat nog niet veel andere supporters of spelers hadden gezien. Sander Boschker staat iets te ver voor zijn goal en Hamming schiet de bal met een noodvaart op doel. De bal mist echter op millimeters de goal, maar deze poging zal altijd in het geheugen van de aanwezige Fortuna supporters gegrift blijven staan.

Bekomen van de schrik heeft Hamming alweer zijn derde van de avond in het netje liggen. Bij het uitvak wordt een feest gevierd wat zelden vertoond is. Hamming gaat even op de reclameborden zitten en zwaait even naar de fanatieke supporters. De supporters maken op hun beurt een soort van Allah bewegingen naar Hamming, want voor even was Hamming gewoon god in Fortuna land.

Eppo

Heb je ook bepaalde herinneringen aan Ronald Hamming, die je wel in een column wil opschrijven? Zo ja, stuur maar op naar: info@lb03.net