Ze kunnen door de brievenbus naar binnen”, grapt Frans Körver na drie weken conditietraining. Hij heeft het over zijn selectie waar geen grammetje te veel aan zit. Naast Huub Pfennings (naar Patro Eisden, 296 duels voor Fortuna), Hans Zuidersma (naar Roda JC, 269 duels voor Fortuna) en Krsto Mitrovic (na een seizoen zonder club naar EHC) vertrekt ook Ralf Augustin (naar FC Bocholt).


Naast Anne Evers en Arthur Hoyer, is ook middenvelder Roger Reijners nieuw bij het eerste elftal. Hij stroomt intern door, net als verdediger Wil Boessen die de definitieve overstap naar het eerste elftal maakt. Ten slotte haalt Frans Körver zijn zoon Chris Körver (van RFC Roermond) als reservekeeper als vervanger van de vertrokken Sanny Quaden (naar KFC Mol).

Frans Körver is van zins iets aanvallender te gaan spelen in het seizoen 83/84, maar daar komt in de aanvangsfase van de competitie niet veel van terecht. Fortuna raakt in de onderste regionen verzeild en komt daar niet weg. Het feit dat enkele sleutelspelers geblesseerd raken, helpt ook niet.

De positie van Körver is zo vast als de Bank van Engeland”, zegt voorzitter Boels in oktober na de 6-0 zeperd uit bij Excelsior, die aanvoelt dat Körver publieke steun nodig heeft. Hij laat het daar niet bij, want hij biedt Körver ook een nieuw eenjarig contract aan. Echter, Körver tekent niet; hij wil een tweejarig contract, maar daar wil Fortuna niet aan. Is er ruis op de lijn?

De resultaten blijven wisselvallig – ook als de ziekenboeg leegloopt. In de winterstop staat Fortuna twaalfde – twee punten boven de degradatiestreep. Nico Hanssen is op dat moment zijn basisplek kwijtgeraakt. Niet Chris Körver, maar huurling André van Gerven (van FC Twente) neemt plaats onder de lat.[1]

Fortuna onverwintert wel in het bekertoernooi. Fortuna verslaat eersteklasser DOVO in Veenendaal in de eerste ronde en Go Ahead Eagles thuis in de tweede ronde.

In de winterstop spreekt Fortuna met de gemeente Sittard over het aflopende subsidiecontract. De VNG adviseert gemeenten met een betaaldvoetbalorganisatie binnen de stadsgrenzen geen nieuwe contracten af te sluiten; Fortuna hoopt dat de gemeente dat advies naast zich neerlegt. Er rolt een compromis uit: Sittard bouwt de subsidie in vier jaar tijd af van het huidige niveau naar nul, met als gevolg dat de financiële schok niet te groot is. Gelukkig tekent LU bij als shirtsponsor voor nog eens twee seizoenen.

Verder blijken Fortuna en Körver er niet uit te zijn gekomen wat betreft contractverlenging. De mindere prestaties op het veld zijn wellicht een gevolg van het feit dat tegenstanders in de smiezen hebben hoe Fortuna aan te pakken. Dat Körver er niet in slaagt een tactische tegenzet te plaatsen, pleit wellicht in zijn nadeel. Bert Jacobs en Hans van Doorneveld worden al snel genoemd als mogelijke opvolgers in het nieuwe seizoen. Fortuna presenteert vrij snel de eerste als nieuwe trainer. Hij komt over van Sparta Rotterdam.

Het eerste duel in januari 1984 is een duel in de achtste finales van het bekertoernooi. Het is pas de vierde keer dat Fortuna zo ver geraakt. Het bekertoernooi is wellicht een mooie springplank om de competitiemotor aan te zwengelen, zeker als de tegenstander Roda JC is. Dankzij een late treffer van Theo van Well wint Fortuna in Kerkrade met 1-2 en plaatst zich voor de kwartfinales. Voor de competitie heeft dat geen gevolgen, want Fortuna blijft aanmodderen, waardoor de 5-0 declassering van AZ’67 in de kwartfinale van het bekertoernooi als een verrassing komt.

Begin maart volgt de loting. Fortuna loot een thuisduel tegen de winnaar van het duel FC Twente – FC Groningen (dat FC Groningen wint). Competitieleider Feyenoord speelt thuis tegen HFC Haarlem in de andere halve finale. Wordt Feyenoord kampioen en verslaat het HFC Haarlem in de beker, dan staat er in het duel tussen Fortuna Sittard en FC Groningen een ticket voor het Europese toernooi der bekerwinnaars op het spel.

Tussen de kwartfinale en halve finale van de beker speelt en verliest Fortuna vier competitieduels. Vier opeenvolgende nederlagen dus, maar in het bekerduel staat het ‘andere’ Fortuna weer op het veld. FC Groningen loert op een gelijkspel (in dat geval wordt het duel overgespeeld in Groningen); Fortuna vecht voor de overwinning en wordt beloond via een benutte strafschop van Arthur Hoyer en een doeltreffend schot vanaf de middenlijn van diezelfde Arthur Hoyer als FC Groningen keeper Harry Schellekens zijn doel heeft verlaten in blessuretijd. De tegenstander in de finale wordt Feyenoord, dat in tweede instantie wint van HFC Haarlem.

In principe moet de bekerfinale op neutraal terrein gespeeld worden en met Feyenoord in de finale is Stadion Feijenoord verre van neutraal. Het Philips stadion in Eindhoven wordt als alternatieve locatie naar voren geschoven, maar Fortuna gaat toch akkoord met Stadion Feijenoord. Een vol stadion en dus financieel gewin prevaleert boven een maximale kans op winst van de KNVB-beker. Een verrassende keuze van het Fortunabestuur, dat niet in geldnood zat. Frans Körver verbijt zijn teleurstelling.

De kwalificatie voor de bekerfinale geeft Fortuna nu wel vleugels in de competitie. De zes competitieduels tussen de halve finale en de finale blijft Fortuna ongeslagen. Tijdens een van deze duels uit bij FC Utrecht speelt Jo Bux zijn 309de duel, waarmee hij Joop Titaley berooft van de titel Mister Fortuna. Het laatste duel voor de bekerfinale eindigt zelfs in een 7-0 afslachting van Willem II. Fortuna is met nog vier dagen te gaan klaar voor de bekerfinale, maar nog diezelfde avond ontstaat een kink in de kabel: er ontstaat een conflict over het premiestelsel voor de bekerfinale.

In de aanloop naar de finale zijn club en spelers overeengekomen dat de club per speler 1.500 gulden uitkeert bij verlies; 2.000 gulden voor een gelijkspel en 2.500 gulden voor bekerwinst. Die bedragen zijn gebaseerd op een verwachte lage recette bij de finale, waarvan Fortuna 45% krijgt. Echter in de week voor de finale begint de wedstrijd te leven in Rotterdam, waardoor de verwachte recette hoger wordt. De spelersgroep wil daarvan profiteren door middel van hogere premies.

Verder willen de spelers ook een premie die niet afhankelijk is van het resultaat. Per slot van rekening is kwalificatie voor het Europacup toernooi vrijwel zeker, ongeacht de uitkomst van de finale. Kortom, ze eisen drieduizend gulden ongeacht het resultaat.

Namens de spelersgroep, legt de spelersraad (Anne Evers, Wim Koevermans en Chris Dekker) dit verzoek na afloop van het duel tegen Willem II bij het bestuur neer. Joop Castenmiller zegt toe hier naar te kijken na afloop van de finale, wat vreemd is. Premies zijn bedoeld om spelers te motiveren, die ga je niet vaststellen/veranderen na afloop van de finale. Desondanks neemt de spelersraad hier genoegen mee, maar dat is buiten spits Huub Smeets gerekend. Hij gaat niet akkoord – ook niet na een gesprek met voorzitter Paul Boels op maandag. Fortuna schorst Smeets tot nader order – hij zal de bekerfinale missen.

Op de dag van de bekerfinale staat er een interview in de krant met Smeets, waarin hij Chris Dekker en Wim Koevermans uitmaakt voor ‘kontekruipers’. De serene voorbereiding op de finale ligt aan duigen.

Ruim vierduizend Fortuna-supporters reizen naar Stadion Feijenoord, dat met veertigduizend supporters goed gevuld is. Bij een gelijke stand na negentig minuten, wordt het duel overgespeeld. De een zijn dood is de ander zijn brood. De afwezigheid van Huub Smeets levert Roger Reijners, die na de winterstop debuteerde voor Fortuna, een basisplek op in de bekerfinale.

Fortuna houdt zich kranig staande in de eerste helft, heeft schietkansen via Jo Bux en Anne Evers, maar mag blij zijn dat een treffer van Willy Carbo vanwege vermeend buitenspel wordt afgekeurd. Ruststand: 0-0.

In de tweede helft moet Fortuna achteruit. Toch moet er een fout van Fortuna aan te pas komen om Feyenoord twintig minuten voor tijd aan een doelpunt te helpen. Een voorzet van Ruud Gullit richting penaltystip gaat richting invaller Peter Houtman. Mario Eleveld dekt Houtman niet goed genoeg, maar lijkt gered te worden door André van Gerven die uit zijn doel komt om de bal weg te stompen. Echter, Van Gerwen kan niet bij de bal omdat Eleveld tussen hem en Houtman in staat. Houtman verwacht een ingreep van Van Gerven, die er niet komt, en raakt de bal verrast maar half. De bal gaat hoog de lucht in richting doel en omdat Van Gerven en Eleveld op de grond liggen is het een koud kunstje voor Houtman om in tweede instantie te scoren. In de resterende twintig minuten creëert Fortuna nog één grote kans, maar die is aan Wim Koevermans niet besteed. Fortuna verliest.

Het bestuur van Fortuna betaalt de door de spelersraad gewenste drieduizend gulden per speler uit. Vier dagen later pakt Feyenoord de landstitel waardoor Fortuna Sittard verzekerd is van een ticket voor het Europees toernooi der bekerwinnaars.

Resteert het afscheidsduel van Frans Körver op de slotdag thuis tegen FC Volendam. Fortuna wint met 5-2, eindigt op de twaalfde plek en Körver krijgt het afscheid dat hij verdient op het veld met de supporters. Na vier jaar, komt er een einde aan de succesvolle periode van Frans Körver bij Fortuna Sittard, die in de eerste divisie begon en in de eredivisie eindigde. Arthur Hoyer scoort in zijn debuutjaar veertien doelpunten – voldoende voor de topschuttersbokaal.

[1] Zie ook Vergeven en Vergeten ‘Andre van Gerven’.