Het seizoen is alweer lang en breed begonnen, maar wij blikken nog één keer terug op afgelopen seizoen. Ondanks dat het over de gehele breedte bezien zeker geen slecht seizoen was, hebben we links en rechts toch enkele smadelijke nederlagen moeten slikken. Wat let ons om ook dit jaar een ‘Van der Padt-er’ in het zonnetje te zetten?

Naar bijeenkomsten waar het uitreiken van de Van der Padt-trofee op de agenda staan kijkt niemand meer uit. Eens te meer moeten we constateren dat het aantal nobodies danig aan het slinken is. En dat niet in de eerste plaats omdat we zelf als club nog maar een nobody zijn. We hebben ons in al die jaren feilloos aangepast aan het niveau van meinig winnaar. De vraag die dan ook beantwoord moet worden is; hoe lang kunnen we nog doorgaan met het uitreiken van trofeeën? Hoe groot is de animo om jaarlijks een veromfaaide trofee te gaan afleveren bij een volslagen onbekende (ex-)voetballer? Desondanks hebben we een aantal heren op de hoogte gesteld van het feit dat ze zijn doorgedrongen tot onze lijst van genomineerden.

Tim Matavz: 8 augustus 2008. De seizoensouverture staat op het punt van beginnen. Wat kunnen we ervan verwachten? Feitelijk niets. Hans Erkens heeft alle dragende spelers weggepest en aan Roger Reijners de taak om met een fors afgeroomde selectie het seizoen in te gaan. Binnen de Fortuna Online-redactie bestaat de overtuiging dat dit seizoen de slechtste selectie ooit op het Sittardse veld staat en elk punt mag worden gekoesterd.

‘Vertrouwen’ zal wel eens een sleutelbegrip kunnen worden deze competitie en waarom zou je dat niet in de eerste wedstrijd tanken? Tegenstrever is FC Emmen, dat met een ronkende selectie op de nacompetitie mikt. Een tegendoelpunt kan wel eens fataal worden, want dan moet er van de ploeg meer worden verwacht dan louter tegenhouden. Als er na 90 minuten een 1-1 tussenstand op het scorebord staat, kan iedereen daar best tevreden mee zijn. Dat is iedereen ook, met uitzondering van Tim Matavz. De international van Slovenië (een absolute dwerg in voetballand) krijgt de bal voor zijn voeten, schiet pardoes en via het been van Samir Kozarac verdwijnt de bal achter een verbouwereerde David Meul. Kan een seizoen pijnlijker beginnen?

Marvin Wijks: in de derde thuiswedstrijd van het seizoen probeert Fortuna voor de eerste maal te winnen. Dat is nodig ook, want met drie punten uit vijf duels heeft het haar start compleet gemist. Tegenstander Haarlem doet het wat beter, al mag dat een Godswonder worden genoemd. Zo denderend spelen de Noord-Hollanders allerminst, maar het geluk heeft hen niet in de steek gelaten.

De eerste helft is een maat voor niks, al is Fortuna een aantal malen dicht bij de openingsgoal. Iedereen heeft het gevoel dat degene die het eerst scoort, de wedstrijd zal winnen. En ja, als dat zo is, dan kun je maar beter zo laat mogelijk scoren. Uiteindelijk is het Ruud Boymans die na 78 minuten een frommelgoal maakt. Die tellen ook en deze goal lijkt voldoende voor drie punten. Drie minuten later is de euforie alweer verdwenen, want Haarlem heeft de gelijkmaker geproduceerd. Oké dan, 1-1 tegen Haarlem, het moet maar. Maar nee, het mag niet zo zijn. De man die de boordnodige routine zou moeten brengen, Samir Kozarac, gaat wederom in de fout. Na truitje-trek met Laurens ten Heuvel gaat de bal op de stip. De eenvoudige draver Marvin Wijks mag aanleggen en kwijt zich van zijn taak. De klok is inmiddels de 90 minuten al ver gepasseerd. Het is niet de eerste maal dat dit gebeurt…

Michael Jansen: de fusiebeesten Hans Erkens, Willy Dullens, Frans Körver. Ze zijn er kapot van. Van het doelpunt van Michael Jansen? Nee, natuurlijk niet! Wel van het feit dat Fortuna als een tierelier is gaan draaien. We moeten bekennen dat we dit zelf ook niet hadden voorzien, maar Roger Reijners heeft het team plotseling erg goed op de rails. Het gaat zelfs zó goed dat de vierde periode in de wacht kan worden gesleept. Een ongekende luxe, want zo ver is Fortuna sinds de degradatie nooit gekomen.

Met nog twee wedstrijden te gaan volstaat misschien wel één winstpartij. De uitwedstrijd tegen Cambuur niet verliezen is het devies. Voordat de wedstrijd kan worden gespeeld, gaat er behoorlijk wat water door de Keutelbeek. Vanwege de vrieskou kan er op vrijdag niet worden gespeeld in het Cambuur Stadion. Als het, de dinsdag daaropvolgend, dan eindelijk zo ver is, weet Fortuna zelfs op voorsprong te komen. Echter, lang duurt dat niet en de gelijkmaker van Cambuur is ook wel verdiend. Nu ja, ‘van Cambuur’…

Het is onze eigen Rick Geenen die de bal over de doellijn werkt… Maar, alsof dat nog niet voldoende is, schiet in blessuretijd Michael Jansen op doel. Iedereen heeft zich al met een gelijkspel verzoend, Cambuur incluis, en dit zal het laatste schot van de wedstrijd zijn. En ja hoor, de bal ketst af en suist over een wederom verbouwereerde David Meul heen… De dienstdoende verslaggever omschrijft de situatie na het doelpunt als volgt:

‘Iedereen die Fortuna een warm hart toedraagt, is geslagen. De spelers liggen verslagen op het veld en de meegereisde aanhang kijkt nog maar eens in de gifbeker, waarvan men eindelijk dacht de bodem te kunnen ontwaren.’

Kan het nog erger? Dit gebeurt nu toch niet de eerste keer?

Kevin Vink: drie dagen na de mokerslag in Leeuwarden poging twee in het veroveren van de vierde periode. Inmiddels is FC Zwolle op gelijke hoogte gekomen in de rangschikking, al is Fortuna’s doelsaldo aanmerkelijk beter. Indien Zwolle niet weet te winnen van Cambuur, hebben de Sittardenaren aan een gelijkspel voldoende. Voor aanvang van het duel, komt ons ter ore dat het duel Cambuur-Zwolle is afgelast…

Maar goed, in een fantastische ambiance speelt Fortuna erg berekenend en eigenlijk ook heel erg goed. Het merendeel van de toeschouwers droomt hardop van de vierde periode en dat lijkt allemaal werkelijkheid te worden als de Beer van Born onberispelijk binnentrapt. De minuten tikken weg en alles lijkt op zijn pootje terecht te komen. Helaas, helaas, want een handvol minuten voor tijd wordt sleurbeest Kevin Vink op pad gestuurd. Hij controleert de bal en schiet de gelijkmaker tegen de touwen. Waarom moet dit nu weer plaatsvinden? En dan juist een speler die zijn handjes mag dichtknijpen dat het hem lukt zonder steun op zijn benen te blijven staan…

Ook onze vaste scribent voor wat betreft de thuiswedstrijden heeft de pee in:

‘De gelijkmaker komt aan als een mokerslag. Opeens valt er een grote stilte in het stadion. Het publiek herstelt zich als eerste van de tegenstander. Het ‘Come On Sittard’ klinkt luid door het stadion. De spelers proberen zich op te trekken aan de steun van de tribunes.’

Leuk is zeker anders…

Ousmane Sanou: het is niet te bevatten, maar deze speler heeft een doelpunt gescoord tegen Fortuna! Maar dat kan toch helemaal niet? De volgende passage lezen we in onze woordenlijst:

‘Beroep: WAO’er?
Ousmane wordt in december 2001 gepresenteerd als de redder in nood voor de haperende aanval van Fortuna Sittard. Maar twee dagen later blijkt Ousmane helemaal niet te komen, omdat hij niet door de medische keuring komt. Dat is op zich al een hele prestatie, want wie komt er nu in Sittard niet door de keuring heen? Het afketsen van de overgang van de Willem II-er komt echter wel in een vreemd daglicht te staan als je bedenkt dat op de dag tussen zijn presentatie en zijn (af)keuring, trainer Hans Verel (ex-Willem II) wordt ontslagen. Voeg daar aan toe dat Ousmane vervolgens een contract tekent bij Sparta en daar vrijwel probleemloos zijn wedstrijden afwerkt en de verdenking luidt al snel dat Ousmane een aankoop van Hans Verel was, die niet doorging omdat Hans Verel werd ontslagen en niet vanwege vermeende medische problemen.

Bovenstaande, gekoppeld aan het feit dat de bal via het lichaam van Gino Facenna in doel verdwijnt, zijn behoorlijke overgewicht, het feit dat Hans de Koning trainer is van TOP Oss, het feit dat TOP een opvanghuis is voor uitgerangeerde, impopulaire Fortunezen en dat Sanou scoorde, drie seconde nadat hij het veld betrad, maken deze goal toch aardig pijnlijk…

Milos Malenovic: één dag voor de verjaardag van één der Lateral Boys speelt Fortuna tegen nieuwkomer FC Omniworld. Een peuleschilletje, zou je denken, aangezien de Zwarte Schapen een straatlengte achter staan op het Fortuna van Reijners. Nee dus, het wordt een horror-avond. De polder-boys zijn door Henk Wisman dermate geprikkeld (en hij op zijn beurt door Hans Erkens‘ schandalige uithaal in Dagblad de Limburger) dat Fortuna wordt vermorzeld. Een 3-1 score is al erg, maar 4-1 is helemaal verschrikkelijk. Volkomen terecht komt David Meul naar het uitvak gelopen en bedankt ons ‘voor het komen zien naar deze rotmatch’ . De 4-1 komt van de voet van de volstrekt onbekende Bosnische Zwitser Malenovic. In zijn seizoen voor Omniworld weet hij exact éénmaal te scoren. Zou de Van der Padt-trofee het hele seizoen door zijn hoofd hebben gespookt?

De winnaar De keuze is op Milos Malenovic gevallen. Deze Bosnische Zwitser scoorde de 4-1 op 27 februari 2009 voor FC Omniworld. De (her)verkiezing

Nadat we de beslissing hebben genomen Milos Malenovic te fêteren, begint de grote zoektocht. Milos’ contract werd namelijk niet verlengd bij de Zwarte Schapen, dus de kans dat hij nog in de buurt vertoeft is relatief klein. We zijn dan ook genoodzaakt om even de directie van FC Omniworld te contacteren. En dat lukt wonderwel. Directiesecretaresse Corine Rijnhart is zo behulpzaam om ons het e-mailadres van Milos te geven, waarna een keurig nette e-mail de burelen van Fortuna Online verlaat.Nadat we een week later nog geen berichtje van Milos hebben ontvangen, gaat er een vervolgmail achteraan. Maar ook dan blijft het akelig stil. Tijd om Derk Bolt van de Katholieke Radio Omroep in te schakelen, maar hij bedankt voor de eer.Nu ja, dan rest om niets anders om de naam ‘Malenovic’ door te halen en de resterende nominaties te herbekijken. Hoe je het went of keert, de winnaar van deze editie gaat een speciale zijn. Immers, hij is wel zo een loser dat hij er niet eens in is geslaagd om een Van der Padt-verkiezing te winnen!

De uitreiking
Werk, hobby-verplichtingen en privé-besognes zorgen ervoor dat de redactie van Fortuna Online met een smallere selectie dan die van Roger Reijners op weg gaat om de editie 08/09 een passend slot te geven. Zoals zo vaak is de A2 de gids welke gaat leiden naar de plaats waar het allemaal moet gebeuren.

Na ruim 30 minuten verlaten we de provincie die zo uitmuntend wordt bestuurd door Léon Frissen en zetten we voet aan de grond in de provincie welke wordt geleid door dat andere CDA-kopstuk, Hanja Maij-Weggen. Per 1 oktober gaat laatstgenoemde met pensioen. Misschien goed dat eerstgenoemde per die datum dan ook van het toneel verdwijnt.

Omdat we middenin de vakantieperiode zitten, is het niet zo druk op ‘s lands drukste autosnelweg hetgeen de tijd geeft eens rond te kijken hoe ver de werken in Eindhoven zijn gevorderd. En dat is behoorlijk ver. Als dit project is afgrond zal het hele circus zich wel naar Antwerpen gaan verplaatsen waar men zich zal bezighouden met de aanleg van de Lange Wapper.Na een paar kilometers over de nieuwe ring te hebben gereden, nemen we de afslag Veldhoven en niet veel later rijden we langs het voormalige hoofdkantoor van Vie d’Or. Nu is het even opletten, want in Veldhoven zijn nogal wat straatjes veranderd in een éénrichtingsweg. Via een geitenpad door een volksbuurt komen we uiteindelijk uit bij Sportpark Zeelst.


Sportpark Zeelst: hier moet het vanavond gaan gebeuren!

Op het programma staat de oefenwedstrijd tussen VV UNA en RKSV Nuenen. UNA dat uitkomt in de Hoofdklasse maakt zich wellicht op voor de Topklasse, Nuenen zou graag naar de Hoofdklasse willen.

Bij het aanschouwen van de opwarming lijkt het erop dat we helemaal voor niets zijn gekomen. Er loopt geen enkele buitenlands ogende speler rond tussen de veulens uit Zeelst. Tijd om UNA-trainer Bas Gösgens aan zijn Lacoste-mouw te trekken. ‘Ehh, nee, hij is er niet bij. Hij mag trainen met het tweede. Kijk maar eens rond, we hebben hier maar één donkere jongen bij UNA’.

En jawel hoor, terwijl de selectie van het tweede elftal staat te popelen om het trainingsveld te betreden komt er nog één donkere gast aangesjokt. ‘Typische Fortuna-speler’, bedenk ik me nog gauw voordat de trofee uit de plastieken zak wordt gevist. Seconden later staan we te kletsen met Ousmane ‘Papa’ Sanou! Nu ja, correctie. ‘Kletsen’ is niet het juiste woord, want uit Papa’s mond komen alleen krachttermen zoals ‘ja’, ‘nee’, ‘haha’ en ‘Fortuna uit Sittard’?


De fotograaf scoort een ruime onvoldoende!

We leggen Ousmane uit waarom we zijn afgezakt naar Zeelst en waarom juist hij de gelukkige is. Een glazige blik valt ons ten deel. ‘TOP Oss?’, stamelt hij. ‘Ja, je weet wel, King Hans, Zaffie, Turkse Sjpeknek, Moutawakil, TV-personality, Kazmanian Devil, etc.’

‘Ja’, is zijn antwoord hierop. Het is nu enkele maanden geleden, maar het kost hem zichtbaar moeite om zich dit te herinneren. De warmte geldt als verzachtende omstandigheid. Uiteraard wordt gevraagd naar zijn afgeketste transfer naar Fortuna, destijds. De club suggereerde toen dat Ousmane’s knie het spelen van betaald voetbal onmogelijk maakte en hij dus niet door de keuring kwam. Vreemde bijkomstigheid was dat hij een aankoop was van Hans Verel, de trainer die een dag eerder door Theo Mommers op de Sittardse keien was gezet. Maar goed, als we dit onderwerp aansnijden kijkt hij met een blik alsof hij zonet heeft vernomen dat zijn geboorteland Burkina Faso is toegetreden tot de G8.

We proberen wat we kunnen, maar er is geen woord uit deze introverte Afrikaan te krijgen. Het toegesnelde UNA-kaderlid brengt misschien uitkomst. Ha ja, voor Ousmane dan wel. Hij vraagt botweg naar onze bedoelingen en grist de trofee uit de handen van de laureaat. Wat een vertoning!

Omdat de training van het tweede elftal gaat beginnen maakt Ousmane zich uit de voeten. Verdwaasd kijken we hem na. De eerste buitenlandse winnaar van de Van der Padt-trofee sjokt achter de rest aan. Zonet is hem een beker in zijn handen gedrukt waarvan hij werkelijk niets snapt en dan moet hij ook nog eens gaan trainen… ‘Quel journée’, denkt hij vast bij zichzelf. En trainen moet hij, want hij is geen schim meer van de ranke vleugelspits die als eerste Burkinees ooit scoorde in de Champions League. Een zomer vol barbecues heeft haar sporen achtergelaten.

Ondertussen staat de geplande oefenwedstrijd op punt van beginnen. Het kunstgrasveld is nog even besproeid en dan is iedereen er klaar voor. Aan de zijde van UNA speelt alleen Erik van Adelberg die een belletje doet rinkelen. Voor de rest zijn het nobele onbekenden. En die nobele onbekenden slikken na een handvol minuten al een eerste tegendoelpunt. Via een fraaie voorzet vanaf rechts weet Nuenen 0-1 te scoren. UNA koud gepakt, al lijkt dat niemand echt te kunnen deren.


De enige opwinding van de avond: de sproeiers schieten aan

Een snedig Nuenen scoort halverwege de eerste helft ook 0-2 en dat is verdiend. UNA speelt wel zó vreselijk slap. Verdedigend is het om te janken. En dan is de rechtsback nog wel afkomstig van RBC Roosendaal… Vlak voor rust counteren de bezoekers ook nog naar 0-3. Trainer Gösgens zal niet mals zijn voor zijn manschappen.Na rust herstelt het evenwicht zich enigszins, maar dat komt ook omdat beide teams het wel goed vinden verder. Eindstand 1-3.


UNA beschikt over haar eigen Vak C!

De redactie vind het ook wel goed en in de auto terug naar daar waar mijn Stella staat denken we terug aan die man uit Bobo-Dioulasso. Van frêle buitenspeler tot bonkige spits. Het kan snel gaan in de voetballerij. Ousmane, die jarenlang zijn voeten heeft laten spreken, beseft nu dat zijn carrière erop zit. En als je voeten beginnen te zwijgen, zal je dat op andere gebieden moeten compenseren. En daar sta je dan, in Nederland, zonder de taal echt machtig te zijn.

We vrezen het ergste voor hem, zelfs de Hoofdklasse lijkt (in deze fysieke toestand) een stapje te hoog voor hem. Eén troost: als je in het duistere Afrika kunt overleven, kun je dat in Europa ook. Wellicht hoeven we ons over Ousmane minder zorgen te maken dan over de Van der Padt-trofee.

Michel Hennen