Fortuna zit volop in de voorbereiding. Maar waarom zouden we die volgen met oogkleppen op? Een eindje verderop speelt ook nog een club. Een club die toevalligerwijs in dezelfde klasse is ingedeeld als ons geliefde groen en geel. Om de sterkte van Fortuna te kunnen inschatten rest ons dan ook niets anders dan eens aan de andere kant van de schutting te gaan kijken. Inderdaad, we togen naar de oefenwedstrijd Meerssen –  MVV…

Het is toch alweer even geleden dat ik naar een match van MVV ben gaan zien die geen Limburgse derby betrof. Was het MVV – NAC in het seizoen 1993/1994? Mogelijk. Na alles nog een goed te hebben overzien concludeer ik dat ik mezelf aan het voorliegen ben. Immers, op 12 januari 2001 trok ik op eigen houtje per trein naar De Geusselt om naar MVV – Anderlecht te gaan kijken. In dat seizoen scheerden de Brusselaars hoge toppen in de Champions League en speelden in het eigen Astridpark onder andere PSV, Manchester United, Lazio Roma en Real Madrid van de mat. Het waren mooie tijden voor paars-wit.


MVV – Anderlecht, ik was erbij

Natuurlijk beschamend dat ik op een vrijdagavond naar Maastricht trek om naar een profwedstrijd te gaan kijken. Je geeft nu eenmaal geen geld uit aan Nederlandse profclubs voor niet-Fortuna-gerelateerde zaken. Nu ja, iedereen begaat we eens een misstap. Het feit dat ik plaatsnam naast een neefje van een beroemde Schinnense trompettist en een lid van ‘Die Sängerknaben’ oftewel de ‘Sesamstraat-clan’ maakt het misschien iets minder erg. Overigens komen de laatste twee typeringen niet uit mijn eigen pen, maar uit de pen van de Frontline-redactie. Zie Frontline uitgave 2, pagina 9.


Dat we weten waarover we het hebben

Nu, meer dan negen jaar later is het weer zover. Ik ga op eigen houtje een match van MVV bezoeken. Gelukkig niet alleen, want al met al zijn dit geen plezierige tripjes. Ik ga vele malen liever naar een achterafveldje in de Euregio dan naar 043. Ook al speelt Danny Wintjens’ broer bij Meerssen.

Na een korte rit over de A2 verlaten we de autostrade halverwege de afdaling van de Kruisberg. Onderaan de afrit sturen we naar links en bij de volgende rotonde slaan we rechtsaf. Lastig te vinden is Sportpark Marsana niet; hier zijn we toch al heel vaak geweest. Het vinden van een parkeerplaatsje is een heel ander paar mouwen, maar na een rondje door een woonwijk te hebben gereden is het dan zover. Op een grasstrook aan de rand van het sportcomplex laten we onze auto achter.

Je kunt nooit weten wie allemaal rondloopt bij zo een oefenmatch, dus we kiezen de achteringang. Omdat we betrekkelijk laat zijn, denken we te kunnen ontsnappen aan de Meersense kassa’s. Helaas, we worden vriendelijk verzocht vijf Euro’s te lappen. Omdat we ook echt naar binnen moeten, doen we dat zonder tegen te sputteren.

Eenmaal binnen blijkt het aardig druk te zijn. De zittribune zit tjokvol en ook langs de reclamepanelen staat het helemaal vol. Gelukkig is iedereen gefixeerd op het spel op het veld. Ongehinderd lopen we een rondje langs het veld. Toch benieuwd welke mensen op zo een oefenwedstrijd afkomen. Het gros bestaat uit poepchique volk, behalve ter hoogte van het terras. De mensen die daar hebben postgevat zou ik noch als ‘Sängerknaben’, noch als ‘Sesamstraat-clan’ willen typeren.

Nadat we in een hoekje een rustig plekje hebben gevonden kunnen we ons eens gaan concentreren op ècht belangrijke zaken: de uitreiking van de Van der Padt-trofee 2009/2010. Aangezien de eerste helft pas een kwartier oud is, hebben we nog ruimschoots de tijd om de genomineerden een laatste maal te doorlopen.

Gergö Beliczky: Deze magische Magyaar wordt door FC Zwolle aan het begin van afgelopen seizoen binnengehaald als versterking voor het aanvallende compartiment. De start van zijn Zwolse periode is veelbelovend, maar na die goede start gaat het snel bergafwaarts met Beliczky. In de wedstrijd tegen FC Zwolle weet hij zijn eerste doelpunt op Nederlandse bodem te scoren. Diep in blessuretijd maakt hij de beslissende 0-2 en ontneemt de Sittardenaren daarmee het sprankje hoop op een punt. Natuurlijk kwam Fortuna er in de voorgaande 92 minuten niet aan te pas, maar de bal blijft nog immer rond. Zo ook voor Beliczky. Mocht de bal iets minder rond zijn geweest dan gebruikelijk had hij natuurlijk die bal nooit kunnen kaderen. Helaas, zelfs voor deze wannabe-laureaat was deze kans niet te missen. Uiteindelijk zal hij nóg een keer scoren en wel in de thuiswedstrijd tegen Helmond Sport. Daarna is het vet duidelijk van de soep, want veel verder dan dat komt hij niet. Op 10 maart 2010 wordt zijn contract om een niet nader genoemde reden ontbonden. Ondertussen zal hij wel à la Mario Cipollini in zijn zwembroek aan het Balatonmeer liggen, te dromen van die felbegeerde Van der Padt-trofee…

Gersom Klok: De eerste competitiewedstrijd van het seizoen wint BV Veendam met 1-6 in Haarlem. Gersom Klok komt niet in actie en dat vraagt om revanche. Die krijgt de aanvaller de week nadien. Fortuna trekt richting Langeleegte en daar kijken de Veenkoloniërs wel naar uit. Zou je ook niet? Fortuna heeft haar eerste wedstrijd met 0-4 verloren en zal niet overlopen van zelfvertrouwen. Dat kleine beetje zelfvertrouwen wordt na acht minuten door Klok weggenomen door de 1-0 aan te tekenen. Gekomen voor een punt, maar eigenlijk al vóór die achtste minuut weten we dat dat er niet in zal zitten. Tjeerd Korf is onze verdediging keer op keer te snel af en de tweede maal is het de goede keer voor Klok. Het is inmiddels het derde seizoen dat Klok voor BV Veendam uitkomt en nooit eerder wist hij een goal te scoren. Tegen Fortuna dus wel en als ik hem was, zou ik dat doelpuntje maar koesteren. Immers, in de acht wedstrijden die hij nadien nog speelt scoort hij niet éénmaal. Zijn hoogtepunt tot nu toe is dus de 1-0 tegen Fortuna. Pijnlijk, absoluut. De wedstrijd (dat was het dus niet) eindigt in 5-1. Een drama, daarover kunnen we kort zijn. Mede dankzij Gersom Klok…

Omer Kulga: Instanties die beweren overal verstand van te hebben boren ons de trip naar MVV – Fortuna door de neus. Onregelmatigheden tijdens de derby van verleden seizoen hebben de autoriteiten genoopt deze beslissing te nemen. Wat niet heeft meegewogen in hun beslissing is de uitreiking van de Van der Padt-trofee. Het is immers mogelijk dat in deze wedstrijd een minkukel van formaat het doel weet te vinden en die zou dan door de mazen van het Van der Padt-net glippen. De uitreiking van de trofee is een uiterst serieuze aangelegenheid en het zou een belediging zijn voor de overige genomineerden als de winnaar er vandoor zou gaan met de trofee terwijl hij is gekozen op basis van tv-beelden. Dat staat ook haaks op het vuistdikke dossier dat beschrijft hoe een Van der Padt-verkiezing in zijn werk hoort te gaan. En we hebben geen zin om ons te gaan verantwoorden bij het CAS. En dus sloop de jury van de Van der Padt-trofee op 19 maart ongezien De Geusselt binnen. Toen Fuat Çapa nog de scepter zwaaide in Maastricht stond een derby tegen MVV gelijk aan een overwinning, maar tijden veranderen. De Turkse dirigent heeft het veld geruimd en onder Ron Elsen is alles weer zoals het ooit was. Desondanks lijkt Fortuna een punt te pakken in Maastricht, hetgeen broodnodig is in de strijd tegen degradatie. Totdat enkele minuten voor tijd de ook al Turkse houwdegen Omer Kulga naar voren strekt. Het schot van Bryan Linssen wordt door Danny Wintjens naastgetikt, maar daar denkt Kulga anders over. Pieter Nys is te laat en de onbeholpen Turk legt de bal in doel. 2-1, in de 83e minuut, in een derby… Tsja, dit is pijnlijk, of niet soms?

Rik Sebens: 30 maart 2010 zal Rik Sebens niet gauw vergeten. Op die dag zegt De Graafschap namelijk het contract op van de jonge aanvaller. Formeel moet dat ook, want anders is een club gedwongen een speler een gelijkaardige aanbieding te doen. En ja, dat zal er voor Sebens wel niet inzitten. Toch scoorde het grote talent 1,18% van alle doelpunten die de Superboeren afgelopen seizoen weten te scoren. 1,18%, dat is zeker niet misselijk! Omgerekend in doelpunten is dat exact één doelpunt. En we hoeven nu niet te gaan vertellen waar hij dat doelpunt scoort. Inderdaad, in het voormalige Wagner & Partners Stadion. Na negen minuten heeft Hugo Bargas al voor de 0-1 gezorgd en zolang het dat blijft, is er kans op een gelijkmaker. Natuurlijk weten wij ook wel beter, maar het kan raar gaan in de voetballerij. We hebben zelfs al mogen meemaken dat een volstrekte nobody als Gergö Beliczky heeft kunnen scoren, dus waarom zou het dan niet één der Fortunezen kunnen lukken? Goed voorbeeld doet allicht goed volgen en dat geldt natuurlijk ook voor Rik Sebens. En slotoffensief levert niks op, zorgt alleen maar voor méér gaten achteraan en daarvan maakt Sebens dankbaar gebruik. Berry Powel schiet eerst nog tegen Danny Wintjens aan, Sebens vervolgens tegen Yoann de Boer en, hoe schlemielig, hij krijgt de bal weer in zijn voeten aangespeeld. Deze meeval hebben wij natuurlijk nooit, al jaren niet, maar Rik Sebens dus wel. De 0-2 binnenleggen is dan ook een eitje. Hoe pijnlijk!

Ondertussen is de stand 0-2 geworden. Waren we in het begin van de wedstrijd nog juist getuige van het doelpunt van Gideon Boateng, inmiddels heeft Tom Daemen er 0-2 van gemaakt. Tegen het einde van de eerste helft scoort Tom van Hyfte de 0-3. Tijd om van kant te wisselen, samen met onze laureaat, Omer Kulga. We zijn hem op het spoor, het is alleen nog zaak om hem zonder al te veel poespas de trofee in zijn handen te drukken.


Meerssen neemt een welverdiende corner

In de tweede helft komt de wedstrijd pas een beetje op gang. Dat wil zeggen: Meerssen drukt MVV terug in de eigen verdediging. Via een spaarzame counter komt MVV nog op 0-4, maar veel meer zit er niet in het vat. Meerssen combineert vrij aardig en dwingt ook kansen af. Ondertussen beginnen zich al wat mensen van MVV warm te lopen, zoals Michael la Rosa en Edwin Wang. Op het eerste gezicht niet spelers waarvan we wakker moeten liggen. Ik denk dat voor hen de droom van het winnen van de Van der Padt-trofee eerder gaat uitkomen dan slagen in het profvoetbal. Maar ja, dat kan nog veranderen.

Waar we op hopen gaat gebeuren: na 70 minuten grijpt René Trost in en haalt onder andere Daemen en Kulga naar de kant. Op een zijveldje gaan ze uitlopen. Voor ons de gelegenheid om eens nader kennis te maken met Omer. Na één rondje is het welletjes geweest. Nadat Daemen ons nog even begroet, voelen we Omer maar eens aan zijn tanden.

De grote en vriendelijke reus met Turkse roots begrijpt eerst niet zo heel goed wat we eigenlijk komen doen. Omdat we dat zelf eigenlijk ook nooit zo begrijpen, kunnen we hem dat niet kwalijk nemen. Welk medium zet immers jaarlijks een grote onbenul in het zonnetje? Inderdaad, dat is redelijk ongewoon.


Omer Kulga kan zijn geluk niet op met deze fraaie trofee!

Als hij doorheeft dat de trofee voor hem is weet hij kwiek te melden dat hij niet alleen een uiterst pijnlijke goal tegen Fortuna heeft gescoord, maar ook nog een assist heeft gegeven tegen Cambuur. Zeg, dat we dat even weten hè! In redelijk goed Nederlands vertelt Omer uitgebreid over de voorbereiding tot dusver. In het verleden heeft hij nog voor Visé gespeeld, maar juist in die oefenwedstrijd hield Trost hem 90 minuten op de bank. De maat is dus bijna vol voor Omer. ‘Als de club nog een centrale verdediger gaat aantrekken, wil ik vertrekken’, zo betoogt hij. En dat kunnen we alleen maar met hem eens zijn. Als je nog zo jong bent, moet je spelen en niet naast iemand als René Trost op een bankje zitten. Bij voorkeur in de Belgische Derde Klasse.


En zo is het maar net!

Nadat we hem nog een laatste keer zijn hand hebben geschud is het de hoogste tijd om afscheid te nemen. De wedstrijd loopt namelijk tegen het einde en we moeten voor het einde al vertrokken zijn. Natuurlijk niet te veel slapende Romeinen wakkermaken…

Als we het sportcomplex verlaten kijken wat mensen verbaasd om, maar hebben geen enkel idee welke plechtige ceremonie zich zojuist in hun bijzijn heeft voltrokken. De uitreiking van de editie 2009/2010 zit er weer op. Oproep aan alle kneuzen om komend jaar proberen te scoren tegen Fortuna.

Michel Hennen