Vrijdag 01 februari 2008. De dag van het scholierencarnaval in Sittard. Echter ook de dag dat de plaatselijke ‘trots’ van diezelfde stad het in Dordrecht moet opnemen in het kader van de inmiddels jaarlijks terugkerende jacht op de rode lantaarn.
1 Februari 2008
Chemie tussen Reijners en Körver lijkt uitgewerkt
FC Dordrecht 1 Fortuna Sittard 0
Doelpuntenmakers: 54. Sardar 1-0.
Opstelling: Christianen, Geenen, Grabovac, Op den Kamp, Bejas (80. Van den Ouweland), Simone, El Hammouchi, E. Guvenc (64. Jacobs), Heinrichs, Derksen (74. Boymans), Schreurs
Toeschouwers: 1.852
Scheidsrechter: Steegstra
Geel (Fortuna): Grabovac, Bejas, Derksen
Rood (Fortuna): –
17 Wedstrijden voor het einde verkeert Fortuna in een uitgelezen positie om wederom dit kleinood te bemachtigen. Carnaval, het jaarlijks terugkerende Limburgse volksfeest van ‘drei dolle daag’. Binnen Fortuna gaan de clowneske toestanden echter al jaren achtereen non-stop door. Geruchten gaan dat MVV-icoon en fulltime troublemaker Fransje K. inmiddels het pakje heeft aangetrokken van trekpop-speler.
Het is 15.40 uur als ik bezoek krijg van onze burgervader GER. Afgesproken is dat TMD ons hier komt oppikken en geduldig wachten we dan ook maar tot onze chauffeur van dienst zich aankondigt. Als deze arriveert, nemen we afscheid van het thuisfront en begeven we ons op weg naar de ongetwijfeld zoveelste uitnederlaag van ons geliefde, ooit zo trotse voetbalbolwerk.
De eerste tussenstop wordt gemaakt bij het AC wegrestaurant in Nederweert, alwaar we afgesproken hebben met enkele andere Fortunezen. Na een snelle hap bij de Burgerking en een snelle ‘make-up’ voor onze sleutelfiguur begeven we ons richting de auto’s voor het vervolg van de reis.
Deze vordert gestaag en zonder problemen en noemenswaardige voorvallen bereiken we de omgeving van Dordrecht. Daar maken we eerst een korte tussenstop bij een tankstation, vanwege sanitaire verplichtingen en het feit dat we anders wel erg vroeg dreigen te arriveren op de plaats van bestemming. Daar aangekomen voegt ook Thies zich met zijn passagiers bij ons reisgezelschap.
Eenmaal in Dordrecht slaat de verwondering toe als we een of andere toeristische route blijken te nemen, die ons overal naar toe zal leiden, behalve naar het beoogde doel van onze reis. Navraag levert op dat een van de passagiers in de voorste auto heeft afgesproken met een vriend uit Rotterdam en dat hij zijn chauffeur opdracht heeft gegeven koers te zetten naar Dordrecht Centraal, om zijn makker op te laden.
Hoe langer de zoektocht duurt, hoe meer de passagier op de achterbank van onze auto zich begint op te winden. Vloekend en tierend roept hij allerlei verwensingen richting de veroorzaker van al deze consternatie. Als we uiteindelijk, na enkele routebeschrijvingen het station gevonden hebben, parkeren we de drie bolides wel zeer tactisch. Dit levert ons veel getoeter, gebalde vuisten en boze blikken op van de locale bevolking, maar ach ja, ook wij betalen immers wegenbelasting.
Als de ene passagier uitstapt om zijn kameraad op te gaan halen in de stationshal, ziet de andere, die eerder met zijn gedachte nog bij die schitterende ‘witte kerst’ zit dan bij ‘vasteloavend’ zijn kans schoon om opzoek te gaan naar wat blikken vloeibaar brood.
Een vijftal minuten later verschijnt mede-passagier no 1 met zijn blind date ten tonele. Als het instappen iets te lang duurt, verliest ook mijn chaufeur TMD zijn zelfbeheersing en laat luid en duidelijk weten dat hij geen enkel oponthoud meer duldt. Passagier 2 heeft van dit voorval echter niets meegekregen en komt 5 minuten later doodgemoedereerd aangelopen, met in zijn hand een boodschappentas met 12 halve liters van de koude bakker.
Als we uiteindelijk dan toch het voormalig “Sportpark Krommedijk”, inmiddels omgedoopt tot het “GN Bouw Stadion”, hebben bereikt parkeren we snel de auto’s en begeven we ons naar binnen. Daar aangekomen blijkt de publieke belangstelling toch nog reuze mee te vallen. Er zijn ondanks het feestgedruis in de Westelijke Mijnstreek, toch nog zo’n 40 man bereid geweest de reis naar Dordt te ondernemen.
Ook enkele collega’s van United Tifosi zijn aanwezig. Meest opzienbarende afwezige is ongetwijfeld de grootste pagina binnen Fortuna, die het cultureel erfgoed van Limburg klaarblijkelijk preferen boven het cultureel erfgoed van de stad Sittard. Ach ja, je bent cultuurbewaker, of je bent het niet.
Als beide ploegen het veld opkomen, blijkt dat poppenspeler Fransje K. zijn trekpop Roger Reijners heeft geinstrueerd om de door velen ‘verfoeide’ (incluis schrijver) Roy Bejas te posteren op de plaats van de geschorste Nico Vanek. Joep Op den Kamp neemt daardoor de plaats centraal in de verdediging over van diezelfde Roy Bejas. De volledige opstelling van Fortuna op deze avond is als volgt: Christianen; Geenen; Op den Kamp; Grabovac; Bejas; Simone; Heinrichs; El Hammouchi; Schreurs; Derksen en Guvenc.
Fortuna komt goed uit de startblokken en heeft de eerste 20 minuten een duidelijk veldoverwicht. De enige kans uit dit veldoverwicht komt op naam van Danny Schreurs, die schuin links van Dordrecht keeper Rijnvis echter verkiest om de bal proberen te verplaatsen, ipv vol uit te halen. Zijn inzet is dan uiteindelijk ook een makkelijke prooi voor de sluitpost van Dordrecht.
Na de veelbelovende openingsfase van Fortuna, gaat de wedstrijd langzamerhand uit als een nachtkaars. Meest spraakmakend moment is de overtreding van Dordrecht verdediger Didi Longuet op Rachid el Hammouchi. De tackle van achteren met twee benen op de pezen van de Duits/Marokkaanse middenvelder van Fortuna, had maar een kleur verdiend, namelijk donkerrood. Scheidsrechter Steegstra bedekt het echter met de mantel der liefde en geeft Longuet slechts een gele kaart.
Voor de rest gebeurt er weinig opzienbarends en na 45 minuten staat er dan ook een dubbelblanke stand op het scorebord. Tijd dus voor de ‘Goodyear Commissie’ om een oordeel te vellen over de culinaire hoogstandjes bij de club. Persoonlijk vind ik Dordrecht een van de meest kleurloze clubs uit de Jupiler League. Een club die totaal niets uitstraalt en sinds kort ook nog de reputatie van ‘messentrekkers’ moet meedragen. Betekent wel dat we dus niet kunnen zeggen dat er totaal niets blinkt in Dordrecht.
Met de catering is op het eerste oog echter niets mis bij Dordrecht. De bediening is vriendelijk, je krijgt er als een van de heel weinige clubs in de JL League echt bier (hoewel uitspraak tot verwarring kan leiden) en ook de aangeboden culinaire versnaperingen doorstaan de kwaliteitstest met verve. Ik ga voor het broodje worst. Als me wordt gevraagd welke saus, mayonaise, ketchup of mosterd, geef ik aan mosterd. Helaas krijg ik mijn broodje aangereikt met ketchup. Aangezien ik niets moet weten van tomaten-ketchup is dat een minpunt, maar iedereen verdient een tweede kans. Voorzichtig nemen we de eerste hap…
Hmm, het broodje is zacht en in tegenstelling tot vrijwel alle andere clubs is de worst niet gewoon warm, maar gerust heet te noemen. Afgezien van de door mij verfoeide smaak van tomaten ketchup, is er bijzonder weinig aan te merken op dit eindprodukt. Voorzichtig probeer ik mijn mede jury-leden van de ‘Goodyear-commissie op de hoogte te brengen van mijn bevindingen. Het antwoord van TMD is echter ontnuchterend. Kan allemaal best wel zijn, maar UNOX is altijd nog een A-merk. Mijn enthousiasme verdwijnt als sneeuw voor de zon. Helaas, maar regels zijn regels. Geen goodyearster voor Dordrecht, maar wel een bijzonder eervolle vermelding.
Als beide ploegen weer het veld opkomen, blijkt dat er in de personele bezetting niets is veranderd. Ondanks dat het voetbal nog steeds van bedenkelijk niveau is, begint Dordrecht de wedstrijd langzaam naar zich toe te trekken. In de 55e minuut neemt Dordrecht speler Sardar de bal opzichtig mee met zijn hand en schiet de bal vervolgens achter Fortuna doelman Christianen. Tot verbazing, verbijstering en woede van iedereen die Fortuna een warm hart toedraagt vlagt de Urriah Rennie ‘look-a-like’ echter niet en wordt het doelpunt toegekend.
Even later blijkt scheidsrechter Steegstra een adept van de ‘Airkes‘ opleiding te zijn. Communicatie absoluut ongewenst en stroman Reijners wordt richting tribune gestuurd.Desondanks blijkt Fortuna door de 1-0 achterstand wakker geschrokken en gaat opzoek naar de gelijkmaker. Rond de 70e minuut valt het de Fortuna-aanhang op dat er vandaag toch echt elf Fortuna spelers in het veld staan als de tot dan toe volledig onzichtbare Dirk-Jan Derksen een veel te zachte kopbal van de lijn gehaald ziet worden. Dit is het eerste en tevens laatste ‘huzarenstukje’ van onze onvolprezen goaltjesdief, die in de 73e minuut wordt vervangen door Ruud Boymans.
Even later is het de voor Emrullah Guvenc ingevallen Bas Jacobs die een kopkans weet de verkwanselen. De ‘Parel van de Parkstad’ kopt volledig vrij de bal rakelings over de goal van doelman Rijnvis. De derde en laatste grote kopkans komt op naam van het eigen produkt, Ruud Boymans, maar ook hij weet niet voldoende richting te geven om doelman Rijn te laten vissen.
Even later vindt scheidsrechter Steegstra het goed geweest en fluit voor het einde. Wederom een even onnodige als voorspelbare nederlaag. Op deze manier komen we natuurlijk nooit verder. Inderdaad, het doelpunt was hands, maar door kordaat ingrijpen zonder meer te voorkomen geweest.
Na afloop begeven we ons snel naar de auto’s en vertrekken richting WM. Na enkele korte tussenstops bereiken we omstreeks 24.00 uur de thuisbasis, alwaar we moe maar wederom onvoldaan afscheid nemen. Voor mijn mede-passagiers en chauffeur belooft het een korte nacht te worden, aangezien zij verkiezen het carnavalsgeweld te ontvluchten en de komende dagen in London te doorbrengen.
Groeten,
Guido Erens
