Vrijdag 26 augustus 2005, een op het eerste gezicht rustige nazomerdag. Een kwalificatie die moeiteloos stand houdt als ik op de tonen van Falcon Radio richting Sittard rijd.


26 Augustus 2005

Meegereisde Fortunezen en bloc achter geschoffeerde Laszló Mészáros

AGOVV Apeldoorn 3 Fortuna Sittard 0
Doelpuntenmakers: 27. Juliana 1-0; 37. Garcia Garcia 2-0; 53. Guijo-Velasco 3-0
Opstelling: Budziak, Simone, Akerboom, Hermans, Van Driel, Meszaros (57′ Grabovac), Aitjdag (77′ Lord), Garritsen, Daemen, Taiwo, Moutawakil.
Toeschouwers: 1.825
Scheidsrechter: Ter Brake
Geel (Fortuna): Garritsen
Rood (Fortuna): –

Ik arriveer eens een keer ruim op tijd bij de reeds gereedstaande bus, hetgeen behalve rust ook een hoop ruimte voor andere zaken schept. Zo begeef ik mij aan de uitgave van Voetbal International van deze week en lees als één van de eerste items de column van Derksen. Deze trekt op zijn eigenreide manier een link c.q. overgang van geschiedenisbepalende populaire muziek naar het beleid van Marco van Basten. Derksen is, terecht, niet mals voor Van Basten. Dat hoeft ook niet. Hoewel Van Basten bijzonder succesvol is als bondscoach gerelateerd aan zijn behaalde resultaten, zal hij niet snel de schoonheidsprijs verdienen met de wijze waarop hij recentelijk deze resultaten heeft behaald. Het is als een hors d’oevre sans aucun jus. Ik kan mij dan ook goed vinden in de wijze waarop Derksen zijn mening neerzet.

Als we over de helft van onze busreis zijn, heeft buscoördinator Rob Poulssen nog een mededeling van huishoudelijke aard. Waar er voorheen een loterij werd gehouden met prijzen van grote diversiteit, zal er nu een verloting plaatsvinden van gratis toegangsbewijzen voor de volgende thuiswedstrijd. Ditmaal zijn Guido en Wilma de zielsgelukkige winnaars. We bereiken in ras tempo Apeldoorn en het Sportpark Berg en Bos (!).

Hoewel we hier nooit met een postief resultaat huiswaarts keerden, komen wij er graag. Bij AGOVV staat gastvrijheid namelijk hoog in het vaandel. Dermate dat iedere bezoeker van het uitvak twee bonnen krijgt overhandigd voor een belegd broodje plus frisdrank dan wel koffie. Alleen in Almelo viel ons een dergelijke eer ten deel. Als we het uitvak binnentreden en de benodigde formaliteiten hebben verricht, zien we dat de spelers aan de opwarming bezig zijn.

Bij Fortuna noteren we één wijziging in de basiself. Joos van Barneveld kampt met vormverlies en Sala Aitjdag speelt in zijn plaats. Trainer Dekker blijkt wederom te kiezen voor een 4-5-1 variant, zij het dit keer met Aziz Moutawakil op zijn vertrouwde plaats op de linkervleugel, Sala Aitjdag diep op rechts en Tommie Daemen op zijn favoriete plaats centraal naar voren op het middenveld. Aan onze zijde bovendien de oud AGOVV-ers Koen Garritsen en Wasiu Taiwo. Bij de gastheren zien we de oude rot Robert (die nooit) Roest staan, één van de meest waardevolle spelers in de geschiedenis van het betaald voetbal van de Westelijke Mijnstreek en bovendien een speler die mede deze fansite op de kaart zette. Verder zien we in de Apeldoornse line-up Levi Risamasu die in de winterstop van afgelopen seizoen bij Fortuna een testmatch speelde tegen FC Vinkenslag, maar werd afgetest wegens een blessure. In de technische staf van de Apeldoorners zien we de ongeëvenaarde en bijzonder sympathieke oud-Fortunees Marco Heering. Hoewel je nooit om Marco heen kon en kan, valt hij niet te ontdekken voor mij, helaas een lichte dissonantie.

Tot mijn grote genoegen ook in Sportpark Berg en Bos opkomst op de tonen van “Theme from Peter Gunn” van Emerson, Lake and Palmer. De thuisploeg mag via een schot naast het doel van Gonzalo Garcia Garcia de debatten openen. Als enige ziet scheids Ter Brake hier een hoekschop in. Garcia Garcia mag ongehinderd koppen, een heuse waarschuwing, maar de bal verdwijnt naast het doel van Budziak. De hierop volgende minuten kunnen we behalve van de feeërieke en bosrijke omgeving getuige zijn van een dreigend AGOVV en een Fortuna dat op zoek is naar de juiste balans.


Sportpark Berg en Bos, gesitueerd in een feeërieke omgeving

Het duurt tot halverwege de eerste helft, eer Fortuna via een schot van afstand van Garritsen een feit in de boeken krijgt. Bij AGOVV kijkt men elkaar eens aan en worden de schouders hiervoor opgehaald. De Apeldoorners antwoorden via een inworp naar Juliana. Deze mag vrijelijk het hazenpad kiezen en achtereenvolgens Simone en Hermans kennis laten maken met de bosrijke omgeving, Budziak is te laat in de één-tegen-één, 1-0 voor AGOVV. Juliana kookt over van vreugde en trekt zijn shirt uit. Volgens de regels is dit geel en net als iedere Nederlandse scheidsrechter handelt ook Ter Brake conform het voorgeschrevene.

Zoals in de voorgaande wedstrijden lijkt Fortuna wakker te schieten. Rond het half uur ontstaan er kansen voor Moutawakil en Daemen, maar beide schieten over het doel van de voetbalbejaarde coryfee Van der Gouw. De thuisploeg heeft er dan genoeg van en schakelt een paar tanden bij. Van der Ree countert op links, hij loopt weg van Simone, zijn voorzet wordt slecht uitverdedigd. Wat op dat moment gebeurt, is een kopie de totstandkoming van het Platvoetdoelpunt van afgelopen maandag tegen VVV. Deze keer slaan Simone en (naar ik meen waar te nemen, vergeef mij indien onjuist) Akerboom aan het discussiëren over blijkbaar een heikel onderwerp. Garcia Garcia gaat vrij op Budziak af en plaats de bal keurig in de korte hoek, 2-0.

Bedroevender kan het bijna niet meer. AGOVV beseft dit als geen ander en probeert Fortuna zo snel mogelijk kalt te stellen. Winklaar mag op zijn beurt maar eens ongestoord door onze verdediging kuieren, maar hij produceert een slap rollertje dat in Budziak’s handen belandt. Aan de overkant probeert Moutawakil hetzelfde, maar Van der Gouw redt met de voeten op diens lage schuiver.

Rust. Ik nuttig mijn meegenomen appel en hoop stiekem dat deze is gelijk die van Sneeuwwitje, opdat ik verstoken mag blijven van veronderstelde misère in het tweede bedrijf. Helaas blijken ook in Apeldoorn sprookjes niet te bestaan. Ook de Goodyear Commissie gelooft het ditmaal wel en verzilverd de ontvangen voedsel- en drankbonnen. Bovendien besluit men wegens moverende reden en na overleg om geen broodje bal te nuttigen.

 
Géén ‘broodje bal’; de redenen mogen duidelijk zijn…

Uiteraard is er ook in onze gelederen een dissident, echter zijn waarneming komt niet in de annalen. Daarenboven reageerde betreffende persoon bijzonder agressief na het bewuste broodje en hoorde ondergetekende enkele andere Fortunezen zelfs blaffende geluiden produceren na de warme huismaaltijd. Hoewel geen beoordeling, toch een oprecht en bijzonder woord van dank aan de mensen van AGOVV voor de allerhartelijkste ontvangst.

Wat er aan het begin van het tweede bedrijf gebeurt, is eigenlijk voldoende aanleiding om pen en papier onmiddelijk op te bergen en dit verslag acuut te beëindigen. Onze hoofdtrainer Dekker haalt het namelijk in zijn hoofd Laszló Mészáros eruit te halen ten faveure van Zarko Grabovac. Allereerst heeft Guijo-Velasco balverlies rond de middenlijn mogen afstraffen en de thuisploeg op 3-0 gezet. Maar dat Mészáros voor de zoveelste keer als een kleuter door Dekker wordt aangepakt, is de druppel. Een trainer die bij voorkeur rept over het niet weggeven van kansen aan de tegenstander en dan ook nog regelmatig een voor het Fortunapubliek attractieve speler offert (en misschien wel schoffeert) en het team zonder enige flair laat spelen, mag wat mij betreft zo snel mogelijk zijn heil elders gaan zoeken.

Hierbij aangetekend twee zaken. Als schrijver van dit verslag spreek ik hier natuurlijk op persoonlijke titel, maar ik sta zeker niet alleen in mijn opinievorming. Daarnaast verdient een trainer kans op weerwoord, dus de poort staat wat dat betreft open. Vervolgens gebeurt er iets unieks. Onder leiding van enkele anciens en hun directe aanhang wordt Laszló maar liefst 25 minuten onafgebroken toegezongen. Met uitzondering van enkele bescheidenen sluiten alle Fortunezen in het uitvak zich hierbij aan. Een kleurrijke rol is hierbij weggelegd voor de jongeren van Fortuna United. Het nodige vlagvertoon is hen niet vreemd. Wat mij verder nog van het hart moet, is de reserverol voor Ronald Dassen. Dassen, zeker niet de meest kinderachtige, heeft met name in de zeer slechte tijden van afgelopen seizoen vooropgelopen en zich opgeofferd  in dienst van het team. Dat Dekker Edwin Hermans boven Dassen verkiest als verdediger en Dassen vervolgens passeert als middenvelder is zijn goed recht, maar nu is het tijd om de echte mannen aan het woord te laten en daarvan is Dassen er één. Dassen is een vent en hoort dientengevolge een kans op revanche te krijgen.

Wat de wedstrijd betreft: Daarin is eigenlijk niemand van de Fortunezen meer geïnteresseerd. Dat we niet geheel worden gescalpeerd Apeldoorn verlaten, ligt aan matige afronding van de gastheren en een behoorlijk herstel van Guido Budziak.


Zit Rob Sporken hier met Bjørn Oostra te msn-en?

BijFortuna loopt vooral Tommie Daemen zich de noppen onder de schoenen vandaan en probeert hij nog enigszins de lijnen uit te zetten en krijgen we door de inzet van de invallers Grabaovac en Lord nog kansjes dan wel kansen. Voor het overige is het weinig verheffend wat Fortuna produceert. Op zich kan en mag dit best gebeuren, maar, het lijkt geen incident en dat is allerminst geruststellend.

Bij wijze van kwinkslag werd er wel eens aan het feit gerefereerd dat we door toetreding van FC Omniworld een mijlpaal kunnen bereiken door als eerste ploeg ooit als 20e in de Eerste Divisie te eindigen, maar dit lijkt me niet echt de bedoeling. Technische staf en spelersgroep dienen van het maixmaal haalbare uit te gaan en dat lijkt me niet deze 20e plaats. Mocht dat wel zo zijn, dan dienen er conclusies te worden getrokken. Dat Dekker echter niet vertrekt bij Fortuna, is net zo logisch als de aanwezigheid van luizen in de pels van een hond en het aanblijven van J-P Balkenende als Minister-President, alledrie onvermijdelijk. Apeldoorn blijft emoties losmaken. Tot zover Apeldoorn.

De terugreis is allerminst deprimerend en het buscomité verdient hierbij een pluim. We worden overladen met allerhande lekkernijen die zelfs aan het befaamde “Reundje van Thei” doen herinneren.

Kampioen worden is ver weg.

Gegroet,

TMD