Fortuna heeft helemaal niks in te brengen tegen Heracles Almelo. Vanaf minuut 1 spelen we een kansloze wedstrijd. En als de temperatuur niet snel oploopt, zal het ook wel voorlopig niks worden….


14 Februari 2003

Fortuna simpelweg overklast door Heracles Almelo

Fortuna Sittard 0 Heracles Almelo 3
Doelpuntenmakers: 7. Rose 0-1; 44. Platvoet 0-2; 90. Rose 0-3
Opstelling: Baart, Geraerts, Van der Hoeven, Cagnazzo, Meulenberg, Tychon, Daemen (71. Simone), Hamming, El Gaaouiri, Gommans, Rajcomar (54. Mészarós).
Toeschouwers: 2.500
Scheidsrechter: Van der Hilst
Geel (Fortuna): –
Rood (Fortuna): –

Het is alweer vrijdagavond en we begeven ons naar de kelder van het betaalde voetbal, ook wel het Wagner&Partners Stadion genaamd. Zoals dat hoort in een kelder is het er koud en als service van Meulen Bouw krijgen we er ook vandaag weer een guur windje bij. Kortom, niets staat het volgende geslaagde avondje Fortuna in de weg.

Op het veld is de warming up bezig en we zien dat Koning de zoveelste fantasie opstelling van het seizoen uit de hoge hoed heeft getoverd. Een heel leger aan geblesseerde spelers en alsof dat nog niet genoeg is, deden Paul Janssen en Geert Brusselers vorige week ook nog een duit in het zakje. Beiden pakten één of twee kaarten wegens schelden op de scheids en zijn er vandaag ook niet bij. En dus moeten we het vandaag doen met een elftal met een gemiddelde leeftijd van net 22 jaar. Cagnazzo vervangt Paul Janssen centraal achterin. El Gaaouiri vervangt Brusselers op links. En dus komt er in de spits een plekje vrij voor Harrie Gommans. Voor de rest geen wijzigingen ten opzichte van het duel tegen Sparta.

De tegenstander van vanavond is de nummer drie van de ranglijst: Heracles Almelo. Eerder dit seizoen in Almelo werden we voor rust weggespeeld (2-0), kwamen we na rust goed terug (2-2), maar verloren we in de slotminuut… Ze zijn redelijk in vorm, dus het zal wel lastig worden voor ons.

Is er niets gunstigs te vertellen dan? Zeker, Heracles heeft nog nooit een competitiewedstrijd gewonnen in Sittard. 16 Maal zijn ze op bezoek geweest, 14 maal verloren ze en tweemaal speelden ze gelijk. Maar ja, het zijn maar statistieken…. In het uitvak ontwaren we tussen een hoop vlaggen een man of 30. Mooi, dat ze er zijn. Als we naar de rest van het stadion kijken, kunnen we maar één conclusie trekken. Net als de selectie, gaat ook de Sittardse supporterschare gebukt onder een enorme blessure- en schorsingengolf. Of hoe moeten we anders verklaren dat er hooguit 2.000 man op de tribune zitten? Kortom, het eerste record van de dag is gevestigd. Nooit waren er tijdens een competitiewedstrijd van Fortuna zo weinig supporters in het Wagner&Partners Stadion.

De spelers staan klaar voor de wedstrijd en we zien dat het speelveld bevroren is. Dat moet in ons voordeel zijn. Heracles zal voetballend wel beter zijn dan wij en hier valt niet te voetballen. Nee, hier komt het aan op strijd en op aanpassen aan de omstandigheden. Mannen van de gestampte pot hebben we nodig. Maar we tellen slechts twee korte mouwtjes bij ons, dus maken we ons maar geen illusies.

Dat blijkt een goede inschatting, want in de eerste vijf minuten speelt er maar een ploeg: Heracles Almelo. Ze zetten onze verdediging meteen onder zware druk. Elke bal die wij uitverdedigen richting middenveld komt linea recta terug. Ons middenveld bestaat voorlopig gewoon niet. Is deze variant op ons middenveld niet wat té aanvallend? Tegen Sparta kan dat nog wel, maar Heracles is toch wel een ander niveau. Na drie minuten gaat de eerste kans voor Heracles nog via de lat over, maar na zeven minuten is het wel prijs. Een uitgooi van Baart richting middenveld komt sneller terug dan dat Baart de bal gooide en voordat Baart zich heeft kunnen positioneren in het doel, wordt ie al onder vuur genomen door Rose. En dat doet die Rose mooi. Baart doet nog een (kansloze) poging om op dit onmogelijke veld terug te lopen, maar komt niet bij de bal: 0-1.


Baart maakt voor het eerst de gang naar het net…

We zijn dus pas zeven minuten bezig, maar deze goal hing al zeven minuten in de lucht. En nu? Heracles wil snel doordrukken. En geef ze eens ongelijk, dit klusje kan vrij snel geklaard zijn. Een tweede treffer zal wel einde oefening betekenen. Die treffer komt er overigens niet, alhoewel de kansen er wel zijn. Na een kwartiertje zien we voor het eerst iets van ons middenveld: Tychon trapt een bal die hem hoog wordt aangespeeld, nog hoger weg de tribune in. Pff, waar moet dit vandaag eindigen?

Nou, dat blijkt toch nog mee te vallen. De Heraclieden raken toch wat overmoedig van al dat geklungel van Fortuna. Ze staan zowat te verdedigen op de middenlijn en dan geef je dus aardig wat ruimte in je rug weg. En verrek na een minuutje of twintig buiten we dat zowaar uit ook nog. Tychon wordt mooi diep gestuurd en kan alleen op keeper Van Loo af. Twee opties: zelf schieten of afleggen op Rajcomar. Tychon gaat voor eigen succes. Daar valt wel wat voor te zeggen, maar dan moet je wel harder schieten… Het blijft dus 0-1 en Heracles blijft de betere ploeg. Alleen Gommans blijft enigszins op de been, maar één speler is toch wat magertjes…. De rest heeft veel moeite met het veld, maar waarschijnlijk toch meer moeite met zichzelf, want waarom blijven de Heraclieden wel op de been op dit veld?


Als je een kopduel niet overtuigend aangaat, kun je het niet winnen….

Het resterende half uur gebeurt er niet zo gek veel. Heracles laat de touwtjes wat vieren en we mogen dus ook meedoen. Dat levert een paar kleine kansjes op. Het enige vermeldenswaardige moment van de eerste helft van Sittardse kant is een vrije trap van Daemen. Hij mag aanleggen van een metertje of 25. Dat schot levert nog behoorlijke problemen op voor keeper Van Loo, maar de rebound is niet aan Gommans besteed.

Aan de andere kant zien we meer gevaar. Niet dat Heracles zich echt inspant, maar als ze dat doen is het onmiddellijk alarmfase 1 in onze verdediging. Platvoet verprutst een kans halverwege de eerste helft, maar in blessuretijd benut hij zijn tweede van de wedstrijd: 0-2.


Ondanks twee verdedigers kan Platvoet aannemen

En daarmee staat de ruststand op het bord. De 600ste thuiswedstrijd sinds de fusie lijkt op een nederlaag uit te draaien. En dat terwijl we de afgelopen jaren week in week uit gewaarschuwd zijn voor deze tegenstander (of waar slaat dat “succes tegen Heracles” op?). Blijkbaar tevergeefs…

De tweede helft dan maar. Fortuna trapt af en gaat hopelijk opzoek naar eerherstel. Want datgene wat we in de eerste helft hebben gezien, was natuurlijk niet al te best.Maar helaas er is barweinig positiefs te melden over die tweede helft. Heracles ligt comfortabel achterover in een luie stoel. Dat had nog een stuk comfortabeler kunnen zijn als Rose al vrij snel in de tweede helft de 3-0 op het bord had gezet. Vrij voor Baart schiet hij hoog over. Maar ja, 2-0 is ook al redelijk comfortabel, want bij ons lukt niets. Slechts Gommans laat iets zien. Hij zwoegt en sleurt over het veld zonder dat het overigens veel zoden aan de dijk zet. Maar zijn inzet is genoteerd en gewaardeerd.


Waarom kleun je er niets eens in, Prince?

Na tien minuten in de tweede helft komt Mészarós het veld in. Hij vervangt Rajcomar. Wat is er eigenlijk aan de hand met Mészarós? Hij was toch het afgelopen jaar zeker van een basisplek, maar maakt blijkbaar een moeilijke periode door. Maar is hij momenteel zelfs niet goed genoeg meer voor dit niveau? Jammer, want een goeie verdedigende middenvelder kunnen we vandaag wel gebruiken…

Tja, wat moeten we verder nog onthouden van deze tweede helft? Eigenlijk is het niet om aan te zien: Heracles wil niet, Fortuna kan niet. We zien de grensrechters zeer vage beslissingen nemen en we zien sommige Fortunezen tuimelen zonder dat er sprake is van een overtreding. Maar dat is geen nieuws, dat
zien we namelijk wekelijks.


Hamming komt er vandaag niet aan te pas…

Nee, we moeten wachten tot de 71ste minuut voor er weer iets gebeurt. Tom Daemen wordt gewisseld en voor hem komt Mauro Simone het veld in. En dat is een A-jeugdspeler. De blessurenood is zo hoog geworden, dat de hele bank volzit met A-jeugdspelers. Mauro is één van hen en hij mag vandaag debuteren. Nou ja, dan is er tenminste toch nog één speler die deze wedstrijd nooit meer zal vergeten! Maar ja, net als voor Franco Muto in Veendam is er ook weinig eer te behalen voor Simone vanavond. Invallen in een elftal dat niet draait is niet makkelijk. Hij doet zijn best om er iets van te maken, maar zonder medewerking van de rest zit dat er niet in.


Gommans is compleet leeggespeeld….

En dus lijkt deze wedstrijd op een 2-0 nederlaag uit te draaien, maar de beste speler van de wedstrijd (Rose) denkt daar anders over. Diep in blessuretijd verschalkt hij Baart voor de tweede maal en komen de definitieve eindcijfers op het bord: 0-3. Een nederlaag waar verder niet gek veel op af te dingen valt, ook niet qua hoogte.

Voor het eerst dus verlies tegen Heracles, stijf onderaan, laagte record toeschouwers in het W&P Stadion, Syberische weersomstandigheden. En vraag niet waarom, maar in vak c is het gezellig!