Na een bloedeloze eerste helft tapt Fortuna in de tweede helft onder impuls van Junior Torunarigha uit een ander vaatje. Met veel opportunisme wordt de goal van de tegenstander gezocht en uiteindelijk ook gevonden. De 1-0 voorsprong blijft lang op de borden staan, maar in de slotfase missen we de nodige koelbloedigheid en wat geluk: uit een gemakkelijk gegeven vrije trap komt Eindhoven ver in blessuretijd toch nog op 1-1. Alweer een tegenvaller voor Ben van Dael en zijn mannen.

28 november 2016

Gelijkspel tegen Eindhoven maakt einde aan reeks nederlagen

Fortuna Sittard 1 FC Eindhoven 1

Doelpuntenmakers: 55. Torunarigha 1-0, 90. Van den Buijs 1-1.
Opstelling: Ter Wielen; Briels De Regt, Hadzhiev, Askovski; Kurt (46. Purzycki), Mares, Smeets; Van Hout (68. Braun), Dianessy, Saddiki (46. Torunarigha).
Toeschouwers: 1.143.
Scheidsrechter: Van de Graaf.
Geel (Fortuna): Dianessy., Torunarigha, Askovski.
Rood (Fortuna): –

Het is een maandagavond laat in november. Fortuna heeft vijf wedstrijden op rij verloren en bengelt ergens onderaan de ranglijst, het kwik geeft enkele graden onder nul aan en de temperatuur van de kuipstoeltjes is zo ver gedaald dat het rijkelijk aanwezige stof erop vastgevroren is. Kortom, het moment van het seizoen waarin het kaf van het koren of, zo u wilt, de fijnproevers van de veelvraten, de echte supporters van de armchair wankers, de halvegaren van de volledig toerekeningsvatbaren worden gescheiden. En inderdaad, het aantal toeschouwers lijkt zo’n beetje gehalveerd ten opzichte van vergelijkbare wedstrijden eerder dit seizoen. Zelfs het vooruitzicht van soep en worst kan de Westelijke Mijnstreek vanavond niet naar het stadion trekken. Alleen het feit dat de valwinden van Nijpels vanavond niet op het appèl zijn verschenen, houdt de publieke belangstelling nog enigszins op peil. Met valwinden was zelfs het officiële toeschouwers ongetwijfeld nog onder de duizend gezakt.

Heel vroeger, toen het Wagner & Partner Stadion van Fortuna Sittard nog niet bestond, hoorde je bij tegenvallende bezoekersaantallen na afloop van de wedstrijd nog wel eens zeggen dat de thuisblijvers ongelijk hadden gehad. Laten we hopen dat die verstofte uitdrukking vanavond weer eens tevoorschijn kan worden gehaald. Al is dat, gezien de resultaten en het spel van Fortuna de laatste weken, waarschijnlijk hopen tegen beter weten in. Zeker omdat met FC Eindhoven een ploeg op bezoek komt die wel goed in vorm is. Afgelopen vrijdag tegen Helmond kon Ben van Dael in ieder geval één lichtpuntje noteren: zijn ploeg gaf verdedigend amper iets weg. Om die reden schenkt hij waarschijnlijk het vertrouwen aan vrijwel hetzelfde elftal dat in Helmond startte. Alleen Marco Ospitalieri heeft het veld moeten ruimen. Stefan Askovski zakt terug naar de linksbackpositie, Dries Saddiki mag het proberen als hangende linksbuiten.


Hier zijn De Regt en Van de Graaf nog vrienden

Het moet gezegd worden dat de verdediging ook vanavond grote delen van de wedstrijd wat zekerder oogt dan bijvoorbeeld tegen MVV. Eindhoven probeert ons weliswaar onder druk te zetten en tracht regelmatig met diepe ballen zijn voorwaartsen achter onze verdediging vrij te spelen, maar de blauw-witten slagen niet echt in die missie. Het gevaar blijft beperkt tot enkele schoten van afstand, die Leon ter Wielen niet voor serieuze problemen stellen. Een keer laat Ter Wielen zich wel bijna verrassen bij een diepe bal: hij en Ferry de Regt aarzelen even, waardoor de tegenstander nog bij de bal kan komen. Maar tot een serieuze doelpoging komt hij niet. En ook bij standaardsituaties komen we nauwelijks in de problemen.


Een fopduik, zo te zien

Wat we in balbezit doen, oogt echter droevig. De bal rondspelen in de achterste linie, daar blijft het eigenlijk bij. Voorin zijn we totaal machteloos. Djibril Dianessy verliest in de spits vrijwel ieder duel, de bijdrage van Roald van Hout blijft beperkt tot een schot dat wel heel erg ver voorlangs vliegt en Dries Saddiki weet zelfs de meest eenvoudige ballen te verspelen. Van het middenveld komt geen enkele hulp. Tussenbalans na 45 minuten: de thuisblijvers hebben groot gelijk gehad.

Gelukkig ziet ook Van Dael in dat hij zoiets niet mag voorschotelen aan het publiek. Na rust volgt een dubbele wissel. Voor Saddiki komt Junior Torunarigha, in plaats van de zwak spelende Okan Kurt krijgt Adrian Purzycki de kans zich te bewijzen. De jonge Pool grijpt die kans volledig. De scheidsrechter heeft nog niet gefloten voor de tweede helft, of Purzycki heeft zijn eerste wapenfeit al op zijn naam staan: met een kordate handbeweging wijst hij Jorrit Smeets aan waar hij moet gaan staan. In het vervolg van de tweede helft voegt hij daar nog 175 aanwijzingen aan medespelers aan toe, een gemiddelde van bijna vier aanwijzingen per minuut. Een aantal dat zelfs de zoon van John van Bommel in zijn beste dagen bij Fortuna niet haalde. Wanneer we andere gebaren, zoals het aanmoedigend in de handen klappen of het verbaasd optrekken van de schouders, gaan meetellen, komen we ruim boven de 200 gebaren. We hadden na eerdere invalbeurten al wel het vermoeden dat Purzycki het in zich had. Maar wanneer hij het vervolgens ook echt waarmaakt, is dat voor de liefhebber pur sang natuurlijk volop genieten.

Ook de andere invaller doet van zich spreken. Torunarigha heeft na een slechte wedstrijd tegen RKC lang moeten wachten op een serieuze kans zich te revancheren, maar grijpt die kans vandaag met beide handen. Hij gaat geen duel uit de weg, wint veel van die duels, is vervolgens moelijk van de bal te zetten en heeft het vizier gericht op de goal. In eerste instantie niet erg scherp gericht, maar dat is na de zouteloze eerste helft bijzaak. Onder zijn impuls komt er eindelijk wat schwung in het spel van Fortuna.

Een bescheiden offensief leidt tot een paar afstandsschoten en een paar corners. Na tien minuten krijgen we een vrije trap, die vanaf de middenlijn het strafschopgebied in wordt geschoten. Eindhoven lijkt zonder al te veel moeite uit te verdediigen, maar Jordie Briels trapt vanaf rechts de bal weer terug naar het strafschopgebied. Daar mist Ferry de Regt de bal, maar hetzelfde geldt voor zijn tegenstander. De bal stuitert voor de voeten van Torunarigha, die hem met een fraai halfvolley omhaalt en kansloos voor de keeper in de verre hoek legt: 55ste minuut, 1-0.


Bij deze oefening past alleen commentaar van Hans van Zetten


Wat dachten jullie dan? Dat ik zo’n kans zou missen?

Na die 1-0 is Fortuna nog een tijdlang behoorlijk op dreef. Smeets schiet van 20 meter net over de goal, Briels besluit een knappe solo met een hard schot in de korte hoek, dat met moeite door de keeper gekeerd wordt. Maar naarmate de tweede helft vordert, gaat het allemaal steeds moeizamer. Eindhoven zet meer druk, onze veldbezetting wordt vooral op het middenveld (zeker na de komst van Christopher Braun voor Van Hout) steeds chaotischer en voorin houden we geen enkele bal vast. De laatste 20 minuten zien we ook het nadeel van Torunarigha weer nadrukkelijk: hij kan het tempo niet helemaa bijbenen en is daardoor veel te snel opgebrand.


De bevrijdende tweede goal blijft uit

Eindhoven begint ons doel nu te bestoken, maar Fortuna blijft lange tijd wonderwel overeind. We komen goed weg wanneer een voorzet voorlangs het doel door iedereen gemist wordt en maar net naast gaat, verder staat Ter Wielen bij vrije trappen en afstandsschoten goed op zijn plaats. Maar ons verdedigen wordt steeds paniekeriger. Steeds meer ballen worden blind naar voren getrapt, niemand loopt nog op zijn plaats, de aanwijzingen van Purzycki worden steeds vaker genegeerd. Maar de klok tikt in ons voordeel. In de 90ste minuut mag Eindhoven op een meter of twintig van ons doel een vrije trap nemen. De bal gaat over de muur de hoek in, maar Ter Wielen staat op de goede plaats.

Drie minuten blessuretijd. Eindhoven probeert nog met alle macht iets te forceren, twee keer weten we kalmer dan verwacht uit te verdedigen. Dit kan haast niet misgaan. Totdat scheidsrechter Van de Graaf met nog een minuut te gaan fluit voor een overtreding op de rand van de zestien. Luc Mares zou zijn tegenstander hebben gehinderd. Protesten helpen uiteraard niet, een angstig voorgevoel maakt zich van iedereen in het stadion meester. En inderdaad, wanneer de muur eindelijk staat en de vrije trap eindelijk genomen wordt, vliegt de bal over de grond in de verre hoek de goal in: 93ste minuut, 1-1.

We mogen nog aftrappen, maar meteen daarna fluit de scheidsrechter af. Een zwaarbevochten overwinning glipt ons in de laatste seconden uit handen. Opnieuw mede dankzij een scheidsrechter die fluit in een situatie waar lang niet iedereen voor een overtreding gefloten zou hebben. Dat is de ene kant van het verhaal. De andere kant van het verhaal is dat we het onheil de laatste tien minuten ook wel over onszelf hebben afgeroepen. Wat rest, is een gelijkspel tegen Eindhoven. En daarmee hoeven we na vijf nederlagen op rij niet eens zo ontevreden te zijn. Hopelijk kunnen we er in de resterende wedstrijden voor de winterstop nog wat positieve resultaten aan vastknopen.