Houdt het dan nooit op? Komen wij dan nooit eens een keertje met de schrik vrij? Blijkbaar niet! Nou ja, ik kan er nu wel weer om lachen, maar die gelijkmaker van Ter Avest kwam echt als een mokerslag aan. Vergelijkbaar met die goal van Bruggink in Eindhoven eerder dit jaar. Op zo’n moment wil je zo snel mogelijk weg, weg van deze ellende…


18 Februari 2000

Ter Avest dompelt Sittard in rouw

Fortuna Sittard 2 FC Twente 2
Doelpuntenmakers: 2. Vennegoor of H. 0-1; 12. Amoah 1-1; 26. Gerritsen 2-1; 90. Ter Avest 2-2
Opstelling: Van Zwam, Zegrean, Hofland, Roest, Hermans, Landerl, Volmer, Van der Schaaf, Kool, Gerritsen (68. Krijgsman), Amoah.
Toeschouwers: 7.400
Scheidsrechter: Buiting
Geel (Fortuna): Zegrean, Hofland
Rood (Fortuna): –

Aangezien onze vrienden van Canal plus het sympathieke idee hadden opgevat om de wedstrijd Fortuna Sittard – FC Twente live uit te zenden, werd deze wedstrijd op vrijdagavond in plaats van zaterdagavond gespeeld.

Voetbal door de week dus en dat betekent per definitie haastwerk. Nou ja, voor de thuissupporter is het nog wel allemaal te behappen, maar ik neem aan dat veel Twente supporters thuis zijn gebleven, omdat de wedstrijd verplaatst is naar vrijdag. Als je van Enschede moet komen, betekent dat dus dat je een (halve) vrije dag moet opnemen en ik kan begrijpen dat niet iedereen dat er voor over heeft.

En waarvoor moet dit allemaal? Omdat er enkele (een stuk of tien, schat ik zo??) mensen deze wedstrijd vanuit hun luie stoel in de huiskamer gaan bekijken. Wie zijn deze mensen toch, met dat Canal plus abonnement?

Terug naar de wedstrijd dan maar, het belang van deze partij lijkt me duidelijk. We zullen in Sittard geen teams meer treffen die in degradatienood zijn (behalve MVV). Alle kneusjes treffen we dus buitenshuis, zoals afgelopen week Cambuur. In principe moeten de punten dus komen uit die uitwedstrijden, echter als dat niet lukt, zoals afgelopen week bij Cambuur dan moeten er dus ook punten gepakt worden in de moeilijke thuiswedstrijden. Bijvoorbeeld deze wedstrijd tegen de nummer vier van ranglijst: FC Twente.

Tijdens de warming-up blijkt dat Fortuna een geheel nieuw tactisch concept gaat uitproberen. Er zijn zich 12 spelers serieus aan het voorbereiden op de wedstrijd, eureka!! Dat we dat niet eerder geprobeerd hebben. Wordt de leus van Cruijff “het is 11 tegen 11, er kan dus niemand vrij staan” dan uiteindelijk toch ontkracht?

Nou nee, niet echt, het bleek dat Krijgsman zich uit voorzorg ook moest voorbereiden op de wedstrijd als de rugblessure van Gerritsen toch te ernstig zou zijn. Bleek niet het geval te zijn, dus mocht Krijgsman netjes op de bank gaan zitten.

Wat moeten we van deze tegenstander weten? Nou dat het een goede ploeg is die in Vennegoor of Hesselink (V/H) een uitstekende spits heeft. Een man met een goed schot en veel kopkracht, typisch dus een man die je geen meter ruimte moet geven.

Maar nee, de Fortunezen weten het weer beter, Hofland laat V/H geheel vrij staan bij de eerste de beste voorzet van Twente. En ja, dat moet je dus niet doen met hem in de buurt: één minuut gespeeld, Fortuna Sittard – Twente 0-1.

Een lekker begin dus van deze belangrijke wedstrijd. Dan denk je natuurlijk, V/H bommetje vrij laten staan in ons penaltygebied dat gebeurt ons geen twee keer! Fout, vijf minuten gespeeld en V/H mag opnieuw ongehinderd op doel koppen, gelukkig gaat die bal naast, anders was deze wedstrijd al heel snel gespeeld geweest.

Op de tribune slaat de wanhoop weer toe, maar vreemd genoeg is dat ongegrond, want Fortuna begint aan een opmerkelijke revival. Met goed combinatievoetbal wordt Twente teruggedrongen in de verdediging. En het wordt ook beloond (en dat is ook al eens anders geweest). Alhoewel de hulp van Peiremans nodig was, kwam Fortuna verdiend op gelijke hoogte. Amoah straf het gepruts in de verdediging af en schiet onberispelijk in.

En Fortuna gaat door op zoek naar meer. De vloeiende combinaties, die op de mat worden gebracht wekken argwaan alom. Zijn de geel groenen echt in degradatiegevaar? Is Twente echt de nummer vier van de ranglijst? Ik zie hakballetjes, slimme passjes, ja er worden zelfs Tukkers door de benen gespeeld en het wordt ook 2-1. Een schitterende aanval die via de paal mooi wordt afgerond door Gerritsen.

Deze wedstrijd lijkt in niks op wat we tot nu toe voorgeschoteld hebben gekregen in het nieuwe stadion. Fortuna speelt gewoon zeer goed en Twente mag blij zijn dat de achterstand voor de rust niet groter wordt. 2-1 Bij de rust dus. Uitblinkers aan onze kant zijn Amoah, Volmer, Landerl en Gerritsen. Ook Gerritsen dus, een man die nog niet veel heeft laten zien in zijn eerste seizoen voor Fortuna, maar na de winterstop blijkbaar uit een ander vaatje tapt.

Tweede helft dan, normaal gesproken gaat Fortuna bij een voorsprong achteruit lopen en hopen op een counter, maar niet deze keer. Ik zei het al, dit is geen doorsnee wedstrijd van Fortuna, vandaag is alles anders. Met Amoah voorop gaan we opzoek naar de 3-1, hetgeen zeker de genadeklap zou zijn. Fortuna blijft maar goed spelen en er komen ook weer kansen.

Twee keer passeert Landerl zijn tegenstander alsof die er niet is en kan zomaar doorlopen aan de zijkant van het strafschopgebied. De eerste keer legt ie de bal terug op Amoah die vrij kan in schieten, ware het niet dat de bal van Landerl achter Amoah terechtkomt.

In het tweede geval gaat Landerl op eigen succes uit. Dat leek me geen juiste beslissing want het leek me onmogelijk om vanuit die hoek Boschker te verschalken. De bal eindigt in het zijnet.

De dikste kans van die tweede helft is er voor Amoah, hij klopt zijn tegenstander weer eens op snelheid en moet dan op de rand van het strafschopgebied afrekenen met een uit het doel gestormde Boschker. Amoah wint dat duel en kan de bal zomaar in een leeg doel gaan deponeren, maar hij faalt. Hij produceert een slap rollertje dat ruim voorlangs gaat.

Verdomme, dat had de beslissing moeten zijn. Vijftien minuten voor tijd de 3-1 scoren en daarmee Twente knock-out slaan. En als je dan niet scoort, gebeurt het omgekeerde. Twente is wakker geschud door die misser en realiseert zich dat (hoe onverdiend ook) nog altijd de mogelijkheid bestaat om Sittard met een puntje te verlaten.

De laatste tien minuten zijn gewoon zenuwslopend. We komen er niet echt meer uit, en er komen kansjes voor Twente. Vlak voor tijd een schitterende kopbal van Booth die op miraculeuze wijze door Van Zwam uit de hoek wordt geplukt.

Jazeker, dit is onze avond, de punten blijven nu eens een keertje bij ons in Sittard! Dit is geen gewone wedstrijd dit is onze wedstrijd. De blessuretijd is ondertussen aangebroken en de scheids blijft maar vrije trappen aan Twente geven. Nu ligt de bal levensgevaarlijk vlak buiten ons penaltygebied. Van der Laan schiet, maar recht in de handen van Van Zwam. Ha, ha weer tijdwinst, zeg wanneer gaat die scheids eens af fluiten?

Nou ja fluiten doet ie wel, maar voorlopig niet voor het einde. Weer een vrije trap voor Twente. Bal wordt voorgeslingerd, Volmer kopt weg, maar niet ver en de bal valt voor de voeten van Ter Avest, die uithaalt en Sittard in rouw dompelt. Die bal zit er dus in.

Wat een mokerslag. We schrijven geloof ik de 93ste minuut. Ik heb hier al vaker gesproken over algehele verslagenheid op de tribunes, maar dit slaat alles. Ik kan er eigenlijk niet meer tegen, dit is niet leuk meer. De scheids fluit af en ik verlaat het stadion zwaar aangeslagen (en niet alleen ik). Werd het dus uiteindelijk toch nog een doodgewone wedstrijd…

Snel naar het supportershome om de ellende te verzuipen. Daar bleek ook al snel dat de supporters zwaar aangeslagen waren. Het kwam zelfs tot een handgemeen tussen twee Fortunezen die blijkbaar zo geïrriteerd waren dat ze niks meer van elkaar konden verdragen.

Toch wel jammer als je dat soort dingen niet kunt scheiden. Een paar (nou ja een paar…) pilsjes later was bij mij het ergste leed alweer geleden. Ik kan dan wel weer lachen om al die theorieën van medesupporters over het hoe en waarom van verliezen in de laatste minuten. In Sittard kun je daar tegenwoordig een heel boek over vol schrijven.

Rond half elf kwamen nog drie spelers naar het supportershome waaronder Rolf Landerl. Dat leverde nog wel een geinig momentje op. Om elf uur kwam namelijk de samenvatting van de wedstrijd op TV en in die samenvatting miste Landerl een reuze kans. Staan er toch ineens dertig gezichten in de richting van Landerl te kijken. Die moest toch even slikken en had graag even ergens anders vertoefd!

Om half één werden we weer uit het supportershome geschopt omdat de kroegbaas naar bed wilde.

Conclusie: goed gespeeld en niet gekregen waar we recht op hebben, waardoor er dus ook geen verbetering op de ranglijst bewerkstelligd is. Volgende week komt Willem II op bezoek en ik bereid me maar weer voor op een volgend avondje afzien….