Fortuna doet in de eerste wedstrijd onder zijn bewind precies wat Tini Ruijs aangekondigd heeft. Het accent ligt meer dan onder Dusseldorp op de verdediging. Het gevolg is een saaie wedstrijd, waarin Fortuna Cambuur zonder veel moeite van het lijf houdt, maar zelf ook weinig potten kan breken. Ruijs begint dus met een nul-nul

13 januari 2012

Verdedigend degelijk, aanvallend machteloos

Fortuna Sittard 0 SC Cambuur 0
Doelpuntenmakers: -.
Opstelling: Wintjens; Geenen, De Boer, Dreesen, Schroyen; Voorn, Ricksen; Hoesen (90. Gulpen), Scheelen, Diaz; Gommans.
Toeschouwers: 3.475.
Scheidsrechter: Van den Kerkhof.
Geel (Fortuna): Gommans, Diaz, Schroyen, Scheelen.
Rood (Fortuna): -.

Na vier weken rust staat vanavond de eerste competitiewedstrijd van 2012 op het programma. De winterstop heeft in Sittard vooral in het teken gestaan van een geruisloos verlopen trainerswissel. De woensdag na Kerstmis werd bekend dat Wim Dusseldorp per direct als technisch manager in dienst trad van VVV, een dag later was de naam van zijn opvolger ook al bekend. Die snelheid van handelen doet vermoeden dat Ruijs al langer kandidaat was om hoofdtrainer te worden en dat het alleen wachten was op de mogelijkheid om de afgang van Dusseldorp op een financieel gunstige wijze te organiseren. Die mogelijkheid diende zich aan toen VVV in Dusseldorp de ideale technisch manager bleek te zien.

Om het vertrek van Dusseldorp zal niemand in Sittard echt rouwig zijn. In het eerste seizoen waren de resultaten desastreus. Dat kwam mede door de zwakke selectie in de eerste seizoenshelft, maar ook een aanzienlijk versterkte selectie kreeg Dusseldorp na de winterstop niet aan het voetballen. Sterker nog, aan het einde van het seizoen maakte de ploeg een zeer ongemotiveerde indruk. Dit seizoen ging het met veel nieuwe spelers allemaal wat beter en in een stuk of vijf thuiswedstrijden speelde Fortuna zelfs goed en aantrekkelijk voetbal. Maar de resultaten in uitwedstrijden bleven zwak en de dertiende plaats op de ranglijst was minder dan velen verwacht hadden. De twijfels over de kwaliteiten van Dusseldorp bleven dus bestaan. De balans na anderhalf seizoen moet dan ook zijn dat Fortuna onder Dusseldorp wel wat, maar niet veel opgeschoten is.

Aan Tini Ruijs nu de taak om Fortuna weer een stap verder, en wel richting middenmoot, te brengen. De keuze voor Ruijs lag voor de hand. Ruijs is een echte Fortuna-man, die in bijna vijftien jaar in diverse functies in het Midden-Oosten echter genoeg andere ervaring opgedaan heeft. Grote vraag is echter of Ruijs ook voldoende capaciteiten heeft om als hoofdtrainer te functioneren. Daarom is de keuze voor een contract van een half jaar verstandig. Mocht Ruijs zich bewijzen, dan ligt verlenging voor de hand. Mocht het allemaal tegenvallen, dan heeft de club de vrijheid om na het seizoen een andere trainer te zoeken. Ruijs zelf streeft naar een negende plaats op het einde van het seizoen. Mocht hij daarin slagen, dan zal niemand over zijn prestaties klagen.

Op het spelersfront bleef het verder rustig. Doelman Sven van der Jeugt, die vooral herinnerd zal worden vanwege zijn weinig geslaagde optreden in Volendam, vertrok met onbekende bestemming uit Sittard. Verdediger Suat Usta keerde terug naar de club waar hij een groot deel van zijn jeudgopleiding genoot. Usta zit vanavond wel bij de selectie, maar mist nog het ritme om in de basis te starten. Verder ontbreken Richard Stolte (buikklachten) en Randel Shakison, die gezien de duur van zijn afwezigheid waarschijnlijk een lichte liesblessure heeft. Ramon Voorn vervangt Stolte, terwijl Joeri Schroyen als linksback inmiddels tot een vaste waarde uit aan het groeien is.

In de voorbeschouwing heeft Ruijs laten weten dat een drastische verlaging van het aantal tegendoelpunten in eerste instantie prioriteit krijgt. Ruijs wordt daarbij geconfronteerd met hetzelfde dilemma als Dusseldorp. Hoe het middenveld samen te stellen? Bij een middenveld met maar één verdedigende middenvelder zijn we defensief erg kwetsbaar. Wanneer we met twee verdedigende middenvelders spelen, komen we aanvallend echter een man tekort. In de thuiswedstrijd tegen Willem II leek Dusseldorp dit dilemma te hebben opgelost door met twee spitsen (Gommans en Hoesen), twee flankmiddenvelders (Diaz en Stolte) en twee centrale middenvelders (Ricksen en Scheelen) te spelen, waarbij van Scheelen behalve zijn taken als spelmaker ook het nodige verdedigende werk moest uitvoeren.

Ruijs maakt vanavond tegen Cambuur een andere keuze. Hij posteert Voorn en Ricksen als verdedigende middenvelders, zet Hoesen en Diaz op de flanken als hangende buitenspelers en geeft Scheelen een vrijere rol als spelverdeler achter de eenzame spits Gommans. Bovendien trekt Fortuna zich bij balverlies ver terug op eigen helft. Het is allemaal niet erg aantrekkelijk om te zien, maar het werpt wel vruchten af. Cambuur krijgt ondanks het vele balbezit weinig echte kansen. We tellen er twee in de eerste helft. Na een kwartier lijdt Schroyen bij een aanvallende actie balverlies. Zijn positie wordt niet goed overgenomen, waardoor er links in onze verdediging ruimte ligt. Rechtsbuiten Barto loopt weg uit de rug van Ricksen, Dreesen komt te laat. Barto verschijnt vrij voor Diaz, maar schiet voorlangs. De tweede kans is een minuut of vijf voor rust. Een vrije trap vanaf de flank wordt verlengd tot bij de tweede paal. Daar hoeft Sandor van der Heide de bal maar even te raken om te scoren, maar hij mist de bal.

Verdedigend gaat het dus allemaal heel aardig, maar aanvallend laat Fortuna de eerste helft helemaal niets zien. We slagen er niet in de bal in de ploeg te houden, dus van een verzorgde aanvalsopbouw kan geen sprake zijn. Diaz en Hoesen spelen te ver teruggetrokken om voor gevaar te kunnen zorgen, Scheelen is onzichtbaar. De enige kans is na 25 minuten spelen voor Harrie Gommans. Die lost een schot af dat recht op doelman Te Loeke afgaat. Die laat de bal los, maar Scheelen komt net te laat voor de rebound.

We gaan dus de rust in met 0-0. Na rust speelt Fortuna met wat aanvallender intenties. Diaz en Hoesen trekken wat vaker naar binnen en de backs komen regelmatig op. Het leidt tot een paar kansen. Schroyen en Voorn schieten over, Gommans schiet uit de draai in het zijnet en Scheelen schiet na een goede actie van Schroyen via een verdediger naast. Ricksen krijgt na vrije trappen van Scheelen twee keer een kopkans, maar raakt beide keren de bal niet goed.

De echte Schwung ontbreekt echter ook in de tweede helft. Het gaat allemaal niet snel genoeg en niet precies genoeg. Bovendien heeft Cambuur Scheelen goed aan de ketting liggen, zodat verrassende openingen op de aanvallers ook uitblijven. Cambuur kan daar niet veel tegenover stellen. De Friezen zijn in de eerste helft nog dominant, maar vallen na rust ver terug. Nul-nul is uiteindelijk dan ook een uitslag waarmee iedereen vrede moet kunnen hebben.

Welke conclusies mogen we verbinden aan de start van Tini Ruijs? Nog niet veel. Net als Dusseldorp moet ook Ruijs de juiste balans tussen aanval en verdediging nog vinden. Als Ruijs daarin slaagt en het elftal bovendien leert wat rustiger en zorgvuldiger te spelen in balbezit, kan Fortuna nog klimmen op de ranglijst. Slaagt Ruijs daar niet in, dan moeten we concluderen dat de hooggespannen verwachtingen aan het begin van het seizoen niet terecht waren.