Fortuna en Eindhoven verzuimden het spaarzame publiek te verwarmen op deze koude winteravond. De wedstrijd verdiende niet echt een winnaar, maar kreeg er vlak voor tijd toch één: Eindhoven.

18 Februari 2003

Fortuna gaat in de slotfase ten onder

FC Eindhoven 1 Fortuna Sittard 0
Doelpuntenmakers: 86. J. Laponder (p) 1-0
Opstelling: Baart, Geraerts, Van der Hoeven, P. Janssen, Meulenberg (87. Rajcomar), Tychon (76. El Gaaouiri), Daemen (71. Mészarós), Cagnazzo, Brusselers, Hamming, Gommans.
Toeschouwers: 1.111
Scheidsrechter: Van Hulten
Geel (Fortuna): –
Rood (Fortuna): –

Het is dinsdagavond, de klok slaat 18.00uur en we kijken even snel op NOS-teletekstpagina 214. Geen Baantjer vanavond en dus hoeven we ons niet te buigen over de vraag: kijken we naar Baantjer of gaan we naar Fortuna? We gaan naar Fortuna, en dus begeven we ons richting Eindhoven om te bezien of Fortuna daar kan winnen of dat de club haar claim op de rode lantaarn nog verder weet te verstevigen.

Eindhoven is niet zo ver, dus een uurtje later staan we aan de Aalsterweg en betreden we het Jan Louwers stadion. Tja, Jan Louwers, dat was nog eens een voetballer. Jantje is één van de grootste voetballers die Eindhoven ooit heeft voortbracht, samen met Noudje van Melis natuurlijk!

In het stadion is niet zo gek veel veranderd sinds we hier voor het laatst zijn geweest. Dat was een paar jaar geleden toen we hier een barslechte bekerwedstrijd met 3-2 wonnen. De snackbar is er ook nog steeds en we schieten dus in onze Goodyear jassen. Verder dan een broodje worst gaat de menukaart niet, maar dat is al voldoende. Een broodje worst graag! De man achter de bar rent naar een bakje vol met worsten en haalt er eentje uit, stopt hem in een broodje en geeft hem mij. Niets vreemd zou je zeggen, maar de gelouterde Goodyear commissie heeft al genoeg gezien, voordat er een beet in dat ding is gezet. Er komt namelijk geen rook van de worst af en dus zal ie wel koud zijn. Eventjes voelen en ja hoor dat ding is koud. Tja zegt de verkoper, warmer dan dat kan ik hem niet krijgen. De Goodyear commissie druipt zwaar beledigd af, vastbesloten in de rust nog eens terug te komen. Heeft ie zijn pannetje met worsten dan nog niet warm, dan zal het oordeel vernietigend zijn.

Terug op de tribune zien we dat de warming-up is begonnen. We zien dat de routiniers – alhoewel daar twee weken geleden barweinig van te merken viel – Brusselers en Paul Janssen weer terug zijn. El Gaaouiri en Rajcomar hebben voor hen het veld moeten ruimen. En vooral voor Rajcomar zal dat wel niet meevallen, want hij verliest zijn plek niet aan Janssen maar aan Cagnazzo. Cagnazzo gaat namelijk als aanvallende middenvelder spelen, met als gevolg dat Hamming doorschuift naar zijn vertrouwde plek in de spits naast Gommans. Verder geen verrassingen in het elftal.

FC Eindhoven is dus de tegenstander. En nu Koning Winter en Koning Toto er hun goedkeuring aan hebben gegeven, kan deze wedstrijd eindelijk gespeeld worden. Thuis hebben we al verloren van FC Eindhoven. Dat was het eerste competitieduel van het seizoen. We begonnen sterk en kwamen al snel op 1-0, maar daarna zakten we weg en verloren uiteindelijk met 2-1. Tijd voor revanche dus.

De spelers komen het veld op en de speaker leest de opstellingen voor. En dan krijg je in het geval van Fortuna “Champions’ League” -achtige toestanden. De speaker somt namelijk ook de vaste rugnummers op. En aan Sittardse zijde doen onder andere de nummer 14, 22, 28 en 29 mee. En dan lijkt het nog heel wat! Verder weet de speaker nog te melden dat er 1.111 supporters aanwezig zijn. Tuurlijk, carnaval komt er aan en dan is dat wel een mooi getal, maar met de realiteit heeft het niet zo gek veel te maken. In het uitvak tellen we toch weer zo’n 100 man. Er komt nog een dag dat er uit meer Fortunezen op de been zijn, dan thuis….

De wedstrijd begint rustig. Fortuna wordt niet meteen onder de voet gelopen zoals dat dit seizoen wel eens vaker gebeurt, dus dat is al winst. Sterker nog, we doen leuk mee tegen een ploeg die ambities heeft in de derde periode. En dat zegt dan ook weer alles over die Toto divisie, want wat stelt dit Eindhoven nou eigenlijk voor? We geven dus nauwelijks iets weg achterin, maar zoals gebruikelijk creëren we ook niks voorin. Tychon en ook Brusselers komen hun man nog wel eens voorbij, maar een goeie voorzet op het hoofd van Gommans is toch teveel gevraagd. En dus lijkt deze wedstrijd al in een vroeg stadium op 0-0 af te stevenen.

Dat mag overigens op de tribune de pret niet drukken. Het gehele repertoire komt langs en zelfs meer dan dat. Tijdens dit soort draken van wedstrijden ontstaat al snel een melige sfeer die zijn weerga niet kent. En dat blijkt al jaren een uitstekende voedingsbodem voor nieuwe tekstuele uitspattingen die ook hun weerga niet kennen. Maar ja, als El Gaaouiri – die zich al snel voor onze neus moet warmlopen – niet reageert op onze hartverwarmende aanmoedigingen, dan weten we het ook niet meer….

Op de hoofdtribune loopt Eddy de beer rond: de mascotte van FC Eindhoven. Of is het Steddy de beer? Het illustere duo Steddy & Eddy vormt namelijk de Eindhovense tegenhanger van Forsi. Goeie god, waar gaat dit allemaal over.

We slaan een half uur over – ons realiserende dat de medewerker van SBS6 die van deze eerste helft een samenvatting moet maken een weinig benijdenswaardig persoon is – en zitten vijf minuten voor rust. Zowaar enige dreiging voor de Eindhovense goal. Fortuna dwingt een paar corners af en er gloort dus enige hoop op een Sittardse treffer. Het blijft bij hoop, maar die laatste minuten leken tenminste wel ergens op. Met 0-0 krijgt deze wedstrijd overigens een terechte ruststand.

Snel door naar de snackbar, waar we nog een appeltje te schillen hadden. Met een “big smile” weet de verkopen te melden dat de worsten nu wel warm zijn. Oké dan, geef maar zo’n ding. Al bijtende komen we tot de conclusie dat die worst helemaal niet warm is. In ieder geval niet dusdanig warm dat gegarandeerd is dat de bacteriën – vast en zeker het hoofdbestanddeel van zo’n worst – gedood zijn. En bovendien smaakt dat ding smerig. De Goodyear commissie deelt dus voor het eerst dit seizoen een officiële waarschuwing uit: wat een troep….

Tweede helft. Koning heeft geen reden gezien om te wisselen: we gaan dus vrolijk verder. Wie verwacht dat Eindhoven nu eens eindelijk iets laat zien, komt bedrogen uit. Een offensief blijft uit en dus rommelt deze wedstrijd rustig verder. Het wordt pas vervelend voor ons als Eindhoven speler Van Kallen zich met de zaken gaat bemoeien. Hij speelt aan de rechterkant en speelt dus in de zone van Meulenberg. Helaas voor ons kan Meulenberg maar weinig grip op de spits krijgen. Keer op keer dreigt ie buitenom te gaan, maar steekt dan toch binnendoor en keer op keer tuint Meulenberg erin. Het levert Van Kallen één grote schietkans op, maar Baart laat niets aanbranden.

Even later staat het stadion in vuur en vlam (ja dat is schromelijk overdreven) als heel Eindhoven (behalve PSV natuurlijk) een strafschop claimt. Tom Daemen zou hands hebben gemaakt. Vanuit onze positie was dat duidelijk zichtbaar. Daemen maakte inderdaad hands en die bal had echt wel op de stip gemogen. Maar de scheids zag het niet, of wilde het niet zien en dus gaat het duel gewoon verder. Dat incident is wel goed voor de wedstrijd, want er komt wat pit in het duel. Er zijn nog zo’n 25 minuten te spelen en beide teams willen er nu wel voor gaan.

Bij Fortuna komt Mészarós – die zijn poging de omheining om te duwen tijdens de warming-up jammerlijk zag mislukken – het veld in op de plek van Daemen. Aan Fortuna zijde valt opnieuw Gommans op. Hij sleurt en trekt alsof zijn leven ervan afhangt en doet dat ook nog redelijk succesvol. Maar keeper Need serieus in gevaar brengen lukt zelfs Gommans niet. En dus lijkt het maximaal haalbare voor ons hier een 0-0 gelijkspel.

Als we in de laatste tien minuten zijn aanbeland wil Eindhoven de winnende treffer nog forceren. Rijkelijk laat, maar wellicht lukt het nog. Er komen een paar schoten op het doel van Baart, maar die weert zich kranig en zo lijkt de wedstrijd inderdaad op 0-0 af te stevenen. Maar in de slotfase gaat het dan toch nog mis. Ene Rik van de Langenberg stormt ons strafschopgebied binnen en Geraerts besluit hem met zijn handen neer te halen. Tja, en als je eerder in de tweede helft al ontsnapt bent aan een penalty waarbij ook de scheids zijn twijfels moet hebben gehad, dan moet je niet vreemd opkijken als de scheids nu wel naar de stip wijst. Penalty dus. Laponder achter de bal, en hij schiet hem feilloos in de hoek. Moest ook wel want Baart lag in de goeie hoek. De speaker schreeuwt het uit van vreugde. “in de 88ste minuut neemt Eindhoven blabla”. Op zich niet echt grappig, maar vraag maar eens aan een Brabander hoe ze in Endhoven het woord “achtentachtig” uitspreken en je weet waarom het wel grappig is.

Goed, dan blijven er nog twee officiële en twee blessureminuten over en dus aan Fortuna de taak een treffer te produceren. En zowaar, Gommans krijgt nog een schietkans, maar Need kan zijn schot keren. Aan de andere kant had het ook zomaar 2-0 kunnen worden, als een kopbal van oud Fortunees Ayaz niet de op de paal maar in het doel was beland. Maar gescoord wordt er niet meer. Eindstand: 1-0. Terecht? Tja, Eindhoven wordt met drie punten wel erg rijkelijk beloond voor deze wedstrijd. En onze hardwerkende ploeg had wellicht wel iets meer verdiend, maar het is niet anders.

De spelers (niet allemaal overigens…) komen de trouwe (want dat mag je toch wel zeggen ondertussen) supporters nog bedanken en druipen dan af. En datzelfde doen wij ook maar. Rond een uur of elf zijn we terug in Sittard.