Crisis in Sittard? Nou als een trainer, die al bijna 40 jaar in het vak zit, roept dat hij zich niet verantwoordelijk voelt voor de selectie zal het inderdaad wel crisis zijn. Gelukkig een sportieve crisis deze keer…

12 Wedstrijden (and counting…) op rij zonder overwinning heeft het vertrouwen van de supporters in trainer Chris Dekker tot het nulpunt gebracht (zie ook: ‘de eerste acht duels’). Geen beleving, vreemde wissels, geen punten en vooral opnieuw ruim uitzicht op de rode lantaarn (betekent driemaal op rij dat je het kleinood mag houden?). Terecht of onterecht? Dit vinden de Lateral Boys ervan.

Het is slechts vier maanden geleden dat Fortuna Sittard vrijwel verlost werd van haar schuldenlast van 24 miljoen euro. Het stadion moet nog weg, maar als ook dat nog lukt, levert Fortuna – een bedrijf met een omzet van amper 2,5 miljoen euro – een prestatie van wereldformaat. Hulde aan de Raad van Commissarissen! Echter, de hele operatie duurde vier seizoenen en dat laat zijn sporen na in het huidige seizoen. Vier seizoenen lang richtte de leiding zich op het wegwerken van de schuld en niet zozeer op het binnenhalen van sponsoren. Terecht, want wat heeft dat voor zin als je elk moment failliet kunt gaan? Bovendien, wie wil er geld steken in Fortuna als elke euro die je er insteekt rechtstreeks in de zakken van een schuldeiser verdwijnt? Gevolg, op 1 juli was het weliswaar feest (de schuld was weg) maar was de club tevens zo dood als een pier. Inkomsten op de begroting 05/06? Ha, ha, dat wat je krijgt van SBS6 voor die lullige uitzendingen, maar dat was het dan ook zo’n beetje.

En met die wetenschap was Fred van Barneveld een nieuw team aan het bouwen. Moeten we uitleggen dat er zonder cement niet te bouwen valt? Nee, dat zal wel voor zich spreken. Kortom, de technische leiding begon aan het seizoen met een elftal dat (opnieuw) om twee redenen niet in balans is. 1. Zwakke mentale weerbaarheid. 2. Geen spits (na het vertrek van Derksen).

Wat mag je van dat elftal verwachten? Met José Mourinho voor de groep word je wellicht 13e; met de Lateral Boys aan het roer vast 20e. Alles daar tussenin is de speelruimte voor Dekker. Waarom Dekker zich in de Maas en Mijn (17 augustus) laat verleiden tot een plek 10 notering, ontgaat ons.

Goed, veel eer valt er dus dit seizoen niet te behalen. Maar zijn er binnen de beperkte marges dan geen fouten gemaakt? Toch wel, we hebben er een aantal kunnen bespeuren.

1) Er is ons inziens te makkelijk gedacht over de verdedigingsposities. Dassen weg uit het centrum, Hermans centraal achterin, Van Driel op links en Simone op rechts. Klaar is Kees. Op papier ziet dat er vast aardig uit; de praktijk was weerbarstiger. Zoveel wijzigingen, was dat niet vragen om problemen? Overigens kwamen die problemen pas aan het oppervlak tijdens de competitie. Wat is er in de voorbereiding gebeurd?

  02/03    03/04  04/05
 Aitjdag 0 0 0
 Akerboom 0 0 1
Van Barneveld  5 9 1
Daemen   2 2
Dassen   1 1 3
Daumantas   1 0 0
Dreezen   0 0 0
Van Driel  0 1 0
Elarji   0 0 0
Facenna   0 0 0
Garritsen   0 2 2
Grabovac   0 0 0
Guvenc   0 0 0
Hermans   0 0 2
Op den Kamp  0 0 2
Lord   6 2 1
 Meszaros 1 0 2
Moutawakil 2 5 7
Simone   0 0 0
Taiwo   13 5 8
Thijssen  0 0 0
       
Totaal   31  26  31 

2) Het aantrekken van Tomas Daumantas. Volgens ons een vreemde beslissing. Tuurlijk, het was kiezen tussen twee kwaden: een spits aantrekken of een mentaal weerbare routinier (beide zat er financieel niet in). Kies je voor de spits, dan los je de mentale problemen niet op. Kies je voor de routinier op het middenveld, dan los je het spitsenprobleem niet op.

De Lateral Boys hadden voor de spits gekozen. Er komt namelijk een moment dat Dekker het verdedigende lek weet te dichten. Op dat moment slikken we niet gemiddeld twee maar gemiddeld één tegentreffer. Schieten we daar zonder spits iets mee op?

Nee, waarschijnlijk niet. De tabel hiernaast geeft een voorzichtige indicatie van het antwoord. Je vindt er het aantal doelpunten dat onze huidige selectiespelers scoorden in de afgelopen drie seizoenen, ongeacht bij welke club ze dat deden.

In geen enkel seizoen haalde deze groep (als het een groep was geweest) een gemiddelde van 1 doelpunt per wedstrijd. Weet Dekker het lek achterin enigszins te dichten dan verlies je dus met 1-0 of speel je moeizaam 1-1 gelijk (het begint de laatste weken al die kant op te gaan).

Een spits kan dan het verschil maken tussen nipt verlies en nipte winst. En weet je wat er gebeurt met mentale problemen als je wint? Juist, die verdwijnen als sneeuw voor de zon.

3) Zoals TMD in zijn column (‘Fortuna moet voor rechtlijnig beleid gaan’) terecht opmerkt hoeven mentale problemen geen gegeven te zijn waar je niets aan kunt veranderen. Daar valt aan te werken. Overigens is dat ook een taak van de spelers zelf. Of vragen sommigen zich niet af waarom ze toch zo vaak op de bank zitten ondanks hun meer dan behoorlijke voetbalkwaliteiten?

4) Dan het daaraan gerelateerde wisselbeleid. Het lijkt ons niet verstandig om gedurende een wedstrijd mentaal zwakke spelers te bevestigen in hun denkbeelden. Neem Fortuna-MVV, de Maastrichtenaren beginnen in de slotfase te drukken en bij Fortuna slaat de mentale paniek toe: “Oh nee, het zal toch niet weer misgaan?” Het laatste wat de Lateral Boys dan zouden doen is die spelers in die gedachte bevestigen door een spits te vervangen door een verdediger. Dan denken de spelers: “Verrek, de trainer denkt ook al dat het misgaat, dan zal het ook wel misgaan”. Toegegeven, het voorbeeld uit de derby heeft een hoog ‘makkelijk praten achteraf’ gehalte; de redenering echter niet.

Conclusies: het werk van Van Barneveld valt pas te beoordelen als het sponsorbeleid van de club op orde is gebracht. Dat vergt tijd, maar we hebben voorzichtige aanwijzingen dat de leiding van de club ook dit tweede wereldwonder aan het verwezenlijken is. Als dat zo is, dan kan Van Barneveld in het seizoen 06/07 serieus aan de bak en kan hij ook beoordeeld worden. De marges waarbinnen Dekker moet opereren zijn beperkt. Ergens tussen plek 13 en 20 zal het moeten gebeuren. Wordt het 20 dan had Fortuna net zo goed de Lateral Boys op de bank kunnen zetten. Bijkomend voordeel was geweest dat de Lateral Boys het voor niets hadden gedaan.

Kritische supporters? Het zou pas helemaal mooi zijn als we niet kritisch waren! De honger naar sportief betere tijden is enorm op de tribunes. Dat is de voedingsbodem waarop de club naar een hoger plan moet. Er is nog plek in deze niet te stoppen trein. Treinkaartjes worden verstrekt aan trainers en spelers die niet bij de pakken neer gaan zitten, naar vermogen presteren, kritisch naar zichzelf kijken en die de kranten geen cadeautjes geven. Wie gaat er mee?

Lateral Boys