Enige tijd geleden verscheen in de rubriek ‘Zacht Gras’ het artikel Regionalliga Nord: 1. FC Köln U23 – Rot Weiβ Essen. Tongen kwamen los. Is het bezoeken van wedstrijden van Roda JC de volgende stap? Nee, natuurlijk niet. Echter, het moge duidelijk zijn dat het vooral de Lateral Boys zèlf zijn die hun eigen agenda bepalen. Vandaar, ter completering van het tweeluik Rot Weiβ Essen: ‘2. Bundesliga, Essen ist dabei!’…
Het bericht dat Marcel Akerboom Fortuna transfervrij ruilt voor FC Zwolle lijkt welhaast een rechtevenredige invloed op het weer te hebben. De hemel huilt onophoudelijk en weert de zomer vooralsnog uit de Westelijke Mijnstreek. Het feit dat wij in het bezit zijn van kaarten voor de wedstrijd Rot Weiβ Essen – Werder Bremen U23 verandert daar niks aan. Hoe kan het ook anders. Ons vorige bezoekje aan de Regionalliga Nord werd ook al geteisterd door hevige regenval. Waarom zou het nu anders zijn? Op zo een moment ben je maar wàt blij juist supporter van Fortuna te zijn. Door de jaren heen heeft iedereen een olifantenhuid gekregen en een kleine tegenslag slaat ons niet meer uit het lood.
Het is zaterdagmorgen 10.30 uur als de chauffeur van de dag akelig precies op tijd voor de deur stopt. De bolide is al voorzien van de juiste clubkleuren, wie doet ons wat? Nadat afgelopen week diverse ex-Fortunezen hun feestje gevierd hebben, zijn we benieuwd wat onze voormalige pion op het Sittardse middenveld vandaag in de pap te brokken heeft, Stijn Haeldermans. Hij ligt met zijn club nog immer op titelkoers, al moet dan wel vandaag liefst gewonnen worden.
Nadat we eerst nog een mede-passagiere bij haar ouderlijk huis hebben afgezet, rijden we richting de autosnelweg en zijn we vertrokken, ‘unterwegs im Sachen Fuβball’. Tot op zekere hoogte is het nog droog, maar als we de grensovergang zijn gepasseerd vervalt het weer in haar dagelijkse ritueel: het regent onophoudelijk. We rijden overigens via Aken en Düsseldorf. Of dit de kortste, danwel snelste route is, daarover zijn de meningen verdeeld, maar kom, waar gaat het over? Rijdende in een auto welke over een uiterst zuinig verbruik beschikt in combinatie met de Duitse benzineprijs noodzaakt ons niet om op een tiental kilometers meer of minder te kijken.
Als we ter hoogte van Düsseldorf rijden, zien we aan onze rechterzijde de LTU-Arena al opdoemen. Helaas, dat zal voor een ander keertje zijn. Er staat een concert van Jon Bon Jovi op de agenda van deze voetbaltempel. Gelukkig voor eenieder hanteren wij een andere agenda. Als we even later ook nog de Düsseldorfse Rhein-Ruhr Flughafen achter ons laten zijn we nog maar een boogscheut van Essen verwijderd. Met de ruitenwissers op volle kracht en ‘The Army of Lovers’ op de radio verlaten we de Autobahn en rijden Essen binnen. Het begint zowaar op te klaren…
Aangezien dit onze eerste keer is dat we voor het voetbal het Ruhrgebiet intrekken besluiten we zo dicht mogelijk in de buurt van het Essense Georg Melches Stadion te parkeren. Geen gelukkige keuze, zo blijkt. Het is lastig parkeren in een stadsdeel waar ongeveer 20.000 mensen op één ogenblik samentroepen. Na een twintigtal minuten lukt het dan toch om de auto ergens te parkeren.
Erg vroeg zijn we duidelijk niet en op het plein voor het stadion is het al behoorlijk druk.
Iedereen loopt door elkaar heen op het plein voor het Georg Melches Stadion…
Het stadion ligt trouwens in een soort kom, waardoor je van enige afstand een mooi overzicht hebt op het complex. Wat meteen opvalt zijn de enorme lichtmasten die het stadion omzoomen.
Omdat het al tegen de klok van 14.00 uur loopt, besluiten we maar onze plaatsen op de hoofdtribune op te zoeken. We volgen hiermee het voorbeeld van de meeste supporters, want haast iedereen zit (nou ja, ‘staat’ is hier wellicht meer op zijn plaats) al op zijn plek. Gezangen welke duiden op de naderende promotie naar de 2. Bundesliga zijn al van verre te horen. De supporters van Rot Weiβ Essen zijn er klaar voor!
Wij nog niet, want er resteert nog een kwartiertje om kennis te maken met de Essense keuken. We besluiten ons zo breed mogelijk te oriënteren en bestellen een Bratwurst en een Frikadel. Beiden worden geserveerd in een heus broodje! Dat is toch heel wat anders dan we gewoon waren in Breberen en het Keulse Südstadion. Het smaakt prima, al is de vorm van de Frikadel rond. Worden we hier geconfronteerd met een heuse noviteit op culinair gebied? Wie het weet mag het zeggen. De smaak is alleszins goed en we leven nog. Meer moet dat niet zijn. Over het prijsniveau zullen we het maar niet hebben: iedere hobby kost geld.
Als we onze zitplaats innemen vallen ons een tweetal zaken op. 1) het stadion mist een tribune. Achter één der doelen is een soort van VIP-dorp opgetrokken. Tsja, ook die mensen dienen aan hun trekken te komen. 2) een topzware Essen-supporter welke gekleed gaat in een rood polo-shirt met achterop de naam ‘Kaisi’ en het nummer ’68’ gedrukt. Mooi, Duitse voetbalcultuur²!
In ons kuipje steekt een briefje voor de supporters afkomstig van de Ultras Essen plus een rood, zwart of wit stuk papier. Met andere woorden, we gaan deel uitmaken van een choreografie. Leuk, ook dat moet een mens een keer meemaken.
De wedstrijd staat op het punt van beginnen, maar eerst wordt nog de ‘Maskottchen des Tages’ aan het publiek voorgesteld. Het betreft de zesjarige Hanna Rütter. Ondanks dat ze volop haar melkgebit aan het inruilen is voor een ‘grote-mensen-gebit’, zingt ze uit volle borst de club-hymne van Rot Weiβ Essen. Een klaterend applaus rolt van de tribunes en ze kroont zichzelf hiermee tot de absolute ster van de middag.
Het randgebeuren is nog niet geheel ten einde, want bij opkomst van de spelers wordt op de staantribune achter één der doelen een groot spandoek over het publiek getrokken waarop een station staat afgebeeld. De spreekband ‘Der Aufstiegsexpress rollt ein’ completeert het geheel. Volgend jaar met de trein naar 1. FC Köln, wat kan een mens zich nog meer wensen?
Prachtig stukje huisvlijt van de Ultras Essen!
Als de wedstrijd is begonnen, zien we dat RWE-trainer Uwe Neuhaus wederom een plekje aan de linkerkant heeft toebedeeld aan Haeldermans (in Duitsland steevast ‘Hèldermanns’ genoemd). Gelukkig heet de tegenstrever Werder Bremen U23 en niet het eerste elftal van de Noord-Duitsers.
Wat we al vreesden voorafgaand aan de wedstrijd komt lichtelijk uit: er wordt nauwelijks gevoetbald. RWE heeft aan een punt genoeg om promotie af te dwingen en Werder doet met een gelijkspel een goede zaak in haar strijd tegen degradatie. Naarmate de wedstrijd vordert komen er toch kansen. RWE-aanvaller Alexander ‘Herr’ Löbe mist oog in oog met de Werder-keeper en voormalige Werder-speler Holger Wehlage verzuimd fraai combinatiespel doeltreffend af te ronden.
De volgepakte tribune aan de overzijde doet verwoede pogingen RWE naar de overwinning te schreeuwen…
Op enig moment vind het weer het welletjes, verdrijft de zon en trakteert ons op een ware hoosbui. Aangezien we op rij twee zitten besluiten we eieren voor ons geld te kiezen en de wedstrijd verder te bekijken onder een soort luifel, onderaan de zittribune. Een slechte keuze blijkt dit niet te zijn, want we staan haast schouder aan schouder met de charmante vrouw van RWE-speler Michael Bemben.
De tweede helft verandert het spelbeeld nauwelijks. Voetbal met de handrem erop, zeker omdat de overige uitslagen beide teams in de kaart spelen. Voor de supporters een teken om er nog maar eens vol voor te gaan. Werkelijk indrukwekkend als de drie tribunes achter elkaar ‘Rot’, ‘Weiβ’ en ‘Essen’ roepen. Iedereen van de 20.117 toeschouwers (seizoensrecord) doet mee! Nadien wordt ook nog de Mexican Wave ingezet, nota bene door de pakweg 500 supporters die met Werder Bremen zijn meegekomen. Gek is dat nochtans niet, want er bestaan vriendschapsbanden tussen beide clubs. Hoe zeer we ons hierover verwonderen, ook dit kan worden afgedaan als ‘typisch Duits’.
Ongeveer een kwartier voor het einde heeft ook de RWE-trainer genoeg gezien en wisselt Stijn Haeldermans voor Macchambes Younga-Mouhani. Ehh, pardon? Ja hoor, elke Fortuna-volger kent deze man onder de naam Mac Junga! Ooit op proef en hij werd niet afgetest op basis van zijn voetbalkwaliteiten, maar op basis van zijn afgetrapte Volkswagen Golf II. Tsja, Jacq had zo zijn eigenaardigheden…
Mac heeft er dit jaar trouwens al tien gemaakt en zo een spits zou in het hedendaagse Fortuna wellicht niet misstaan. Maar goed, ook Mac kan weinig meer aan het spelbeeld veranderen en zo eindigt de wedstrijd in een bloedeloze 0-0.
Welhaast de grootste inspanning dient door de heren spelers na afloop van de wedstrijd te worden geleverd. Iedereen staat achter en voor de hekken te dringen om zich op te maken voor een ouderwetse ‘Platzsturm’. De spelers maken zich uit de voeten…
Er is geen houden meer aan: de RWE-fans maken zich meester van het speelveld…
Als de scheidsrechter een laatste keer op zijn fluitje blaast nemen duizenden supporters bezit van het veld. Als de poorten tòch openstaan… Voorzichtig lopen we een stukje het veld op en dat blijkt nog best van goede kwaliteit te zijn. Jong en oud viert de promotie naar de 2. Bundesliga. Elke supporter uit zich weer anders: de één zwaait met zijn shawl of vlag, de ander (veelal jonge kinderen) maakt de ene sliding na de andere. Iedereen gunt elkaar zijn pleziertje.
Na één jaar Regionalliga Nord is het de club gelukt meteen weer terug te keren op het niveau waar ze thuishoren, de 2. Bundesliga.
Aan alles komt op enig moment een eind, dus na een half uurtje begeven we ons naar het grote plein achter één van de staantribunes. Daar gaat alles nog gewoon verder. Er staat een grote oplegger klaar waarin de spelers gehuldigd zullen worden. Het feest lijkt nog niet ten einde.
Na dit tafereel aanschouwd te hebben verlaten we de Hafenstraβe weer en zoeken onze auto op. Als we net in onze PKW hebben plaatsgenomen worden de hemelsluizen nog maar eens opengetrokken. Het kan de vele jeugdige supporters die over straat lopen, apetrots omdat ze een stukje grasmat mee naar huis mogen nemen, nauwelijks deren. Na enig zoekwerk rijden we Essen weer uit en via Düsseldorf en Aken passeren we weer de landsgrens.
Het seizoen zit erop. Nou ja, voor ons dan. Niet voor de supporters van Rot Weiβ Essen. Die stappen komende zaterdagmorgen om 07.00 uur vrolijk in de bus naar Erfurt. Daar kunnen de rood-witten de eerste plaats in het klassement veiligstellen en aldus zorgen voor de spreekwoordelijke kers op de taart.
Veel succes!
Lateral Boys