Afgelopen seizoen haalde het Oekraïense FC Shakhtar assistent-trainer Jeroen Schepens weg bij Fortuna. De Oekraïense grootmacht stelde Marino Pušić aan als hoofdtrainer en hij vroeg Schepens hem te vergezellen. Geld voor een vervangen was er niet; Danny Buijs en Adrie Poldervaart rooiden het samen wel met Francisco Costa (video-analist / assistent-trainer), Patrick Creemers (keeperstrainer) en Ivica Ljubičić (keeperstrainer).

Maar nu, met het seizoen 24/25 in aantocht, voegt Fortuna tóch een assistent-trainer aan haar technische staf. Vanaf 1 juli treedt Wil Boessen opnieuw in dienst van Fortuna. Boessen en Fortuna zijn geen onbekenden van elkaar, want Boessen kende een jarenlang dienstverband in Sittard-Geleen in verschillende functies.

In het seizoen 1983/84 tekent Boessen zijn eerste contract bij de club en vestigt hij zijn naam als jeugdig talent, een seizoen later speelt hij Gerrie Schrijnemakers uit de basis. Boessen is voortaan de nieuwe linksback van Fortuna.

De club is uitermate tevreden over zijn linksback, maar bij Boessen begint die ondergeschikte positie in het elftal na een paar seizoenen een beetje te knagen. Hij weet dat hij meer kan. In een interview in 1990 met Voetbal International laat hij optekenen dat hij multifunctioneel inzetbaar is.

Het is de opmaat naar moeizame onderhandelingen over een nieuw contract. Boessen wil schriftelijk vastgelegd hebben dat hem een plaats op het middenveld toekomt, de club heeft daar weinig zin.

Het komt tot een breuk. Boessen vertrekt naar eredivisionist SVV. Maar dat is tijdelijk, want Fortuna sluit Boessen weer liefdevol in haar armen in het seizoen 1993/94. De verloren zoon is in 1994/95 aanvoerder van een elftal bomvol talent uit de eigen opleiding, dat verrassend kampioen van de Eerste Divisie wordt.

In de twee seizoenen daarna blijft Boessen een vaste waarde, maar daarna raakt hij op een zijspoor. Hij vertrekt naar eerstedivisionist Helmond Sport, waar hij in 1999 zijn loopbaan als voetballer afsluit.

Boessen keert voor de tweede keer terug bij Fortuna. Deze keer als jeugdtrainer. Maar hij krijgt niet de kans hogerop te komen. Wanneer hij in 2002 een aanbod van VVV krijgt om assistent-trainer te worden, verkast hij naar Venlo.

Maar Boessen keert opnieuw terug, vanaf het seizoen 11/12 is Boessen hoofdtrainer bij Fortuna. Hij laat het elftal ‘naar haar mogelijkheden’ spelen, hetgeen zoveel betekent als ‘gecontroleerd aanvallen’. En alhoewel dat niet altijd sprankelend voetbal oplevert, levert het wel punten op. Zoveel zelfs, dat Fortuna zich op het einde van het seizoen kwalificeert voor de play-offs voor promotie. En dat is voor het eerst sinds de degradatie in 2002.

Vol verwachting kijkt iedereen uit naar het seizoen 13/14. De spelerskern is – op Joeri Schroyen en Kévin Diaz na – intact gebleven, dus is play-offs opnieuw de inzet. Voor de winterstop komt dat er echter niet uit. Fortuna is erg wisselvallig en kan de verwachtingen niet waarmaken.

Dat vreet aan Wil, die ook al niet blij is dat zijn tussentijds naar Hamburger SV vertrekkende assistent Roel Coumans niet wordt vervangen (vanwege financiële beperkingen) en zijn idee om tot Zuid-Limburgse samenwerking te komen op het jeugdvlak geen gehoor krijgt.

In de winterstop kondigt Wil dan ook aan zijn aflopende contract bij Fortuna niet te willen verlengen. Fortuna is niet volledig stabiel en in zo’n omgeving kan hij niet optimaal functioneren. Hij tekent vervolgens een contract bij FC Oss.

En vervolgens trekt Boessen door Noord-Brabant, want naast FC Oss doet hij ook Helmond Sport, FC Den Bosch en Jong PSV aan. En nu, na al die jaren buiten Limburg (Boessen was ook werkzaam in Azië), keert terug naar Fortuna.

Bron: Dagblad de Limburger / Fortuna Sittard