Het tweede seizoen van de damestak van Fortuna Sittard is er eentje geworden om nooit meer maar tegelijkertijd ook heel snel te vergeten. De dames streden een heel seizoen lang mee om het kampioenschap, gingen de slotdag ook in als koploper, maar zagen de titel uiteindelijk aan hun neus voorbij gaan. Dat wat een gedenkwaardige dag had moeten worden om de goede reden, werd dat om een heel andere reden en dat is erg zuur. En onwezenlijk. En surrealistisch. Nooit eerder waren de dames zó dicht bij het kampioenschap. Typisch Fortuna…
3 mei 2014
Surrealistische middag in Hengelo
ATC ’65 1 Fortuna Sittard 1
Doelpuntenmakers: 73. Shirley Kocacinar 0-1, 90 + 7. Josien Jansen 1-1.
Opstelling: Katja Demacker; Charlotte Schings, Glynis Vromen, Loes Plantaz, Sitha Caessens; Annika Pluijmen, Nadine Hanssen, Maisam Wehbe (65. Vera Wanrooij); Colette van Aalst, Shirley Kocacinar (90. Mariëlle Janssen), Liv Aerts.
Toeschouwers: 125
Scheidsrechter: G. Ekkel
Geel: –
Rood: –
Het zit erop. Fortuna Sittard heeft met 3-1 verloren van De Graafschap en weet dat de play offs van het seizoen 13/14 niet langer dan één ronde duren. Na de 1-4 thuisnederlaag was eigenlijk alle hoop vervlogen op het bereiken van de volgende ronde, maar nu is het een feit. De heren hebben zo een mooi seizoen afgesloten en iedereen kan zich richten op een volgende jaargang.
Zo niet voor de damestak van Fortuna Sittard. Twee weken geleden wonnen de dames thuis van het reeds gedegradeerde The Knickerbockers en wipten door het gelijkspel van Buitenveldert tegen Reiger Boys over de Amsterdamse dames naar de koppositie in de vaderlandse Topklasse. En zo manoeuvreerde het elftal onder leiding van Jannie Sangers zich in pole positie om haar eerste titel onder de vlag van Fortuna Sittard te pakken.
Het zou een prachtige beloning zijn voor al die energie die een aantal vrijwilligers rondom het dameselftal en uiteraard de speelsters zelf in dit project hebben gestopt. Daar waar de speelsters aanvankelijk razend populair waren onder de aanhang, kreeg die populariteit een knauw toen bleek dat enkele dames naar oordeel van een deel van de fans te zeer meeleefden met het tegen degradatie knokkend Roda JC. Overigens prima te verklaren, aangezien de oorsprong van het dameselftal ligt in de Oostelijke Mijnstreek. Desalniettemin bevolken tweewekelijks supporters de tribune van het sportcomplex van SVM. ‘Onze dames, onze trots’, zo lazen we ooit op een spandoek en dat blijft zo.
Vanaf moment één werd ook duidelijk dat men vanuit de club niets hoefde te verwachten. Sterker nog: soms wekte de club de indruk de damestak liever kwijt dan rijk te zijn. Zo was er gedoe met de kleding van de dames, werd slechts een deel van de begeleidingsstaf van kleding voorzien, werd het beloftenelftal door toedoen van Fortuna in de 3e in plaats van de 2e klasse ingedeeld en waren er strubbelingen over het vervoer. En ondanks alles gingen de dames haast onverstoorbaar hun gang en vertrekken zaterdagochtend omstreeks 10.30 uur als trotse koploper naar Hengelo.
Na een korte tussenstop in Susteren maken we ons op voor de verre reis naar Twente. Het is alweer de zoveelste verplaatsing naar het oosten, na ritjes naar naar Emmen en Doetinchem. En dat binnen een tijdsbestek van twee weken.
Onderweg laten we het afgelopen seizoen van de heren nog eens de revue passeren, maar worden ook de kansen van de dames ingeschat. ATC ’65 lijkt een lastige tegenstander, want afgelopen seizoen werd er tweemaal van verloren. Dit seizoen won de équipe van Jannie Sangers weliswaar in Munstergeleen met 3-0, maar makkelijk is anders.
Maar niet alleen de wedstrijd in Hengelo houdt ons bezig. We kijken ook met een schuin oog naar de wedstrijd tussen Go Ahead Eagles en Roda JC. De Kerkradenaren moeten winnen om het eredivisieschap voorlopig veilig te stellen en dan mag NEC geen punt pakken bij de freewheelende landskampioen Ajax. De afgelopen periode konden we een grijns niet onderdrukken bij het lezen van bijdrages van mensen zoals ‘Mevrouw Donald’, ‘Kah3’ of ‘De Kritische Rodatuup’ die op een bekend Roda-forum een blik wierpen op de actuele stand van zaken in Kerkrade, maar we moeten zo eerlijk zijn dat we dit zelf eveneens hebben meegemaakt. Het verstand zit al in de Jupiler League, maar het hart kan maar geen afscheid nemen van de Eredivisie. En ondanks dat de sympathie voor Fortuna velen malen groter zal blijven dan de antipathie voor rivaliserende clubs (i.c. Roda JC) kijken we reikhalzend uit naar een extra derby in Zuid-Limburg.
Nadat we klaar zijn met onze bespiegelingen is het tijd voor een snelle hap. Maar al te groot mag die hap natuurlijk niet zijn. Het zou namelijk zomaar kunnen dat ATC ’65 nog een woordje gaat meespreken aan de top van het klassement in onze rubriek ‘Thank God it’s Friday‘, dus enige terughoudendheid is gewenst.
Na een korte stop maken we ons op voor de laatste 88 kilometers. Via de A50 richting Zwolle bereiken we de A1 die de Randstad met Duitsland verbindt. En als we Enschede naderen verlaten we via afrit 27 de A1, richting het Fanny Blankers Koen-Stadion. Na wat geslinger door het Hengelose stadscentrum arriveren we bij een grote parkeerplaats die gelegen is aan de voorzijde van het stadion. Het stadion doet geen dienst als voetbalstadion, maar het complex huisvest wel tal van verenigingen die onder de naam FC Twente hun sport beoefenen.
Karakteristieke entree van het Fanny Blankers Koen-Stadion
Op de parkeerplaats zien we twee Limburgse touringcars staan, dus we zitten juist! Na een korte wandeling passeren we het FC Twente Opleidingscentrum waarna we pardoes Theo Bouwhuis tegen het lijf lopen. Hij stuurt ons door naar de kantine van de FC Twente tennisclub waar de meegereisde supporters een drankje doen. We zien ook de befaamde vijver waarin enkele dames twee seizoenen geleden pardoes een duik namen, nadat ze met RKTSV de titel pakten.
FC Twente lijkt het goed voor elkaar te hebben
Tijd voor het onderdeel ‘Thank God it’s Friday‘. Het eerste deel bestaat uit het bestellen van een koffie. Deze wordt vrij snel geserveerd in een bekertje van FC Twente, maar voordat we diezelfde koffie tot ons te kunnen nemen, dient er wel een karrenvracht suiker aan te pas te komen, naast een flinke scheut melk. Geen aanrader dus. Op het raam plakt een affiche van een ‘balletje mayo’, maar een snelle rekensom doet ons besluiten hiervan af te zien. Immers, er valt geen thuisfan te bespeuren, er zijn zeker niet meer dan 100 Fortuna-supporters en de wedstrijd wordt gespeeld op een bijveld van het FBK-Stadion. Met andere woorden: ATC ’65 gaan slechts een bijrolletje spelen in het klassement van ‘TGIF’.
Daarom maar snel door richting speelveld. Daar zijn de dames al volop bezig aan hun opwarming en krijgen we ook het wedstrijdformulier in onze handen gedrukt. En daaruit maken we op dat de betrouwbare Katja Demacker het doel verdedigt. Achteraan staan Charlotte Schings, Glynis Vromen, Loes Plantaz en Sitha Caessens geposteerd. Op het middenveld spelen kapitein Annika Pluijmen, Maisam Wehbe en nieuwkomer Nadine Hanssen. De voorhoede wordt gevormd door Shirley Kocacinar, geflankeerd door Colette van Aalst en Liv Aerts. Hierdoor zit Vera Wanrooij op de bank, aangevuld met zes meiden van Fortuna’s belofteteam.
Flinke wedstrijdspanning tijdens de warming up
Als we achter het doel lopen merken we dat sommige speelsters toch wel gespannen zijn, iets wat natuurlijk normaal is. Vandaag moet het gebeuren. Concurrent Buitenveldert staat op slechts één punt, dus het boeken van een minder resultaat dan de Amsterdamse dames, betekent dat de titel niet naar Fortuna gaat.
Dat sommige geledingen binnen de club het duel serieus nemen blijkt wel dat de hele media-afdeling van Fortuna naar Hengelo is getrokken. Met beeld en geluid wordt het thuisfront op de hoogte gehouden.
Niemand in de Westelijke Mijnstreek hoeft iets te missen van ATC ’65 vs. Fortuna Sittard
Naast het veld waar Fortuna gaat strijden om het kampioenschap neemt de A1 van FC Twente het op tegen haar leeftijdsgenootjes van Feyenoord. Maar dames beginnen altijd ietsjes later aan hun wedstrijd en nadat we de openingsminuten van de A1-juniors hebben aanschouwd, komen de speelsters het veld op. Iedereen is er klaar voor.
Come On You Sittard Ladies!
En Fortuna begint goed aan de wedstrijd. Zonder als een kip zonder kop naar voren te stormen wordt druk gezet en na een handvol minuten ontfrutselt Liv Aerts de bal al van Felicia van Jaarsveld. De piepjonge linksback treuzelt wat te veel en wordt door Liv afgetroefd. Jammer genoeg is haar voorzet niet goed genoeg om Shirley Kocacinar te bereiken, waardoor ATC ’65 kan opruimen.
Maar ook aan de rechterzijde van het veld trekt Fortuna naar voren. Charlotte Schings zet goed druk en houdt daar een ingooi aan over. Als de bal bij Shirley Kocacinar terechtkomt, weet ze middels een fraaie pass door het hart van de Twentse verdediging Liv Aerts te bereiken en de linksbuiten trapt de bal beheerst achter Kim van der Werff. Daar waar de dames al vieren, besluit grensrechter Hoffmann doodleuk zijn vlag in de lucht te steken. Scheidsrechter Ekkel neemt het signaal over en annuleert Livs openingstreffer.
Deze schooljongen steekt te pas en te onpas zijn vlag omhoog
Dat Fortuna goed aan de wedstrijd is begonnen leidt geen twijfel. Na het afgekeurde doelpunt mag nu Shirley Kocacinar pogen Fortuna naar 0-1 te trappen. Oog in oog met de doelvrouw besluit ze middels een lopbal, maar deze is te onnauwkeurig en eindigt naast het doel. Hebben de dames dan toch spanning in de benen? Het lijkt erop, want ook Liv Aerts kan een afgemeten pass van Nadine Hanssen helaas niet tot doelpunt promoveren.
Na een kleine 20 minuten begint ook ATC ’65 zich wat te mengen in de strijd. Niet door goed voetbal, maar door enkele onbeholpen overtredingen. De waterzak van Mariëlle Janssen doet echter wonderen en niet veel later trekt de match zich weer op gang.
Niet veel later krijgt Shirley Kocacinar nog een mogelijkheid op een schot, maar Felicia van Jaarsveld kan de bal middels een sliding over de achterlijn tikken. De verkregen corner wordt door Colette van Aalst op het hoofd van Loes Plantaz geschilderd, maar de centrale verdedigster kopt over het doel.
Tot dusver nog geen gevaar van de Tukkers, maar toch is het opletten geblazen. Op het middenveld spelen enkele vinnige meisjes en ook op de linkervleugel loopt een meisje dat erg snel is. Het is dan ook via Cheyenne van den Goorbergh en Judith Westerveld dat ATC ’65 aan de rand van het strafschopgebied opduikt. De grootste mogelijkheid is echter voor Lisanne van Gurp, maar haar inzet wordt vrij eenvoudig gekeerd door Katja Demacker.
Fortuna zet hoog druk
Nadat de ergste storm is gaan liggen blijkt dat de beide teams weinig voor elkaar onderdoen. Veel kansen worden er niet meer genoteerd en de wedstrijd grossiert in rommelig middenveldspel. Pas tegen het einde van de eerste helft weet Fortuna zich weer een mooie kans bijeen te voetballen, maar de pass van Shirley Kocacinar op Colette van Aalst is juist wat te onzuiver. Toch krijgt Colette de bal nog mee, maar ze treuzelt te veel in de afronding, waardoor de kans verdwijnt.
Vlak voor rust speelt Nadine Hanssen knap tot bij Charlotte Schings. Haar voorzet komt uit bij Liv Aerts en zij schiet op doel. Doordat de bal tegen de grond botst geeft de doelvrouw Shirley Kocacinar de kans te proberen in doel te koppen, maar ze kan nog juist de bal wegplukken voordat Shirley haar hoofd er tegenaan zet.
Fortuna blijft er kort opzitten
Tijdens de rust is het de hoogste tijd om van gedachten te wisselen met Maurice Zelis, de grensrechter van Fortuna Sittard. Ook hij is op van de spanning, getuige het feit dat hij in elke zak van zijn trainingsjasje een pakje sigaretten heeft verstopt. In het kleedlokaal zal er ongetwijfeld ook worden gesproken over de wedstrijd die Buitenveldert op hetzelfde moment speelt in Ede tegen DTS ’35. Die wedstrijd is van geen belang zolang Fortuna zelf wint, maar zal ongetwijfeld steeds meer door de hoofden van de dames gaan spelen.
Toch begint Fortuna weer goed aan de tweede helft. Liv Aerts krijgt een mooie kans, maar ze tikt de bal naast het doel. Ook op een steekbal van Annika Pluijmen reageert ze prima, maar ook op dat schot kan Kim van der Werff gevat reageren.
ATC ’65 komt er nog altijd maar sporadisch uit
Na een uur komt Colette van Aalst weer in balbezit. Ze passeert haar tegenstander en passt op Nadine Hanssen. De frêle mid-mid legt aan voor een schot, maar ze talmt wat te zeer, waardoor er van de schietkans amper nog iets overblijft. En dat zien we steeds meer gebeuren. De druk wordt steeds groter, te meer ook omdat iedereen de tussenstand bij de wedstrijd DTS ’35 – Buitenveldert op de voet volgt.
Op vrijwel hetzelfde moment dat Shirley Kocacinar uit de draai de bal hard naast het doel schiet komt Buitenveldert op 1-2. Hierdoor volstaat een gelijkspel niet meer en zal er gewonnen moeten worden. Het wordt allemaal iets makkelijker als Annika Pluijmen Liv Aerts nog eens op pad stuurt en laatstgenoemde oog in oog met keepster Kim van der Werff verschijnt. De boogbal van Liv is perfect, maar kan nog juist worden aangetikt door de doelvrouw. Dat ze hierbij hands maakt buiten het strafschopgebied is een klein detail. De scheidsrechter heeft het gelukkig ook gezien en rest niks anders dan de rode kaart boven te halen. Is dit het laatste zetje dat de dames nodig hebben?
Op het middenveld heeft Jannie Sangers in ieder geval voor meer kracht gekozen door Maisam Wehbe te wisselen voor routinier Vera Wanrooij. Niet veel later wordt duidelijk dat DTS ’35 heeft gescoord en de stand weer in evenwicht heeft gebracht. Hét sein om nogmaals alles op alles te zetten. Op de rechtervleugel gaat Colette van Aalst nog eens goed door en zet voor tot bij Shirley Kocacinar. Ze neemt de bal kort aan en trapt dan staalhard binnen: 0-1! De vreugde bij de dames is enorm! Dit is wat ze zo graag wilden. ATC ’65 staat achter en met een dame minder op het veld.
Het wordt steeds spannender in Hengelo
In de tijd die volgt wordt het spel steeds nerveuzer. Ondanks dat duidelijk is dat ATC ’65 niet meer kan ontsnappen aan de nacompetitie geven de dames niet op. Fortuna komt nauwelijks meer tot goede aanvallen en trekt zich terug tot aan de rand van het eigen strafschopgebied. Toch verschijnt Fortuna nog een paar keer gevaarlijk voor het doel. Eerst is het Liv Aerts met een schot, maar daarna speelt Colette van Aalst via Shirley Kocacinar Annika Pluijmen aan. De kapitein ziet dat de keepster uit haar doel komt en lift de bal over haar heen, maar de bal eindigt op het dak van het doel.
En zo blijft het enorm spannend. Op het veld dat naast het veld ligt waar de dames voetballen is de wedstrijd tussen FC Twente A1 en Feyenoord A1 al afgelopen, dus lang kan het niet meer duren. Voor Shirley Kocacinar zit de wedstrijd erop. Zij heeft kramp, kan niet meer verder spelen en wordt vervangen door Mariëlle Janssen.
Shirley kan niet meer verder
Terwijl in een hoek van het speelveld ‘onze dames’ al worden gefeliciteerd, trekt ATC ’65 nog een laatste keer naar voren en vanaf zo’n 20 meter komt de bal voor de voeten van Josien Jansen. De speelster raakt de bal goed en door een woud van benen zeilt de bal richting doelpaal. Katja Demacker heeft het gezien, maar komt een fractie van een seconde te laat om de bal naast te tikken. Via de binnenkant van de paal caramboleert de bal in doel en staat er 1-1 op het bord. Over het hele veld zakken Fortuna speelsters door de grond. Hoe kan dit nu gebeuren? Dit scenario had werkelijk niemand verwacht… Het wordt allemaal nog erger als blijkt dat de wedstrijd in Ede is afgelopen en Buitenveldert met 2-3 heeft gewonnen.
Met de laatste moed der wanhoop probeert Fortuna nóg een keer te scoren, maar dat lukt uiteindelijk niet. Na ongeveer zeven minuten blessuretijd blaast de scheidsrechter voor het einde van de wedstrijd en is de titel in de Topklasse de dames op het áller-, maar dan ook állerlaatste moment door de vingers geglipt.
Niet alleen de speelsters zijn compleet kapot, ook enkele ouders wordt het teveel. Natuurlijk denken zij aan al die opofferingen die de dames hebben gedaan om te komen tot daar waar ze zijn gekomen. En om dan zó de titel te missen is werkelijk verschrikkelijk.
Echt iedereen zit compleet stuk…
Ondertussen heeft de tegenstander het veld al verlaten en maakt zich een heel vreemde soort stilte meester van de omgeving. Het is muisstil op het veld. De doodse stilte wordt alleen verstoord door zacht gesnik en gesnotter dat in de verte valt te horen. Dat laat niemand onberoerd..
Ook onder de supporters is de verslagenheid groot en gauw slik ik de brok die zich in mijn keel heeft genesteld weg. Dit is namelijk óók sport. Winnen zit er niet altijd in. In de middencirkel staat een man die een microfoon voor de mond van een aantal dames houdt. Je vraagt je af waarom dat dit op deze manier moet.
Als we, verslagen als we zijn, weer richting kantine lopen, stappen ook de speelsters van het veld af. Het doet me zeer de speelsters zó verdrietig te zien. Afgelopen seizoen was Fortuna eigenlijk ook de beste, maar werden uit de eerste vijf wedstrijden 0 punten gehaald. Dit seizoen zouden de dames meestrijden voor het kampioenschap en dat deden ze. Met verve. Op de voorlaatste speeldag voetbalden ze zichzelf naar de koppositie en om die dan zó te moeten afstaan is vreselijk.
Na een korte sanitaire stop en een snalle babbel met Maurice Zelis zoeken we weer de auto op. Aan boord is de stemming bedrukt en is het erg stil. We hebben eigenlijk allevier geen benul hoe dit heeft kunnen gebeuren. Typisch Fortuna? Ja. Binnen de club gaat veel fout en er lijkt een vloek op succes te rusten. Op de beslissende momenten zit alles tegen en vandaag was zo een moment. Hans Erkens had het destijds ook al in de gaten, alleen droeg hij een erg vreemde oplossing voor het probleem voor: een fusie met Roda JC.
En maar goed ook, want als we na een tussenstop weer een half uur in de auto zitten en de A50 nemen richting Arnhem start Langs de Lijn haar uitzending. Vanavond staat de laatste speeldag van de Eredivisie op het programma en daarop vallen doorgaans de beslissingen. Voor NEC en Roda is het erop of eronder en de spanning is zelfs in de auto aanwezig, ondanks dat ik hoofdzakelijk baal van het missen van de titel door de Fortuna Dames.
Doordat we zo aandachtig luisteren vliegt de tijd en bemerken niet dat we alweer de Westelijke Mijnstreek inrijden. Na het droppen van twee medepassagiers rijden we verder de mijnstreek in en parkeren, juist voor onze woonst. De klok in Amsterdam staat op 83 en de laatste minuten worden in spanning volgemaakt. En dan, na ruim 90 minuten weten we het zeker. Roda degradeert uit de Eredivisie. Komend jaar staat niet alleen de streekderby tegen MVV op het programma, Fortuna neemt het ook tweemaal op tegen Roda JC. Er zullen ongetwijfeld mensen een vreugdedansje hebben gemaakt, maar bij mij overheerst toch de teleurstelling.
Tot slot de beoordeling voor het ‘Thank God it’s Friday’ klassement.
Resultaat: Een gelijkspel levert drie maal 1 punt op: 3 punten.
Uitvak: Uiteindelijk daagden ongeveer 75 supporters op in Hengelo: 4 punten.
Stadion: Het Fanny Blankers Koen Stadion is mooi, maar daar werd niet gevoetbald. 3 punten, puur voor de statistieken.
Thuisfans: Welke thuisfans? 2 punten.
Catering: We zijn niet verder gekomen dan een kartonnen bekertje sterke koffie. De bal met mayo lieten we gemakshalve aan ons voorbij gaan: 2 punten.
Randvoorwaarden: Geen stewards, geen programmaboekjes, maar wel ruimte voor spandoeken, welke we niet hadden meegenomen: 3 punten.
Dit levert een totaal van 17 punten op waarmee ATC ’65 laatste eindigt in deze rubriek.
Zoals reeds gesteld, mijn sympathie voor Fortuna gaat boven alles en dus baal ik nog steeds van die 97e minuut in Hengelo. Verdorie toch, wat was een kampioenschap toch mooi geweest. Maar dat zal alvast niet voor dit seizoen zijn. Volgend seizoen gewoon opnieuw beginnen en knokken voor een eerste titel!
COYSL,
Michel Hennen
