Hij kwam bij aanvang van het seizoen 1995/1996 naar Fortuna. Fortuna was net gepromoveerd en had dringend behoefte aan een ervaren kracht die de jonkies de weg zou wijzen in de eredivisie. Zijn start bij Fortuna was dramatisch.
Hij, die bij Twente gewend was om mooi voetbal te spelen, had niet in de gaten dat er bij Fortuna kei- en keihard geknokt diende te worden voor de punten. Een bal die niet perfect ingespeeld werd, kon je bij Twente laten lopen waarna de aangever de volle laag kreeg. Bij Fortuna diende je koste wat kost die bal proberen te halen en als je dat naliet, kreeg de ontvanger de volle laag.
Met deze mentaleitsomslag had hij het moeilijk en dat werd hem niet in dank afgenomen door de supporters. De man die ons moest leiden, verzaakte en dat werd hem vanaf de tribune duidelijk gemaakt ook.
De ommekeer voor Ruudje komt pas ruim een jaar later. We schrijven 19 december 1997. Buiten is het een graadje of tien, maar in Stadion De Baandert is het een paar graden warmer. De derby tussen Fortuna en Roda staat op het programma en dat heeft zo’n 8.500 mensen verleid om te komen kijken. Roda blijkt een maatje te groot in de eerste helft. Een ziedend schot van Torma brengt dit verschil ook op het scorebord.
De wedstrijd is kalm, het publiek gelaten en niets wijst erop dat dit beeld in de tweede helft volledig gaat omslaan. Echter een aanslag van Schops op Van Bommel direct na rust maakt een abrupt einde aan de vredige sfeer op het veld en op de tribune. De sfeer slaat helemaal om. Ook de Fortunezen slijpen nu de messen en scheids Uilenberg bevindt zich in een wespennest.
De meeste spelers op het veld verliezen hun kalmte. Eén van hen is Schops die tierend en spugend richting Fortuna supporters uitvalt. Een ander is ‘t Hart die in alle hectiek Lankohr een elleboogstoot geeft. ‘t Hart eruit en een vrije trap vlak buiten het zestienmetergebied iets rechts van het midden voor de Noord tribune. Noord staat in vuur en vlam, er vliegt van alles het veld op en keeper Delwarte is de volgende die zijn verstand verliest. Een aansteker die hem zeker een meter mist, heeft hem toch geraakt, en hij besluit tot een duik. Ook Hamming verliest zijn verstand als hij Delwarte vast pakt en hem dringend verzoekt op te staan. De scheids ziet het gelukkig niet.
De enige die zijn verstand erbij houdt is Ruudje. Die ziet hier de ideale mogelijkheid om zijn gram te halen en voor eens en voor altijd geliefd te worden bij zijn supporters. De bal ligt ideaal voor zijn linkerpoot, de keeper heeft het te druk met andere zaken dan het goed opstellen van de muur en het gebeurt ook nog allemaal voor de Noord tribune. Hier is DE kans voor Ruudje.
68 Minuten gespeeld en ik zie die bal nog komen. In die bal zat anderhalf jaar opgekropte frustratie van een man die zich onbegrepen voelde. Met een fantastische curve verdwijnt de bal in de korte hoek. Zei ik dat Noord in vuur en vlam stond? Dan kookt het nu helemaal over.
Eén van de mooiste momenten in stadion De Baandert en dat wordt verzorgd door de man die een jaar lang verguisd werd. Sinds dat schot is Ruudje populair in Sittard, want zo simpel kan voetbal zijn. Een populariteit die hij nooit meer zal verliezen hoe slecht hij ooit in de toekomst ook mag spelen.
RW