Het seizoen 2009/2010 is tot op heden een martelgang. Na een verliesbeurt tegen Helmond Sport, weet nu ook BV Veendam de groengelen tot figurant te degraderen. De nederlaag was niet eens geflatteerd, maar er zijn ook lichtpuntjes. Er zijn pas 14 spelers vastgelegd. Nummer 15 zal Pieter Nijs worden en dan is er nog fysiek ruimte voor twee cracks die de 17 zullen completeren. Twee nieuwe spelers erbij en de wereld ziet er geheel anders uit…


14 Augustus 2009

Ontluisterende nederlaag in Veendam

BV Veendam 5 Fortuna Sittard 1
Doelpuntenmakers: 8. Klok 1-0 11. Kolder (pen) 2-0 13. Grabovac (ed) 3-0 68. Korf 4-0 83. Vicente 5-0 85. Traore 5-1.
Opstelling: Grootaers, Geenen, Facenna (46. Öçal), Grabovac, Vanek, Simone (31. Rychlik), Voorn, Taktak, Van den Ouweland, Di Lallo, Traore.
Toeschouwers: 3.912
Scheidsrechter: Haverkort
Geel (Fortuna): Grootaers, Simone
Rood (Fortuna): –

Proloog
Het is zaterdagochtend, de ochtend na de avond voordien. Op straat is het een drukte van belang hetgeen me doet ontwaken uit mijn slaap. Voorzichtig kijk ik op mijn wekker: 09.57 uur. Nog enkele minuten en ik maak mijn belofte waar: ik sta niet vóór 10.00 uur op. Nadat ik me voorzichtig heb uitgerekt, slof ik de trap af en vis de krant uit de brievenbus. Ik vouw deze open, blader naar het sportgedeelte en lees een artikel over tieners in de Premier League. Al lezende dwalen mijn gedachtes af. ‘Hé’, mompel ik, ‘er wordt geen melding gemaakt van de 5-1 nederlaag’. Het helpt me om de mokerslag een plekje te geven. ‘Alles is relatief’, bedenk ik me, al was dat gisteren wel even anders…

Wedstrijdverslag
Vrijdagmiddag 12.30 uur. Mijn vakantie is officieel begonnen! Snel de stekker van mijn computer uit de wandcontactdoos trekken, de luxaflex naar beneden en het licht uit. ‘Dag kantoor, tot over drie weken’. De tijd tussen einde werkdag en ‘inschepen voor Fortuna’ is redelijk beperkt, aangezien er een trip naar Veendam op de rol staat.

Na het smeren van de onvermijdelijke ‘bokes met choco’ nadert een rode middenklasser de parkeerstrook aan de overkant van de straat. Een vertrouwd gezicht. Blij dat het zijden draadje waaraan het meereizen van Waldorf heeft gehangen sterk genoeg is gebleken. Na een kwartiertje tuffen en drie minuten stappen staan we oog in oog met een luxe touringcar (voorzien van maar liefst drie assen; het enige dat nog ontbreekt is een bovenetage). Na installatie op de achterbank begint de motor te ronken en start de odyssee over het Nederlandse wegennet.

Ik dacht in een glimp al te hebben gezien dat de dienstdoende chauffeur een lolbroek had aangetrokken vanochtend en warempel, ik ben nog altijd scherp van geest. Hij klets wat over ‘aftrekken’, en schiet onmiddellijk zelf in de lach. Ik zou het bestuur van de SV Nao Veure willen verzoeken voortaan de chauffeur met meer zorg uit te kiezen. We leven tenslotte nog immer in het katholieke zuiden, alwaar het gebruik van zulke woorden eerder taboe is.

De busreis verloopt zoals alle andere. Gezaag over de club(leiding), het eten van chips, het uitlenen van andermans bier en bijkletsen over de afgelopen week. De plaatjesdraaier van dienst scoort een zware onvoldoende, zodat een dvd van HSV de boel een beetje op gang moet brengen. Dat lukt wonderwel, al vind ik HSV persoonlijk thuishoren in het rijtje Erzgebirge Aue, Arminia Bielefeld en Rot Weiss Ahlen.


Sittardse grootgrutters verdienen goud aan Fortuna

Ook de onrust op de transfermarkt houdt de gemoederen bezig. Zo heeft Everton een pan spek voor Dortmunds Even Subotic geboden en heeft datzelfde Everton een brief ontvangen van Jolean Lescott. Ook zijn mensen zenuwachtig geworden omdat SC Heerenveen Jeremy Bokila van AGOVV wilt overnemen om hem vervolgens te stallen bij FC Emmen.

De beste zaak lijkt nog altijd Sjra ‘El Presidente’ Philippen gedaan te hebben met het vastleggen van Marcus Rychlik. Via via is het hem gelukt deze dartele Duitser aan te trekken, een speler waaraan we nog veel plezier zullen gaan beleven.

Na een tweetal tussenstops en wat klunzig gemanoeuvreer mogen we uitstappen en zien zowaar een heuse rij voor de kassa van het uitvak. Ik wrijf me eens in mijn ogen, maar het is echt waar: uiteindelijk zullen 76 supporters (stewards niet meegeteld) het gastenvak bevolken.

Omdat we aan de vroege kant zijn, maakt de Goodyear-Commissie iets vroeger dan gepland haar opwachting. Voor twee en een halve Euro komen we in het bezit van een heuse gehaktbal. De cuisinier van dienst wringt zich vrijwel ogenblikkelijk in allerlei bochten om datgene krom is recht te praten. Nee, er zijn geen broodjes aanwezig, servetten evenmin. En invloed op het prijsbeleid van cateraar Bos & Bos heeft hij evenmin. Het feit dat deze firma op haar webstek haar waar aanprijst als ‘catering om van te smullen’ is werkelijk de schaamte voorbij. Omdat ik linkshandig ben, wacht ik met smacht op vorkjes voor linkshandigen. Om mij heen lacht iedereen mij hierover uit, maar soit, zo heeft iedereen zijn eigen verlangens.


Deze stoute bal heeft ons darmwegstelsel getart

Doordat het kartelrandje aan de (voor mij) verkeerde zijde zit, is het schier onmogelijk om het gehakt te snijden. Met de handen eten is ook al geen optie, vanwege het ontbreken van servetten. Het snijden van vleeswaren met een plastic vorkje voor rechtshandigen is als eten van soep met een vork. Dat lukt voor geen meter. Als we later even bijkletsen met de caissière, waarschuwt zij ons voor de catering. ‘Niet eten, het zijn echt stoute ballen’. Ik voel me prompt Van Kooten en de Bie’s vieze man: ik heb ballen in mijn buik. Een ster? Nog in geen honderd jaar!


‘Die bal gaat niet in doel’, denkt Tom Grootaers

Snel naar binnen, want Ben Haverkort heeft de fluit al in zijn mond. Daar aangekomen zien we dat trainer Roger Reijners ten opzichte van verleden week geen veranderingen heeft aangebracht in de basisopstelling. Paul Voss, die in extremis aan de selectie is toegevoegd, is niet speelgerechtigd, al zal het veroveren van een basisplaats voor hem geen sinecure worden.

De rode Tom Grootaers verdedigt met alle macht zijn doel, daarvoor doen Rick Geenen, Gino Facenna, Zarko Grabovac en Nico Vanek hetzelfde. Het middenveld wordt bevolkt door Turkije-specialist Taner Taktak, Ramon Voorn, Angelo Simone en Charlie Van den Ouweland. Voorin lopen Anthony di Lallo en Demba Traoré.

De wedstrijd schiet gelijk op gang met Tjeerd Korf in een heldenrol. Nadat hij eerst de bal over het doel van Grootaers mikt, passt hij een paar minuten later op Gersom Klok. Hij tikt de bal weliswaar langs onze rode duivel, maar gelukkig ook naast doel.

Na een kleine tien minuten vinden de twee elkaar opnieuw. Fortuna blijkt niet over een lerende organisatie te beschikken. Knullig balverlies van Simone lijdt een aanval in van de Noorderlingen en Geenen kan Korf niet stoppen. Nu is het wel raak. 1-0 voor Veendam.

Een paar minuten later wordt een verre uittrap van Peter Van der Vlag verlengd waarna diezelfde Klok op het doel kan afstormen. Grootaers werkt Klok vakkundig tegen de grond, een penalty en gele kaart voor lief nemend. Marnix Kolder benut het buitenkansje vanaf 11 meter: 2-0.

Amper bekomen van de twee tegendoelpunten wint Kolder wederom een kopduel. Klok passt vervolgens terug op Kolder die de 3-0 via Grabovac binnentrapt. Iedereen staat erbij en kijkt ernaar. Er wordt geel duel gewonnen (maar ja, er zijn dan ook geen duels door het ontbreken van dekking), geen pass die aankomt, geen bezieling, helemaal niets.

Na de 3-0 herpakt de ploeg zich enigszins. Een diepe bal valt tussen di Lallo en Van der Vlag in. De doelman van Veendam is eerder bij de bal en schiet de bal tegen de Waal aan. Tijd voor Simone om uit zijn slof te schieten. Druk gebarend, scheldend en tierend maakt hij Haverkort duidelijk dat er in zijn ogen een overtreding werd gemaakt, maar daarvan is geen sprake. Haverkort, die in het verleden mild is geweest voor Fortuna heeft ook zijn grenzen en toont de Italo-Belg een gele prent. Gelukkig denkt Voorn voldoende na en haalt Simone tijdig weg bij de ref.

Na dik een half uur bedankt Reijners Simone voor niet bewezen diensten en haalt hem naar de kant. Verstandig, want van enige vorm van zelfbeheersing is nauwelijks sprake bij Simone. Je kunt wel stoer in de NOS-camera ‘Sittard blijft Sittard’ roepen na het afketsen van de fusie, maar daarmee win je geen wedstrijden. Tijd voor Simone om de hand eens in eigen boezem te steken, want dit kan zo niet langer. Onder luid gejoel verlaat hij het strijdtoneel. De vrome Marcus Rychlik mag hem komen aflossen.

Met het inbrengen van Rychlik krijgt ook Demba Traoré wat meer steun. De Zweed, die onwennig op een eiland staat, moet zich ook wel eens achter zijn oren hebben gekrabd. In welk circus is hij nu weer aanbeland? Na een kwartier heen en weer getik blaast Haverkort voor de rust. 3-0 , hoe zal dit verdergaan?


De ballenjongen verbaast zich over zoveel onkunde aan Sittardse kant

De zorgen van de eerste helft zijn rap vergeten als ‘Siempre siempre’ van Albano en Romina Power door de luidsprekers schalt. Het is niet te bevatten hoe Romina het klaarspeelt om eeuwig jong te blijven. 2 oktober is ze jarig. In de rust van Fortuna-Volendam zal ik dan even aan haar denken. Ik verheug me al weken op het warme stemgeluid van de vrouwelijke stadionspreaker van De Graafschap, maar door deze Italiaanse klassieker wordt ik toch ook wel verrast. Echter, de DJ valt even later van zijn of haar sokkel, want de Zangers zonder Naam mag haar ‘Mexico’ laten horen.

Na rust regent het aanmoedigingen voor Grootaers. De Belg, getergd tot op het bot, klapt een paar keer ferm in zijn handen, aangevend dat het aan zijn inzet niet zal liggen vanavond. Ondertussen wordt de bal akelig dicht langs zijn doel gespeeld, maar dat heeft hij helemaal niet door.

Ondertussen speelt Veedam erg slordig en begaat aan de rand van het zestienmetergebied een paar overtredingen. De vrije trap van Traoré kan Van der Vlag nauwelijks verontrusten. ‘Dat moet ik beter kunnen’, zal Taktak bij zichzelf hebben gedacht, al eindigt zijn bal op de parkeerplaats.Veendam trapt het rempedaal dermate fors in dat er kansjes komen voor Fortuna. Van den Ouweland probeert het met een bekeken lob, maar het is uiteindelijk de man die het best uiting geeft aan het Veenkoloniaans voetbalgevoel, Angelo Cijntje, die de bal van de lijn kopt.

Even later begint di Lallo aan een solo, en diens mislukte voorzet landt zowaar op de doellat. Zou er dan toch een aansluitingstreffer komen? Nee hoor, want een counter wordt prima afgerond door Korf. Hij schuift de bal onder Grootaers door en de 4-0 is een feit. Ook de voor Facenna ingevallen Abdülkerim Öcal verandert hier niets aan. Geenen moet zich ook een ongelukkig man voelen. Hoe vaak is Korf hem nu al te snel afgeweest?

Na dik een uur spelen komt aan Veendamse kant Michiel Hemmen in het veld. Tegen deze stormram lijkt de verdediging wel opgewassen, maar moet het hoofd buigen als deze met Cruz Vicente gaat combineren. De Braziliaan omspeelt Grabovac en Grootaers en krult de bal prachtig in doel. Als voetballiefhebber kan ik hier wel van genieten. Helaas ben ik Fortuna-supporter. 5-0, jeetje…

Na de aftrap komt de bal in de voeten van di Lallo. De Belg trekt de bal voor doel, waarna Traoré mildert tot 5-1. Ach, 5-0 of 5-1, wat geeft het? Enkele minuten later maakt Haverkort aan alle leed een einde. Grootaers loopt zonder blikken of blozen richting kleedkamer, andere spelers liggen verslagen op de grasmat. Uiteindelijk zijn het Ramon Voorn en de verdienstelijk ingevallen Marcus Rychlik die ons komen bedanken voor onze komst. Nico Vanek komt tot aan het hek, maar weet het verder ook niet.


Een entauschte Nico Vanek druipt af

Al met al was het een ontluisterende avond. De nederlaag was volkomen terecht. Veendam heerste op alle gebied. Het meeste zorgen maak ik me over het feit dat sommige spelers helemaal niet door hebben wat ze moeten doen, waar ze moeten lopen of wat medespelers van plan zijn. Maar goed, daarop valt te trainen.

Als iedereen naar buiten loopt, komt een dertiger in een trainingspak en met een petje op zijn hoofd (laten we hem verder ‘Petjesman’ noemen) bij het hek informeren waar ‘de dertig man met auto’s zijn gebleven’. Voor een aantal supporters is dit het sein om de kater van de 90 voorgaande minuten in één keer weg te spoelen. Terwijl ik me bedenk dat hetgeen er gebeurt nauwelijks een antwoord kan zijn op de gestelde vraag, zie ik een ouderwetse fluim in het gezicht van Petjesman landen. Het ‘Rijkaard-shampoo, macht das Haar Völler’ flitst door mijn gedachten.


0598 bellen en vragen naar Petjesman

Enigszins bekomen van de opwinding start de chauffeur de motor en rijdt de parkeerplaats af. Aan het einde van de weg komt uit een steegje plotseling Petjesman richting bus gestormd. Zijn doel is om in de bus verhaal te komen halen voor de fluim. Teneinde dit te kunnen doen zal hij de bus tot stoppen moeten dwingen. De enige manier om dit voor elkaar te krijgen is om zich te laten aanrijden door de bus. Immers, doorrijden na een aanrijding wordt in Nederland gezien als een misdrijf. Bij een aanrijding zal de chauffeur dus ongetwijfeld stoppen. Wonderwel houdt hij halt bij de bus, al maakt hij wel nog enkele wilde gebaren. Jongens toch, wat een prutskoning…

Eenmaal op de snelweg raakt de dvd van HSV weer in zwang. Na een korte tussenstop houdt ook HSV het voor gezien en worden we door de chauffeur geconfronteerd met zijn favoriete nummers. Van Romina Power naar Olaf Henning; het is van de hemel in de hel belanden op één avond. Als straf krijgt de man dan ook geen fooi van het achterste deel van de bus.

Na een zucht en een kreun bereiken we dan toch onze thuishaven. Het feit dat vrijdag het ‘Ik ben een Haarlemse jongen’ op Vak C ten gehore zal worden gebracht biedt veel steun om de nacht door te komen.Eenmaal thuis, val ik aardig snel in een diepe slaap. Het voordeel van lange verplaatsingen is dat de adrenaline bij thuiskomst niet meer door het lichaam giert, hetgeen een rustige nacht bevordert.

Epiloog
Zaterdagmiddag. De zon schijnt, het leven lacht me toe. De gedachte dat Petjesman in de brandende zon turf staat te steken laat me weer glimlachen. Volgende week HFC Haarlem. Bring it on! Ik kan niet wachten tot het vrijdag is. Hopelijk maken dan een paar nieuwe spelers het mooie weer op ons middenveld.

Michel Hennen