Ik was eigenlijk van plan om er maar niets meer over te zeggen, maar na het doornemen van de vrijdag editie van Dagblad De Limburger, waarin ik als tegenstander van de fusieclub als een ‘verstandloze’ wordt geportretteerd (column op pagina A10), moest de nu volgende woordenbrij er toch weer uit. Bijvoorbaat excuses aan de schrijver van dat stukje. 

Niet alleen laat de schrijver zich mijns inziens behoorlijk denigrerend uit over mij (geen idee waar ik dat aan verdiend heb?), hij heeft nog meer te melden in die column.

Iets wat al langer in de lucht hing, maar nu zowaar zwart op wit op schrift staat, ik citeer:

 “Deze krant heeft zich al eerder een voorstander getoond van een fusie tussen de drie professionele voetbalclubs in Zuid-Limburg. Niet als doel op zichzelf, maar wel als een middel om de sector voor verder verval te behoeden en het betaald voetbal in de regio meer perspectief te bieden. Tegen die achtergrond juichen we de fusiegesprekken dan ook toe die de komende tijd plaatsvinden tussen Roda JC en Fortuna.“

Eindelijk is het hoge woord er uit. Dit is blijkbaar DDL’s invulling van het begrip ‘opinievorming’. Dat betekent dus niet dat de krant feitenonderzoek doet, die feiten netjes op papier zet, de lezer leest het vervolgens en vormt zich een opinie op basis van de aangeleverde feiten. Nee, tegenwoordig betekent dat, dat de journalist de opinie vormt en die mening vervolgens aanbiedt aan de lezer. Een gevaarlijke ontwikkeling, maar dat zal ik als verstandloze supporter wel weer verkeerd hebben begrepen.

Het zou nog tot daarentoe zijn als die door de journalist gevormde mening gebaseerd is op feiten. Maar de toonzetting van de journalist verraadt al dat dat niet het geval is. Als je zelf nauwelijks argumenten hebt om je betoog kracht bij te zetten, kun je nog altijd de tegenstander uitmaken voor een idioot. Een vrij bekend verschijnsel in de psychologische literatuur, maar daar kan ik me als verstandloos wezen uiteraard niet op beroepen.

De feiten dan maar. Het leidende argument dat momenteel wordt gebruikt ter ondersteuning van de fusie kwam twee weken geleden uit de pen van de chef sport van DDL:

“Zuid-Limburg heeft recht op topvoetbal“.

Dat argument werd ook gehanteerd door Serve Kuijer afgelopen maandag die zinspeelde op zijn kleinkinderen die toch ook recht hadden op topvoetbal zoals hij het in het verleden bij Roda JC had gezien? Leuk argument, jammergenoeg snijdt het geen rationeel hout.

De chef sport gooide in zijn betoog – zonder het zich te realiseren neem ik aan – al een bommetje onder die theorie. Hij meldde namelijk dat er al topvoetbal in de regio wordt gespeeld. Hij refereerde aan KRC Genk en de potentie van Allemannia Aachen en vergat nog de Belgisch landskampioen Standard de Liege te noemen. Drie clubs die tweewekelijks topvoetbal spelen in de achtertuin van respectievelijk Sittard-Geleen, Kerkrade en Maastricht.

Als Kuijer zijn kleinkinderen topvoetbal wil laten zien, dan heeft hij een luxeprobleem! Maar nee – als ik de redenatie goed kan volgen -, de Zuid-Limburger heeft niet alleen recht op topvoetbal, dat topvoetbal dient zich ook af te spelen in Zuid-Limburg.

Maar wat is dat nu voor sentimentele gedachtengang? Dus ik mag niet op basis van emotionele gronden van mening zijn dat voetbal binnen de stadsgrenzen van Sittard-Geleen behouden moet blijven, terwijl diezelfde sentimentele gronden wel gebruikt mogen worden om een club op te richten binnen de provinciegrenzen, terwijl er al enkele duidelijke voorbeelden van dergelijke clubs in de regio voorhanden zijn, die – helaas helaas – net buiten de provinciegrenzen gevestigd zijn?

Hier kan ik met mijn verstand dus niet bij, maar dat kan inderdaad te maken hebben met mijn beperkte hersencapaciteit. Nogmaals mijn excuses.

Riccardo Welters