Een seizoen dat volgens Martin Masset gekenmerkt werd door vele ups en downs eindigt met een down. Tegen slotlicht RKC komt Fortuna voor de zoveelste keer in alle opzichten tekort. Het resultaat is een meer dan verdiende 0-2 nederlaag. Eén tegendoelpunt meer (en de kans daarop was zeker reëel) en we zouden als laatste zijn geëindigd. Maar gelukkig zal het komend seizoen allemaal beter worden. Weliswaar met dezelfde mensen aan het roer die verantwoordelijk zijn voor de sportieve wanprestaties van het afgelopen seizoen, maar dat is kennelijk voor niemand een bezwaar.
8 mei 2015
Fortuna geeft seizoen passend slotakkoord
Fortuna Sittard 0 RKC Waalwijk 2
Doelpuntenmakers: 5. Calabro 0-1, 21. Maria 0-2.
Opstelling: Kaya; Dengering, De Wit, Janssen, Schroyen; Ter Borgh, Briels; Turan (79. Baur), Mert, Kis; De Groot (71. Saddiki).
Toeschouwers: 5.142..
Scheidsrechter: Van den Kerkhof.
Geel (Fortuna): De Groot.
Rood (Fortuna): –
In de laatste wedstrijd van het seizoen mag Fortuna proberen de schamele balans in eigen huis wat op te vijzelen. Als het daarbij ook nog zou lukken het publiek een beetje te vermaken, dan zou dat natuurlijk helemaal mooi meegenomen zijn. We zouden aanvallend en aantrekkelijk voetbal gaan spelen, zo luidde immers de plechtige belofte voor het seizoen. Iedereen weet hoe het gegaan is. In de eerste wedstrijden probeerde Fortuna aanvallend te voetballen, maar aantrekkelijk werd het nooit. Na de zeperd thuis tegen Emmen werden ook de aanvallende aspiraties in de prullenbak gegooid. De rest van het sezoen heeft Fortuna met betonvoetbal in ieder geval uit nog wat resultaat gehaald, maar thuis bleven de prestaties ondanks de meer verdedigende speelwijze ver beneden de maat.
Resultaat van dat alles is dat we op de laatste seizoensdag nog altijd in aanmerking komen voor de laatste positie op de ranglijst. In een rechstreekse confrontatie met concurrent RKC moeten we de schade beperkt zien te houden tot een nederlaag met twee doelpunten verschil. Anders mogen we de rode lantaarn bijzetten in de prijzenkast. Geen wonder dus dat Peter van Vossen voor vandaag een 4-6-0 formatie overweegt. Helaas gooit een blessure van Tomas Overhof roet in het eten. Het experiment van Doetinchem vindt vandaag geen vervolg. Dat betekent overigens wel dat Donny de Groot vandaag vanaf minuut één op zoek mag gaan naar zijn eerste doelpunt in Sittardse dienst.
Om aan alle mogelijk spanning meteen een eind te maken: dat doelpunt komt er niet. Hoe Donny ook zijn best doet. Zijn enige volreffer raakt vandaag niet het doel, maar tegenstander Verkoelen, die na een enigszins lompe actie van onze spits gestrekt tegen de grond gaat. Na een uur spelen doen de eerste krampverschijnselen zich voelen, tien minuten later mag Donny gaan douchen en zijn PSV-kloffie weer aantrekken. Fortubna schijnt komend seizoen zo ruim in de financiële middelen te zitten, dat we ons een hele reeks versterkingen kunnen permitteren. Met het vastleggen van Donny de Groot hebben de mensen die voor die versterkingen moeten gaan zorgen, Charly Chudik, Peter van Vossen en Jerffrey Kooistra, wat mij betreft hun proeve van bekwaamheid voldoende afgelegd.
De Groot is vanavond overigens niet de enige die enigszins tekortschiet. Onze tot flankmiddenvelders omgeturnde backs gloriëren ook niet bepaald. Van Kevin Kis was dat te verwachten; die had ook vorig seizoen al moeite met het niveau. Maar de terugval van Fatih Turan is opmerkelijk te noemen. Vorig seizoen as hij nog goed genoeg om een proefperiode bij FC Zwolle af te dwingen, dit seizoen heeft het merendeel van de wedstrijden als een krant gespeeld. Ook Joeri Schroyen kan sinds zijn terugkeer nog niet tippen aan het niveau dat hij een paar seizoenen geleden haalde. Een andere nieuwkomer na de winterstop, Muhammed |Mert, is na een veelbelovende start steeds verder weggezakt.
Het feit dat veel spelers, die bewezen hebben het niveau aan te kunnen, nu niet meer renderen, heeft natuurlijk te maken met het algehele niveau van de selectie. Die herbergt nu immers nogal wat spelers die tekort lijken te komen voor de Jupiler League. Maar het doet ook twijfelen aan de vakbekwaamheid van de trainer. In het beste geval zorgt een trainer ervoor dat slechtere of jongere spelers zich optrekken aan het niveau van de betere spelers en zich daardoor mogelijk zelfs kunnen ontwikkelen tot volwaardige krachten. Dat is met deze selectie misschien teveel gevraagd. Maar bij Fortuna is het omgekeerde gebeurd: daar zijn veel spelers juist stukken slechter gaan voetballen. Alleen Ferhat Kaya en Roel Janssen zijn het afgelopen seizoen overeind gebleven. Niet toevallig al wat oudere spelers met meer ervaring en persoonlijkheid. Van Vossen heeft weliswaar moeten werken met beperkte middelen, maar kan moeilijk claimen daarmee het maximale resultaat gehaald te hebben.
Na die algemene beschouwing terug naar de wedstrijd. Zoals wel vaker, start Fortuna met goede moed. Dat resulteert na dertig seconden al in een eerste schot op doel. En ook de minuten daarna zoeken we vaker de aanval. In sommige gevallen iets te enthousiast. Na vijf minuten staat Dennis Dengering zo ver naar voren dat onze hele recherflank open ligt. RKC profiteert optimaal. Linksback Coster rukt op over de flank, Dengering en Turan rennen achter de feiten aan, Sem de Wit durft de man niet op te vangen omdat hij bang is teveel ruimte in het centrum te laten. Coster kan ongehinderd voorzetten op Calabro, die bij de tweede paal inschiet. 5e minuut. 0-1.
In het vervolg van de eerste helft is RKC duidelijk de betere partij. Ons middenveld is nagenoeg afwezig, het gevaar moet komen van meestal veel te ver doorgevoerde rushes van Jordie Briels en Joeri Schroyen. De doelman van RKC heeft dus weinig te doen. Aan de andere kant moet Kaya de bal halverwege de tweede helft voor de tweede keer uit het net halen. Dengering laat zich in het strafschopgebied veel te gemakkelijk uitspelen door Maria, die vetvolgens hard en hoog in de korte hoek schiet. 22ste minuuut, 0-2.
Gelukkig blijft de schade daar tot aan de rust toe beperkt. Na rust probeert Fortuna er in ieder geval iets van een offensief uit te persen. Maar het is vooral veel wapengekletter. Echte grote kansen krijgen we niet; we moeten het doen met een schot van Janssen tegen de buitenkant van de paal en een paar schoten uit de tweede lijn van Briels en Mert. Te weinig dus om aanspraak te mogen maken op een treffer.
De laatste twintig minuten zijn onze krachten kennelijk weer uitgeput, want RKC neemt de wedstrijd weer meer in handen. De Waalwijkers krijgen zelfs nog twee behoorlijke kansen om een derde goal te maken. De eerste keer gaat een voorzet vanaf rechts voor onze goal langs. Een inkomende aanvaller schiet de bal echter naast. De tweede keer moet Kaya met een knappe reflex redding brengen op een inzet van dichtbij. Het inbrengen van Dries Saddiki en Jordi Baur verandert verder iets aan de verhoudingen in het veld: Fortuna zal vandaag tegen een zoveelste thuisnederlaag aanlopen, alleen de score is nog van belang.
Uiteindelijk slaagt de ploeg erin het vurig gewenste resultaat over de streep te trekken. Zelfs vier minuten blessuretijd kunnen de mannen van Van Vossen niet klein krijgen, al vliegt er nog een bal vervaarlijk langs ons doel. RKC druipt ondanks een 0-2 overwinning als rode lantaarndrager af uit Sittard. Respect voor Van Vossen en co, die in buitengewoon moeilijke omstandigheden erin geslaagd zijn dit fantastische resultaat te bereiken.
En nu op naar volgend seizoen. Het seizoen waarin het allemaal duurder, sorry: beter, wordt!
