Als redactielid van Fortuna Online wens ik gaarne nog een toevoeging te doen op hetgeen eerder door ons werd gepubliceerd onder de titel “Een moeizaam begin is gemaakt”.

In dit stuk wordt onder andere gewag gemaakt van het feit dat wij de heer Erkens zijns inziens schromelijk tekort hebben gedaan door af te zien van wat hij noemt “hoor en wederhoor”. Wat Erkens echter snel vergeet, is dat wij graag gebruik maken van het recht op vrije meningsuiting en hierbij zeker ook ruimte laten aan anderen om te reageren op hetgeen wij publiceren. Over hoor en wederhoor gesproken. Bovendien is het hierbij nooit ons uitgangspunt de persoon in kwestie als privé-persoon in een kwaad daglicht te stellen, onze kritiek is gebaseerd op feiten die gerelateerd zijn aan het clubbelang. Met privé-aangelegenheden hebben wij niets van doen en daar houden wij ons ook verre van.

Wij staan al jaren als websitemakers en –beheerders bekend doorheen de geledingen van de club. Met gezicht en naam. En slechts één maal deed er zich een gelegenheid voor dat een werknemer van de club van man tot man wilde reageren. Dat was onze toenmalige trainer Hans de Koning. Hans was destijds bijzonder gegriefd over een column afkomstig van mijn toetsenbord, waarin ik inderdaad nogal enkele kritische kanttekeningen aan zijn adres had geplaatst. Via een tussenstation – Fred van Barneveld sprak mij op de column aan en deelde mij mede dat de trainer mij er graag over wilde spreken – kwam ik dan ook bij Hans terecht. In een eerste reaktie bleek hij des duivels. Van man tot man werd de zaak in eerste aanleg uitgesproken en besloten tot een verdere dialoog. In dit vervolggesprek werden beide visies op de zaak besproken, in onderling respekt, dat welteverstaan.

Tussen de personen Hans de Koning en ondergetekende is daarna op geen enkele manier meer sprake geweest van welke onvriendelijkheden dan ook, maar daarentegen wel van een wederzijds respectvolle relatie. Ik kon en mocht De Koning op ieder moment contacteren als het om zaken ging waarvoor bij verantwoordelijk was en hij heeft ook altijd op een keurige manier antwoord gegeven aan mij. Sterker nog: Hij bood zelfs aan om periodiek een soort analyse te maken voor de site, hetgeen ook is gebeurd. Zo kan het dus ook.

Dat wij ons vanaf moment één gefundeerd kritisch hebben opgesteld ten opzichte van de heer Erkens, blijkt heden dan ook niet meer of minder dan gerechtvaardigd. Dat daarbij gebruik is gemaakt en verwezen wordt naar (betrouwbare) bronnen die niet bij naam willen worden genoemd, heeft ook te maken met privacy van de gehoorden. En ook daaraan houden wij ons zoals afgesproken met betrokkenen.

Vanaf zijn eerste officiële contactmoment met supporters(groeperingen) heeft Erkens zich gedragen als iemand die achter iedere boom een vijand zocht. Dat is natuurlijk even zo zeer zijn goed en democratisch recht, we leven immers in een democratie met het recht op vrije meningsuiting. Dat het een soepele omgang allerminst bevordert, staat natuurlijk als een paal boven water. Dat Erkens de club op zijn eigen wijze en vanuit supportersoogpunt dictatoriale wijze wenst te leiden, is natuurlijk ook zijn goed recht. Maar Erkens laat hierbij geen mogelijk onbenut om ons op niet mis te verstane wijze de les te lezen. Als Erkens hierbij denkt dat wij en ook andere supportergroeperingen er ons zonder slag of stoot bij wensen neer te leggen, kan hij er gevoeglijk een kruis over maken. Erkens vergeet één gevoelig aspect. Als pro-actieve supporters die al wat langer meedraaien en inmiddels de puberale fase reeds lange tijd achter ons hebben liggen kennen wij zeker onze plaats en die is niet van wapperen met een vlaggetje en ja-knikken, met andere woorden het “klapvee-gehalte” is nul bij ons. Erkens blinkt uit in non-communicatie en dreigen met een gang naar politie en Jusitie, zonder daarbij ook maar op enig moment zich af te vragen waarom de zaken zo lopen zoals ze lopen.

Een spelersbus midden in de nacht op een afrit van een snelweg staande houden, verdient zeker geen schoonheidsprijs, werknemerrs van de club (volgens Erkens) bedreigen nog veel minder, het laatste is zelfs bijzonder afkeurenswaardig. Echter had dit allemaal niet voorkomen kunnen worden door normaal in contact te treden met supporters? Graag wil ik ook verwijzen naar de reaktie van aanvoerder Mels van Driel op het aangehaalde busincident. Deze kwam erop neer dat hij het stilhouden van de bus op zich niet goedkeurde, maar dat de gesprekken verder in onderling respect, met wederzijds begrip en zonder incidenten zijn verlopen.

Ik kan mij ook niet voorstellen dat er supporters zijn die bewust spelers of werknemers van de club letsel willen toebrengen. In feite wordt de soep nooit zo heet gegeten als dat ze wordt opgediend. Ik zie er dan ook op geen enkele wijze het nut van in dat Erkens achteraf alsnog gaat dreigen met politie en eventuele gerechtelijke stappen bij een eventuele herhaling. Er was inmiddels al een gesprek met supporters geregeld waarin de casus ter tafel zou komen. Maar Erkens achtte het zinvol tussentijds toch weer even dreigend naar buiten te treden via de media, met wie hij overigens wel wenst te communiceren. Een sterke aanwijzing dat Erkens het recht van de sterkste wil laten gelden, een dwangmiddel waarbij altijd slachtoffers vallen.

Niet minder verbazingwekkend is het feit dat de media melden dat Fortuna zelf een supportersvereniging gaat oprichten en dat niemand minder dan Erkens himself hierachter het brein vormt. Als bijkomende voorwaarde wordt een pasjessysteem genoemd. Iedere supporter die lid wordt van de nieuw op te richten SV krijgt dus een pasje en dit wordt ingenomen bij eventueel wangedrag. Bovendien zou de nieuwe SV als enige gesprekspartner namens de supporters met de club gaan fungeren, kortom als enig officieel aanspreekpunt. Dit alles wordt door Erkens echter gladjes gepareerd. Niet de club maar een viertal supporters zouden aan de wieg van een nieuwe supportersvereniging staan. Echter, nergens wordt ook maar een naam van een supporter als officiële bron naar voren geschoven. Het valt dan ook niet uit te sluiten dat de betreffende vier supporters luisteren naar de namen: Hans Erkens, Hans Erkens, Hans Erkens en Hans Erkens.

Ook was er volgens Erkens geen enkele sprake van het feit dat de club de SV zal gaan leiden, maar dat er juist een samenwerkingsverband zal komen waarbij de SV volledige autonomie ten deel valt. Zoals wel vaker verschijnt eerst iets in de pers en wordt dit vervolgens door Erkens ontkracht. Er kan dus inderdaad sprake zijn van miscommunicatie met pers dan wel een bewust foute weergave door de dienstdoende jounalist anderzijds. Echter, nergens is er ooit in de pers een rectificatie verschenen dan wel geëist door Fortuna. Dit lijkt me een sterke aanwijzing dat Erkens er alles aan gelegen is de grote massa aan supporters, die er overigens al jaren niet meer is, alsmede de publieke opinie op zijn hand te krijgen ten koste van een overigens krachtige minderheid aan pro-actieve supporters, waarvan het overgrote merendeel de club al jaren door dik en dun is blijven steunen.

Alwaar ik in de afgelopen jaren diversen malen in woord en geschrift heb gewaarschuwd voor zaken die common sense waren in het tijdperk Opgenoord/Nijpels, is de club qua supportersbeleid momenteel inderdaad weer helemaal terug bij af. En daarvoor is Erkens verantwoordelijk. Erkens is dus ook deels hoofdverantwoordelijk voor de pijn van Fortuna, zeker op organisatorisch-beleidsmatig vlak.

Maar hiermee is de pijn van Fortuna nog niet helemaal  blootgelegd. Er is ook nog de situatie rondom trainer Frans Körver. Zoals bekend heeft de man een staat van dienst van Maastricht tot in Delfzijl, vrijwel overal waar hij werkte, zorgde hij voor een succesvol resultaat. Körver is zo ongeveer de ongekroonde koning van de promotie. Reeds halverwege vorige seizoen werd Körver op uitnodiging van de club uit de anonimitieit gehaald om een lezing te verzorgen tijdens een supportersavond. Wat toen kon worden opgetekend en de man zeker niet zal zijn ontgaan, is dat een deel van de aanwezige spelersgroep zich behoorlijk apatisch toonde voor hetgeen Körver destijds te melden had en liever wat dom stond te grinniken in een hoekje van het supportershome. Körver, een groot motivator en een man van de peilers discipline, hard werken en veel inzet, ging echter volledig op in zijn eigen epos, genoot van de aandacht en bewondering bj een groot deel van de aanwezigen  en vergat blijkbaar hetgeen zich in een hoekje van het supportershome afspeelde. Dit was voor mij al een eerste aanwijzing dat iemand als hij niet meer zou kunnen functioneren binnen de kantlijnen van het huidige betaalde voetbal en met de mentaliteit van het grootste deel van de huidige generatie spelers.

Dat Körver zich enkele maanden nadien liet overhalen om als technische baas te gaan fungeren, was een paradox van jewelste. Het moet een geweldige innerlijke tweesrijd zijn geweest om zich nog eenmaal aan zijn gevoelens over te leveren. Mede door het hierboven aangehaalde en een afwezigheid van luttele jaren, had Körver natuurlijk weinig meer te zoeken in het betaalde voetbal. Maar de man drijft op een onevenaarbare en blinde eerzucht. En dat heeft hij geweten. Uiteraard kon Körver zich niet lang bedwingen om lijdzaam langs de kant toe te kijken naar hetgeen trainer Hutting op het veld verrichtte. Een conflict kon dan ook niet achterwege blijven.

Gesteund door toenmalig gedelegeerd commissaris Erkens mocht Körver Hutting dan ook een kopje kleiner maken. Uiteraard vormde Körver vanaf dat moment dan ook een ideaal schild voor Erkens. Körver, altijd goed voor karrevrachten media-aandacht, een media-kanon en niet vies van strakke uitspraken, kon Erkens natuurlijk uitstekend uit de wind zetten.

Körver leek er aanvankelijk ook in geslaagd om de hoofden van de spelers weer fris te krijgen, maar door het achterwege blijven van resultaten is de man vooral opmerkzaam door matige verstandhouding met een deel van de supporters en schrijnende oneliners voor de camera van Talpa. Met als dieptepunt het ontbreken van Körver op de afspraak met een aantal supporters en Erkens van afgelopen week. Het lijkt dan ook steeds meer op alsof Körver dreigt weg te kwijnen. Ook dat is de pijn van Fortuna. Iemand met een aura en staat van dienst als Körver hoort niet thuis in een dergelijke situatie.

Maar de pijn van Fortuna is ook een organisatie die maar niet wil vlotten. Een spelersroep die maar niet tot resultaten kan komen. Maar dat is al jaren zo. Fortuna gaat prat op een viersterrenjeugdopleiding, maar in de harde praktijk blijkt het eindstation van die opleiding een onbereikbare halte. De pijn van Fortuna is de pijn van een zieke patiënt die geholpen kan en wil worden, maar die zit opgescheept met doktoren die niet funktioneren. En juist die mensen willen blijkbaar niet beseffen dat het afgelopen moet zijn met eigenbelang en clubafbraak en wel NU!

Gegroet,

TMD