De week voorafgaand aan het treffen met NAC stond in het teken van opschudding vanwege het niet verlengen van de verbintenissen van liefst 10 spelers en 1 trainer. Onder deze 10 spelers bevonden zich onder andere Ronald Dassen en Ivo Pfennings, terwijl Roger Juffing al in een eerder stadium van het lopende seizoen overbodig werd verklaard. Het bericht dat een dermate groot aantal spelers naar een andere werkgever mag uitzien, vormde voor een aantal supporters een ideale gelegenheid om de keel maar weer eens te schrapen voor de geuzenkreet “Opgenoord oprotten”. Daarnaast werd “Pfennings Wonderland” een veelbezongen evergreen tijdens en na de wedstrijd tegen NAC. Bovendien werd er een handtekeningenaktie ten faveure van Ivo Pfennings georganiseerd.
De drie hiervoor genoemde spelers zijn niet alleen afkomstig uit de omgeving van Sittard, ze maakten ook deel uit van de selectie die het kampioenschap in de toenmalige Eerste Divisie wist te behalen in het seizoen 1994-1995. Mochten deze spelers inderdaad verdwijnen uit de selectie voor komend seizoen, dan blijft er slechts één speler over van de selectie uit het kampioensseizoen. De naam van deze speler heeft de laatste weken regelmatig geklonken in het Sittardse. Inderdaad: Ronald Hamming. Ook hij heeft in zijn periode bij Fortuna meermaals de mogelijkheid gehad om te vertrekken naar een andere club. Met name RC Genk toonde zich tijdens de winterstop van het seizoen 1998-1999 concreet geïnteresseerd, maar Hamming verkoos een verlenging van zijn contract boven een verblijf in het Limburg aan de andere kant van de grens. Wat weinig mensen zich misschien ook nog weten te herinneren, is dat Hamming in de voorbereiding op het seizoen 1997-1998 op een haar na Fortunees-af was geweest. Pim Verbeek had op dat moment nog maar weinig vertrouwen in de sensibele spits uit Zeegse. Als gevolg daarvan werd Hamming aangeboden bij MVV en Veendam, maar de transfersom van Fl.150.000,- bleek een te grote barrière. Het vervolg is bekend: Pim Verbeek werd Technisch Directeur en zijn opvolger Bert van Marwijk gaf Hamming een nieuwe kans. Deze werd door hem feilloos benut door middel van het scoren van maar liefst 35 competitiedoelpunten in de daaropvolgende 2 seizoenen. Bovendien verliep de samenwerking met de noeste werker Michael Jeffrey voorspoedig.
Straks is Ronald Hamming de laatste der Mohikanen van de voormalige kampioensselectie. En de elftalfoto van het seizoen 1994-1995 wordt dan welhaast nostalgisch. Ondergetekende zal er met veel genoegen naar opkijken als hij moe maar voldaan zijn bed zal betreden.
One Way
