Kijk eens aan, op basis van een prima tweede helft waarin we strijd met een hoofdletter S hebben gezien, heeft Fortuna verdiend een punt gehaald in Twente. Oké, briljant was het niet, maar het contrast met de eerdere wanvertoningen was aanzienlijk en dat biedt perspectief.
14 Oktober 2000
Een gezonde portie strijdlust is goed voor een punt in Twente
FC Twente 1 Fortuna Sittard 1
Doelpuntenmakers: 32. Vennegoor of H.1-0; 49. Gerritsen 1-1
Opstelling: Hesp, Van der Hoeven, Volmer (61. Akerboom), Roest, Hermans, Landerl, Paciorek, Kool, Haeldermans, Gerritsen, Hamming (72. Averdijk).
Toeschouwers: 12.950
Scheidsrechter: Oskam
Geel (Fortuna): Van der Hoeven, Paciorek
Rood (Fortuna): –
Om 15.30uur op deze zonnige zaterdagmiddag vertrekt er één buslading Fortunezen naar Enschede. Jammer dat het vandaag geen Schmitz bus is, want die hebben toch meer comfort dan deze busmaatschappij. Maar ja, we zullen het er mee moeten doen.
Twente ligt natuurlijk niet dicht in de buurt, dus dit zou wel eens een saaie busreis kunnen gaan worden. Maar niets in minder waar, er blijkt namelijk een riante afvaardiging van de Baandert Side (Zuid tribune) aanwezig te zijn. Deze jongens zorgen toch wel voor een bewogen busreisje en dat alles onder leiding van de twee sapmannen (insiders weten wat hiermee bedoeld wordt).
Ze lopen maar op en neer, ze voeren een telefonische “jihad'” en niet vergeten ze schelden zich onderling uit voor alles en nog wat zonder dat dit alles tot escalaties leidt. Sjappoo!
Voeg daar dan nog de opmerkelijke muziekkeuze van de buschauffeur aan toe (de vogeltjesdans komt geregeld langs) en het geheel krijgt een surrealistisch karakter. Precies wat we nodig hebben natuurlijk, want wie met een nuchtere blik naar dit reisje gaat kijken (drie uur heen, anderhalf uur van het kastje naar de muur en drie uur terug) wordt niet vrolijk. Met dank aan de Baandert Side bereiken we in goeie gemoedstoestand even na zevenen het Arke Stadion.
Aangezien er ook nog een tiental supporters op eigen gelegenheid naar Enschede is gekomen, zijn we met zo’n 60 man aanwezig.
Daar aangekomen begeven we ons maar eerst eens naar de snackbar. De Goodyear commissie heeft hier vorig jaar een ster uitgedeeld en we zijn natuurlijk benieuwd of Twente de titel “culinaire top spot” nog steeds verdient. We gaan voor het broodje hamburger. De uien zijn nog steeds verkrijgbaar en de hamburger is nog steeds van goeie kwaliteit. We besluiten dus om de vorig jaar uitgereikte Goodyear ster nog een jaartje in Enschede te laten.
Tijd voor de wedstrijd. We verwelkomen Gerritsen terug en dat is een opsteker. Verder zien we dat Van der Hoeven rechtsback is geworden ten koste van Pfennings. Hier kunnen we twee conclusies aan verbinden: ten eerste is Pfennings blijkbaar niet goed genoeg bevonden voor dit niveau en ten tweede als Duut Van der Hoeven van het middenveld weghaalt, creëert hij daar een nieuw probleem. Heeft Fortuna soms een nieuwe aanwinst op het oog om daar te gaan spelen? Nou ja deze laatste conclusie zou natuurlijk ook wishful thinking kunnen zijn….
Nadat er nog wat Olympiagangers gehuldigd zijn kunnen we beginnen. Het gaat in het begin vrij gelijk op maar dan trekt Twente toch het initiatief naar zich toe. Dat klinkt heel vertrouwd voor iedereen die Fortuna dit jaar heeft gezien, of beter gezegd onheilspellend. Maar toch wordt ons middenveld vandaag niet geheel overlopen. Met Paciorek centraal op het middenveld en Haeldermans die eindelijk acceptabel voetbal laat zien aan de buitenkant staat het allemaal wat beter op dat middenveld.
Toch komen er enkele kansen voor Twente, meestal na knullig uitverdedigen aan onze kant. Een schot dat op de paal eindigt, is daarvan het gevaarlijkste resultaat. Als het offensief al lang en breed geluwd is, scoort Twente dan toch na een half uur. Een mooie assist van Van der Laan en een mooie streep van Vennegoor of Hesselink zorgen voor de 1-0 voorsprong. In het restant van die eerste helft gebeurt er niet veel meer. Alleen Haeldermans laat een paar minuten voor de rust zien dat ie toch wel kan voetballen als hij op de rand van ons strafschopgebied een drietal Tukkers het bos in stuurt. Blijkbaar heeft zijn zelfvertrouwen nog niet geleden onder zijn waardeloze prestaties tot dusverre. Ruststand: 1-0
De tweede helft dan. De manier waarop de Fortunezen deze tweede helft starten, doet vermoeden dat Duut een donderspeech heeft gehouden. Ineens staat daar een collectief strijdende geelhemden in het veld. De Twentenaren hebben daar schijnbaar niet mee gerekend want ze worden totaal overdonderd.
We noteren de eerste geslaagde combinatie van dit seizoen aan onze linkerkant. Haeldermans stuurt Hermans de diepte in, die trekt perfect voor en daar staat Gerritsen. Vorig jaar kreeg hij ook zo’n kans, toen leek de absolute wil om die bal desnoods ten koste van een blessure erin te trappen te ontbreken, nu niet! Hij trapt die bal tussen een aantal Twentenaren hard binnen: 1-1.
De wedstrijd kan dus weer opnieuw beginnen, maar als Twente nu wil winnen zal het dat wel van een strijdend Fortuna moeten doen. En dat is, zo blijkt, helemaal niet zo gemakkelijk. Ter illustratie van de over-mijn-lijk-mentaliteit: er vallen gele kaarten aan onze kant! Paciorek en Van der Hoeven hanteren de botte bijl als dat nodig is en zelfs Haeldermans staat op het randje van geel. En dat wil toch wat zeggen. Om een uitstekende tweede helft te onderstrepen krijgt onze Belg een mooie kans om ons zelfs op voorsprong te brengen, maar als hij aan de linkerkant doorbreekt, kan hij de bal net niet over de uitkomende Boschker heen krijgen.
In de laatste 25 minuten komen we dan toch weer onder druk, maar echt dikke kansen wil het voor Twente maar niet opleveren. En tja als het voetballend niet wil lukken ga je maar opzoek naar de penalty. Als de scheids daar dan niet aan wil, krijgt hij natuurlijk de schuld. Nu galmt “en haal die scheids, maar van het veld” van de tribunes. Bullshit natuurlijk, want die scheids doet niks fout, maar de woordkeuze voor de spreekkoren is wel een verademing.
Een kwartier voor tijd slaat de vlam eigenlijk pas echt in de pan als Twente de eerste echte dikke kans van de tweede helft krijgt. Een Fortunees gooit zich met gevaar voor eigen leven (kijk dat willen we dus zien!!) voor de bal en zou dat met de hand hebben gedaan. Ik kan daar van 100 meter afstand natuurlijk niks van zien, maar als het al “hands” is dan toch zeker aangeschoten. Maar daar hebben de Twentesupporters achter de goal van Hesp duidelijk een andere mening over. Hesp krijgt nu allerlei voorwerpen voor zijn neus gegooid (denken ze nu echt dat ze onze Ruud daar gek mee maken???).
De scheids fluit af en vraagt aan de vierde official of hij kan omroepen dat dat afgelopen moet zijn. Enkele spelers maken van de afwezigheid van de scheids gebruik om enkele, gedurende de wedstrijd gerezen, plooien glad te strijken. Uiteraard staat Paciorek weer in het middelpunt van de belangstelling. Hij heeft bezoek gekregen van enige Tukkers die hem in woord en gebaar (vooral dat laatste!!) duidelijk maken wat ze van hem vinden.
Het enige minpuntje is dat Paciorek weinig steun krijgt van medespelers. Dit relletje wordt in de kiem gesmoord door ex Twent Kool en we kunnen ons nu gaan opmaken voor een slotoffensief. Dat komt er ook, maar de enige die beter gaat voetballen in dit broeierige sfeertje is Ruud Hesp. Die voelt zich nu uiteraard als een vis in het water.
Toegegeven, we hebben hem ook nodig. Hij houdt ons met een paar prachtige reddingen op de been, maar ja daar staat hij daar dan ook voor! Ook de vijf minuten blessuretijd leveren niks meer op, zodat we Enschede met een punt verlaten. De spelers komen ons nog bedanken voor de steun en wij bedanken hen voor de inzet die ze getoond hebben. Strijdlust, die hoe je het ook went of keert de basis zal moeten en kan zijn voor ons lijfsbehoud.
Terug in de bus worden we weer geconfronteerd met de harde realiteit. De GSM loopgravenoorlog gaat gewoon door….. Ik begin langzamerhand te begrijpen waarom telecombedrijven miljarden willen betalen voor UMTS-frequenties!! Er wordt nog steeds gescholden en alles loopt maar kriskras door elkaar heen.
De buschauffeur doet ook nog een duit in het zakje door het cassettebandje “the best of: tien jaar Op volle Toeren” boven water te halen! Kortom deze terugreis valt nooit stil en om één of andere reden bevalt dat prima! Na een tussenstop in IJsselstein komen we rond 02.00uur aan in Sittard. Redelijk tevreden omdat het getoonde spel perspectief biedt.
