Vorig jaar eindigde de droom om met de gewonnen cup de Sittardse markt te verblijden op 22 september in Dordrecht. Dit seizoen mogen we al één dag eerder onze ambities en hoop in de prullenbak gooien.

 

 

 


21 September 2010

Bekerdroom eindigt wederom in september

SC Telstar 3 Fortuna Sittard 1
Doelpuntenmakers: 34. Brands 1-0; 49. Caracciolo 1-1; 75. De Vogel 2-1; 76. Hadad 3-1.
Opstelling: Wintjens, Diaz, Liard, Schroyen, Voorn, Marcos, Kotbani, Di Lallo, Caracciolo, Grabovac (62. Riyani), Dadda (82. Diogo).
Toeschouwers: 675
Scheidsrechter: Sanders
Geel (Fortuna): Liard
Rood (Fortuna): Marcos

Slechts zes wedstrijden scheiden ons van Europees voetbal. In competitieverband zouden dat er na vandaag nog minimaal 62 zijn. Dat de beker ‘de kortste weg naar Europees voetbal’ is, valt dus moeilijk te ontkennen.

Telstar-uit is de eerste hindernis die genomen moet worden. Vol goede moed reizen we dan ook naar IJmuiden af. Als ik om 16 uur de woning van de chauffeur van vandaag en mede-redactielid van deze website binnen loop, waan ik me even in een vestiging van Bella Italia. De geur van pizza komt me tegemoet en even later worden twee warme pizza’s gedeeld, zodat we met een goed gevulde maag aan de rit naar Noord-Holland kunnen beginnen.

Over de heenreis kunnen we vandaag erg kort zijn. Wonderwel hoeven we geen enkele file te trotseren. Rond Utrecht zien we dat Camiel Eurlings zijn periode als minister prima heeft gebruikt om een vijfbaans autosnelweg aan te laten leggen. Nu wachten we met smacht op de fly-over bij Kerensheide.

Bij de onvermijdelijke tussenstop maak ik de afweging wel of niet iets warms te eten. In een flits zie ik de gehaktballetjes in satésaus, die ons vorig seizoen bij Telstar werden voorgeschoteld, voorbij schieten. Mijn keus is gemaakt: ik wacht tot we in het Tata Steel Stadion zijn.

Als we even na zeven uur onze auto achter het bezoekersvak parkeren, wordt er door de jeugd van VV IJmuiden nog vlijtig getraind. We zien jongens in shirts van o.a. Dortmund, Telstar en Sparta een partijvorm afwerken. De grootste kans wordt verknald doordat een jongeman de bal circa negen meter over het 1.20 meter hoge doel heen schiet.

Bij de kassa rekenen we €12 af en begroeten de reeds aanwezig Fortunezen. Na de gebruikelijke fouillering maak ik een praatje met de vriendelijke kassier. De goede man komt al 39 jaar bij Telstar en doet dat zo te zien nog steeds met veel plezier.

Hij vindt overigens dat Telstar weer op de zaterdagavond moet gaan spelen, ‘net als vroeger’. ‘Dat zou een pak meer toeschouwers opleveren. De mensen die in de haven en bij de hoogovens werken, blijven nu op vrijdag na het werk in hun kroeg plakken voor een biertje en nemen zich niet de moeite om naar het voetbal door te reizen.’ Hoewel ik nooit echt een probleem heb gehad met het vrijdagavondvoetbal, kan ik zijn zienswijze wel volgen. Over het gemis van de oude (hoofd)tribunes hoeven we geen seconde te discussiëren. Achter de doelen zien we nog een glimp van de onoverdekte stenen staantribunes. Helaas worden deze vandaag de dag overwoekerd door reclamedoeken en zeilen en een kleine overdekte tribune aan onze linkerkant. Ook Telstar ontkomt helaas niet aan de vercommercialisering van het voetbal.


Geweldige tribune achter de goal

Genoeg gekletst, op naar de catering! Twaalf seconden later maakt teleurstelling zich deel van mij, wanneer de vriendelijke jongedame me vertelt dat er vandaag alleen broodjes bal en broodjes kaas te krijgen zijn. Broodjes bal eet ik uit principe niet en een broodje kaas hoort bij een koffietafel, maar toch zeker niet in een voetbalstadion!? Ik beperk me tot een zakje Nibbits en een cola, waarmee een Goodyear-ster uiteraard direct van de baan is. Jammer, want Telstar heeft in het verleden een aantal goede prestaties neergezet.

Even later wordt de teleurstelling alweer voor een deel gecompenseerd, wanneer de (immer vriendelijke) stewards met een stapel gratis programma’s komen aanzetten. Niet het feit dat het boekje gratis is, maar wel het feit dát er überhaupt een boekje voor deze doordeweekse bekermatch is vervaardigd, doet me deugd.

Als even later alle vlaggen zijn opgehangen en de klassieke bekers zijn uitgedeeld, kunnen we beginnen aan de wedstrijd. De wedstrijd tegen MVV, waarin Fortuna aardig speelde, heeft blijkbaar voor hoop en moed in de Sittardse harten gezorgd. Uiteindelijk tellen we 46 Fortunezen die de ruim 200 kilometer op deze dinsdagavond hebben overbrugd.

Trainer Dusseldorp heeft flink moeten puzzelen om een representatieve opstelling op het veld te zetten. Caracciolo komt dan wel terug van een schorsing, daar staan echter blessures van Geenen, De Boer, Hofstede en Shakison tegenover. Na goed denkwerk verschijnen de volgende elf spelers aan de aftrap: Wintjens; Diaz, Liard, Schroyen; Voorn, Kotbani, Di Lallo, Dadda; Marcos, Grabovac en Caracciolo.

Het eerste half uur van de wedstrijd gaat redelijk gelijk op. De supporters in het uitvak zijn al dik tevreden dat we de eerste fase zonder tegentreffer door zijn gekomen. Helaas is het halen van de rust zonder tegentreffer net iets teveel gevraagd. In de 34ste minuut wordt Kevin Brands diep gestuurd. De spits is zowel Liard als Schroyen te snel af en omspeelt daarna ook nog keeper Wintjens. De bal wordt zonder problemen in het lege doel geschoven en de 1-0 is een feit.

De resterende tien minuten verandert er niks in de score, waardoor we met een overbrugbare 1-0 achterstand aan de thee kunnen.

Zoals al eerder vermeld, vandaag geen ster van de Goodyear-commissie voor Telstar. Ook in de pauze moeten we het doen met een bekertje cola. Volgend jaar beter.

Dat de achterstand overbrugbaar is, blijkt vijf minuten na rust. Een voorzet vanaf rechts komt bij Dadda terecht die een mooi boogballetje aflevert over keeper Varkevisser. De bal valt precies op de lat en komt al stuiterend voor de voeten van Caracciolo terecht. Gecontroleerd schiet onze hoop in bange dagen de bal tegen de touwen en viert een verdiend feestje met de fans en zijn medespelers. Het geloof in een goede afloop neemt toe, al is het vertoonde spel daar niet direct aanleiding voor.

Na een uur spelen mag Mo Riyani de aanval komen versterken. De jonge aanvaller speelde in mijn ogen een goede wedstrijd in Maastricht en mag vandaag een half uur laten zien wat hij kan. Zarko Grabovac wordt voor hem naar de kant gehaald. Helaas kantelt de wedstrijd tien minuten later door een stommiteit van Braziliaan Marcos. Blijkbaar heeft een Telstar-speler hem iets in de weg gelegd en reageert de Zuid-Amerikaan met een trap. Ik zie het zelf niet, helaas doet scheidsrechter Sanders dat wel. Hij trekt direct rood en we mogen met tien man verder.


Schoonenberg by night

Een paar minuten later is pijnlijk hard en snel gebleken dat we het met die tien man niet gaan redden en dat de bekerdroom ook dit jaar al in september gaat eindigen. Eerst is het Wouter de Vogel die de bal achter Wintjens schiet. Onze keeper weet een eerste schot te pareren, maar is kansloos als De Vogel van tien meter vrij mag uithalen. De bal verdwijnt hard in het dak van het doel. Twee minuten later is het Illias Haddad die bij een hoekschop het meest attent is en de 3-1 op het scorebord zet. Gelukkig vindt Telstar het wel goed zo en blijft ons een echte afstraffing bespaard.


Ook dit seizoen moeten we het doen met een papieren versie…

Direct na het eindsignaal ontstaat er nog een opstootje waarbij Telstar-speler Haddad de rode kaart krijgt. We schieten hier helaas niks mee op. Nadat de spelers onder aanvoering van Caracciolo ons hebben bedankt voor onze aanwezigheid en steun, zoeken we de auto op om aan de terugtocht te beginnen.


Spelers bedanken de supporters

We bewonderen nog even het kunstwerk dat naast ons staat geparkeerd en wensen iedereen een goede terugreis. Op enkele wegwerkzaamheden na, waar we langzaam moeten rijden, is de A2 aardig voor ons en bereiken we om half één onze woonplaats.

Ondanks de teleurstelling van de uitschakeling, sluiten we toch af met een paar positieve punten. Yoeri Schroyen en Philippe Liard speelden een aardige wedstrijd, Fabio pikte weer zijn doelpuntje mee, er was een programmaboekje, het was lekker weer en er was wederom een representatieve groep supporters aanwezig.

Hopelijk levert de wedstrijd van vrijdag tegen Volendam ons eindelijk drie punten op, waardoor spelers en trainer wat lucht krijgen.

Ralf van Laar