De tweede kerstdag loopt alweer op zijn einde, als Belga-tax zich meldt bij mijn woonadres. Dit keer staat geen uitwedstrijd van onze geel/groene brigade op het programma, maar is het einddoel Merseyside, England. SV Nao Veure is de voorbije weken bezig geweest met het regelen van deze reis, met als doel het bijwonen van het Premier League treffen tussen Everton FC en Sunderland AFC.

 

Zoals eigenlijk alles bij onze club gedurende het laatse decennium, bleek ook dit geen sinecure. Nadat in een vroeg stadium alles geregeld leek te zijn, zorgde een samenloop van omstandigheden voor veel ongemak bij de organisatoren. In allerijl moest men op zoek naar een nieuwe busmaatschappij en naar een geschikt hotel. Gelukkig bewees de SV wederom uit het juiste hout gesneden te zijn en een stuk daadkrachtiger op te treden dan bepaalde andere personen binnen deze club. Na het ontvangen van de definitieve bevestigingen, konden de tickets geregeld worden en was alles gereed voor een weekendje ‘Good Old England’.

Aangekomen in Sittard wordt de voorraad Jupiler uit de kofferbak van Belga-tax geladen. De groothandel bleek ditmaal niet groot genoeg te zijn. De Jupiler twist-offs waren binnen no-time uitverkocht, waarna overgegaan werd op blikjes Jupiler. Nadat ook die allemaal in de winkelkar waren verdwenen, werden voor de zekerheid ook nog maar snel enkele trays Brand Bier ingeslagen. Dit onder het motto: “Better safe than sorry”. Nadat alles in de bus (uit niet nader te noemen plaats) is geladen en het 29 koppige reisgezelschap een plaatsje heeft bemachtigd, wordt omstreeks 22.00 uur koers gezet richting Liverpool.

De vaste bezoekers van uitwedstrijden van ons clubje weet dat de gesprekken tijdens die reizen niet bepaald van een hoog niveau zijn. Ook deze trip vormt daar geen uitzondering op. De meest onzinnige verhalen, anekdotes, opmerkingen en schunnige humor passeren in sneltreinvaart de revue. Verhalen over malse batsen, 045-superzaad, d’r stek etc…etc… is voor een leek absoluut niet te volgen, maar zorgt bij dit reisgezelschap voor een niet aflatende aanslag op de lachspieren. Aan de geursporen in de bus mag duidelijk zijn dat het kerstdiner de meesten goed gesmaakt heeft.

Ruimschoots op tijd arriveren we in Calais en langzamerhand wordt mijn aanstaande kamergenoot JC een beetje nerveus. Reden hiervoor is het potje oploskoffie dat hij bij zich heeft. JC is er niet zeker van, of hij dit langs de Engelse douane zal weten te krijgen. Als de bus gecontroleerd wordt en dit potje op de lijst van verboden middelen staat, kan hij het voorgenomen bezoek aan de nudie bar wel vergeten.

Gelukkig voor JC verloopt de paspoortcontrole zonder problemen en al snel zit iedereen weer in de bus voor het inchecken. Dit keer niet met de Eurostar, maar gewoon met de ferry. Ook dit gegeven maakt JC bepaald niet gelukkig, aangezien hij last van zeeziekte claimt te hebben. De man met het hoogste woord tijdens de beginuren van deze reis, wordt met de minuut stiller. Als de ferry om 03.00 uur aan de oversteek begint, is ‘Popeye’ inmiddels lijkbleek en weet zich geen houding te geven. Uiteindelijk besluit hij maar te gaan liggen en valt vervolgens in een onrustige slaap.

Aangekomen in Dover, wordt de bus snel opgezocht en gaat de reis weer verder over de weg. Ook JC komt weer langzaam bij zijn positieven en als na verloop van tijd de Jupiler weer interessant wordt, hoeven we ons om zijn gezondheid geen zorgen meer te maken.

In de buurt van Birmingham wordt een korte stop gemaakt. Deze gelegenheid wordt aangegrepen om een ontbijtje te nuttigen. Nu ja, ontbijt. Een full English breakfast wel te verstaan, met daarbij ‘a large cup of cappuccino’. Heerlijk die Engelse manier van ontbijten, al is de cappuccino iets te ‘large’. De inhoud van de kop is naar mijn inschatting minimaal 0,7 liter.

Na het ontbijt wordt de reis weer voortgezet. Aangekomen in Birmingham zien we in de verte het stadion van Aston Villa (Villa Park) liggen. Even later kunnen we ook een glimp opvangen van het onderkomen van Wallsall FC (Bescott Stadium), uitkomend in The Coca Cola League One.

De reis verloopt zonder oponthoud en rond 10.00 uur arriveren we in Liverpool. Aangekomen bij het Campanile hotel, krijgen we te horen dat we pas om 13.00 uur kunnen inchecken in onze kamers. Ruimschoots tijd dus om even Liverpool te bezoeken. Een groot deel van het reisgezelschap stelt voor om een Stadiumtour te doen bij Liverpool FC. Aangezien ik bij deze club nog niet dood gevonden wil worden, verkies ik een bezoek aan het winkelcentrum in The Albert Dock en het centrum van Liverpool.

Na terugkomst worden de kamers verdeeld en na een verfrissende douche, staat iedereen klaar om de stad in te trekken. Na wat sightseeing en bezoek aan verschillende shops, is het tijd om de inwendige mens te gaan versterken. Onze groep, besluit op mijn voorspraak voor een bezoek aan een Italiaan. Deze zaak, ‘Bella Italia’, heb ik tijdens mijn laatste bezoek aan Liverpool met wijlen TMD bij toeval ontdekt. Beiden is dat toen geweldig bevallen en destijds werd afgesproken om dit restaurant voor vast op onze to do lijst te zetten. Terugdenkend aan dit moment, wordt ik toch ietwat sentimenteel en ongemerkt pink ik enkele tranen weg uit mijn ooghoeken.

‘Bella Italia’ stelt ook deze keer niet teleur. De bestelde gerechten zijn heerlijk, al geeft de eigenaar van Belga-tax aan dat het ietwat aan de zuinige kant is. Ook de kennismaking met ‘The Godfather’ maakt indruk op iedereen. Ja, met de juiste connecties kom je ook in Liverpool een heel eind.

Na een kort bezoek aan de pub, besluit het merendeel van ons gezelschap dat het mooi is geweest en gaat terug naar het hotel. Voor ons staat er echter nog een afspraak open. Namelijk, het bezoek aan een nudie bar. Mijn kamergenoot JC heeft dat de laatste maanden gebombardeerd tot zijn lievelingsonderwerp en dus begeven zeven personen zich naar Lime Street, voor een bezoek aan ‘X in the City’.

Eenmaal binnen, worden we welkom geheten door enkele schaars geklede dames. Al snel wordt duidelijk dat deze scene in Engeland lang niet zo vrijgevochten is als in Nederland. Iedereen wordt door de dames uitgenodigd voor een private lapdance. Het toeval wil dat JC juist deze avond zijn 23ste verjaardag viert en om dat te vieren trakteren we hem op zo’n intiem moment met een van de dames. Na ongeveer tien minuten komt JC voldaan terug en ziet er ongeveer tien jaar ouder uit.

Na wat rondvraag, vinden we nog een vrijwilliger. Waar JC voor 10 GBP verwend werd, wordt voor deze ‘belg’ het dubbele neergeteld. Als hij na wat een eeuwigheid lijkt te duren uiteindelijk terugkomt, valt meteen zijn enorme grijns op. Dit levert hem tot in den treure (voor hem althans), de bijnamen: ‘King of the nudie bar’ en ‘Master of the titties’ op.

Na het bezoek aan de nudie bar verkiest een deel van de groep voor een bezoek aan het ‘Leo casino’, pal naast het Campanile hotel. Ik besluit om nog even een bezoek te brengen aan mijn favoriete pub in Liverpool, mamelijk ‘Flannagan’s Apple’. Helaas blijkt bij aankomst de live-band van dienst net aan haar laatste etappe bezig te zijn. Een uurtje later zijn we daarom weer terug bij het hotel, alwaar ik het voor gezien houd en het bed in duik. Op een middernachtelijke duik uit bed na, verloopt de nachtrust zonder problemen.

De volgende ochtend wordt er snel een ontbijt genuttigd en worden de tassen weer ingeruimd. Na het uitchecken, staat het belangrijkste onderdeel van deze trip op het programma: een bezoek aan Everton Football Club.


Goodison Park, al 116 jaar ‘Home of the Blues’

Aangekomen bij Goodison Park, duiken we eerst de fanshop van ‘The Toffees’ in. Alle sportkleding is sterk afgeprijst, volgens geruchten door de aanstaande scheiding tussen Everton FC en kledingsponsor Umbro. Persoonlijk zal ik er geen traan om laten als ‘The Blues’ afscheid zullen nemen van een van de meest overgewaardeerde sportmerken van de laatste decennia.


Hoezo, stadion in je achtertuin?

Nadat bij de ticket box de kaarten zijn opgehaald, begeven we ons richting pub voor de eerste ‘pint’ van deze nog prille dag. Aangekomen bij Orry’s, inmiddels wel verworden tot mijn stamkroeg bij bezoeken aan Everton, ontpopt JC zich tot een regelrechte cultuurbarbaar. Nooit is er commentaar geweest op de Engelse manier van biertappen, maar JC moet zonodig twee vingers breed schuim hebben op zijn ‘pint’. Dit levert hem enkele fronsende blikken op, maar de Engelsen blijken snelle leerlingen te zijn.


Elke 14 dagen met je pa van Milton Keynes naar Merseyside

Op het tv-scherm is er een live uitzending te volgen van stadgenoot en aartsrivaal nummer een, Liverpool op bezoek bij Newcastle United. Alhoewel ook ‘The Magpies’ in het algemeen niet bepaald op veel sympathie kunnen rekenen van de Evertonians, moge de voorkeur van vandaag duidelijk zijn. Helaas is Liverpool oppermachtig en een doelpunt kan dan ook niet uitblijven. Als bij het eerste doelpunt van ‘The Reds’ dan ook gejuich opstijgt vanuit de pub, kijkt iedereen verwonderd in de richting van het geluid. Redshites in een Everton pub on matchday? Natuurlijk niet, een paar Sunderland supporters hebben de weg naar Orry’s ook gevonden en voor hen geldt precies het omgekeerde.


In Orry’s was het vroeg gezellig

In de rust besluiten we om ons richting Goodison Park te begeven om nog even een hapje te eten alvorens het stadion te betreden. Als we de tribunes van Goodison betreden is vrijwel iedereen toch onder de indruk. Het 116 jaar oude stadion ademt een pure voetbalsfeer uit. Onvoorstelbaar dat het voortbestaan van dit magnifieke bouwwerk in haar voortbestaan bedreigt wordt, door de opmars van het moderne voetbal. Het moderne voetbal, waar personen als Kesler & co zo’n voorstander van zijn. Voetbal waar emotie uitgeband moet worden en historie als een last beschouwd wordt.

Goodison Park is vrijwel uitverkocht voor de wedstrijd tussen de oudste club van Liverpool en founder member of the football league en Sunderland. Everton Football Club, opgericht in 1878 als St. Domingo’s. De eerste jaren werd Anfield Road als thuisbasis gebruikt. Na onenigheid met de huurbaas, besloot de club om op zoek te gaan naar een nieuwe thuisbasis. Uiteindelijk viel het oog op een stuk grond (hemelsbreed 1 km van Anfield) waar uiteindelijk Goodison Park verrees.

Op Goodison Park besloot de club haar naam te veranderen in Everton Football Club. De oude huurbaas van Everton had intussen een nieuwe club opgericht en wilde de naam Everton ook graag aannemen. Uiteindelijk werd de naam Everton toegewezen aan de club van Goodison Park en werd de andere club gedoopt tot Liverpool FC. In de loop der jaren, groeide Liverpool FC uit tot een van de grootste clubs ter wereld, maar bleeft Everton de club van de stad en een volksclub bij uitstek. Sinds de aanstelling van manager David Moyes, gaat de club door het leven als ‘the peoples club’.

Everton begint de wedstrijd zonder echte spits. Aanvallers Ayegbeni Yakubu en James Vaughan zijn voor de rest van het seizoen uitgeschakeld en ook nieuwe aanwinst Louis Saha is geblesseerd. Enige fitte aanvaller is Victor Anichebe, maar hij begint op de bank ten faveure van Tim Cahill, die het de laatste weken naar behoren doet in de spits.

De opstelling van Everton luidt als volgt: Tim Howard, Tony Hibbert, Phil Jagielka, Joleon Lescott, Leighton Baines, Philip Neville, Marouane Fellaini, Leon Osman, Steven Pienaar, Mikel Arteta en Tim Cahill.

Tegenstander Sunderland ontsloeg enkele weken geleden manager Roy Keane. De Ierse legende en voormalig vedette van Manchester United kende een slechte start met zijn ploeg. Dit ondanks de enorme financiële inspanningen van het bestuur, onder leiding van een andere Ierse legende, Niall Quinn. Zijn taken werden tijdelijk overgenomen door Ricky Sbragia. Inmiddels is Sbragia, na enkele goede resultaten benoemd tot de nieuwe manager van Sunderland. Ondanks dit lijkt het voor Sunderland een heel zwaar seizoen te worden. Sbragia heeft vandaag gekozen voor de volgende namen: Marton Fulop, Phil Bardsley, Danny Collins, Daryl Murphy, Nyron Nosworthy, Kieran Richardson, Dean whitehead, Teemu Tainio, Steed Malbranque, Djibril Cisse en kenwyne Jones.

Everton neemt vanaf het eerste fluitsignaal het heft in handen. Met goed combinatiespel wordt Sunderland onder druk gezet. Spelmaker bij Everton is de Bask, Mikel Arteta. De begaafde technicus voelt zich in zijn nieuwe rol als controlerende middenvelder duidelijk als een vis in het water. Vrijwel alle opbouw loopt via hem en ook verdedigend verzet hij bergen werk. De geruchten van een mogelijke transfer naar Arsenal berusten dan hopelijk ook niet op waarheid. Het vertrek van de Spanjaard zou een enorme aderlating betekenen voor het team van manager David Moyes.

De eerste grote kans van de wedstrijd is voor rechtermiddenvelder Leon Osman. Zijn kopbal verdwijnt via het hoofd van ploeggenoot Tim Cahill echter over het doel van Marton Fulop. Duidelijk is echter dat Everton momenteel blaakt van zelfvertrouwen. De magere en wisselvallige start van ‘The Toffees’ aan het nieuwe seizoen lijkt vergeten te zijn. Sunderland daarentegen voetbalt angstig en zonder een greintje vertrouwen. Enige speler die zich aan de malaise weet te onttrekken is aanvaller Kenwyne Jones, die absoluut hoger kan spelen dan in de kelder van het Premiership.

In de negende minuut wordt Leon Osman op zo’n 25 meter van het Sunderland doel onreglementair gestopt door verdediger Nyron Nosworthy. De vrije trap wordt door Mikel Arteta fraai langs de muur gekruld en verdwijnt feilloos achter Marton Fulop in het net: 1-0.


De 1-0 in de maak

Everton gaat na de 1-0 rustig door met aanvallen en even later lijkt de 2-0 een feit te zijn. De Australische gelegenheidsspits schuift de bal onder Marton Fulop in het Sunderland doel. Helaas neemt hij de bal met de hand mee. Iets dat ook referee Rob Styles heeft opgemerkt en het doelpunt wordt dan ook volledig terecht afgekeurd.


De 1-0 is gemaakt

In de 20ste minuut profiteert record-aankoop Marouane Fellaini bijna van een enorm misverstand tussen verdediger Danny Collins en keeper Marton Fulop. Beiden laten de bal lopen en als Fulop ziet dat zijn ploeggenoot inhoudt probeert hij de bal te onderscheppen. Helaas voor hem timet hij volledig mis en duikt over de bal heen. Fellaini kan de bal echter niet op tijd onder controle krijgen en zijn inzet wordt dan ook probleemloos gekeerd door rechtsback Phil Bardsley.

In de 27ste minuut krijgt Everton wederom een vrije trap toegekend na een overtreding van Nyron Nosworthy op Steven Pienaar. De vrije trap van Arteta wordt in eerste instantie afgeweerd door de rood/witte muur. In de rebound haalt Mikel Arteta weer uit en ditmaal wordt de bal door een Sunderland verdediger zo van richting veranderd dat Marton Fulop kansloos is en de bal hobbelt over de doellijn, 0-2.

De laatste grote kans van de eerste helft is voor Tim Cahill. Helaas weet hij zijn kopbal na een vrije trap van wederom Arteta net niet genoeg richting te geven en de bal verdwijnt rakelings naast de goal van Marton Fulop. Niet veel later vindt ook Rob Styles het welletjes geweest en fluit voor het rustsignaal. 2-0 bij rust en een zeer goed spelend Everton. Het begint er op te lijken dat er eindelijk een eind gaat komen aan de vloek die er schijnt te rusten op mijn bezoekjes aan ‘The Toffees’. Immers de laatste overwinning ‘live’ van Everton is inmiddels al weer zo’n dertien jaar geleden. Destijds was Newcastle United het slachtoffer en werd het 2-0 door twee doelpunten van Daniel Amokachi.


Inside Goodison Park

Na rust probeert Everton op dezelfde voet verder te gaan als in de eerste helft, maar Sunderland geeft nu wat minder ruimte weg dan in de eerste 45 minuten. Echte kansen weten ‘The Black Cats’ zich echter niet af te dwingen en Everton blijft dan ook simpel overeind. Zwakke plekken kent het team van David Moyes vandaag niet, maar absolute uitblinker is Mikel Arteta. De Spanjaard speelt zonder twijfel een van zijn beste wedstrijden voor Everton ooit. Overal is hij te vinden, als ondersteuning van zijn verdediging, als de strateeg op het middenveld en als beginstation van vrijwel iedere aanval van de club uit Liverpool.

Op ruim 20 minuten van het einde, besluit manager Moyes wat meer zekerheid in te bouwen en Leon Osman wordt naar de kant gehaald ten faveure van een van de grote talenten van Everton: Dan Gosling. Even later wordt de eveneens moegestreden Marouane Fellaini gewisseld voor aanvaller Victor Anichebe. Met de inbreng van deze twee fitte spelers krijgt Everton weer wat nieuw elan en wordt het startsein gegeven voor het slotoffensief. Op zeven minuten van het einde weet de mee opgekomen Joleon Lescott de bal voor het doel te brengen. Teenager Dan Gosling weet de bal met de punt van zijn schoen nog aan te raken en tikt zo de 3-0 achter keeper Fulop van Sunderland.


Teenager Gosling maakt aan alle twijfel een eind

De wedstrijd is nu gespeeld en Sunderland gelooft het verder wel. In de 85ste minuut wordt Tim Cahill nog gewisseld voor Lukas Jutkiewicz. Ook hij krijgt een welverdiende ovatie van het thuispubliek. Laatste kans van de wedstrijd is voor aanvoerder Phil Neville. Zijn ziedend schot van ruim 35 meter verdwijnt rakelings over het doel van de geplaagde Marton Fulop. Zoals gezegd, de laatste kans van de wedstrijd en dik tevreden verlaten de Evertonians na afloop van de wedstrijd de tribunes van Goodison Park.


Eind goed, al goed

Eenmaal buiten, besluiten we om meteen terug te gaan naar de stad om daar een hapje te eten. De keus valt wederom op ‘Bella Italia’ en ziedaar: ‘The Godfather’ is ook vandaag weer present in dit culinaire pareltje. Na afloop lopen we nog een rondje door het City Centre en besluiten we om neer te strijken in een pub met enkele grote uitnodigende banken. Tegen 20.30 uur begeven we ons naar het Campanile hotel en stappen in de bus voor de terugreis. Deze lijkt een exacte kopie van de heenreis met als enig verschil de ruim twee uur vertraging bij de ferry in Dover. Tegen 10.30 uur bereiken we het eindpunt van de reis en moe maar voldaan wordt er afscheid genomen. Een reis die zeker voor herhaling vatbaar is lijkt me zo.

Greetings,

Guido Erens