Geloof het of niet, Fortuna is veilig! Wie Fortuna aan het werk heeft gezien dit seizoen zou zich nu kunnen afvragen wat er in hemelsnaam voor nodig is om te degraderen. Doen we niet, we genieten er maar even van!
16 Juni 2001
De gifbeker is eindelijk leeg!
SC Telstar 1 Fortuna Sittard 3
Doelpuntenmakers: 43. Hamming 0-1; 57. Bjekovic 0-2; 62. Smit 1-2; 90. Landerl 1-3
Opstelling: Hesp, Kiekens, Roest, Akerboom, Hermans, Emeran, Van der Hoeven (46. Haeldermans), Van Halst, Landerl, Hamming (82. Gerritsen), Bjekovic (75. Averdijk).
Toeschouwers: 2.869
Scheidsrechter: onbekend
Geel (Fortuna): Hermans, Bjekovic
Rood (Fortuna): –
Rond 15.00uur arriveren we op de Lissabonlaan waar dan vijf bussen klaar staan om een kwartiertje later te vertrekken naar Velsen. Wij nemen plaats in bus twee en zien voor het eerst deze nacompetitie een hoop bekende gezichten. Dat is dan al het eerste goede nieuws van de dag, we hoeven ons dus niet te gaan vergapen aan de ArenA!!!
Het verdere goede nieuws is dat deze bus er vrij luxueus uitziet. Hij zou zelfs vonkel nieuw zijn. Zo zo, dan krijgt deze bus een mooie vuurdoop! De busreis begint uiteraard met een speech van de chauffeur. Zoals gebruikelijk willen we daar toch even bij stilstaan, want ook deze speech duurt zeker weer een tiental minuten. Hij trapt (zoals dat schijnbaar hoort) de ene open deur na de andere in. Je vraagt je af waar dat eigenlijk voor nodig is? Het enige wat we van de man vragen is om ons zo snel mogelijk naar Velsen te brengen en voor de rest niks. Hou toch eens op met dat oeverloos gelul aan het begin van een busreis!
Hoe dan ook, op een gegeven moment is zelfs de chauffeur door zijn grappen heen en concentreren we ons op een bandje van de Beatles. Geweldig natuurlijk, maar het volgende cassettebandje (geen idee wat het is eigenlijk?) is beter. Kortom deze busreis begint zich uitstekend te ontwikkelen. Je voelt nu eigenlijk al aankomen dat er iets moois aan het groeien is.
Na een uurtje stoppen we ineens. Bus vier zou het luik verloren hebben? Nu was men op zoek naar paraplu’s om het gat te dichten. Yeah right, snel verder. In de bus wordt de stemming almaar beter, niet in de minste plaats door de uitstekende catering. Een klein meisje komt ieder half uur met snoepjes langs! Briljant idee, alhoewel wij er niet van overtuigd zijn dat de arbeidsinspectie het ook zo’n geweldig idee vindt!
Als de kaartjes worden uitgedeeld, zien we toch enige vreemde zaken. Dit kaartje vertelt dat de wedstrijd gespeeld zal worden op 2 januari 2002. Bovendien wenst Telstar ons een prettige vacantie. Is dit psychologische oorlogsvoering?
Gedurende de reis vergapen we ons weer aan de architectonische hoogstandjes in het Nederlandse landschap. Nu kun je denken: ach daar komt ie weer met zijn gezeur over geluidswallen en wat dies maar zij. Maar het absolute summum van pakweg 50 jaar Nederlandse bebouwing rond autosnelwegen heb ik hier nog nooit vermeld. Dat heb ik mooi bewaard tot de laatste busreis. Het betreft hier een tientallen kilometers lange buis die zich ergens tussen Den Bosch en Utrecht een weg baant langs de A2. De buis moet een doorsnede hebben van pakweg een meter, hij is roestig bruin en volgt de A2 resoluut. Is er een afslag? Geen probleem dan gaat de buis daar gewoon overheen. Gaat de A2 bij Zaltbommel de Waal over? Geen probleem de buis neemt gewoon de oude Bommel brug! Het is ons een raadsel waartoe hij dient, want zo plotseling als hij verschijnt, verdwijnt ie ook (ik geloof dat de buis de A15 nam richting Tiel). Het ding is zo lelijk, dat ie mooi wordt. De buis is zo verschrikkelijk lang dat je je afvraagt of dat ook niet goedkoper had gekund.
Maar ja dan kom je ineens bij de kern van het probleem. Wat is eigenlijk de functie van deze buis? Wie het weet mag het zeggen? Ach, eigenlijk willen we het ook niet weten, want dat doet alleen maar afbreuk aan de mythevorming van deze bruine vriend. Ik wil kunnen geloven dat dat ding helemaal geen functie heeft en er gewoon ligt weg te roesten! Dat zou dan precies passen in het beeld dat ik me de afgelopen jaren heb gevormd van de bouwput die Nederland is.
We gaan verder en zien ineens de ArenA opdoemen. Vorige week werd het toen stil in de bus, vandaag wordt dit heugelijke feit opgeluisterd met enige toepasselijke liedjes over onze Amsterdamse vrienden! We gaan verder en als we net niet gepakt worden door een landend vliegtuigje op Schiphol bereiken we Velsen. Bij het zien van het bordje “Velsen” gaan de gedachten natuurlijk onmiddellijk terug naar die gekke middag in de zomer van 1995. Een 0-2 overwinning was toen voldoende voor de titel in de eerste divisie. Vandaag is een dergelijk scenario weer mogelijk en daar houden we ons dus maar aan vast.
Aangekomen in Sportpark Schoonenberg gaan we maar eens op zoek naar een toilet. Helaas kan ik dat niet vinden en net op het moment dat ik een mooie eik heb uitgezocht die wel wat water kan gebruiken (hier is duidelijk sprake van een win-win situatie) buldert er een politieman in mijn nek dat er weldegelijk een urinoir is! Goed kijken en inderdaad hij heeft gelijk op een bunkertje hangt een bordje “urinoir”. Wat een rotzooi, toch heeft dit urinoir een voordeel: als het regent sta je dus in de zeik te luisteren naar je eigen gezeik. Nou ja ik hoef niet uit te leggen dat dit niet echt betaald voetbal waardig is!
Er is ook nog zoiets als een snackbar, maar de Goodyear commissie heeft geen zin om uit te rukken. Dat valt natuurlijk niet goed te praten, maar in zo’n troosteloze omgeving sluipt nonchalance natuurlijk ook vrij gemakkelijk in de benen van de commissieleden. Toch kunnen we verklappen dat er geen Goodyear sterren zijn weggelegd voor Telstar, want de geur die uit dat krot komt, zegt ons al genoeg!
Door naar onze tribune aan de Tolsduinerlaan. Een blik op het “stadion” leert dat hier sinds 1995 eigenlijk niks veranderd is. Slechts het onkruid op de staantribunes achter de beide goals is wat gegroeid, maar voor de rest….. Dat tekent toch wel het failliet van deze club. De meest clubs in het betaald voetbal hebben enorm geïnvesteerd in de accommodatie, maar hier lijkt de tijd te hebben stilgestaan. En toch is dit een leuke club die eigenlijk nooit verloren mag gaan, maar dan moet er toch wel iets gaan gebeuren!
Ons vak is helemaal volgelopen en we volgen de warming-up van onze spelers. We zien dat Haeldermans zowaar gepasseerd is. Op zijn plek speelt Landerl, die afgelopen woensdag liet zien weldegelijk goed te kunnen voetballen. Emeran blijft rechts op het middenveld, maar dat is natuurlijk ook niet verrassend. Akerboom vervangt de geschorste Volmer. De enige onzekere factor is Hamming die apart traint. Gerritsen mag daarom mee warmlopen, maar hij is afhankelijk van de vorderingen bij Hamming. De belangen voor de wedstrijd zijn duidelijk. Er is slechts één scenario dat ons vandaag al in veiligheid kan brengen: een Sittardse en een Zwolse overwinning. Elk ander scenario levert spanning tot de laatste dag op.
Het stadionnetje loopt redelijk vol (zeker niet uitverkocht) en onder een waterig zonnetje kunnen we dan beginnen. De Fortuna support voert de vocale regie, maar op het veld voert Telstar de regie. Ja ja het is weer eens zover…. Vandaag lopen we dus achter Telstar aan. Vooral Akerboom maakt een zenuwachtige indruk. Hij is het ook die Telstar in de negende minuut aan de droomstart helpt. Een beetje onbeholpen trekt hij Holwijn aan zijn shirtje en die gaat neer in het strafschopgebied. Penalty zegt de scheids. Voor ons is het onmogelijk om daar een mening over te hebben, want het gebeurt aan de andere kant van het veld, waar wij erg slecht zicht op hebben.
Fortuna roept het noodlot over haarzelf af: penalty!
Hoe dan ook, Michel van Oostrum neemt de penalty, maar doet dat zo slecht dat Hesp kan redden. Een slap balletje half hoog, redelijk centraal. Kortom, een penalty zoals je die mag verwachten van een Nederlander. Hesp wacht gewoon tot Van Oostrum schiet en kan dan makkelijk pareren. Dat zal toch wel het signaal zijn voor Fortuna om wakker te worden? Nou niet echt, Telstar blijft de meest dreigende ploeg op het veld. Niet dat ze echt gevaarlijk worden, want zo goed zijn ze nu eenmaal niet, maar het geeft toch weer te denken…..
We noteren twee goeie kansen voor Telstar. Een “witte leeuw” kan zomaar doorlopen naar Hesp als Akerboom staat te slapen, maar hij mist de bal zodat dit geen schade oplevert. Verder zien we nog een mooie omhaal van Van Oostrum die Hesp werk bezorgt. En wij, hebben wij ook nog iets te bieden? Niet echt eigenlijk! Een vrije trap van Hermans stelt keeper De Vries voor enige problemen, als je dat zo wilt noemen. Voor de rest is het niet veel soeps.
Ondertussen bereikt ons het nieuws dat Zwolle op voorsprong is gekomen, deel 1 van de missie is dus geslaagd, maar deel 2 zou nog wel eens een moeilijk verhaal kunnen worden. Of toch niet? Verrek daar hebben we Hamming ineens die uit een voorzet van Van Halst de 0-1 achter de keeper binnenkopt! Knappe goal van Hamming, maar de keeper mag zich ook eens afvragen waar hij eigenlijk mee bezig is. Een goal die uit de lucht komt vallen, maar we nemen dit geschenk maar wat graag aan. Hamming viert het feestje voor ons vak. De sfeer in ons vak is overigens al de gehele eerste helft geweldig. Slecht voetbal of niet, het doet er vandaag schijnbaar niet toe. Niet lang na de goal fluit de scheids voor de rust. Ruststand: 0-1
Jip, keeper De Vries constateert dat de kopbal van Hamming over de lijn is!
Omdat Zwolle ook met 1-0 leidt, betekent dit dat deze ruststanden Fortuna in veiligheid brengen. In de rust is er een optreden van “Jill” gepland. Deze lokale grootheid wordt met veel bombarie gepresenteerd. We gaan er dus maar eens goed voor zitten. Helaas doet de geluidsinstallatie het aan onze zijde niet. Nou ja, of we dat moeten betreuren is natuurlijk onduidelijk! Verder zien we dat Thijssen besloten heeft Haeldermans in te gaan brengen, want hij loopt zich warm. Tuurlijk als Van der Hoeven geblesseerd is moet er een vervanger in het veld komen, maar waarom Stijntje als Cookie ook op de bank zit?
Tweede helft dan maar. Fortuna begint redelijk goed en Telstar komt al direct in de problemen. Dan blijkt maar weer dat er niet echt veel nodig is om Telstar op de knieën te krijgen. Na tien minuten trapt Bjekovic de 2-0 binnen na geklungel voor de Telstar goal.
Bjekovic heeft de marge verdubbeld en als stank voor dank krijgt ie Van Halst in zijn nek
Dat moet zo’n beetje het einde van de wedstrijd zijn. Maar ja Fortuna zou Fortuna niet zijn als we zo’n 2-0 voorsprong ook weer netjes gaan inleveren. En ja hoor, vijf minuten na de 2-0 is het alweer 2-1. Arvid Smit is de man die door onze verdediging heenloopt en Hesp in verre hoek kansloos laat. Er hing wel een buitenspelluchtje aan deze treffer. Wat zeg ik het stonk gewoon naar buitenspel, maar die grens had geen zin om op te letten. Dat deed ie namelijk de hele wedstrijd al niet. Laat natuurlijk onverlet dat Telstar dit doelpunt zeker verdient.
En dan kunnen we dus weer opnieuw beginnen. De paniek bij ons breekt weer compleet uit. Slechts Haeldermans houdt het hoofd erbij en hij doet wat hij al het hele seizoen doet: geen bal raken! Mede door zijn gepruts, krijgt Telstar weer kansjes. Zwolle heeft ondertussen de score verdubbeld tegen Volendam dus dat zit wel goed, maar hier is de spanning te snijden. Opnieuw moeten de fans die ondertussen ondraaglijke spanning ondergaan.
De stemming is dit seizoen al eens minder geweest, de bezoekersaantallen trouwens ook….
Averdijk en Gerritsen (op zwarte schoenen) vervangen de uitgeputte Hamming en Bjekovic. De vervanging van Bjekovic krijgt nog een staartje. De speaker omschrijft de wissel van onze Joegoslaaf als volgt: “Averdijk vervangt Bjekovic, de sympathiekste speler van onze gasten”. Natuurlijk, Nenad was weer behoorlijk irritant bezig, maar wat kan hij er aan doen dat hij af en toe een epilepsie aanval krijgt waardoor hij valt? Bovendien is het niet allemaal theater, die val in het strafschopgebied zou ik nog wel eens terug willen zien op TV-beelden! Maar ja, deze speaker heeft thuis waarschijnlijk niks te vertellen en dacht laat ik ook eens grappig zijn. Prima, maar doe dat maar in je eigen tijd!
Ook die wissels kunnen niet verhelpen dat we onder druk staan. Een paar mooie reddingen van Hesp en een hoop onkunde bij Telstar zorgen ervoor dat de 2-1 tussenstand op het scorebord blijft staan, of beter gezegd zou blijven staan als dat scorebord het zou hebben gedaan. De speaker meldde voor de wedstrijd dat een stroomstoring het scorebord buiten werking hield. Wij zaten meer te denken aan een niet betaalde stroomrekening!
En dan ineens in de 89ste minuut pakken we de gifbeker om maar weer eens een slokje te nemen en wat blijkt: de gifbeker is leeg!!!! Fortuna scoort de derde en beslissende treffer vlak voor tijd. De kwaliteit van de treffer is tekenend voor het hele seizoen. Een Telstar speler trapt de bal tegen Landerl aan en de bal gaat per ongeluk het doel in. Echt typerend voor dit seizoen. Ondertussen bereikt ons het nieuws dat Zwolle heeft gewonnen van Volendam en wij verdedigen hier in blessuretijd een voordelige marge van twee doelpunten. Om onbegrijpelijke redenen hebben wij er nu alle vertrouwen in dat Fortuna dit niet meer gaat verspelen. En we verspelen het ook niet meer, want de scheids fluit niet veel later af. Op en naast het veld vallen Fortunezen elkaar in de armen.
Hesp kan zijn geluk niet op. Terecht, want met Fortuna wint hij de nacompetitie terwijl Barcelona helemaal niks heeft gewonnen!
De spelers komen allemaal naar ons vakje en onder leiding van Van Halst gooien de spelers de shirts het vak in. Wie het shirt van Hamming heeft gevangen mag zich bijzonder gelukkig prijzen. Hij is nu namelijk in het bezit van het shirt waarin Hamming Fortuna’s topscorer aller tijden werd. Nu maar hopen dat dit niet één van die fans was die Hamming gedurende het seizoen met de grond gelijk heeft gemaakt…..
Als laatste komt Ivo Pfennings naar ons vak. Het “Pfennings wonderland” galmt door het vak en Pfennings toont hoe goed hem dat dit seizoen wel heeft gedaan. Hij begint een striptease, maar houdt gelukkig op voordat het gênant wordt…..
Thijssen, De Koning en Cookie nemen het woord lijfsbehoud wel erg letterlijk!
Daarmee sluiten we hoofdstuk 2 in de bundel Fortuna en Schoonenberg af en begeven we ons naar de bussen. Tja, moet ik nog gaan uitleggen hoe de stemming was? De stemming is euforisch, want dat is het positieve effect van een jaar lang ellende. Als je na een jaar doffe ellende toch nog een happy end weet te bereiken dan is de ontlading ook navenant groot. Deze ontlading is zeker zo groot als die bij een kampioenschap behoort. In de bus wordt wel muziek gedraaid, maar ik heb hem niet gehoord. Het “Zitterd till I Die” komt geregeld langs maar ook de andere strijdliederen passeren de revue. Na een uurtje koers blijkt in één bus de drank al op. Dat betekent dus stoppen bij een tankstation. Iedereen uit de bussen en het feestje wordt voortgezet bij dat tankstation. Toevallige voorbijgangers zullen er wel vreemd van hebben opgekeken! Terug in de bussen is er een moment van bezinning, we denken aan al die stakkers die ons het afgelopen seizoen “succes tegen Heracles” hebben gewenst. We bieden bij deze onze welgemeende excuses aan dat we het niet gered hebben!
Ondertussen beginnen de alcoholische versnaperingen langzamerhand hun tol te eisen en de bus wordt één groot ongeregeld zooitje. Iedereen hangt/ligt maar wat en bralt de echte “Sittard songs” mee. Schitterend, wat is dit schitterend! Niets kan deze avond nog verpesten, ook niet Bavaria bier! Het meisje met de snoepjes komt ook nog maar eens langs en om haar niet teleur te stellen, nemen we zo nu en dan ook nog een snoepje….
Rond 01.00uur komt er een einde aan deze busreis die wat mij betreft nog wel een paar uurtjes had mogen duren. We bedanken buschauffeur en begeleiding voor de uitstekende begeleiding en begeven ons naar het supportershome waar na enige tijd ook de spelers binnenkomen. Daar gaat het feestje dan gewoon verder. Na enig aandringen weet ik Thijssen ervan te overtuigen dat Pfennings dinsdag een basisplaats dient te krijgen en Frans zegt dat zowaar toe. Pfennings speelt dus dinsdag. Later verplaatsen de festiviteiten zich van de supportershome naar de markt, waarna er een einde komt aan deze opmerkelijke avond.
Een jaar lang was het niet om aan te zien, 23 wedstrijden stonden we laatste in het klassement en steeds verlangde je naar de dag dat het allemaal nog goed zou komen. En vandaag is die dag er dan eindelijk. Verdomme, waar was je zo lang! En op zo’n moment wil je even niet denken aan de ellende van het afgelopen seizoen of de onzekere toekomst in het volgende seizoen.
Nee op deze avond nemen we een vulpen en dompelen die in goud en schrijven met gouden letters: 16 juni 2001: Fortuna is veilig. We openen de vitrinekast en stoppen de gifbeker ergens diep weg. Niet te ver, want hij zal volgend seizoen wel weer uit de kast moeten. Maakt niet uit, want wij zijn Fortunezen en er nog trots op ook!