Nu heb ik door de jaren heen al een hoop flauwe kul gezien op een grasveld. Zelf schuld, ik moest zo nodig Fortuna fan worden. Dus daarover geen gezeur. Maar 90 minuten lang zo kansloos zijn, tegen een bepaald niet imponerende tegenstander, nee daar herinner ik me niks van.
27 Oktober 2001
Fortuna heeft helemaal niks in te brengen
AZ 3 Fortuna Sittard 0
Doelpuntenmakers: 37. Elkhattabi 1-0; 65. Elkhattabi 2-0; 83. Perez 3-0
Opstelling: Hesp, Van der Hoeven (18. Van Geem), Akerboom, Volmer, Hermans, Emeran, Rook (79. Heering), Gerritsen, El-Khadri (65. Krijgsman), Hamming, Cramb.
Toeschouwers: 6.645
Scheidsrechter: Jol
Geel (Fortuna): –
Rood (Fortuna): Cramb
Even voor vieren vertrekt er één bus met Fortunezen richting Alkmaar. De bus is vol en dat is al een verbetering ten opzichte van vorig seizoen, want toen zaten er slechts 38 mensen in de bus. Tja, AZ uit, dat is natuurlijk een helse tocht. Op Heerenveen en Groningen na, de langste rit. Zo’n lange zit mondt normaalgesproken onvermijdelijk uit in gezapigheid.
Toch valt dat vandaag reuze mee. Een afvaardiging van de Baandertside houdt de stemming er redelijk in en onder het genot van vette trance baant de bus zich een weg richting Alkmaar. Als we opnieuw net niet geschept worden door een vliegtuigje op Schiphol, maken we rond 19.05uur onze opwachting bij het door ons tot “Mike Obiku” gedoopte tankstation. Mike Obiku is de man die in Nederland vooral bekend is van zijn bloedende handen nadat ie in de prikkeldraad was gaan hangen na een doelpunt, maar voor ons Fortunezen is ie vooral bekend als de man die drie seizoenen geleden Kiekens na een paar minuten uit de wedstrijd trapte. Het enige overigens wat Obiku raakte in die wedstrijd, want de bal raken was teveel gevraagd. Dat deed Hamming dan weer wel en we wonnen dus met 3-0. Tjonge, dat waren nog eens tijden….
Enfin, waarom begin ik hier eigenlijk over? Dat heeft eigenlijk twee redenen. Punt 1, verlang je al dik drie uur naar dat tankstation, want dan weet je dat er snel een eind zal komen aan deze lange zit. Punt 2, omdat je driekwart rond behoort te gaan bij die rotonde, maar vandaag gaan we halfrond. Jammer dan zien we dus niet die leuke huisjes rond het stadion….
Hoe dan ook, rond 19.15uur kunnen we eindelijk de bus verlaten: we zijn in de Alkmaarderhout. En in de Alkmaarderhout is alles nog zoals we het er vorig seizoen achtergelaten hebben. En dan mag “stilstand is achteruitgang” een gevleugelde uitdrukking zijn, in dit geval wil ik daar een uitzondering voor maken. De Alkmaarderhout is één van de laatste stadions “oude stijl”. De knusse hoofdtribune met die oude lampjes maar toch vooral die bomen die rond het stadion staan die verlicht door de lichtmasten zorgen voor een schitterende ambiance. In zo’n ambiance wens ik naar voetbal te kijken. Mocht de wedstrijd dan tegen vallen (niet geheel uitgesloten als je Fortuna supporter bent), dan heb ik tenminste nog een mooi uitzicht gehad. Maar ja, als ik het programmaboekje mag geloven, dan is het ook in Alkmaar een kwestie van tijd totdat op één of ander industrieterrein ver buiten de stad een grijze betonbak verrijst. Tot zover deze versie van “vroeger was alles beter” met als motto: Fortuna plaats eens een paar bomen in de Milaanstraat zodat er over twintig jaar iets te zien valt in ons stadion.
Schitterend die bomen!
Als we de tribunes oplopen zien we ineens Hans Verel onze kant opkomen. Verrek, hij komt iets melden. Hans spoort ons aan om ons eens goed te laten horen vandaag, de jongens hebben het nodig. Nu is dat doorgaans geen enkel probleem hier in Alkmaar, want als wij hier niet zingen, zingt hier niemand. Dat hebben de afgelopen jaren wel uitgewezen (sla er de videoband van de afgelopen seizoenen maar eens op na, Hans!). Maar goed, wij zullen ons beste beentje wel voor zetten.
Als we dan even later de Fortunezen het veld op zien komen voor de warming-up, wordt duidelijk waarom de spelers onze steun wel kunnen gebruiken: we hebben amper elf fitte spelers….
We nemen de blessurelijst even door. Op die lijst figureren: Tychon, Van Barneveld, Krijgsman, Landerl, Van Dieren, Hamers, Haine, Klimek, Van Geem, Dirkx, Steegs, Haeldermans, Verheyen, Heering, Averdijk en Geerinckx. ZESTIEN man dus!!! Van Geem, Heering en Krijgsman zijn wel in staat om een gedeelte van de wedstrijd te spelen, de rest niet. Naast deze drie en reservekeeper Baart neemt A-speler Harrie Gommans plaats op de reservebank. Op het veld ziet het er dan als volgt uit: Hesp in de goal, Van der Hoeven rechtsback, Akerboom en de net fit verklaarde Volmer centraal achterin, Hermans op links, Emeran rechtshalf, Rook en Gerritsen centraal op het middenveld, ene El-Khadri linkshalf en Cramb en Hamming in de spits. Meest opvallende naam is natuurlijk El-Khadri, een jongen die zich afgelopen maand meldde op de training met de boodschap dat ie een aardig balletje kan trappen en dat was voldoende voor een basisplaats vanavond. Nee, trainer bij Fortuna is momenteel een weinig benijdenswaardige functie.
Als de spelers de warming-up afsluiten en de kleedkamer opzoeken, applaudisseren ze ook al luid en duidelijk richting ons vak. Erg leuk om te zien, maar blijkbaar worden er vanavond heldendaden van ons verwacht!
We zitten nu vlak voor aanvang van de wedstrijd en zien tot ons genoegen dat er nog enkele Fortunezen zijn binnengedruppeld. We zullen het vandaag hier met een man of 70 moeten doen.
De tegenstander luistert naar de naam AZ en dat klinkt goed. De Sittardse resultaten hier in Alkmaar zijn door de jaren heen altijd prima geweest. Het levert de Alkmaarders een 6de plek op in de Happy Hunting Ground ranglijst. De scheidsrechter luistert naar de naam Jol en ook dat is goed nieuws. Jol mag dan wel geen Van Egmond of Bossen zijn, maar hij staat toch maar keurig derde in the “Ref’s a Fortunees” ranglijst. Kortom, dit is weer een wedstrijd waar de statistieken van zeggen dat we kansrijk zijn. De punten die we de afgelopen seizoenen pakten in dit soort wedstrijden, leverden ons klassenbehoud op.
Goed de wedstrijd dan maar. AZ trapt af en al heel snel wordt duidelijk dat dit een moeilijk avondje gaat worden. De fantasieopstelling mist zijn uitwerking niet. Teveel spelers staan niet op hun normale plek en dat levert afstemmingsproblemen op. Al na een paar minuten spelen had het 1-0 kunnen staan, ware het niet dat Nelisse liever moeilijk dan makkelijk doet. Het begon met een te korte terugspeelbal van Akerboom op Hesp (of wat was de bedoeling van die bal eigenlijk?). Geen probleem, want Volmer heeft een metertje of vijf voorsprong op Nelisse, dus dat zal wel loslopen. Niet dus, Nelisse is tweemaal zo snel als Volmer en bereikt de bal eerder dan Volmer. De AZ’er kan vrij op Hesp aan, en waar een simpele intikker voor de hand ligt, besluit Nelisse te gaan liggen. Prima jongen, maar daar trapt Jol natuurlijk niet in, het blijft dus voorlopig 0-0.
Maar iedere realist in ons vak snapt dan al dat dat geen 90 minuten lang goed zal gaan. Het grootste probleem manifesteert zich op ons middenveld. Of beter gezegd op hun middenveld, want het bezittelijke voornaamwoord “ons” gebruiken bij het woord middenveld, zou de waarheid teveel geweld aan doen. En dan met name centraal klopt er bij ons geen bal van. Gerritsen hoort daar niet thuis en Rook misschien wel, maar dan wel bij een leuk eerste divisie elftal. Emeran presteert ook nauwelijks iets, maar heeft wel te maken met tegenstand van formaat: Van Galen. Eigenlijk staan alleen aan onze linkerkant op het middenveld de sluizen niet open. El-Khadri sleurt, trekt en duwt. En dat doet ie allemaal zo handig dat Jol er niet voor wil fluiten. Dat lijkt dus tenminste ergens op. Nou ja, er komt dus druk op onze achterhoede. Volmer heeft duidelijk een gebrek aan wedstrijdritme, terwijl Akerboom een hele zware avond beleeft. Kortom het spitsenduo Elkhattabi/Nelisse heeft de dag van zijn leven. En ons spitsenduo, doet dat ook nog iets? Ach, laat maar zitten. Doe maar net alsof ik er niet over begonnen ben.
We concentreren ons dus op mooie reddingen van Hesp en gepruts van Nelisse. Die Nelisse speelt volgens het principe: “waarom makkelijk als het ook moeilijk kan?”. Een hoop gebrei, een hoop gedraai, maar weinig effectiviteit. Gelukkig maar!
Een van de vele reddingen van Hesp
Na een kwartiertje slaat het noodlot weer toe, kasplantje Van der Hoeven begeeft het. Even vrees je voor iets heel ernstigs, als je hem zijn hoofd ziet vasthouden. Het lijkt wel alsof dat er zo vanaf kan vallen, maar dat valt allemaal wel weer mee. Maar het is wel einde oefening voor hem. Kun je dat eigenlijk nog wel “noodlot” noemen? De man is fysiek gewoon niet geschikt voor het spelen van eredivisievoetbal. Het feit dat hij hier geblesseerd uitvalt is geen pech, het is gewoon het gevolg van een te fragiel lichaam. We scanderen zijn naam nog en dat wordt nog gewaardeerd. Van Geem komt hem vervangen. Ook al zo’n jongen die eigenlijk niet wedstrijdfit is, maar nu toch noodgedwongen aan de bak moet.
Zo zat Jochem seconden lang op de grond….
Op het spel heeft het geen invloed, AZ doet wat het wil, maar de bal tussen de palen krijgen is vooralsnog teveel gevraagd. Want even voor de duidelijkheid, we worden hier niet van het kastje naar de muur gespeeld door een prima spelend elftal. Dit AZ maakt zeker geen grootse indruk. En dat maakt het dan allemaal alleen nog maar triester voor ons.
Nelisse plaatst nog een bal op de lat, voordat Elkhattabi na 37 minuten de score opent. Het is een cliché van hier tot Tokio, maar een treffer kon natuurlijk niet uitblijven. Het mag de pret in ons vakje niet drukken. Driftig gaan we verder met het ten gehore brengen van ons repertoire, waar sinds kort dus ook een anti FC Limburg liedje bij hoort.
In de laatste minuten van de eerste helft gebeurt er dan ook eens iets aan de andere kant. We krijgen zowaar een stuk of vier corners cadeau, maar het levert allemaal niks op. Ruststand: 1-0.
In de rust hijsen we ons in de Goodyear jassen en nemen de snackbar onder de loep. De afgelopen jaren was het hier bar en boos. Met name de worst van afgelopen jaar staat ons nog helder op het netvlies. Wat een gorigheid!
We inspecteren het assortiment en zien dat die worst nog steeds op het menu staat, naast een frikadel. Aangezien de Goodyear commissie weigert frikadellen te eten (zelfs de Goodyear commissie heeft principes!), vindt er geen daadwerkelijke keuring plaats. Fortuna Online betreurt deze werkweigering van de Goodyear commissie maar kan begrip opbrengen voor hun standpunt. Geen enkele verzekeringsmaatschappij wil een lijfrentepolis met hen afsluiten….
De keuring zal dus vandaag geen vleselijk maar een observerend karakter hebben. We hebben dus maar eens enkele fotootjes genomen. Op onderstaande foto zien we de twee grapjassen die deze troep aanbieden. Ze hebben er duidelijk lol in. De verkoper links op de foto heeft zojuist een nieuw mandje “verse” frikadellen gehaald. Het is onduidelijk waar hij ze gevangen heeft.
Zeer vriendelijke bediening daar in Alkmaar!
Maar de Goodyear commissie kwam nog iets anders op het spoor. Als we de foto van deze “partners in crime” namelijk aan de rechterkant een beetje inzoomen, wat zien we dan? Kijk eens goed op dat bakje met snoep, wat staat daar?
Nee maar, “uitvak”….
Daar staat duidelijk opgeschreven “uitvak”. Zo zo, deze etenswaren zijn dus speciaal bedoeld voor het uitvak!!! Dit is dus voedsel dat absoluut niet verstrekt mag worden aan de AZ supporters, mag jij raden waarom! Ehhh, verkopertjes (we weten dat jullie kijken) nu snappen jullie misschien ook waarom jullie toch vooral links moesten gaan staan! Anyway, geen Goodyear sterren voor AZ.
Terug naar de grauwe werkelijkheid. We staan 1-0 achter en het ziet er niet echt naar uit, dat we dat nog gaan ombuigen. Ons spel is zo slecht dat ik niet eens zin heb om naar vergelijkingsmateriaal te zoeken. Enfin tweede helft dan maar. Die is vijf minuten bezig als Cramb denkt een vrije trap te hebben versierd op de rand van het strafschopgebied. Maar nee, daar wil Jol niet aan. Terecht of onterecht, doet niet ter zake. Wat dan volgt, heeft niks met voetbal te maken, kortom het past wel bij deze wedstrijd. Cramb roept iets richting Jol. Ik heb het niet verstaan, maar het hoeft geen betoog wat de strekking van het verhaal van Cramb is geweest. Jol legt het spel stil en gaat in conclaaf met Cramb (let wel er is op dat moment nog geen sprake van een gele kaart). Die komt er even later wel, als Cramb blijkbaar nog een paar leuke termen de lucht in heeft geslingerd. Oké geel dus, dat gebeurt wel vaker. Niet professioneel, maar dat onze spits in deze wedstrijd gefrustreerd is, kan ik me dan wel weer voorstellen.
En dat is één
Twee minuten later, het spel speelt zich af aan de andere kant en Cramb vindt het nodig Jol nog verdere tekst en uitleg te verschaffen. Jol blaast weer op zijn fluitje: geel voor Cramb, dus rood. Fantastisch! Zoveel amateurisme kan ik eigenlijk niet meer aan. Ik kan net zo goed naar een zesde klasse amateur elftal gaan kijken, daar gebeurt dit nog niet eens. Niet dat het op het veld iets uitmaakt, want de prestaties van Cramb in de eerste 50 minuten kunnen als volgt worden samengevat: “ “.
En dat is twee, dus rood
Kan iemand de man vertellen dat er ook nog zoiets bestaat als een gevecht om “de tweede bal”. Dat je de bal niet aan een touwtje hebt is niet erg, daarom speel je per slot van rekening bij Fortuna en niet bij Real Madrid, maar als de bal dan van je poten afspringt, ga dan wel het gevecht om die bal aan. Maar nee, dat is niet besteed aan Cramb, dus het zal niet verbazen dat we zonder Cramb niet slechter gaan spelen dan met Cramb.
Het is nu gewoon wachten op de nekslag voor Fortuna. Die komt er in de 65ste minuut als Elkhattabi zijn tweede treffer binnentrapt.
Elkhattabi was onhoudbaar, ook voor Van Geem
El-Khadri heeft dan net het veld verlaten voor Krijgsman. Onze Marokkaan heeft niks fout gedaan, dus valt hem niks te verwijten. Hij krijgt ook terecht de complimenten van Verel, maar waarom werd hij eigenlijk gewisseld?
In de resterende 25 minuten kijken we toe hoe AZ de nodige kansen om zeep helpt. Eentje gaat er nog in, van de voet van Kenneth Perez. Deze ingevallen Sjeng laat Hesp van een metertje of 20 kansloos: 3-0.
Drie minuten voor tijd zien we dan zowaar de eerste kans van de wedstrijd voor Fortuna. Een aardige counter komt via Emeran voor de voeten van Krijgman, die van vijf meter Moens niet kan passeren. Nou dan niet, eindstand: 3-0.
De spelers bedanken ons nog en Gerritsen komt nog helemaal naar ons vak. Vast om te melden dat er niet meer in zit op dit moment. Een conclusie die we ook al hadden getrokken. Het is te hopen dat spelers als Dirkx, Volmer en Van Dieren snel volledig fit terugkeren en dat voor het restant van de competitie ook blijven, anders wordt dit een absolute “mission impossible”.
De terugreis begint nog enigszins bedrukt, maar een paar pilsjes doen wonderen. De “bezigheden” op de achterbank worden nog belicht, een hamertje is tijdelijk zoek en we nemen de huidige selectie op de korrel. Alleen al dat laatste onderwerp geeft genoeg gespreksstof om deze ruim drie uur durende terugreis te vullen. Rond 00.45uur zijn we terug. Een nieuwe ervaring rijker.
