Oss, vrijdag 8 september 2006, 22.00 uur. Gedesillusioneerd stappen we weer de bus in na alweer het vierde verlies in zes wedstrijden. Sedan, zaterdag 9 september, 22.00 uur. Hoe anders is de stemming 24 uur later? De match CS Sedan-Ardennes – AS Saint Etienne is afgelopen en goedgeluimd slenteren we over de Boulevard Fabert op zoek naar iets fatsoenlijks te eten en onze auto. Het ‘Stéphanois, Stéphanois, hey, hey…’ zoemt onophoudelijk in onze oren…


Het is op de kop af exact een jaar geleden (gerekend in weken) dat een groundhoptrip ons liet uitkomen bij het stadion van Lille OSC. Dit is ons toen dermate goed bevallen dat we al langer van zinnens waren om nogmaals de Belgische grens over te steken teneinde één of meerdere stadions in Frankrijk te visiteren. Een dergelijke trip neemt toch wel enige uren in beslag. Omdat het merendeel op zondagmorgen zo zijn verplichtingen heeft en we aldus een overnachting niet zien zitten, slinkt het aantal clubs dat binnen ons bereik valt vrij snel. Een club die ogenschijnlijk makkelijk haalbaar moet zijn is Club Sportif Sedan-Ardennes.

Liaison (210 km)

De middag begint zo rond de klok van half vier. De eerste Merseyside-derby van het seizoen zit erop en de Liverpool-fans denken met een 2-0 nederlaag huiswaarts te worden gestuurd. Dat is dan wel buiten keeper José Manuel ‘Pepe’ Reina gerekend. Grabbelwerk dat zelfs nooit door de Marokkaanse doelman Driss Benzekri is vertoond op France 98 zorgt voor de 3-0 en de match valt in een definitieve plooi. ‘The Blues’ euforisch, ‘The Reds’ in shock. Hoe het ook zij, het zorgt er ontegenzeggelijk voor dat de auto gestart kan worden voor een trip naar de Franse Ardennen.

Nadat we de tank vol met benzine hebben gestopt rijden we richting Kerensheide om aldaar zuidwaarts te draaien. Met het passeren van de stadsautoweg door Maastricht hebben we ook het laatste stuk route achter ons gelaten waar de snelheid fors gelimiteerd is. Iedereen gaat er maar eens goed voor zitten, want ‘roller coaster Luik’ komt eraan. Het is steeds weer verbazingwekkend hoe de autosnelwegen daar zijn aangelegd.

Even zozeer verbazingwekkend zijn de werken bij het Luikse station Guillemins. Sinds jaar en dag staan daar bouwkranen en ander bouwmaterieel. We mogen hopen dat de jarenlange bouwwerkzaamheden langzaam ten einde lopen…

Even buiten de provinciehoofdstad passeren we het laatste tankstation dat we in de Ardennen tegenkomen. Het is geen overbodige luxe vooraf te berekenen hoe lang de reis is die dient te worden afgelegd. Maar, geen nood, we hebben daar de getankte hoeveelheid benzine op afgestemd.

Nadat we de 652 meter hoge Baraque de Fraiture en even later Bastogne passeren is het tijd de Autoroute du Soleil te verlaten. De E25 richting Luxemburg laten we dus achter ons en we sturen de E411 richting Neufchâteau, Namen en Brussel op. Voor ons trouwens een primeur. Onze hobby heeft ons nog nooit over dit stuk autosnelweg doen rijden!

Het is ook op dit stuk autostrade dat we een bus uit Eupen inhalen die Belgische fans van Saint-Etienne vervoert. Ook zij zijn klaarblijkelijk op weg naar Sedan. De primeurs volgen elkaar in hoog tempo op, want ook deze autosnelweg wordt verlaten. In Libramont volgen we de borden die de route richting Sedan en Reims aangeven. Het begin van een ellendige weg. De autoweg voert ons namelijk door een enorm bosrijk gebied. Buiten Bouillon komen we geen enkel dorpje tegen. Wie hier woont en naar school moet, moet een aardig stukje reizen. Daarbij rijden we door heuvelachtig landschap; de oren zitten constant verstopt.

Bij het passeren van de Belgisch-Franse grens wordt de weg nog een beetje smaller. Omdat de dag al aardig is gevorderd, staat de zon laag, hetgeen niet echt bijdraagt aan een comfortabele heenreis. De glooiingen volgen elkaar in rap tempo op en dat stopt pas als we Balan inrijden, een voorstad van Sedan.

Sedan, gelegen in het departement Ardennes, is een provinciestadje met rond de 22.000 inwoners. Hoe klein ook, Sedan beschikt met het Château Fort over het grootste kasteel van Europa! Het kasteel, stammend uit 1424, telt een oppervlakte van maar liefst 35.000 m² en is dè toeristische trekpleister van Sedan.

Het hebben van enig historisch besef kan geen kwaad. Zo woedde in september 1870 in de omgeving van Sedan de Frans-Pruisische oorlog. Tijdens de ‘Slag bij Sedan’ werd het door Keizer Napoleon III geleide Franse leger ingesloten door de Pruisen. Daaropvolgend werd Napoleon gevangen gezet. Het begin van het einde, want enkele dagen later werd Keizer Napoleon afgezet door de voorstanders van de Derde Franse Republiek. Nu maar hopen dat het verkrijgen van tickets makkelijker verloopt…

Als we de Boulevard Philippoteaux opdraaien merken we van een voetbalsfeer nog maar bitter weinig. Toch is het al later dan 18.30 uur, anderhalf uur voor aanvang van de wedstrijd. Het wordt echter steeds drukker en na het omzeilen van een tweetal ambulances rijden we de Boulevard Fabert op.

De Boulevard is vernoemd naar Abraham Fabert, die gouverneur van Sedan is geworden in 1642. Een parkeerplaats is helaas nog niet voorhanden, omdat in een groot evenemententerrein aan diezelfde boulevard een soort oude ambachten wordt gehouden. Druk, druk, druk… In Nederland onmogelijk, maar niet in Sedan. Iedereen loopt rustig door elkaar heen, van enige opwinding is nauwelijks sprake!


Vanaf de Boulevard Fabert zie je het Stade Louis-Dugauguez al liggen!

Nadat we de auto hebben geparkeerd, lopen we met gezwinde spoed richting stadion. Op de hoek van de Boulevard du Maréchal de Lattre du Tassigny zijn enkele cafés open. Supporters van Sedan, maar ook van Saint-Etienne zitten hier broederlijk op een terras zich voor te bereiden op de match Club Sportive Sedan-Ardennes – Association Sportive de Saint-Etienne. Druk gesticulerend en vol vuur worden diverse scenario’s besproken. De temperatuur ligt rond de 20 graden en de avond begint te vallen. Is er meer dat beantwoordt aan het karakteristieke beeld dat iedereen van Frankrijk heeft?

Op de hoek van het Stade Louis-Dugauguez ligt de fanshop van Sedan. Redelijk klein en vreselijk druk. Het lijkt ons meer gepast om te kijken of er nog kaarten resteren. Het zou natuurlijk doodjammer zijn een paar uren in de auto te hebben gezeten voor niks… Het stadion is trouwens vernoemd naar succestrainer Louis Dugauguez. ‘Monsieur Louis’ wordt gezien als de grondlegger van het sportieve succes van Sedan. Onder zijn leiding werd tweemaal de Franse beker, de Coupe de France, gewonnen.

Het verkrijgen van tickets levert geen enkel probleem op. De keuze is vrij ruim en we kiezen voor Tribune Sud Supérieur (1e etage).


Prioriteit No. 1: het verkrijgen van tickets!

Door een vriendelijke Mademoiselle wordt ons kaartje afgescheurd en niet veel later lopen we het stadion binnen. Op foto’s zien stadions er altijd weer nèt iets anders uit dan in realiteit, maar eerlijk waar, Sedan beschikt over een magnifiek stadion! Het stadion biedt plaats aan 23.189 toeschouwers en die hebben allemaal perfect zicht. Op zich is het stadion redelijk groot, maar toch ook weer knus. De tribunes zijn voorzien van echte stoeltjes (gelukkig, geen Belgische kuipjes…) waardoor ons ook nog een groot zitcomfort wordt geboden. We gaan een leuke voetbalavond tegemoet!


Het stadion begint redelijk vol te lopen, maar zou met 12.542 toeschouwers maar half gevuld raken…

Tegenover ons in een hoek zitten de Young Boys 2005. Voor de wedstrijd ontrollen zij een spreekband met de tekst ‘Dans la victoire comme dans la défaite, toujours là pour toi’. Zowaar een prima tekst. Tegenover ons, maar dan Inférieur (beneden) zit de Kop Vouzinois, bestaande uit supporters van de nabijgelegen stad Vouziers. Links van ons bevindt zich overigens het uitvak, dat is gevuld met ongeveer 700 supporters van Saint Etienne. En wat maken zij een kabaal! De wedstrijd begint pas over een half uur, maar dat deert hen niet. Aan 90 minuten gezang hebben zij blijkbaar niet voldoende.

Voor ons nog net tijd genoeg om te kijken wat de Franse keuken voor ons in petto heeft. Sterren zal de Goodyear Commissie alvast niet gaan uitdelen, maar we zijn razend benieuwd wat de volgelingen van meesterkok Paul Bocuse voor ons in petto hebben!

Maar goed ook dat op voorhand beslist is dat er geen sterren zullen worden uitgedeeld. Scoort Sedan op het gebied van drank door Orangina in het assotiment op te nemen een dikke voldoende, etenswaren scoren onvoldoende. We zien iedereen rondlopen met een stokbrood, maar dat blijkt een omen te zijn. De stokbroodjes met ham blijken namelijk te zijn uitverkocht! Tsja, en om nu een broodje brie te gaan bestellen… Wat resteert is een brood met ‘rosette’. Het meisje, dat een glimlach niet kan onderdrukken, toont ons de binnenkant van het broodje, maar we bedanken vriendelijk. Het feit dat hiervan nog de meeste broodjes resteren is natuurlijk een teken aan de wand…

Omdat ons toch wel een gevoel van honger bekruipt nemen we maar een zakje chips. Kwaliteit is overigens prima. Omdat het richting 20.00 uur gaat, zoeken we onze plek op in de tribune. We zitten nog niet goed en wel op onze plek, of we kunnen weer recht gaan staan. Een onvervalste volksmenner doet de tribunes opveren, zodat de toeschouwers al warm worden gemaakt voor de opkomst van de spelers. Het kolderieke tafereel gaat aan de supporters in het uitvak compleet voorbij. Zij blijven aan strak tempo doorzingen, de volumeknop vol open…

Als de stadionspeaker de opstelling van Saint Etienne voorleest worden de achternamen uit volle borst meegebruld in het uitvak. Het voorlezen van de spelersnamen van Sedan wordt door het uitvak gevolgd door een luid ‘enculé’… Voetbalhumor is van alle tijden, van alle landen.


De stemming zit er ongelofelijk goed in bij de 700 meegereisde Stéphanois!

Als de spelers het veld betreden schalt het ‘Born in the USA’ door de luidsprekers van Louis-Dugauguez. De link tussen Bruce Springsteen en Sedan ontgaat ons volledig…

De match is nog geen twee minuten oud of het eerste doelpunt valt uit de lucht. Een voorzet vanaf rechts wordt door Frédéric Piquionne in doel gewerkt; 0-1 voor Saint Etienne. Voor Sedan, dat dit seizoen haar heropwachting maakt in Ligue 1 een tegenvaller van formaat. Bij de pakken neerzitten doen de Noord-Fransen absoluut niet. Met energiek voetbal probeert men het doel van Jérémie Janot te bestoken. Eén moment van onachtzaamheid is echter genoeg om voor de gelijkmaker te tekenen. Met een fraai schot van ongeveer 25 meter schiet linksbuiten Stéphane Noro de bal in de kruising. Werkelijk een formidabel doelpunt!

Nadat de treffer uitbundig is gevierd gaan de aanwezige Sedannois weer terug zitten. In het uitvak niks van dat. De capos van de Magic Fans en de Green Angels (de twee grootste fangroeperingen van Saint Etienne red.) regisseren met hun megafoon de aanwezigen moeiteloos en het ene na het andere liedje wordt volop meegezongen.

Na de gelijkmaker worden we getrakteerd op een studieronde. Tijd genoeg dus om het Franse voetbal eens te analyseren. Wat opvalt, is de grote technische bagage die elke speler bezit. Van linksbuiten tot rechtsback, elke speler is baas over de bal. Aannemen en meteen goed voor het beste been gelegd, zodat het spel snel kan worden voortgezet. Dit in combinatie met een portie fysieke kracht levert een aardig schouwspel op. De enigen die uit de toon vallen zijn beide keepers. Blijkbaar een beetje te veel naar Fabien Barthez gekeken…

Onder aanvoering van sterke beer Nicolas Maurice-Belay dringt Sedan flink aan, maar doelpunten levert dat niet op. Ruststand 1-1.

In de rust vergapen we ons aan een stukje avant-garde langs de zijlijn. Daar staan namelijk 3D-reclamepanelen opgesteld. Toch grappig als er een vrachtauto van het ene doel naar het andere rijdt!

Omdat er van echte animatie geen sprake is, besluiten we maar onze kelen te smeren. Gezongen hebben we alvast niet, maar ook in deze nazomer is het van belang goed op de vochtbalans van je lichaam te letten.

Als de tweede helft een tiental minuten oud is, neemt Sedan de leiding. Het is wederom Stéphane Noro die met een even mooi doelpunt als zijn eerste voor de 2-1 zorgt. Hij moet werkelijk buskruit in zijn rechterbeen hebben, want ook hierbij vliegt de bal vanaf de hoek 16 in de kruising.

Voor de fans van Saint Etienne het signaal om op teken van de capos zich om te draaien. Nee, niet om de spelers hun rug te tonen, maar om een ‘grecque’ in te zetten. Op het ritme van ‘Stéphanois, Stéphanois, hey, hey…’ springt men op en neer. In de aansluitende vakken is de vibratie te voelen!

Trainer Ivan Hasek van ‘Les Verts’ reageert hierop door linksbuiten Daniel Rubén Bilos in te brengen. De nieuwbakken Argentijns international is erg dreigend aanwezig en versiert op lepe wijze een strafschop. Deze wordt benut en zo staan de elftallen weer gelijk.


Pascal Feindouno zet de toegekende strafschop om in een doelpunt: 2-2

Als we na de gelijkmaker een Belgische vlag in het uitvak zien wapperen weten we dat de Belgische fanclub van Saint Etienne ook in het stadion aanwezig is.

De gelijkmaker is voor Saint Etienne het moment om op zoek te gaan naar een derde goal. Snel circulatievoetbal is Sedan bijna te machtig, maar met hangen en wurgen weet men een 2-2 gelijkspel uit de brand te slepen. Schieten beide clubs hier iets mee op? Nauwelijks. Saint Etienne raakt achterop bij de kop van de rangschikking en Sedan wint niks in hun strijd tegen degradatie. Als toegift zetten de fans van ‘Les Verts’ nog maar eens de Lambada in. Veel zin om huiswaarts te keren hebben ze alvast niet, men wacht op de spelers die een cooling-down zullen gaan doen. Geef hen eens ongelijk; beide plaatsen liggen ± 650 kilometer van elkaar verwijderd…


Tribune Honneur van het mooie Stade Louis-Dugauguez van CS Sedan-Ardennes

Wij begeven ons richting fanshop, alwaar we voor de absurde prijs van € 4,- het magazine ‘Vert et Rouge’ kopen. Van programmaboekjes is geen sprake, dus dan maar een magazine aanschaffen. Bijgevoegd zit een poster met als thema ‘Sedan, le retour!’, verwijzend naar het kampioenschap, verleden seizoen in Ligue 2 behaald en de promotie naar Ligue 1. Op de posters staan tientallen everzwijnen afgebeeld, een verwijzing naar de bijnaam van Sedan, ‘Les Sangliers’.

Als we in de omgeving van het stadion ook nog een joker, getooid in clubkleuren tegenkomen, is dat voor ons een teken de auto weer op te zoeken. We passeren wederom de bars en het lijkt wel of hier dezelfde mensen weer op het terras zitten. Met een onvervalste laissez-faire-mentaliteit kaarten de mensen hier nog rustig na. Links en rechts lopen nog wat supporters van beide clubs, maar ook zij houden het rustig.

Na een wandeling van een tiental minuten bereiken we weer de auto en behoedzaam wordt deze door de avonddrukte van Sedan gestuurd. Nadat we de levensgevaarlijke wegen in de Franse en Belgische Ardennen hebben overleefd, doemt voor ons een tankstation op. Eindelijk, we kunnen wat eten kopen! Nadat de inwendige mens weer wat is versterkt maken we ons op voor de laatste etappe: Luik. Nadat we ook deze zonder kleerscheuren doorkomen passeren we alweer de Belgisch-Nederlandse grens.

We hebben ons debuut gemaakt in Ligue 1 en dat viel zeker niet tegen! Sedan is een echte familieclub, al zal de Franse voetbalwereld hiervan niet wakker liggen. Indien je wilt kennismaken met het Franse voetbal en enkele grote Franse clubs, dan is Sedan een prima optie!

Michel Hennen