We waren in Nederland, België en Luxemburg om sfeer op te snuiven. We gingen naar Italië om daar de belevenis te peilen en nu hebben we ook enkele oceanen overwonnen: Australië!
Ehh, voetbal bestaat niet in Australië. Nou ja, het bestaat wel en binnenkort start ook een heuse voetbalcompetitie, maar als ik vertel dat Ned Zelic (vijf jaar geleden al te oud voor Borussia Dortmund) hier aangekondigd is als een van de publiekstrekkers dan weet de gemiddelde voetbalsupporter genoeg. 70% van voetbalminnend Australië vindt dat hij moet terugkeren in het nationale elftal. Guus Hiddink kan zijn borst nat maken….
Nee, in Australië heb je drie sporten die qua beleving lijken op wat voetbal in Nederland is: Rugby League, Rugby Union en Australian Football. Dit verhaal gaat over de wedstrijd tussen de Newcastle Knights en Melbourne Storm en dan hebben we het over Rugby League. Vraag me niet hoe de regels precies zijn, maar je kunt het vergelijken met American Football, maar dan zonder al die Amerikaanse poespas er omheen. En dat is geen gemis.
Het Energy Australia Stadium (ook het stadion waar voetbalclub Newcastle United Jets zijn competitieduels gaat spelen) heeft een capaciteit van 26.126. Vandaag zijn er 20.023 supporters aanwezig. En dat is niet slecht voor een team dat al lang en breed is uitgeschakeld voor de play-offs en waarvoor dus niets meer op het spel staat. Uitsupporters? Die zullen er vast zijn, maar er bestaat niet zoiets als een uitvak. Iedereen zit door elkaar. Voor mijn neus zitten bijvoorbeeld twee Storm supporters, maar niemand maakt daar een probleem van. Voor 31 Australische dollar (22 euro) zit ik op onderstaande tribune. Wat dat betreft weinig verschil met de Nederlandse eredivisie.
Het stadion heeft aan de lange zijden twee grote tribunes. Het duel start om 16.30uur. Volgens mij nog steeds het ideale aanvangstijdstip, omdat je dan verzekerd bent van schitterende sfeereffecten. Gedurende het duel zal namelijk de zon ondergaan en dat levert geweldige beelden op. Niet dat alle duels in de National Rugby League om 16.30uur starten trouwens. Dit duel is live op TV en het aanvangstijdstip is dan ook opgelegd door de TV. Zo’n beetje elk duel is hier op TV. Van overkill heeft in Australië nog niemand gehoord.
Achter de doelen zijn kleine tribunes en daarachter is er gras en daar vind je de harde kern van de Newcastle Knights. De grote tribunes zijn voor de gezinnen. Van fouilleren heeft hier nog niemand gehoord, hekken of grachten zijn er ook niet. En wie zich helemaal wil bezatten tijdens de wedstrijd, gaat zijn gang maar. Pils is in grote hoeveelheden beschikbaar en daar maken de fans ook dankbaar gebruik van. Tot problemen leidt dat overigens niet.
Goed, de spelers betreden het veld onder luid applaus. Van een clublied is geen sprake. Is er sprake van sfeer tijdens een Rugby league wedstrijd? Het antwoord is nee. Er wordt hier niets gezongen, vlaggen zijn er ook niet om maar te zwijgen van spandoeken. Clubkleuren, die dragen de fans dan weer wel.
Pas als de winst de Knights niet meer kan ontgaan, hoor ik even ‘NEW-CAS-TEL’ door het stadion galmen, maar dat heeft dus een vrij hoog ‘sing when you’re winning’ gehalte!
Nu moet ik uitkijken niet te generaliseren. Op TV heb ik bij andere wedstrijden weldegelijk vlaggen en étendards gezien. Wellicht is het Knights’ publiek niet echt sfeergevoelig.
Wat opvalt tijdens het duel, is dat verzorgers gedurende de wedstrijd over het veld lopen, zoals op onderstaande foto is te zien. De twee mannen rechts op de foto op het veld (in fel oranje en geel) zijn verzorgers! Zij lopen met drinkbussen over het veld, maar zorgen wel dat ze niet in de weg lopen.
Verder ben ik wel gecharmeerd van het beschaafde fluitje van de scheidsrechters. Niet zo’n scherp geluid als bij voetbal, maar een mooi vol geluid. Details, ja het zijn details, maar details maken vaak wel het verschil! Kijk maar eens naar een rugbywedstrijd op de BBC. Zo’n fluitje dus.
Wat valt er verder op? Een teruglopende klok bijvoorbeeld. Ben ik geen fan van. Gaat natuurlijk nergens over, maar ik zie Fortuna toch liever in de 89ste minuut scoren. Wat dat betreft is het goed dat Highbury tegen de vlakte gaat (is overigens de enige reden die ik kan bedenken waarom Highbury tegen de vlakte zou moeten).
Net als bij Fortuna verdwijnt er wel eens een bal in de tribunes en net als bij Fortuna wordt die teruggegooid terwijl het spel al weer verder gaat. Daar waar in Sittard dan het duel moet worden stilgeleged, gaat hier het duel gewoon door. Een ballenjochie rent gewoon het veld op om de bal te pakken. Geen probleem.
Zei ik dat er geen Amerikaanse toestanden plaatsvonden? Dat is niet helemaal waar. De Newcastle Knights cheerleaders zijn na elke gescoord punt van de partij. Ze mogen best gezien worden. Ik heb me laten vertellen dat de laatste Australische Miss Universe cheerleader was van de Newcastle Knights! Of het waar is, is vers twee.
Een belangrijk onderdeel van de arbitrage vormt de ‘video referee’. Als de veldscheidsrechter niet zeker is van zijn zaak bij een score, kan hij de hulp inroepen van de video referee. De video referee bekijkt vervolgens de TV beelden om de waarheid te achterhalen. Op onderstaande foto zie je daarvan een voorbeeld. Op het grote scherm in het stadion staat namelijk ‘video referee’. De beelden die de video referee bekijkt worden ook op dat scherm getoond, zodat ook het publiek zich een oordeel kan vormen. De klok staat stil hangende het oordeel van de video referee.Tja, wat moet ik daar van vinden? In een voetbalwedstrijd heb je ook talloze momenten die je wel eens op videobeelden zou willen terugzien (buitenspel of niet!). Maar ga je een wedstrijd twintigmaal een minuut stilleggen??? Ik ben er nog niet uit….
Hier werkt het overigens prima. Het duel ligt vijfmaal stil vanwege een video beslissing. Dat is te doen. Het versterkt de autoriteit van de scheidsrechter, die sowieso geen Nederlandse scheldkannonades aan hoeft te horen. Wat dat betreft gaat het er hier veel netter aan toe. Geen smerige overtreding, geen gezeur, geen Schwalbes. Kortom, zuivere sport. Hoe realiseren we dat in Nederland?
De Knights winnen dus zowaar. Pas de vijfde keer dit seizoen, dat bijna voorbij is. De supporters vinden het fantastisch, ook al is het seizoen al lang breed verloren. Vind ik toch wel verrassend. De Knights zijn de afgelopen seizoenen behoorlijk succesvol geweest en nu maken ze een waardeloos seizoen door. En toch komen de fans massaal kijken en zijn ze in hun nopjes met deze overwinning. Dat gaat er in Nederland helaas anders aan toe….
De Melbourne Storm zullen zich wel plaatsen voor de play-offs. Play-offs dus, maar dat gaat er hier iets gecompliceerder aan toe dan in Nederland. Hier plaatsen de eerste acht teams uit de competitie zich voor de play-offs. De nummer 1 uit de reguliere stand speelt tegen de nummer 8, 2 tegen 7 etc etc. Wat dat betreft geen verschillen, maar in tegenstelling tot wat je zou verwachten, plaatsen zich voor de volgende play-off ronde geen vier teams maar zes. De vier winnaars van de play-off duels plaatsen zich plus de 2 hoogst geplaatste verliezers van de playoffs in de reguliere competitie. Kortom, de nummers 1 en 2 uit de reguliere competitie kunnen zich een nederlaag permitteren in de eerste play-off ronde. De nummer 3 ook, maar dan moet wel de nummer 1 en/of de nummer 2 verliezen in de play-offs. De nummer 1 kan dus ook een opzettelijke nederlaag lijden om de nummer 8 in leven te houden en de nummer 4 uit te schakelen.
Hoewel dat een interessante dimensie geeft aan het fenomeen play-offs, blijf ik mordicus tegen de invoering van play-offs in voetbal! In voetbal kun je namelijk met geluk een duel winnen (een treffer kan volstaan) in deze sport is die kans al heel wat kleiner.
Als de klok terug is op nul, is het duel gedaan. Zoals het hoort, maken de Knights een ereronde over het veld om het publiek te bedanken. Ik heb het idee dat voetbal inspannender is dan Rugby League.
Alhoewel, als je tienmaal tegen een levende muur bent aangelopen, zal dat wel niet in je koude kleren gaan zitten!
Conclusie: Rugby league is geen sport voor mietjes, maar het is wel een faire sport, waarin zich niemand aanstelt en de scheidsrechter de baas is. Dat is ook precies wat Australiërs willen zien. Geen show, geen aanstellerij, gewoon faire sport. En dat krijgen ze dan ook voorgeschoteld. In extase raken ze echter niet. In Nederland kunnen supporters helemaal op gaan in een duel en een tegenstander (en zijn fans) haten. Dat zit er hier niet in. Het is en blijft hier een spelletje. Nou ja, misschien kwam het ook wel omdat het duel dat ik zag geen wedstrijd was. De Knights waren veel te sterk!
Op enig moment zal ik ook Australian football onder de loep nemen. Toch wel een ander soort spel. Is het ook een andere cultuur, andere supporters, andere beleving? Ik zal het onderzoeken.
RW / Lateral Boys
