Na de grote nederlagen in Doetinchem, Eindhoven, Almelo en Amsterdam gaat Fortuna ook in Zwolle keihard onderuit. Na de derde rode kaart binnen acht dagen tijd wordt Fortuna aan alle kanten overlopen. Met elf man is het al lastig, met tien is er helemaal geen houden meer aan. Er wachten ons nog een aantal spannende weken en daar zat eigenlijk niemand op te wachten. 


Nobody said it was easy

PEC Zwolle 5 Fortuna Sittard 0

Doelpuntenmakers: 33. Van Crooij 1-0, 50. Namli 2-0, 53. Thy 3-0, 61. Van Duinen 4-0, 64. Thy 5-0
Opstelling: Koşelev; Mac-Intosch, Niňaj, Heerings, Ospitalieri; Smeets, Diemers, Hutten (72. Balic); Semedo (39. Ciranni), Novakovich, Lamprou (59. Essers).
Toeschouwers: 13.334.
Scheidsrechter: Higler.
Geel (Fortuna): Ospitalieri.
Rood (Fortuna): Niňaj.

De vaste lezers van deze site zijn gewend om doorgaans binnen één dag een wedstrijdverslag te kunnen lezen. Maar deze keer kreeg ik dat helaas niet voor elkaar. Of het nu met frustratie, onmacht, teleurstelling of spanning te maken had, het lukte niet om de juiste woorden en de juiste lijn te vinden. Moest ik inhaken op alwéér een rode kaart? Moest ik het over de VAR hebben? Moest ik het over de opstelling en wissels hebben? Moest ik het over de onderlinge irritaties in het bezoekersvak hebben? Moest ik het over de komende spannende weken hebben? Moest ik er een ‘normaal’ verslag van maken? Uiteindelijk kies ik voor het laatste waarbij de genoemde onderwerpen uiteraard wel aangestipt zullen worden.

Onze Kupers-bus is vandaag mooi op tijd, iets dat niet gezegd kan worden van de bus van Hanneman die de tweede groep busreizigers richting Zwolle moet brengen. Enkele minuten voor de geplande vertrektijd arriveert die bus gelukkig alsnog en kan er koers gezet worden richting A2, even later de A73 en daarna de A50. Opvallende afwezige vandaag is mijn naamgenoot. Hij kampt na de Venloop met een vervelende knieblessure en is dit weekend noodgedwongen tot zijn sofa veroordeeld. Ralf, beterschap en tot snel!

Nu we met slechts twee bussen zijn, kan er onderweg weer eens gestopt worden en dat gebeurt vandaag bij De Slenk in de buurt van Arnhem. Zowel de mensen met een hongerige maag, een volle blaas als de (vandaag in opvallend grote getale aanwezige) rokers komen in de stop aan hun trekken waarna we fris en fruitig aan het het restant van de heenreis kunnen beginnen. Terug in de bus verneem ik het heuglijke feit dat de gebroeders Bex op dezelfde dag verjaren als Ivan Rakitić. De Kroaat kwam wel vier jaar eerder ter wereld maar dat mag de pret niet drukken.

Eenmaal aangekomen in Zwolle zie ik dat we plaats mogen nemen in de schaduw en dat is geen ramp. Het zonnetje straalt vandaag volop en de temperatuur tikt de twintig graden aan. Nu twee uur in de volle zon staan zou me zomaar een reisje richting het brandwondencentrum kunnen opleveren en daar voel ik weinig voor. Vanuit de schaduw zie ik dat de basisopstelling op twee plekken is gewijzigd ten opzichte van afgelopen woensdag, toen Den Haag in Sittard op bezoek kwam. José Rodriguez is na zijn dwaze actie uiteraard geschorst en wordt vervangen door Lars Hutten. Vlak voor de wedstrijd moet aanvoerder Michael Pinto geblesseerd afhaken. Zijn logische vervanger heet Marco Ospitalieri.


Het uitvak is er klaar voor

Diezelfde Ospitalieri is de eerste die vandaag in het boekje van scheidsrechter Higler verdwijnt. Na dik tien minuten komt onze linksback ter hoogte van de middenlijn te laat in en voorkomt met een overtreding dat Kingsley Ehzibue vrije doorgang krijgt. Op de gele kaart valt weinig aan te merken.

Zwolle komt steeds beter in de wedstrijd en heeft het meeste balbezit. Na vijfentwintig minuten spelen lijkt dat tot de openingstreffer te leiden, maar gelukkig wordt die afgekeurd wegens buitenspel. Helaas is het acht minuten later weer raak en deze keer telt de treffer wel. Younes Namli gaat er op rechts vandoor, waarop Jorrit Smeets in de achtervolging moet. Namli’s voorzet wordt in het centrum door Vito van Crooij in de lange hoek geschoten. Alexei Koselev is kansloos op de inzet: 1-0.


De kopjes gaan omlaag na de eerste tegengoal

Wie denkt dat de tegentreffer het dieptepunt van de eerste helft is, komt helaas bedrogen uit. Fortuna is amper bekomen van de achterstand wanneer Mike van Duinen door een lange bal in het centrum diep wordt gestuurd. Branislav Ninaj achtervolgt de spits en gaat het duel aan. Beide spelers hangen aan elkaar, maar Van Duinen wordt volgens Higler dermate gehinderd dat er gefloten moet worden voor een overtreding. En dan weet alles wat groen en geel lief is alweer hoe laat het is. En ja hoor, Higler tovert de rode prent voor Ninaj uit zijn borstzak. Er wordt nog overlegd met de VAR, maar dat blijkt puur om de plek van de overtreding vast te stellen. Dat was blijkbaar net buiten het strafschopgebied, waardoor ons een strafschop bespaard blijft. De vrije trap belandt gelukkig in de muur, maar voor de derde keer binnen acht dagen tijd moeten we nog een uur met een man minder verder.

Zodra er tegenwoordig een rode kaart voor Fortuna wordt getrokken, weet ook Lisandro Semedo hoe laat het is. De onfortuinlijke Portugees wordt, net als in de twee voorgaande wedstrijden, twee minuten na de veldverwijzing naar de kant gehaald. Alessandro Ciranni neemt de rechtsbackpositie over, Calvin Mac-Intosch verhuist naar het centrum van de verdediging.


Een spaarzaam moment: Fortuna in de buurt van het Zwolse doel

Amper een minuut binnen de lijnen wordt Ciranni’s tegenstander diep gestuurd. Door niet bijster goed opgesteld te staan is de Zwollenaar voor Ciranni niet meer te achterhalen. Gelukkig zorgt Koselev met een goede redding ervoor dat we met ‘slechts’ 1-0 de kleedkamers ingaan.

Alle goede bedoelingen voor de tweede helft kunnen vier minuten na rust al de prullenbak in. Andrija Novakovich maakt zich net over de middenlijn los van zijn tegenstander en dreigt aan een aanval te kunnen beginnen. Onze spits, die de laatste weken meer en meer op een eiland staat, lijkt daarbij te worden geraakt door een tegenstander en gaat neer. Volgens Higler wordt de bal echter gespeeld en het spel gaat verder. Uit de directe tegenaanval schiet Namli de bal in de bovenhoek. 2-0 en daarmee is de wedstrijd al beslist.

En dan gaat het ineens hard. Nog geen vier minuten later probeert Koselev een bal hard weg te werken. De bal belandt vlak voor de middenlijn maar wordt door Zwolle direct weer naar voren gebracht. Door een gebrek aan organisatie en communicatie kan een Zwolse aanvaller alleen op onze doelman af. Hij legt rustig af op de meegelopen Lennart Thy voor wie het een koud kunstje is de bal in een leeg doel te tikken. 3-0 en met nog ruim een half uur te gaan wordt dit een hele vervelende middag.


‘Ospi’ kende een moeizame rentree

Nu wordt het een aantal Fortuna-fans in het uitvak teveel. Kevin Hofland is voor hun de kop van jut en moet volgens hen het veld ruimen. Een aantal andere supporters is het daar weer niet mee eens, wat resulteert in wat duw- en trekwerk. Geen mooi gezicht natuurlijk, maar vooral een uiting van frustraties en onmacht. Want daar komt het uiteindelijk op neer: iedereen die Fortuna een warm hart toedraagt maakt zich grote zorgen over de sportieve teloorgang waar de club in lijkt terecht gekomen. Na zestien jaar ploeteren in de eerste divisie keek iedereen reikhalzend uit naar het verblijf in de eredivisie. Lange tijd leek dat verblijf zonder al te veel moeite met minimaal een jaar verlengd te gaan worden, maar de aanhoudende slechte resultaten van na de winterstop zorgen er nu voor dat we midden in de degradatiestrijd zijn terecht gekomen.

Maar waar ging het dan mis in of vlak na die afgelopen winterstop? Een vraag die al weken door mijn hoofd spookt, maar waarop ik geen antwoord kan vinden. Ligt het zoals een deel van de supporters vindt aan Hofland? Natuurlijk kun je van de opstellingen, wissels en tactische keuzes van alles vinden, maar Hofland liet vorig seizoen en in de eerste helft van dit seizoen zien dat hij (samen met Claudio Braga en later René Eijer) wél de juiste keuzes kon maken. Ligt het dan puur aan de blessure van Wessel Dammers? Sinds diens afwezigheid vliegen de tegentreffers ons met bosjes om de oren en grossieren we in rode kaarten, niet zelden gemaakt door of in de laatste linie. Dammers zorgde duidelijk voor een stuk rust, communicatie en organisatie in de verdediging en het is geen van zijn opvolgers helaas gelukt dat terug te brengen. Of ligt het misschien aan het vertrek van technisch directeur Mustafa Aztopal? Weten we sinds zijn vertrek net niet meer de juiste spelers te halen? Of zou het gewoon pure pech zijn? De blessures van onder andere Dammers, Dembélé en Syhre en de vele dwalingen van de arbitrage en de VAR. Zóveel vragen, maar geen enkel antwoord kan de lading volgens mij volledig dekken. En daarom is mijn conclusie even simpel als onbevredigend: we moeten door en hopen dat we de laatste drie plekken kunnen ontwijken. Dat dat een hele klus gaat worden is echter inmiddels ook meer dan duidelijk.

De wedstrijd hobbelt het laatste half uur voort, maar eigenlijk is niemand daar nog echt mee bezig. Zwolle geeft nog een paar minuten gas en schiet er nog twee in waardoor de stand op 5-0 komt. Daarna vindt de ploeg van Jaap Stam het wel best en speelt de wedstrijd rustig uit. In het bezoekersvak keert de rust gelukkig weer enigszins terug en het laatste kwartier wordt ons tiental zelfs nog op een positieve manier gesteund. Waarschijnlijk beseffen de meeste fans dat enige vorm van rust en steun het enige is dat de spelers momenteel écht kunnen gebruiken. De opluchting is bij iedereen echter groot als het eindsignaal klinkt. De spelers bedanken de ruim driehonderd meegereisde fans en krijgen toch nog een warm applaus retour, al was er voor de supporters natuurlijk meer dan genoeg reden tot ontevredenheid.


Ook Clint beseft dat het niet goed was

Aan het begin van de terugreis hebben de frustraties en teleurstelling nog even de overhand maar langzaamaan gaat de blik vooruit richting de komende weken waarin het dan maar moet gaan gebeuren. Het is een enorm cliché maar we hebben nog vijf finales te gaan en daarin zal er gas gegeven moeten worden. We zullen nog minimaal één overwinning nodig hebben om boven de gevreesde rode streep te blijven. Laten we hopen dat dat gaat lukken. Come on you Sittard!!!