De laatste maandag van augustus. In Engeland een feestdag beter bekend als Summer Bank Holiday. Voor mij en mijn metgezel Michel al ettelijke jaren het ideale moment om ons op een voetbaltrip te begeven door het Engelse voetballandschap. Het niveau is daarbij eigenlijk van ondergeschikt belang. Van Premierschip tot de Conference North / South. Ons schrikt het allemaal niet af. Dit keer staan er vijf wedstrijden in vier dagen op het programma. Dat alles met Fortuna op bezoek in Almere als opwarmertje…


Het samenstellen van een programma was ditmaal geen sinecure. De rode draad door elke UK trip wordt gevormd door Everton FC. Zodra bekend is waar en wanneer ‘The Toffees’ moeten aantreden kunnen we ons gaan bezighouden met het plannen van de te bezoeken wedstrijden tijdens de overige dagen. Als de Engelse FA het competitieprogramma bekendmaakt zien we dat Everton het ditmaal zal gaan opnemen tegen Tottenham Hotspur op White Hart Lane. Meest logisch lijkt dan natuurlijk om het basiskamp op te slaan in Londen.

Echter, zoekende naar een hotel op de diverse internetsites doet dit ons sterk twijfelen aan het oorspronkelijke plan. De prijzen van de hotels in de Engelse hoofdstand zijn schrikbarend hoog. Voor een nacht in één van de Premier Inns in het centrum betaalt men al snel zo’n £ 200-250. Evenveel als vier nachten in een hotel van dezelfde keten in andere steden. Uiteindelijk besluiten we daarom om onze uitvalsbasis te vestigen in Birmingham. Voor drie nachten dan tenminste. Doordat de wedstrijd tegen ‘Spurs’ als de avondwedstrijd wordt vastgesteld hebben we na afloop geen vervoer terug meer naar de Midlands. Na wat speuren op de Premier Inn site vinden we een hotel in Enfield Town, op 20 minuten treinen van de thuisbasis van Tottenham Hotspur.

De invulling van het verdere programma valt met het verstrijken van de tijd vanzelf in elkaar. Op de zondag staan er maar twee wedstrijden op de Engelse voetbalkalender. Beiden in het Premiership. Aangezien het qua reistijd vrijwel onmogelijk is om Londen – Swansea – Birmingham in één dag te realiseren kiezen we in plaats van Swansea vs. Manchester United voor Southampton vs. Norwich City. Hoewel dat natuurlijk geen slecht affiche is kijk ik er ook niet echt naar uit. Dit vooral omdat ik al tweemaal eerder het St. Mary’s Stadium van Southampton heb bezocht.

Bank Holiday Monday staat al jaren in het teken van Conference voetbal. Ditmaal valt de keuze op de Conference North wedstrijd tussen Nuneaton Town vs. Gloucester City. Mede doordat deze wedstrijd prima te combineren valt met de League One wedstrijd tussen Coventry City en Southend United later die dag. De afsluitende dag staat er een bekerwedstrijd op het programma. Geen League Cup ditmaal, maar een wedstrijd om de niet minder prestigieuse St Johnstone’s Paint Trophy. Op het laatste moment ook hier weer een wijziging om vervoerstechnische redenen. Daar waar eerst werd uitgegaan van een bezoek aan Port Vale vs. Carlisle wordt op het laatste moment geopperd voor Northampton Town v Colchester United.

De UK trip begint ditmaal met een voorafje in Almere. Mede daardoor kiezen we ervoor om een hotel te boeken in de buurt van Schiphol. Na de prima 0-3 zege in de polder zetten we Yelle en Joodse Jan af bij Almere CS en rijden vervolgens door naar het Ibis hotel in Badhoevedorp. Na een redelijk slapeloze nacht gaat om vijf uur de wekker af. Na een snelle douche nemen we afscheid van Sacha. De vriendin van Michel maakt van de nood een deugd en  gaat een dagje shoppen in Rotterdam. Aangekomen op Schiphol begeven we ons naar het elektronisch incheckpunt en tien minuten later staan we al achter de douane.

De KLM vlucht verloopt zonder enkel probleem of oponthoud en om 9u00 Engelse tijd uur staan we op Birmingham International Airport. Helaas duurt het enige tijd voordat onze bagage arriveert, waardoor we een dikke streep kunnen zetten door het geplande full English breakfast in het Premier Inn. Voordat ik de hotels boekte, heb ik contact gehad met het Premier Inn in Birmingham met de vraag of we onze bagage daar konden stallen tot zondag. ‘No problem Sir’ was het antwoord. Een man, een man, een woord, een woord zal blijken. Aangekomen bij het hotel pakken we de handbagage uit onze koffer en begeven we ons naar Birmingham New Street Station en en om 11u14 stappen we op de London Midlands trein richting London Euston.

De trein heeft veel weg van een ‘football special’. De overgrote meerderheid van de aanwezigen in deze trein blijkt op weg te zijn naar Milton Keynes alwaar Birmingham City het moet opnemen tegen het waarschijnlijk lelijkste bijproduct van het moderne voetbal, MK Dons. Tot aan Rugby verloopt de reis vlekkeloos.

Daar aangekomen blijft de trein echter verdacht lang stil staan. Na tien minuten wordt er omgeroepen dat vanwege een signaalstoring bij Coventry alle treinverkeer in die richting tot nader order is stilgelegd. Het gemor in de trein neemt toe. Veel fans van Birmingham City vrezen te laat te komen voor de aftrap van de wedstrijd van hun club. Na ongeveer twintig minuten klinkt er door de omroepinstallatie: ‘Sorry but this train has been terminated due to signal problems at Coventry’.

Hier blijkt weer eens de discipline van de Engelsen. Daar waar ik ervan overtuigd ben dat een dergelijke mededeling in Nederland  in een trein met enkele honderden voetbalfans zou leiden tot schermutselingen, blijft op het station van Rugby afgezien van enkele flinke vloektermen alles rustig. Conducteuren, machinisten en medewerkers van de informatiebalie, niemand schijnt te weten hoe het verder moet. Niet alleen de Birmingham supporters lijken op deze manier de wedstrijd van hun clubje te moeten gaan missen, ook voor Michel en mij begint het er inmiddels niet erg rooskleurig uit te zien. Contact met degene die zorgdraagt voor onze tickets geeft me in ieder geval de zekerheid dat hij belooft tot het allerlaatste moment te zullen wachten met naar binnen gaan.

Net als de BCFC aanhang de hoop wil opgeven en begint met het plannen van de terugreis richting Birmingham, klinkt er een alles verlossende boodschap. ‘The Virgin train arriving at platform 4A with destination London Euston and calling at Milton Keynes  will be made available to all travellers. The tickets bought for London Midlands will be valid for this journey’. De daaropvolgende sprint van enkele honderden mensen richting perron 4 zal ongetwijfeld komisch hebben aangedaan. De passagiers van de Virgin trein zullen waarschijnlijk compleet verrast zijn geworden door het applaus en gezang waarmee de trein wordt ontvangen. Vijf minuten later wordt de tocht vervolgd en een kleine veertig minuten achter op schema arriveren we op London Euston.

De 40 minuten vertraging zijn niet echt problematisch voor ons reisschema en nadat we tickets hebben gekocht voor de underground gaat het richting Seven Sisters Station. Daar aangekomen begeven we ons richting White Hart Lane Stadium. Alwaar ik heb afgesproken met Steve, de Evertonian die ditmaal zorgdraagt voor onze tickets. Sms-contact leert dat hij momenteel vaststaat in de file en de afgesproken tijd derhalve niet zal halen. Geen nood, dan wachten wij wel. Na een XL burger bij één van de stands rondom WHL verschijnt even later Steve ten tonele. Ook hij heeft niet bepaald een geheel vlekkeloze reis achter de rug. De bus waarin hij zat reed blijkbaar van file naar file en vooral rondom Londen zat alles potdicht.

tottenham1

De Intifada is ver te zoeken rondom White Heart Lane

Na de kaarten in ontvangst te hebben genomen begeven we ons naar ‘The Elbow Room Pub’ op White Hart Lane alwaar ik heb afgesproken met Harry. Vanwege de grote drukte is hij echter uitgeweken naar ‘The Shed’, de naastgelegen pub. Na het in een recordtempo achterovergieten van mijn bestelde Foster’s gaat het weer richting ‘Spurs’ stadion.

tottenham2

Het voormalige Red House Coffe Palace ligt er, tot onze droefnis, vervallen bij

Daar aangekomen begeven we ons naar onze plaatsen in een nagenoeg volledig uitverkocht uitvak. Enkele minuten later komen beide ploegen het veld op.

tottenham3

De captains tossen voor de kick off

De meegereisde Everton aanhang gebruikt deze wedstrijd om haar ongenoegen over de handelswijze van Chelsea FC en haar manager José Mourinho luid en duidelijk kenbaar te maken. Het speeltje van de Russische miljardair Roman Abramovich zit al weken achter één van de grote talenten van Everton aan. De 21-jarige verdediger en Engels international John Stones. Ondanks dat Everton geen moment twijfel heeft laten bestaan dat Stones voor geen enkel bod te koop is, blijft de omhooggevallen Londense koopclub het proberen. Geen enkel middel wordt daarbij geschuwd.

De biedingen van Chelsea lopen op van een beginbod van £ 20M tot het astronomisch bedrag van £ 37M.  Uiteindelijk dient Stones afgelopen dinsdag een transferverzoek in bij de leiding van Everton. De dag erna, na afloop van de League Cup wedstrijd tegen Barnsley, reageert Everton manager Roberto Martinez duidelijk: ‘There are some things money just can’t buy. John Stones is an important part of our plans for the future. John Stones is not for sale’. De dag erna komt eigenaar Bill Kenwright met eenzelfde verklaring. John Stones is onder geen beding of voor welke prijs dan ook te koop.

Met de transfer window nog enkele dagen open is dat een statement waar veel Everton fans op hebben gewacht. Eindelijk toont de club ruggegraat naar hun mening. De meegereisde Evertonians hebben in ieder geval een mooie song bedacht met betrekking tot deze hele saga. Aangezien de club uit dezelfde stad als The Beatles komt, mag het niet echt verrassend worden genoemd dat deze song op het wijsje gaat van een van hun songs. Op de toon van ‘Money can’t but me love’  klinkt het:

Martinez says he’s not for sale,
And I am satisfied,
Chelsea want those kind of things that money just can’t buy,
I don’t care too much for money,
Money can’t buy me Stones,
Can’t buy me Stones,
Money can’t buy me Stones…

Steevast gevolgd door een ‘Fuck off Mourinho!’. Iets wat ook steevast wordt gevolgd door een erkennend applaus van de ‘Spurs’ fans naast het uitvak. Iets zegt me dat Mourinho niet de meest populaire manager ter wereld is.

De thuisbasis van Tottenham Hotspur is een prachtig ouderwets stadion. Eén van de stadions waar je bij wijze van spreken nog het voetbal en de historie kunt ruiken. Toch staat de toekomst  van het in 1899 geopende stadion op losse schroeven. De clubleiding van ‘Spurs’ heeft inmiddels vergevorderde plannen om het stadion af te breken en op dezelfde plaat een supermodern en multifunctioneel nieuw stadion te bouwen. De ontwerpen voor het nieuw te bouwen onderkomen zien er zonder meer fantastisch uit. Waarschijnlijk één van mooiste moderne stadions ter wereld. Toch blijft het doodzonde dat wederom één van de meest nostalgische voetbaltempels in het Engels voetbal dreigt te worden gesloopt om te kunnen voldoen aan de wensen van de moderne voetballiefhebber.

De wedstrijd zelf is niet echt van hoogstaand niveau. Met name de passing bij Everton laat veel te wensen over. Vaak is het te gehaast en daardoor slordig en onnauwkeurig. Toch zijn het ‘The Toffees’ die de eerste kans krijgen om de score te openen. Het schot van nieuwkomer Tom Cleverley wordt door prima keeperswerk van Hugo Lloris onschadelijk gemaakt.

tottenham4

Everton probeert een opening te forceren

Enkele minuten later is het ‘Spurs’ dat een levensgrote kans krijgt om op voorsprong te komen. Supertalent en  clubtopscorer van vorig seizoen Harry Kane wordt knap vrijgespeeld en kan ongehinderd opstomen richting Everton doel. Doelman Tim Howard komt echter goed uit zijn doel en weet de dit seizoen nog niet overtuigende ‘Spurs’ jongeling het scoren te beletten.

tottenham5

Moussa Dembélé zet de bal goed voor, maar Tim Howard is bij de pinken

Even later is het Toby Alderweireld die Howard tot actie dwingt met een gerichte kopbal uit een hoekschop. Ook nu is de Amerikaanse keeper alert en bokst de bal weg uit de doelmond. Vlak voor rust raakt Tom Cleverley geblesseerd en moet het veld uiteindelijk op de brancard verlaten. Zijn vervanger is Kevin Mirallas. Niet veel later fluit scheidsrechter Mike Jones voor rust.

tottenham6

In de rust wordt het speelveld weer opgelapt

Na de pauze schiet de thuisploeg fel uit de startblokken. De druk op Everton wordt opgevoerd. Een voorzet van Moussa Dembélé wordt door Kane net gemist. Dembélé verdraait bij de voorzet zijn knie en verlaat even later ook per brancard het strijdtoneel.

In de 55e minuut is het wederom Tim Howard die redding brengt op een laag en hard schot van Ryan Mason. De volgende grote kans van Tottenham deze vooravond komt op naam van Nacer Chadli. Het schot van de Belg verdwijnt ternauwernood over de deklat terwijl Tim Howard al uitgeschakeld op de grond ligt.

tottenham7

Vrije trap voor Everton; Ross Barkley achter de bal

De grootste kans voor Everton deze wedstrijd komt op naam van Arouna Koné. Een voorzet van Bryan Oviedo vindt het voorhoofd van de Ivoriaanse aanvaller. Zijn kopbal scheert rakelings langs de paal. Even later veert de ‘Spurs’ aanhang juichend op. Harry Kane lijkt de score te hebben geopend. Vanuit het uitvak klinkt vooral hoongelach. De treffer wordt wegens buitenspel afgekeurd.

Dit is tevens het laatste wapenfeit van de wedstrijd. In een teleurstellend schouwspel moeten beide ploegen genoegen nemen met een gelijkspel. Na afloop komen de Everton-spelers richting uitvak om op gepaste afstand de fans te bedanken voor hun steun. Weer klinkt massaal het:

Martinez says he’s not for sale,
And I am satisfied,
Chelsea want those kind of things that money just can’t buy,
I don’t care too much for money,
Money can’t buy me Stones,
Can’t buy me Stones,
Money can’t buy me Stones…

De manier waarop Stones reageert zal een opluchting zijn voor alle aanwezige Evertonians. Zijn welgemeend applaus lijkt te zeggen dat hij zich heeft neergelegd bij de beslissing van zijn manager en de clubleiding en zich vanaf nu weer te gaan richten op zijn carrière bij ‘The Toffees’. Dat lijkt vooral voor Stones de meest verstandige keuze.

tottenham8

Eén ding is duidelijk: John Stones blijft vooralsnog bij Everton!

Op dit punt in zijn loopbaan zal hij vooral behoefte hebben aan een club waar hij veel speeltijd zal krijgen. Daarbij staat Mourinho in tegenstelling to Martinez niet echt bekend om zijn geduld met jonge spelers. Uiteindelijk zal John Stones zijn toptransfer ongetwijfeld gaan maken. Voor nu, met de de transferwindow nog maar enkele dagen open, lijkt een vertrek volledig uitgesloten.

tottenham9

Wát een geweldig mooi stadion!

Na de wedstrijd begeven we ons naar ‘The Beehive Pub’ waar we hebben afgesproken met Harry. Na het nuttigen van een Foster’s en kort gesproken te hebben met Harry en consorten is het hoog tijd om ons richting hotel te begeven aangezien we nog geen maaltijd hebben genuttigd.

Vanuit Tottenham Hale Station nemen we de trein naar Enfield Lock, vanwaar het zo’n tien minuten lopen is richting het Premier Inn. Daar aangekomen blijkt het restaurant afgeladen vol te zitten. Navraag bij de receptie levert op dat de meeste restaurants in Enfield al om 22u00 sluiten. De keuze is daardoor behoorlijk beperkt.

Uiteindelijk belanden we bij een Indiaas restaurant. Wel een stuk moderner dan de vorige Indiase eetgelegenheid die we aandeden op één van onze vorige UK trips. Het eten smaakt in ieder geval voortreffelijk en met een goedgevulde maag keren we terug richting hotel. Daar praten we nog even na over de belevenissen van de voorbije dag en maken ons daarna klaar voor een goede nachtrust.

Guido Erens